ครั้งนึงเราเคยรักใครคนนึงและคบหามานาน3ปีและใช่ชีวิตอยู่ด้วยกันอย่างมีความสุข แต่มีอยู่วันนึงเขาก็เริ่มตีตัวออกจากห่างเรา แล้วค่อยๆหายตัวไปแบบไม่มีร่องรอยแล้วตัดการสื่อสารทุกช่องทางหายสาบสูญโดยไม่มีสาเหตุอันใด
เราคบกับเขา(ฮัน)มานานในเวลา3ปี เราตัดสินใจใช้ชีวิตอยู่ด้วยกันสองคนและทำความเข้าใจกันดีแต่บางทีก็มีทะเลาะกันบ้าง จนกระทั้งเรากับเขาทะเลาะจนกันรุงแรงมากจนเขาทนไม่ไหว
พอเช้ารุ่งขึ้นเราสองคนก็ไม่คุยกันไม่มองหน้ากันต่างคนต่างอยู่จนสัปดาห์นึง เราก็นึงได้ว่าเราเป็นคนผิดเลยไปขอโทษเขา แต่พอไปถึงห้องเขาก็ไม่อยู่แล้วเราก็รีบโทษหาเขาแต่เขาไม่รับสายเราทำทุกวิธีทางเพื่อที่จะติดต่อเขาแต่ก็ไม่สามารถติดต่อได้
พอเวลาผ่านไป 5ปี เราใช้ชีวิตมาคนเดียว 5ปี โดยไม่มีเขาเราพยายามทุกวิธีทางเพื่อที่จะเจอเขาแล้วเราก็รอเขาตลอดทุกปี เราภาวนาขอให้เจอเขาเป็นครั้งสุดท้าย แต่วินาทีสุดท้ายก็ได้เจอกับเขา(ฮัน) เราวิ่งไปหาเขาเพื่อที่จะโอมกอดแต่นึกไม่ถึง
เขามีผู้หญิงคนใหม่กับลูกของเขา พอเราเห็นลอยยิ้มของเขาที่เราไม่เคยเห็นเขายิ้มกับคนรักใหม่อย่างมีความสุด เราตัดสินใจถอยห่างจากเขาแล้วปล่อยเขาไปโดยที่เรายังรักเขามาตลอด7ปี เราผิดเองที่ดีไม่พอที่รักเขารั้งเขา ตลอดเวลามาเราเก็บความทรงจำที่เราอยู่ด้วยกันรักกันอยู่ด้วยกัน
แต่ตอนนี้เราทำได้ได้แค่ยืนดูเขาแล้วเป็นคนที่คอยสนับสนุนเขาจนวินาทีสุดท้ายของเราโดยสิ้นเชิง....(จบ)
