Princess Of Love ห้วงชีวิตลิขิตความแค้น
第2集 - [ตอนที่2]
ซิงซิน(วัยเยาว์)
คุณหนู... 😢
เหอหนิงหวง(วัยเยาว์)
ไม่ได้ๆ ห้ามร้อง ท่านพ่อเคยสอนไว้
เหอหนิงหวง(วัยเยาว์)
ต้องใช้ชีวิตด้วยตัวเองให้ได้
ซิงซิน(วัยเยาว์)
คุณหนู..เราจะไม่มีคนดูแลแล้ว ฮืออ😭
เหอหนิงหวง(วัยเยาว์)
หยุดร้องนะ! ตามข้ามา
เหอหนิงหวง(วัยเยาว์)
ข้าว่าข้าเก็บไว้ตรงนี้นะ.....นี่ไง
ซิงซิน(วัยเยาว์)
เหตุใดคุณหนูไม่เสียใจเจ้าคะ
เหอหนิงหวง(วัยเยาว์)
ข้าเสียใจมากนะ! แต่ตอนนี้ไม่ใช่เวลา
ซิงซิน(วัยเยาว์)
ข้าได้กลิ่นควันไฟ!
เหอหนิงหวง(วัยเยาว์)
รีบไปเถอะ!!
เหอหนิงหวง(วัยเยาว์)
ข้าจะล้างแค้นแทนพวกท่านเอง//คิดในใจ
พวกนางออกมาได้อย่างทันท่วงที เมื่อหันหลังกลับไป ครอบครัวที่รักยิ่ง จมกองเพลิงไปเสียแล้ว
เด็กสาวทั้งสองต้องทนเร่ร่อนนับเดือน ก่อนจะได้'อันหรงเยว่'รับเป็นบุตรีของตน
พร้อมทั้งตั้งชื่อใหม่ว่า หลันเจี๋ย และ หยิ๋นเจี๋ย
หลันเจี๋ย (เหอหนิงหวง)
ท่านแม่ดื่มชาเจ้าค่ะ
อันหรงเยว่(อันฮูหยิน)
อืม..
หลันเจี๋ย (เหอหนิงหวง)
ท่านแม่เรียกลูกมามีเรื่องอะไรเจ้าคะ
อันหรงเยว่(อันฮูหยิน)
เฮ้ออ..แม่ละอายใจต่อพวกเจ้านัก
อันหรงเยว่(อันฮูหยิน)
คราวก่อนก็ส่งน้องเจ้าแต่งเข้าจวนฉู่อ๋อง คราวนี้..
หลันเจี๋ย (เหอหนิงหวง)
มีสิ่งใดรึเจ้าคะ
อันหรงเยว่(อันฮูหยิน)
ในฐานะแม่ ข้าจะพูดกับเจ้าตรงๆ
อันหรงเยว่(อันฮูหยิน)
ข้าเสียใจ😭 ..ฮือ ข้ากลุ้มใจเหลือเกิน
อันหรงเยว่(อันฮูหยิน)
ฮ่องเต้มีรับสั่งให้บุตรีจวนเราเข้าวังไปเป็นสนม😥
หลันเจี๋ย (เหอหนิงหวง)
งั้นก็คงหมายถึงลูกใช่มั้ยเจ้าคะ
อันหรงเยว่(อันฮูหยิน)
ฮรึก..ฮืออ😭
หลันเจี๋ย (เหอหนิงหวง)
เช่นนั้นลูก...ยินยอมเจ้าค่ะ
อันหรงเยว่(อันฮูหยิน)
ฮะ! จริงหรอ!
หลันเจี๋ย (เหอหนิงหวง)
ไม่เศร้าแล้วหรือเจ้าคะ😏
อันหรงเยว่(อันฮูหยิน)
...ฮืออ แม่แค่ตกใจ
หลันเจี๋ย (เหอหนิงหวง)
นางจิ้งจอกเจ้าเลห์ คิดจะให้ข้าไปเป็นสายอำนาจในวังหล่ะสิ//คิดในใจ
หลันเจี๋ย (เหอหนิงหวง)
อย่างนี้ก็ดี จะได้สืบหาตัวบงการที่สังหารพ่อข้าได้//ในใจ
อันหรงเยว่(อันฮูหยิน)
แม่ละอายต่อเจ้า..
หลันเจี๋ย (เหอหนิงหวง)
อีกกี่วันเจ้าคะ
อันหรงเยว่(อันฮูหยิน)
อีก..สามวัน
หลันเจี๋ย (เหอหนิงหวง)
หะ!สามวัน
Comments