วาปไปยุคดึกดำบรรพ์
                                                        จุดเริ่มต้น
                    
        
        ตัวประกอบชาย
เร่เข้ามาจ้าา เร่เข้ามา
 
        
        ตัวประกอบชาย
นี่คือ เครื่องไทม์แมชชีน ย้อนเวลาไปไหนก็ได้ดั่งใจนึก
 
        
        ตัวประกอบชาย
เพียงแค่ท่านกดเลือกช่วงเวลาที่ต้องการจะไปเท่านั้น เครื่องนี้ก็จะวาปท่านไปที่นั่นทันที
 
        
        ตัวประกอบชาย
ง่ายใช่ไหมล่ะ
 
        
        ตัวประกอบชาย
ใช่แล้วล่ะคราฟฟฟ
 
        
        ตัวประกอบชาย
นิดหน่อยเท่านั้น
 
        
        ตัวประกอบชาย
แค่ทรัพย์สินทั้งหมดที่ท่านมี
 
        
        ตัวประกอบชาย
แหมๆ ท่านไปที่นั่นแล้วก็ไม่จำเป็นต้องใช้เงินที่นี่แล้วนิคราฟ
 
        
        แพร์
แล้วตอนฉันกลับมา จะเอาที่ไหนแดก
 
        
        ตัวประกอบชาย
สโลแกนของเราคือ..ไปไม่กลับ น่ะคราฟคุณลูกค้า
 
        
        แพร์
คือ ปล่อยลอยแพว่างั้น ถึงว่า ทำไมไม่มีคนสนใจสักนิด
 
        
        ตัวประกอบชาย
ไม่ใช่ๆๆ ท่านลองดูได้เลย แต่ส่งหลักทรัพย์ที่มีให้เราก่อนนะคราฟ
 
        
        ตัวประกอบชาย
ถ้าท่านยังไม่ได้ไปถึงจุดหมาย พวกผมจะยืนรอให้ท่านกระตืบได้เลย
 
        
        แพร์
ได้! ข้าจะไป กดอะไร ตรงไหน //ส่งนามบัตรให้
 
        นามบัตรนั้นจะระบุทรัพย์สินทั้งหมดของเจ้าของบัตร โดยจะมีรหัสที่เจ้าของรู้แต่เพียงผู้เดียว คล้ายๆกับบัตร ATM
 
        
        ตัวประกอบชาย
ตรงนี้คราฟ เลือกช่วงเวลาที่ท่านอยากไปได้เลยคราฟ
 
        
        แพร์
งั้นขอย้อนไปยาวๆล่ะกัน สัก 6 แสนปีที่แล้ว //ยักคิ้วเหล่ตาเหมือนจะแกล้งพวกเขา
 
        
        ตัวประกอบชาย
เอ่อ..ยุคนั้นมันอันตรายนะคราฟ ไดโนเสาร์ยั้วเยี้ยยิ่งกว่ารถยนต์สมัยนี้อีกนะคราฟ
 
        
        แพร์
แต่ก็ไม่ต้องมาหาเงินเพื่อซื้อข้าวกินไม่ใช่หรอ ดีจะตาย //พูดจบนางก็เข้าไปในเครื่อง
 
        
        แพร์
พวกนายยืนรอบาทาของฉันได้เลย
 
        
        ตัวประกอบชาย
//ยิ้มแบบนักวิทยาศาสตร์
 
        
        ตัวประกอบชาย
แล้วรหัสบัตรละคราฟ //ยิ้มแบบพวกเห็นแก่เงิน
 
        
        ตัวประกอบชาย
งั้นก็ขอให้ท่านเดินทางโดยสวัสดิภาพนะคราฟ // กดปุ่ม
 
        เสียงดังก้องเข้ามาในหูแพร์และภาพตรงหน้าคล้ายกับการที่เรานั่งรถเร็วมากจนมองอะไรไม่ชัดเห็นเพียงแสงสว่างเป็นเส้นๆ
 ชุลมุน
                    
        
        แพร์
ว๊ากกกก!!! //ถูกปล่อยจากฟ้า
 
        
        แพร์
เฮือก!! //มองเห็นภาพตรงหน้าอย่างตะลึง
 
        
        แพร์
จะโดนแล้ว!!!! //ร่วงลงคอไดโนเสาร์กินพืช
 
        
        แพร์
แอ๊ก! //หลับตาปี๋+มือกอดคอไดโนเสาร์
 
        พวกมันยังคงกินพืชโดยไม่สนใจแพร์สักนิด
 
        
        แพร์
เหวอออ //ไหลจากคอไปที่ตัว
 
        
        แพร์
โอ้ แม่เจ้า!! มันใหญ่มากกก!!
 
        
        แพร์
เจ้าคงไม่กินคนสวยหนอกเนอะ //ตบหลังมันเบาๆ
 
        
        แพร์
หืม..มีเจ้าตัวเล็กกำลังจะวิ่งมาหาด้วยแหละ ☺️ //หันหลังไปเห็น
 
        
        แพร์
เห้ย!! เดี๋ยว!! มึงอย่าทำหน้าแบบนั้นสิ //ตะโกนใส่ตัวที่วิ่งมาด้านหลัง
 
        
        แพร์
เฮ้ๆ! พี่เบิ้ม!! //ตบหลังไดโนเสาร์ที่ขี่อยู่
 
        
        แพร์
ข้าว่ามันชักจะไม่ดีแล้วนะ! วิ่งเถอะ วิ่ง!!! //เห็นตัวนั้นวิ่งเข้ามาใกล้
 
        
        แพร์
แม่งเอ้ย!! จะมาตายแบบนี้ไม่ได้นะเว้ย!! งั่ม!!! //กัด
 
        ไดโนเสาร์กินพืชส่งเสียงร้องและเริ่มวิ่ง
 
        
        แพร์
//ปลิวไปที่หาง +พยายามเกาะ
 
        
        แพร์
อ๊าก!! //ตัวที่วิ่งตามกำลังจะงับตูด
 
        
        แพร์
แม่งเอ้ย! ใจจริงก็ไม่อยากทำแบบนี้หรอกนะ แต่สถานการณ์มันบีบบังคับ! //แอ่นก้นไปหาเจ้าตัววิ่งตาม
 
        ตัววิ่งตามเมื่อได้กลิ่นที่ปะทะเข้าจมูกเต็มๆก็ถึงกับหัวทิ่มคล้ายกับดื่มดีกรีอย่างแรงเข้าไป
 
        
        แพร์
ยะฮู้!! รอดแล้วเรา //ชูสองมือ
 
        
        แพร์
😨😰😱 //ลืมตัวว่าเกาะหางไดโนเสาร์กินพืชอยู่
 
        แพร์ถูกแรงเหวี่ยงของหางที่สะบัดไปมาจนปลิวออกไปไกลหลายสิบไมล์
 เผ่านก
                    
        
        แพร์
กรี๊ดดด!!! //ร่วงลงจากฟ้า
 
        
        แพร์
(ทำไมชีวิตกูต้องลงจากฟ้าถึงสองครั้งด้วย )
 
        
        แพร์
อะ..โอ๊ย..ก้นกบ //นอนลูบก้น
 
        แพร์ไม่รู้เลยว่าที่ที่นางนอนอยู่นั้น มีสิ่งมีชีวิตอีกหนึ่งสิ่งนั่งจ้องมองเธออยู่
 
        
        แพร์
ดีใจจริงๆที่เจอคนตัวเป็นๆ คิดสะว่าจะมีแต่ไดโนเสาร์สะแล้ว
 
        
        แพร์
(ฟังไม่รู้เรื่องแต่ดันเข้าใจเฉย)
 
        
        แพร์
ข้าเป็นคนแบบเดียวกับท่าน //ชี้ที่ตัวเองและจิ้มที่อกเขา
 
        
        แพร์
ดะ..เดี๋ยวๆ เราพวกเดียวกันไง //ยกสองมือขึ้นเหนือหัว
 
        
        มูฟ่า
(เครื่องนุ่งเจ้าแปลกนัก)
 
        ต่อไปนี้แอดจะไม่พิมภาษาคนป่าแล้วนา เอาเป็นว่าพวกเขาคุยกันรู้เรื่องในภาษาของคนป่า
 
        
        แพร์
(ที่คุยกันได้ คงเพราะของแถมจากการย้อนเวลามาชัว)
 
        
        แพร์
(ไม่รู้ว่าหลอกด่ารึเปล่า แต่ปกติก็นกตลอด )
 
        
        มูฟ่า
อย่าปฏิเสธ!! เจ้าตกมาจากฟ้า ถ้าไม่ใช่จากเผ่านกจะมาจากเผ่าไหนล่ะ //ชี้หอกไม้ไปที่แพร์
 
        
        แพร์
(กูยังไม่ได้พูดอะไรเล้ยยย)
 
        
        มูฟ่า
หึหึ ดวงดีของพวกข้าจริงๆ
 
        
        มูฟ่า
จะได้กินนก แล้วล่ะ //แววตาเหมือนเห็นอาหารอร่อย
 
        
        แพร์
อย่ามองฉันด้วยสายตาแทะโลมแบบนั้นนะ
 
        
        แพร์
แม้ว่านายจะหน้าตาดีก็จริง แต่ฉันไม่ยอมนายง่ายๆหรอกนะ!
 
        นางเอกเราผู้ที่เข้าใจสายตาเขาผิด
 
        ไดโนเสาร์ขนาดเท่าม้าได้วิ่งมาเทียบท่าข้างมูฟ่า
 
        
        มูฟ่า
//ใช้ความเร็วไปอยู่ด้านหลังแพร์
 
        
        มูฟ่า
//ใช้แขนคล้องเอวนางแล้วโยนไปบนหลังไดโนม้า
 
        
        แพร์
โอ๊ย! นี่ อ่อนโยนกับฉันหน่อยสิยะ 💢
 
                    เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
                    