แอนดิสัน มาเฟียหนุ่มลูกครึ่งไทย-อังกฤษวัย 30 ปี ผู้มีใบหน้าคมคายหล่อเหลาราวกับเทพบุตรลงมาจุติชวนให้หลงใหล เขาเป็นมาเฟียที่ทรงอิทธิพลที่สุดในประเทศไทย แถมได้ฉายาว่าโหบ ดิบ เถื่อน ทำให้ผู้คนต่างหวาดกลัวและไม่กล้าที่จะมีปัญหากับชายหนุ่ม นอกจากลูกหนี้สาวของเขาเห็นทีคงต้องลงมือจัดการด้วยตนเอง
ก๊อก ๆ
เสียงประตูที่ถูกเปิดพร้อมกับร่างสูงของไรอันที่เดินเข้ามา โดยไม่ต้องรอให้เจ้าของห้องเอ่ยอนุญาต
“เรียบร้อยแล้วครับนาย”
“ขอบใจนายมาก เดี๋ยวต่อจากนี้ฉันจัดการเอง”
“ครับนาย” หลังจากรายงานเสร็จเรียบร้อยไรอันก็ขอตัวทันที
แอนดิสันเหยียดยิ้มที่มุมปากบ่งบอกถึงความพึงพอใจ เนื่องจากเขาให้ไรอันที่เป็นมือขวาไปจับตัวหญิงสาวที่กล้าเบี้ยวจ่ายหนี้มาหลายวัน ซึ่งตามกฎแล้วห้ามจ่ายเกินหนึ่งวัน แต่หญิงสาวมาขอต่อรองไปเป็นอีกสามวันเพราะหาเงินไม่ทัน เขาจึงตกลงตามนั้นไม่ได้คิดอะไรมาก
พอถึงวันกำหนดไม่เห็นแม้ร่างของหญิงสาวมาจ่ายหนี้ที่ยืมไป จนกระทั่งผ่านไปเจ็ดวันเขาเลยต้องให้ไรอันไปตามจับตัวหญิงสาวนั้นมา วันนี้ล่ะเขาจะทำให้สาวน้อยรู้ว่าการกระตุกหนวดเสือมันเป็นยังไง
“หึ”
เพลงขวัญลืมตาขึ้นมาอย่างช้า ๆ และกระพริบตาตาถี่ ๆ เพื่อปรับสายตาให้มองเห็นชัดเจน ร่างเล็กถึงกับต้องตกใจเมื่อพบว่าตนเองอยู่ในห้องนอนหรูหราขนาดใหญ่ที่กว้างกว่าห้องนอนของเธอหลายเท่า เมื่อร่างบางจะขยับตัวกับต้องนิ่วหน้าเมื่อพบว่าข้อมือถูกมัดขึงไว้หัวเตียง
ในขณะนั้นเองประตูห้องนอนขนาดใหญ่ก็ถูกเปิดออก เพลงขวัญถึงกับหวาดกลัวเมื่อเห็นร่างของมาเฟียหนุ่มที่เดินย่างกรายเข้ามา เขาสวมเพียงชุดคลุมอาบน้ำที่เผยแผงอกกว้างที่เต็มไปด้วยกล้ามเนื้อที่บ่งบอกได้ว่าเขาผ่านการออกกำลังกายมาอย่างดี เมื่อมองลงมาถึงช่วงเอวของชายหนุ่ม แก้มนวลพลันเปลี่ยนสีด้วยความอายอย่างห้ามไม่ได้ เพราะเชือกผูกเอวของเขาแทบหลุดออกจากกัน
“สำรวจพอใจรึยังสาวน้อย” เสียงทุ่มเอ่ยทักทำให้ร่างบางพลันได้สติขึ้นมา
“คะ…คุณจับฉันมาทำไม”
“หึ! เธอยังจะกล้าถามอีกหรอว่าฉันจับเธอมาทำไม”
“ปล่อยฉันออกไปนะ”
“ถ้าเธออยากให้ฉันปล่อยเธอก็ต้องหาเงินมาจ่ายหนี้ฉันสิ”
“หนี้อะไรของคุณ ฉันไปเป็นหนี้คุณตั้งแต่ตอนไหน”
“หึ! เงินที่เธอยืมฉันไงเมื่อเดือนก่อนอย่าบอกนะว่าจำไม่ได้”
“คุณอย่ามาปรักปรำฉันนะ และฉันขอบอกตรงนี้เลยว่าฉันได้ไปยืมของใครทั้งนั้น”
“เธอคิดว่าลูกไม่ตื้น ๆ จะทำให้ฉันเชื่อเธอหรอหื้มสาวน้อย” แอดดิสันก้าวเท้าเข้าไปหาร่างเล็กที่นอนอยู่บนเตียงอย่างช้า ๆ
“ยะ…อย่าเข้ามานะ…มะ..ไม่งั้นอย่าหาว่าฉันไม่เตือน” ถึงแม้เธอจะกลัวมากขนาดไหนแต่ในเมื่อเธอไม่ผิด เธอจะไม่ยอมให้เขาข่มเหงเด็ดขาด
“ได้! เธอจะลองดีกับฉันใช่ไหม”
“กรี๊ดดด….”
แอนดิสันกระชากเสื้อของเพลงขวัญจนขาดวิ่นติดมือและโยนทิ้งอย่างไม่ใยดี ร่างสูงถึงกับครางเสียงต่ำในลำคอบ่งบอกถึงความพึงพอใจเป็นอย่างมาก เมื่อเห็นทรวงอกอวบใหญ่เย้ายวนน่าหลงใหลที่ถูกห่อหุ้มด้วยบราสีชมพูที่แทบจะไม่ปกปิดความอวบอิ่มนั้นได้เลย
“ไอ้คน…อื้อ”
เพลงขวัญโดนปิดเสียงโดยริมฝีปากหนาของคนโต เธอพยามยามดิ้นเพื่อให้หลุดจากพันธนาการของแอนดิสัน ร่างสูงขบกัดริมฝีปากบางอย่างแรงทำให้ร่างบางเปิดปากให้ลิ้นหนาแทรกแซงเข้ามาภายในโพลงปากอ่อนนุ่ม ลิ้นหนาไล่กวาดต้อนความหอมหวานจากลิ้นเล็กด้านในดูดดึงขบเม้นอย่างกระหาย
ร่างบางอ่อนละทวยใต้ร่างหนาเคลิบเคลิ้มเผลอจูบตอบคนตัวโตอย่างเงอะงะ มือใหญ่ลูบไล้ร่างงามอ้อนแอ้น ตั้งแต่ขาเรียวไปยังสะโพกมน เอวคอดเล็กและมาหยุดที่ทรวงอกอวบขนาดใหญ่ คนตัวโตบีบนวดคลึงสลับไปมาอย่างนุ่มนวล จนทำให่ร่างบางครวญครางออกมาด้วยความเสียวซ่าน
“อื้อ…อ๊ะ”
เสียงครางของคนใต้ร่างที่เปร่งออกมากระตุ้นให้ร่างแกร่งอยากจะเข้าไปสัมผัสตัวตนของร่างบางทันที แต่ต้องอดใจไว้ก่อนเพราะเขาอยากจะทรมานร่างงามให้สุด
แอนดิสันจูบไปตามใบหน้าหวานและลงไปไซร้ตามลำคอขาวเนียนฝากรอยรักหลายจุดเป็นการย้ำเตือนว่าคนใต้ร่างเป็นของเขาคนเดียว มือใหญ่เอื้อมเวียนไปด้านหลังแล้วปลดตะขอเสื้อชั้นในแล้วโยนทิ้งไปยังมุมห้องอย่างไม่สนใจ สองเต้าอวบนุ่มหยุ่นถูกมือหนาเค้าคลึง นิ้วสะกิดปลายยอดถันจนแข็งเป็นตุ่มไต คนใต้ร่างแอ่นตัวขึ้นชิดร่างหนาด้วยความเสียว
“อ๊ะ….อ้าาา”
มือหนาเลื่อนลงปลดกระดุมกางเกงยีนแล้วรูดออกไปตามเรียวขากลมกลึงพร้อมกับกางเกงชั้นในสีหวานตัวจิ๋ว ร่างแกร่งมองคนที่อยู่ใต้ร่างที่เปลือยเปล่าอย่างหลงใหล เขาแทบจะอดใจไม่ไหวไม่นานชุดคลุมอาบน้ำบนร่างกายของเขาก็ถูกสลัดออกจากกายแกร่งเผยให้เห็นร่างกายที่สมบูรณ์แบบ
กายแกร่งแนบลงกลับไปหาร่างบางอีกครั้ง ปากอุ่นร้อนก้มไปดูดดึงยอดอกสลับกันไปมา ปลายลิ้นหนาสลับไล่เลียจนแข็งเป็นตุ่มไต ริมฝีปากหนาเม้นปลายถันอย่างหมั่นเขี้ยว ร่างบางดิ้นพล่านส่ายสะโพกไปมาเพื่อระบายความเสียวซ่านจากการเล้าโลม มือใหญ่เค้นคลึงทรวงอกอวบขนาดใหญ่เพื่อกระตุ้นอารมณ์ของร่างบางให้ลุกโชนส่วนอีกมือเลื่อนลงมากึ่งกลางกายสาวสะกิดส่วนอ่อนไหวแผ่วเบาลากขึ้นลากลงหมุนวนจนเปียกชื้นแฉะ นิ้วใหญ่ค่อย ๆ สอดแทรกเข้าไปในช่องคับแคบอ่อนนุ่นกลางกายสาวอย่างยากลำบาก เขาชักนิ้วเข้าออกอย่างช้า ๆ เพื่อให้ร่างบางนั้นปรับตัว จากนั้นเปลี่ยนเป็นเร็วขึ้น ทำให้คนใต้ร่างปิดสะโพกไปมาอย่างเสียวซ่านปลดปล่อยเสียงครางออกมาอย่างห้ามไม่ได้
“อ๊ะ…อ๊ะ…อ๊ะ….อ่าาา”
ไม่นานร่างบางก็กระตุกปล่อยน้ำสีใสออกมาจากช่องแคบร่างกายอ่อนยวบไร้เรี่ยวแรง คนตัวสูงยกนิ้วขึ้นมาดูดชิมอย่างไม่นึกรังเกียจ เรียวขางามถูกจับแยกกว้างออกจากกัน จากนั้นร่างสูงเคลื่อนตัวก้มลงไปดูดดื่มความหอมหวานกลางกายของร่างเล็ก
“อ๊ะ…อื้ออ…อ้าาา…เสียวว”
เสียงหวานที่เปล่งออกมายิ่งทำให้ชายหนุ่มฮึกเหิม เพลงขวัญส่ายโพกด้วยความเสียว คนตัวโตจับยึดสะโพกสาวไว้แน่นพร้อมกับลงลิ้นดูดเลียอย่างถี่รัว ร่างบางถึงกับกระตุกเกร็งและปลดปล่อยน้ำสีใสออกมาอีกครั้ง ชายหนุ่มไล่เลียน้ำหวานของคนใต้ร่างจนหมดจด
“อื้ม….หวาน”
ร่างสูงไม่ปล่อยให้ร่างบางได้พักเขาจับขาเรียวกลมกลึงทั้งสองข้างแยกออกกว้างกว่าเดิม ท่อนลำใหญ่กลางกายขยายใหญ่จบปวดหนึบ ค่อย ๆ กดส่วนปลายเข้าไปในช่องคับแคบที่ยังคงมีน้ำหล่อลื่นเพื่อคลายความเจ็บปวดได้บ้าง ร่างบางพลันได้สติขึ้นมาและเริ่มออกแรงต่อต้านทันที
“จะ…เจ็บ..เอามันออกไปนะ”
เรียวขางามทั้งสองข้างพยายามผลักดันร่างของแอนดิสันออกไปให้พ้นจากความเจ็บนี้
“ชู่….ใจเย็น ๆ ที่รักฉันรับรองว่ามันจะไม่เจ็บ”
แอนดิสันปลอบประโลมกระตุ้นให้คนใต้ร่างลืมความเจ็บ ร่างแกร่งพรมจูบไปตามใบหน้าหวานและขบเม้นติ่งหูเพื่อตระตุ้นอารมณ์ร่างบบาง ริมฝีหนาลากไล่เลียลงมายังลำคอและทรวงอกอิ่มขนาดใหญ่ที่ถูกใจเขาอย่างมาก ลิ้นหนาไล่เลียหมุนวนทำหนาที่ได้เป็นอย่างดี
“อื้อ…อ๊ะ….อ๊ะ….”
เมื่อเห็นว่าร่างบางเริ่มมีอารมณ์ร่วมอีกครั้ง ร่างแกร่งจึงกดท่อนลำขนาดเข้าไปในร่างบางจนสุดลำ เพลงขวัญกรีดออกมาแต่ก็โดนปิดเสียงด้วยริมฝีปากหนา มือใหญ่จับตรึงขาเรียวทั้งสองข้างแน่นเพื่อไม่ให้ร่างบางผลักเขาออกไปได้
ชายหนุ่มแช่ท่อนลำขนาดใหญ่เพื่อให้ร่างบางนั้นคุ้นชิน เมื่อเห็นว่าร่างบางเลิกต่อต้านเขาจึงเริ่มขยับสะโพกของตนเข้าออกอย่างช้า ๆ เนิบนาบ ร่างเล็กครางเผลอครางออกมาด้วยความเจ็บปนความเสียวซ่าน
“อ่ะ…อ๊ะ…อ้าา…อื้อ”
เสียงครางของเพลงขวัญเริ่มดังขึ้นเรื่อย ๆ ร่างแกร่งยิ้มกริ่มด้วยความพอใจ จากนั้นจึงเริ่มขยับสะโพกให้เร็วและแรงขึ้นกว่าเดิมจนเกิดเสียงเนื้อกระทบกัน
“พลับ…พลับ…พลับ”
แอนดิสันจับเรียวขางามทั้งสองข้างพาดบ่า ร่างสูงโน้มตัวลงเล็กน้อยใช้มือค้ำยันกับที่นอนซอยสะโพกอัดใส่คนใต้ร่างถี่รัว
“อะ…อะ….อ๊ะ…บะ..เบา ๆ ได้ไหม”
ร่างบางเปล่งเสียงกระท่อนกระแท่นเพราะการสอดใส่ที่หนักแน่นเร็วแรงของร่างสูง แอนดิสันไม่ฟังคำขอร้องนั้น เขาจับร่างบางพลิกตัวให้หันหลังจับขาร่างบางให้อยู่ในท่าคุกเข่า กดท่อนเอ็นใหญ่เข้าไปอีกรอบในช่องแคบด้านหลังและขยับซอยสะโพกจนทำให้ร่างบางโยกสั่นคลอน
“อะ….อะ…ไม่เอาแบบนี้….อื้อ…”
ยิ่งได้ยินเสียงร่างบางเอ่ยของร้องยิ่งกระตุ้นอารมณ์ของร่างแกร่ง ร่างเล็กพยายามส่ายสะโพกหนีแต่มือใหญ่กับตึงสะโพกมนขาวเนียนไว้แน่นแล้วขยับสะโพกเร็วแรง
“พลับ…พลับ…พลับ”
เสียงเนื้อกระทบกันดังต่อเนื่องไม่นานชายหนุ่มก็กระตุกเกร็งปล่อยสารธารเข้าในร่างกายของร่างบางจดหมด
“อ่าาา”
เพลงขวัญทิ้งตัวลงไปนอนอย่างหมดแรง แอนดิสันโน้มตัวลงไปนอนข้าง ๆ ปลดพันธนาการออกจากข้อมือขาวแล้วดึงร่างบางเข้ามากอดและหลับตาลงพักผ่อน
ขอบคุณที่เข้ามาอ่านนะคะทุกคน☺️☺️
