![คุณชายแดเนียล [V1] | Lookism | Oc | Yuri/Yaoi](https://cn-e-pic-aliyun.mangatoon.mobi/cartoon-posters/1005106f4fc.webp)
คุณชายแดเนียล [V1] | Lookism | Oc | Yuri/Yaoi
บทที่ 3
⬛
⬛
⬛
⬛
⬛
⬛
⬛
⬛
⬛
⬛
⬛
⬛
⬛
⬛
⬛
⬛
⬛
⬛
⬛
⬛
⬛
แต่สติและประสาทสำผัสการรับรู้ทุกอย่างของเขายังคงชัดเจน แม้ว่าความเจ็บปวดที่เพิ่มขึ้นอย่างช้าๆทุกๆการซิงโครไนซ์5%
แต่ก็ยังอยู่ในระดับที่ทนได้
ไม่นานหลังจากที่ออกไปไม่นานแม่ของเขาก็กลับมาและพยายามปลุกเขา
หลังจากเสียงเงียบไปราวๆ5-10นาที
เขาได้ยินเสียงผู้เป็นแม่บ่นพึมพัมว่าจะออกไปทำงาน
ในเวลาไล่เลี่ยกัน แม่ของเขาออกไปแล้ว ประตูก็ถูกเปิดเข้ามาใหม่
เขาคิดว่าแม่ของเขาอาจกลับมาหรือลืมอะไรอย่าง
แต่เสียงที่เขาได้ยิน น้ำหนักการลงเท้าและเงารางๆที่เขาสัมผัสได้นั้น...
[แดเนียล ปาร์ค]
(ใคร.. ใครเข้ามา!!?)
คนผู้นั้นนั่งลงข้างๆฝูกนอนของเขา
และไม่ได้ทำอะไรนอกจากนั้น
แม้จะหวาดระแวงในสภาพร่างกายแบบนี้
แต่ความเจ็บปวดภายในหัวนั้นยิ่งมากขึ้นเรื่อยๆจนไม่สามารถสนใจสิ่งอื่นภายนอกได้มากนัก
เขามุ่งจดจ่ออยู่ที่การอดทนต่อความเจ็บปวด
เวลาผ่านไปเท่าไรแล้วไม่อาจทราบ
ความเจ็บปวดอย่างรุนแรงจนทำเอาเขาสิ้นสติไปตั้งแต่ตอนไหนไม่รู้
เมื่อเสียง "ติ้ง" ดังขึ้นอีกครั้ง เขาก็รู้สึกตัวตื่น แม้ว่าจะยังลืมตาไม่ขึ้นและรู้สึกปวดและเปียกชื้นบนใบหน้า แต่เขาไม่ได้สนใจมันมากนัก ในเวลานี้
- (????) -
[การซิงโครไนซ์ : เสร็จสมบูรณ์]
- (????) -
[นับเวลาสำหรับการปรับสภาพความเสถียร]
[แดเนียล ปาร์ค]
//นอนนิ่ง
ระหว่างรอเวลา1ชั่วโมงสำหรับการปรับความเสถียร
เขาครุ่มคิดเงียบๆและจัดแจงความทรงจำในหัวและทำความเข้าใจในสถานการณ์ของตัวเองอีกครั้ง
ด้วยสติที่ชัดเจนและไม่มีความเจ็บปวดใดๆแล้วกับความเงียบในยามวิกาลที่เขาสามารถมีสมาธิได้เต็มที่
ไม่นานเขาก็เข้าใจภาพรวมสถานการณ์ที่เขาพบเจออย่างคร่าวๆ
[แดเนียล ปาร์ค]
(ฉันตายไปแล้วเพราะแรงระเบิด)
[แดเนียล ปาร์ค]
(จากนั้นก็ตื่นมาในโลกคู่ขนาน)
[แดเนียล ปาร์ค]
(มีบางสิ่งในหัวที่ช่วยฉันเรื่องการหลอมรวมกับตัวฉันในโลกนี้และเรียกคืนความทรงจำทั้ง2เข้าด้วยกัน)
[แดเนียล ปาร์ค]
(ก็ขอบใจนะ แต่...)
[แดเนียล ปาร์ค]
(ความทรงจำทั้ง2ที่หลอมรวมกันมันทำให้ฉันสับสนไปหมด)
[แดเนียล ปาร์ค]
(เอาเถอะ ก็ไม่ใช่ปัญหาใหญ่อะไร)
มีนาฬิกาติดผนังเรือนเก่าบนผนัง เขาเหลือบมองมันโดยไม่ได้ตั้งใจ
เข็มสั้นชี้ไปที่เลข 12 และเข็มยาวที่อยู่ระหว่าง 12 1
เขาหลับตั้งแต่ช่วง7โมงเช้าและรู้สึกตัวตื่นขึ้นมาอีกทีตอนเที่ยงคืน
[แดเนียล ปาร์ค]
อ่า...//เสียงแหบ
[แดเนียล ปาร์ค]
อึก //กลืนน้ำลาย
[แดเนียล ปาร์ค]
หิวจัง...//พึมพัม
เสียงพึมพัมอันแหบแห้งของเขาทำให้คนที่นอนเฝ้าอยู่ข้างๆรู้สึกตัวตื่น
[แดเนียล ปาร์ค]
//เหลือบตามอง
[....]
ถึงจะเย็นแล้วแต่กินก่อนสิ
[....]
อ่ออ้อ กินน้ำก่อนสินะ
[แดเนียล ปาร์ค]
//พยายามลุกขึ้น
[....]
//กำลังจะเข้าไปพยุง
[แดเนียล ปาร์ค]
//ส่ายหัว
[แดเนียล ปาร์ค]
//กัดฟัน.ยันตัวลุกขึ้น
[แดเนียล ปาร์ค]
//รับแก้วน้ำมายกดื่มรวดเดียว
[....]
//รับแก้วเปล่ามาจากอีกคน
[....]
//ดันชามซุปไปตรงหน้า
โดยไม่พูดอะไร เขาคว้าจับช้อนและค่อยๆกินน้ำซุปเย็นชืดเข้าไปจนหมดในเวลาอันรวดเร็ว
[แดเนียล ปาร์ค]
ขอบคุณครับ...แม่ //เสียงเบา
[....]
ไม่เป็นไรแล้วใช่ไหม?
[แดเนียล ปาร์ค]
//พยักหน้า
[....]
พรุ่งนี้ไปโรงเรียนไหวไหม?
[แดเนียล ปาร์ค]
...//พนักหน้าช้าๆ
[....]
//ถอนหายใจอย่างโล่งอก
[แดเนียล ปาร์ค]
//พยักหน้า
ผู้เป็นแม่ล้มตัวลงนอนบนฝูกข้างๆ ไม่นานก็หลับไปด้วยความเหนื่อยล้า
[แดเนียล ปาร์ค]
//ล้มตัวลงนอน
[แดเนียล ปาร์ค]
//ห่มผ้าจนถึงคาง
[แดเนียล ปาร์ค]
//เหม่อมองเพดาน
[แดเนียล ปาร์ค]
//หันมองคนข้างๆ
[แดเนียล ปาร์ค]
ฝันดีครับ...//พึมพัม
จากนั้นเขาก็นอนมองเพดานไปจนเช้า
ความทรงจำของตัวเขาในโลกนี้มีส่วนที่ขาดหายไปค่อนมาก แต่เขาไม่ได้สนใจมันมากนักเพราะคิดว่ามันเป็นธรรมดาที่ผู้คนจะจำช่วงวัยเด็กของตัวเองไม่ค่อยได้เมื่อโตขึ้น
โดยไม่รู้ตัวว่ามันจะนำความวุ่นวาญแบบไหนมาสู่เขาในอนาคต
⬛
⬛
⬛
⬛
⬛
⬛
⬛
⬛
⬛
⬛
⬛
⬛
⬛
⬛
⬛
⬛
⬛
⬛
⬛
⬛
⬛
![[แดเนียล ปาร์ค]](https://up-pic.mangatoon.mobi/contribute/fiction/2445471/avatar/16103654/1673766844759.jpeg-s200webp?sign=02c98e6cc04673be4a04eec611f70530&t=681bf400)
![[....]](https://up-pic.mangatoon.mobi/contribute/fiction/2445471/avatar/16103654/1673765983391.jpeg-s200webp?sign=db8ad3cc69967b7b90be38c90951a756&t=681bf400)
Comments