2 อย่าขัดขืน

"พ่อบ้านจางพาเธอไปข้างบน"

"ให้คุณหนูมิโกะอยู่ห้องไหนครับคุณชาย" พ่อบ้านจางยังงงกับสถานการณ์ตอนนี้

"ห้องผม" เรียวตะตอบไปอย่างหน้าตาย

"ไม่ได้นะฉันไม่นอนห้องเดียวกับนายเด็ดขาด" มิโกะรีบแย้งขึ้นมาทันที

"เธอไม่มีสิทธิ์เลือกอย่ามาขัดขืนเธอมาอยู่ที่นี่ในฐานะนางบำเรอของฉัน" พูดจบเรียวตะก็อุ้มมิโกะขึ้นไปบนห้อง

" ปล่อยฉันลงเดี๋ยวนี้นะ"มิโกะดิ้นอยู่นานแต่เขาก็ไม่มีทีท่าจะปล่อยเธอเลย

ตุบ!!

เรียวตะโยนฉันลงเตียงอย่างแรง เตียงไรวะแข็งชมัด ก้นกระแทกเจ็บไปหมด

"เมื้อกี้เธอบอกว่าไม่มีวันเป็นเมียฉันใช่มั้ย"เรียวตะพูดแล้วค่อยๆ ถอดกระดุมเสื้อออกทีละเม็ด เมื่อเห็นว่าฉันจะหนีเขารีบขึ้นคร่อมตัวฉันทันที

"นายจะทำอะไรฉัน!!!"

"ฉันจะทำให้เธอเป็นเมียฉันไง"

"......." ฉันนิ่งเงียบพูดอะไรไม่ออก

"หึๆ ถึงกับพูดไม่ออกเลยสินะ" เรียวตะลุกขึ้นจากตัวฉันแล้วมองด้วยสายตาเหยียดหยาม

"วันนี้ฉันจะปล่อยเธอไปก่อน ไปอาบน้ำซะ" พูดจบเขาก็เดินออกไป

ปัง!!

"แงๆๆ ทำไมฉันต้องมาเจออะไรแบบนี้ พ่อจะรู้รึยังว่าฉันถูกจับมา"มิโกะร้องไห้ได้แต่คิดว่าพ่อต้องมาช่วย

ณ.คฤหาสน์มิโกะ

" นายท่านคุณหนูมิโกะถูกจับตัวไปขอรับ" พ่อบ้านหลางรีบรายงานเมื่อเห็นมิเคนตะกลับมา

" ฉันรู้เรื่องทั้งหมดแล้ว"มิเคนตะพูดออกมาอย่างไม่ใส่ใจ

" นายท่านไม่เป็นห่วงคุณหนูเลยหรอขอรับ"พ่อบ้านหลางรู้สึกสงสัย

" แกก็น่าจะรู้นะว่าตอนนี้ตำรวจจับตามองเราอยู่ถ้าฉันสั่งคนไปตามหา มันจะเป็นที่น่าสังเกต เราต้องตามหาลูกสาวของฉันแบบเงียบๆ"

"ขอรับนายท่าน" พ่อบ้านหลางตอบรับแล้วถอยไปอย่างเงียบๆ

พ่อบ้านหลางที่มิเคนตะไว้ใจแอบส่งข้อความไปหาเรียวตะ" เรียวตะตอนนี้มันกำลังส่งคนไปตามหาแบบเงียบๆ ระวังตัวด้วยล่ะ"

เรียวตะตอบกลับมา" อือ"

จากนั้นพ่อบ้านหลางรีบลบข้อความที่ส่งไปแล้วกลับไปหามิเคนตะเพื่อไม่ให้ผิดสังเกตพ่อบ้านหลางได้ยกชากุหลาบไปด้วยในชานั้นก็ใส่ยาพิษที่ไร้สีไร้กลิ่นให้มิเคนตะดื่มทุกวัน

"ชากุหลาบครับนายท่าย"

" อืม นายออกไปพักเถอะ"

" ขอรับ"พ่อบ้านหลางเดินออกไปด้วยความอารมณ์ดีใกล้ถึงวันที่เขาจะได้แก้แค้นให้คนรักของเขาแล้ว

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***







บทที่แล้ว

1 คืนวันเกิดเหตุ

บทต่อไป

3 ในอดีต

