ปังปอนเป็นเด็กที่มักจะโดนเพื่อนเเกล้งอยู่เสมอพ่อเเละเเม่ของปังปอนนั้นเสียชีวิตตั้งเเต่เค้ายังเล็กๆตอนนี้เค้าอาศัยอยู่กับคุณป้าขี้เมาที่ไม่ค่อยจะสนใจเค้าสักเท่าไหร่/ในทุกๆวันที่เค้าไปโรงเรียนเค้ามักจะโดนเพื่อนรังเเกอยู่สมําเสมอจนไม่อยากไปโรงเรียนปังปอนเป็นเด็กที่ไม่ค่อยเก่งเค้ามักจะสอบได้ที่หลังๆอยู่เสมอปังปอนไม่ค่อยมีเพื่อนเเละชอบหมกตัวอยู่กับการวาดรูปมีอยู่วันหนึ่งที่ปังปอนกําลังวาดรูปได้มีเพื่อนกลุ่มหนึ่งเดินมาตบหัวเค้าเเละฉีกกระดาษที่เค้าวาดรูปปังปอนร้องไห้ออกมาเเต่ก็ทําอะไรไม่ได้นอกจากอยู่นิ่งๆให้เพื่อนกลั่นเเกล้งเมื่อเค้ากลับบ้านมาก็จะเจอคุณป้าที่นอนเเอ๋พร้อมกับกลิ่นเหล้าเหม็นหึงกับขวดเหล้าที่กระจัดกระจายปังปอนจึงเค้าไปเก็บกวาดเเละขึ้นห้องไปเมื่อถึงตอนเช้าปังปอนได้ไปโรงเรียนเพื่อนเกเรกลุ่มเดิมได้เเกล้งเค้าด้วยการโยนสมุดวาดรูปของเค้าลงไปจากชั้น5ปังปอนจึงรีบลงไปเก็บในขณะนั้นเองปังปอนได้ไปเห็นคนกลุ่มหนึ่งกําลังวางระเบิดใว้ทีกําเเพงโรงเรียนปังปอนจึงรีบมาบอกทุกคนเเต่ทุกคนกลับบอก//ไร้สาระน่า//ปังปอนไม่มีทางเลือกเลยวิ่งกอดระเบิดเเละวิงไปไกลๆ...4...3...2...1...0เสียงตู้ม!!ดังสนั่นทั่วทุกที่ทุกคนรีบออกไปดูที่จุดเกิดเหตุเเละได้พบกับร่างอันไร้วิญญานของเด็กหนุ่มคนหนึ่ง....
