สวัสดีค่ะพบกับเราอีกเช่นเคยนะคะ วุ้นเส้นเองค่ะ
เรื่องที่เราจะมาเล่าในวันนี้ก็เกี่ยวกับการเข้าค่ายลูกเสืออีกแล้วค่ะ แต่เป็นค่ายลูกเสือที่เข้าค่ายที่โรงเรียนค่ะ...
เริ่มเรื่องตอนนั้นเราอยู่ ม.2ค่ะ ช่วงประมาณกลางเทอม คุณครูก็มาแจ้งว่าจะจัดการเข้าค่ายลูกเสือที่โรงเรียนค่ะ
เพราะด้วยสถานการณ์โควิดด้วยแหละค่ะ ทำให้ต้องจัดการเข้าค่ายที่โรงเรียน คุณครูผู้ชายจะรับหน้าที่จัดฐานกิจกรรมต่างๆค่ะ แล้วก็จะให้เด็กนักเรียนชายไปช่วยจัดฐานด้วยค่ะ ส่วนนักเรียนหญิงก็เรียนตามปกติค่ะ หลังจากครูจัดฐานเสร็จก็เป็นเวลาที่เลิกเรียนแล้วค่ะ ต่อมาผ่านมาประมาณ1อาทิตย์คุณครูก็บอกให้เด็กนักเรียนกลับไปจัดของที่จะนำมาเข้าค่ายไม่ว่าจะเป็นเสื้อผ้า(เพราะต้องนอนที่โรงเรียน1คืนค่ะ)และนอนผ้าห่มสกินแคร์หม้อกระทะวัตถุดิบทำอาหารค่ะ พอถึงวันเข้าค่ายก็ได้ทำการเปิดกองทำกิจกรรมฐานต่างๆรวมกินข้าวเที่ยงด้วยค่ะ ไปจนถึงเย็นที่ครูให้นักเรียนมาทำอาหารกินกันเองและส่งเข้าประกวดอาหารจานเด็ดด้วยค่ะ โดยให้คุณครูที่เป็นกรรมการชิมและจะตัดสินในตอนกลางคืนค่ะ
หลังจากทำอาหารเสร็จแล้วพอถึงช่วงค่ำคุณครูก็เรียกนักเรียนมารวมกันในห้องอเนกประสงค์ค่ะ เพื่อทำการแสดงค่ะ หลังจากทำการแสดงอะไรเสร็จครูก็ประกาศผลค่ะ ปรากฏว่าที่2,3เป็นของทีมลูกเสือ2หมู่ค่ะ และที่1ที่เราไม่คิดไม่ฝันว่าจะชนะก็ต้องเป็นของหมู่เราค่ะ ซึ่งเป็นเนตรนารีหมู่เดียวที่ได้ที่1ค่ะ พวกเราดีใจกันมากเลยล่ะค่ะ ต่อมาหลังจากทำกิจกรรมเสร็จครูก็ให้นักเรียนแยกย้ายกันไปอาบน้ำนอนค่ะ ซึ่งตอนนั้นสัมภาระเราอยู่ชั้นล่างหมดแล้วค่ะ แต่เพื่อนชวนให้ขึ้นไปชั้น2ค่ะเพื่อไปเอาของก็มีทั้งรุ่นน้องและรุ่นพี่อยู่กันประมาณเกือบๆ30คนได้ค่ะ เราที่รอเพื่อนอยู่ก็ได้ออกมายืนหน้าระเบียบห้องเรียนค่ะ ที่ระเบียงก็มีเราและรุ่นพี่รุ่นน้องอยู่ประมาณ3-4คนค่ะ แต่แล้วเราที่ยืนอยู่ดีๆก็ดันเห็นเงาผู้หญิงวิ่งผ่านไปเร็วมากเลยค่ะ เราที่เห็นเราก็ตกใจกรี๊ดเลยค่ะ คนที่แถวนั้นก็มองเราว่าเราเป็นอะไรเราที่ไม่อยากเล่าอะไรตอนนั้นก็ได้แต่เงียบและมองไปยังทางห้องลูกเสือที่เงานั้นวิ่งออกมาแต่ปรากฏว่าไม่มีอะไรเลยค่ะ นั่นจึงทำให้เรารีบวิ่งดิ่งลงมาชั้นล่างเลยค่ะ หลังจากวันนั้นเราก็ได้ไปถามครู ครูก็บอกที่นี่เคยเป็นโรงพยาบาลเก่าที่มีศพฝังอยู่เยอะมากเลยค่ะ นั่นทำเอาเราไปกล้าหันไปโรงเรียนตอนกลางคืนเวลาออกไปข้างนอกเลยค่ะ
(เล่าเรื่องโดย วุ้นเส้น )
~~~เรามีเรื่องมาเล่าอีกเยอะเลยค่ะ~~~