ณโรงแรมแห่งหนึ่ง
พิธีวิวาห์
บาทหลวง : เจ้าบ่าวจะรับเจ้าสาวเป็นภรรยาหรือไม่
มาร์ค : รับครับ
บาทหลวง : เจ้าสาวจะรับเจ้าบ่าวเป็นสามีหรือไม่
แพรวา : รับค่ะ
บาทหลวง : เชิญเจ้าบ่าวและเจ้าสาวสวมแหวน
ทั้งคู่ต่างเริ่มสวมแหวนให้กัน
บาทหลวง : บัดนี้ของประกาศให้ทั้งคู่เป็นสามีภรรยากันอย่างถูกต้องตามกฎหมาย
...จบพิธี...
ในงานเลี้ยง
เพื่อนมาร์ค : เฮ้ยคืนนี้ต้องจัดการให้เรียบร้อยนะเว้ยกูเตรียมให้หมดแล้ว555//ตบบ่าของมาร์คเบาๆ
มาร์ค : เออเดี๋ยวกูจัดการของกูเองนั่นแหละ//ไม่ได้คิดอะไร
ในห้องส่งตัว
แพรวา : นี่นายขอบอกไว้ก่อนเลยนะว่าห้ามแตะต้องฉันเด็ดขาด//เอามือชี้หน้ามาร์ค
มาร์ค : รู้แล้วน่ะก็แค่การแต่งงานหลอกๆ//ไม่สนใจถอดเสื้อผ้า
แพรวา : นะ..นี่นายจะทำอะไรน่ะ..ไอ่คนโรคจิต//เอามือปิดหน้า
มาร์ค : เอ้าขอเสื้อผ้าสิจะให้ฉันนอนทั้งเสื้อผ้าแบบนี้หรือไง//เดินเข้าห้องน้ำ
แพรวา : อะแฮ่ม..ก็แล้วไป//แกะผมออก
มาร์ค : ตึกตักๆๆๆ//เสียงหัวใจเต้นไม่เป็นจังหวะ
แพรวา : นี่นายจะนอนในนั้นเลยหรือไงนานมาก//บ่นมากพร้อมเคาะประตู
มาร์ค : ฉะ..ฉันไม่เป็นไร//เสียงสั่น
แพรวา : นะ..นี่นายเป็นอะไรอ่ะ..เปิดประตูเดี๋ยวนี้นะ//เคาะประตูรัวๆ
มาร์ค : ฉะ..ฉันไม่เป็นไร~ตุ้บ!!//มาร์คล้มลงกับพื้นร่างกายแดงระเรื่อ
แพรวา : กรี๊ด...นายไปตื่นเดี๋ยวนี้นะ//พยุงมาร์คไปที่นอน
ตุ้บ!แพรวาวางมาร์คลงบนที่นอน
แพรวา : ว่าจะนอนที่นอนสักหน่อยสงสัยต้องไปนอนโซฟาซะแล้วเฮ้อ~//กำลังจะไปก็โดนมาร์คกระชากลงบนที่นอน
แพรวา : กรี๊ด..นี่นายจะทำอะไรไหนเราตกลงกันแล้วไง//ทุบอก
มาร์ค : ฉันขอโทษฉันว่าฉันโดนยา//ขึ้นคร่อม
แพรวา : ห๊ะ..ยา!//พูดไม่ทันจบมาร์คก็เริ่มบรรเลงจูบอย่างเร่าร้อน
แพรวา : ฉะ..ฉันหายใจไม่ออก//ทุบอก
มาร์คคลายจูบครู่นึงแล้วก็เริ่มจูบต่อมือเริ่มเลื้อยไปตามทรวดทรงองเอวของแพรวาอย่างแผ่วเบา
มาร์ค : ฉันไม่ไหวแล้ว//มาร์คฉีกเสื้อผ้าของแพรวาออกอย่างบ้าคลั่ง
แพรวา : ยะ..หยุดนะ//อยากลุกแต่โดนกดไว้
มาร์คเริ่มจูบไปทั่วร่างกายของแพรวาอย่างแผ่วเบาแล้วก็เริ่มควัก🍌ออกมา
แพรวา : นี่ไอ้โรคจิตตั้งสติเดี๋ยวนี้นะ//ตบหน้ามาร์คอย่างแรง
มาร์ค : โทษที..ฉันไม่ไหวแล้ว//กดแพรวาลงแล้วเอ🍌แทงเข้าไปที่🐚อย่างเบาๆ
แพรวา : อ๊ะ...ฉันเจ็บ//เล็บจิกไปที่อกของมาร์ค
มาร์ค : นี่เธอยังเวอร์จิ้นอยู่อีกหรอ..ดีฉันชอบ//มาร์คเริ่มขยับเอวเบาๆ
แพรวา : อ๊ะ..อ๊ะๆๆๆ//ครางเบาๆตามจังหวะเอวของมาร์ค
แพรวา : พะ..พอแล้วๆ..อ๊ะ..ฉะ..ฉันเจ็บ//ทุบอกของมาร์ค
มาร์ค : พอได้ไงอีกนิดนะ..ฉันใกล้แล้ว//มาร์คเร่งจังหว่ะเองขึ้น
แพรวา : อ๊ะๆๆๆๆ//ครางแบบถี่ๆ
มาร์ค : อ๊ะ...จะเสร็จแล้วๆ//มาร์คคำวัก🍌ออกมาปล่อยน้ำลงตรงท้องน้อยของแพรวา แล้วมาร์คก็ล้มลงนอนข้างแพรวา
แพรวา : ฮึก..ฮึก//แพรวร้องไห้
มาร์ค : ฉันขอโทษนะ..แต่ฉันรักเธอจริงไปนะ//ลูบผมของแพนวา
แพรวา : นายไม่ได้รักฉันหรอกนายแค่อยากได้สมบัติของคุณปู่นาย//หันหน้าหนี
มาร์ค : ถ้าฉันไม่รักเธอฉันไปหาคนอื่นก็ได้..ฉันตกหลุมรักเธอตั้งแต่เราอายุ9ขวบเลยนะ//จับหน้าแพรวาหันมา
แพรวา : ฉะ..ฉันก็เหมือนกัน//ทั้งคู่จูบกันอีกครั้งแล้วก็ซัมติงกันอีกรอบ**แต่รอบนี้ของจริง
อิอิ
