"รอย.."
คนตัวเล็กพูดพรางเอามือลูบที่ต้นคอของตนเอง
.
.
:หึ คุณนี่มันสำส่อน หน้าด้าน หน้าไม่อาย
"คุณเหมันต์!! คุณจะดูถูกผมมากเกินไปแล้วนะ!"
:แล้วผมดูผิดตรงไหน ผมบอกให้คุณเลิกยุ่งกับสามีน้องผม แต่คุณก็ยังหน้าด้านหน้าทน อ่อยผัวเพื่อน อยากมากรึ-
เพี๊ยะ!
:คุณรู้มั้ยว่าคบที่จะตบผมได้คือเมียผมเท่านั้น!
เมื่อลิฟต์เปิดร่างสูงก็ดันคนตัวเล็กเข้าห้องทำของตนทันที
.
.
"อื้อ!... อื้มมส์ อึก.. อื้มม"
:อื้มม
ร่างสูงดันคนตัวเล็กเข้ามาในห้องของตนก่อนจะรวบมือทั้งสองข้างของคนตัวเล็กไว้เหนือศีรษะลาบกับโซฟาพร้อมกับโน้มตัวประกอบนิมฝีปากบาง
แต่คนตัวเล็กกลับเม้นปากไม่เปิดช่องทางให้ร่างสูงได้สอดลิ้นเข้าไป เค้าจึงค่อยละเลียดเลียแล้วขบกัดฝีปากล่างจนคนตัวเล็กต้องเผยอปากออกเปิดทางให้ร่างสูงได้สอดลิ้นเข้าไปในโพรงปากบางควานเก็บเกี่ยวความหวานในช่องปากของอีกฝ่าย
มือของร่างสูงก็ไม่ได้หยุดนิ่ง เค้าค่อยๆสอดมือเข้าไปในเสื้อของคนตัวเล็กแล้วลูบไล้เอวบางคอด ก่อนจะเริ่มสูงขึ้นจนสะกิดกับยอดอกสีสวยถึงถึงแม้จะอยู่ใต้ร่มผ้าก็ตาม
:อื้มม.. (บางจังวะ)
"อื้อ!.. อื้มส์ อั้ยโอดด [ได้โปรด]"
เมื่อรับรู้ว่าคนตัวเล็กเริ่มขาดอากาศหายใจ ร่างสูงก็ผละจูบออก ก่อนจะมองไปยังริมฝีปากของคนตรงหน้าที่บวมเจ่อขึ้น
"แฮร่กๆ.."
เสียงหอบหายใจดังขึ้นเมื่อร่างสูงถอนจูบออก
{ฮัลโหลครับ คุณเหมันต์}
:{ซื้อเจลมาให้ฉันหน่อย ภายใน 15 นาที:)}
***
**ไปคิดกันเอาเองนะเคิ้ป**
***
"มันจบแล้วใช่มั้ย ฮึก.. ผมชดใช้ให้คุณหมดแล้วใช่มั้ย ฮึก.ฮื้ออ"
คนตัวเล็กมองหน้าร่างสูงพร้อมกับพูดด้วยสำเสียงสั่นเครือ หยดน้ำตาไหลผ่านแก้มใสเหมือนจะไม่มีทีท่าว่าจะหยุดไหล
:กึก!.. (มัดใจ..)
ร่างสูงมองในหน้าของคนตรงหน้าที่มีน้ำตาไหลเป็นทำไมหัวใจของเขามันถึงได้เจ็บปวดแบบนี้ นี่เขาทำอะไรลงไป หยุดหร้องสิ ทำไมถึงได้ขี้แยแบบนี้
"บอกผมสิ ผมต้องชดใช้อะไรให้คุณอีก ฮึก.."
:พี่..
"(พี่? ทำไม..)
ร่างสูงไม่ได้พูดอะไรต่อ เขาค่อยๆแก่นกายออกจากท่องทางแคบของอีกฝ่าย เมื่อถอดออกน้ำสีขาวขุ่นก็ไหลย้อนออกมาอีกทั้งชองทางรูจีบยังคงเผยออ้า
:อึก
เขามองรูจีบที่เผยออ้าออกอย่างพอใจ แต่ก็ต้องรีบเอื้อมมือหยิบสูบตัวโคร่งของตนมาคุมให้ร่างเล็กที่เอาจ้องมองเขาด้วยใบหน้าที่มีคาบน้ำตาและต้องการคำตอบจากเอาอยู่
ร่างสูงอุ้มร่างเล็กเข้ามาในห้องพักส่วนตัวก่อนจะค่อยๆว่างคนตัวเล็กลงบนที่นอนอย่างเบามือก่อนจะเดินเข้าห้องน้ำแล้วถือกะละมังกับผ้าใบเล็กออกมา แต่คนตัวเล็กก็หลับไปแล้วด้วยอาการอ่อนเพลีย
~§ใครอยากอ่านเม้นค่ะ เราพร้อมจะแปะพิกัดเสมอ§~
**ถ้าแอดไม่เบื่อไปก่อน ก็ตะไม่ทิ้งผู้อ่านแน่นอนค่ะ อิ_อิ**
