ในปี2023 ได้มีอุกกาบาตพุ้งชนเข้ากับดาวโลกอุกกาบาตลูกนั้นทำให้มีประชากรล้มตายไปเกือบ20%ของประชากรโลก

เเต่นั้นมันพึ่งเป็นจุดเริ่มต้นเพราะอุกกาบาตลูกนั้นมันมาพร้อมกับไวรัสประหลาดที่ทำให้สิ่งมีชีวิตเปลี่ยนเเปลงไปทั้งดุร้ายเเละเเข็งเเรงมากขึ้นที่เเม้เเต่อาวุธนิวเคลียร์ก็ทำได้เเค่สะกิดผิวหนังของมันเท่านั้น สัตว์ประหลาดนั่นค่อยๆไล่ฆ่าผู้คนไปมากมาย เเต่ในช่วงเวลาที่คับขันก็มีสี่ตระกูลที่ร่วมมือกันใช้กำลังภายในฆ่าเหล่าสัตว์ประหลาด หลังจากจบเหตุการณ์นั้นทั้งสี่ตระกูลก็ได้ถูกยกย่องว่าเป็น

" ผู้กอบกู้ของโลก "

ปี2053 ทั้งสี่ตระกูลได้ยึดพื้นที่ ที่ถูกเเย่งชิงไปกลับมาประมาณ25%

ปี2103 ทั้งสี่ตระกูลได้ยึดพื้นที่คืนมาได้ประมาณ 60%

ปี2120 ทั้งสี่ตระกูลได้ยึดพื้นที่กลับมาประมาณ80%

ปี2137 ทั้งสี่ตระกูลได้ยึดพื้นที่กลับมาได้100% ทำให้โลกปลอดภัยอีกครั้ง

ปี2140 ทั้งสี่ตระกูลได้ก่อตั้งสหพันธ์โลกขึ้นมาเพื่อความปลอดภัยของโลกเเละเริ่มวิจัยวัสดุที่ได้มาจากสัตว์ประหลาด

ปี2170 สหพันธ์โลกได้ส่งยานอวกาศไปสำรวจดาวที่ไกลขึ้นซึ่งเป็นผลมาจากการวิจัยวัสดุของสัตว์ประหลาด

ปี2173 ยานอวกาศA-105 ได้ค้นพบเเร่ชนิดนึ่งบนดาวดวงนึ่ง เเละได้เก็บตัวอย่างมาด้วย

ปี2210 การเดินทางระหว่างดวงดาวง่ายขึ้นมากเป็นผลจากการวิจัยเเร่ที่เก็บมา

ปี2221 มนุษย์ได้เริ่มตั้งรกรากที่ดาวดวงอื่น โดยมีดาวโลกเป็นศูนย์กลางหรือสหพันธ์โลก

ปี2300 ศิลปะการต่อสู้ได้ครอบคุมไปจักรวาลของ

มนุษย์เเทบทุกคน

... ...

...1 มกราคม 2419...

ดาวG-204ในกาแล็กซี่โจว

หลงเหมิงกำลังนั่งทานข้าวกับท่านพ่อเเละท่านเเม่ของเค้าอยู่

" กินเยอะๆละอีกไม่กี่วันก็ต้องกลับไปโรงเรียนเเล้วใช่มั้ย " หลิงเหมิงเเม่ของหลงเหมิงพูดออกมาพร้อมกับตักเนื้อไปไว้บนจานของหลงเหมิง

" เเม่ไม่ต้องตักมาให้ผมมากก็ได้ " หลงเหมิงพูดพร้อมกับตักข้าวเข้าปาก

ครอบครัวของหลงเหมิงนั่นเป็นเพียงครอบครัวธรรมดาเท่านั่น

พ่อของหลงเหมิงเป็นเพียงยามของบริษัทบริษัทหนึ่งที่ได้เงินเดือนประมาณ5000เหรียนเท่านั่น

ส่วนเเม่ของหลงเหมิงนั่นเป็นเพียงพนักงานบริษัทธรรมดาที่ตำเเหน่งไม่ได้ใหญ่โตอะไรมากได้เงินเดือนประมาณ7000เหรียน

" เเล้วคิดรึยังละ จะเข้ามหาลัยไหน " หลงฮ่าวพ่อของหลงเหมิงถามขึ้น เพราะหลงเหมิงก็ขึ้นเทอมที่2เเล้ว อีกไม่กี่เดือนก็ต้องเข้ามหาลัยเเล้ว

หลงเหมิงเคี้ยวข้าวในปากหมดก่อนจะกล่าว " ผมคิดว่าจะเข้ามหาลัยจงโจวน่ะครับ " หลงเหมืองตอบพร้อมกับนำข้าวเข้าปาก

เมื่อทั้งสองคนได้ยินอย่างนั้นก็หันมามองหน้ากันอย่างเป็นห่วง เพราะมหาลัยจงโจวนั่นเป็นถึงมหาลัย10อันดับเเรกของกาเเล็กซี่โจวซึ่งการสอบเข้านั้นมาตรฐานนั้นก็สูงมากด้วย

" ลูกคิดดีเเล้วเหรอที่จะเข้ามาหาลัยจงโจว " พ่อของหลงเหมิงถามด้วยความเป็นห่วง

" ครับผมคิดดีเเล้ว " หลงเหมิงตอบกลับอย่างรวดเร็ว

ทั้งสองคนที่ได้ยินคำตอบนั้นก็ได้เเต่ยอมรับ เพราะรู้นิสัยลูกของตัวเองดี ว่าเป็นคนพูดคำไหนคำนั้นเเละจะไม่เปลี่ยนความคิดที่ตัดสิ้นไปเเล้ว

" งั้นลูกก็พยายามเข้าน่ะ ทำให้เต็มที่ละ " เเม่ของหลงเหมิงพูดเพื่อให้กำลังใจหลงเหมิง

...****************...

หลังจากหลงเหมิงรับประทานข้าวกับครอบครัวเสร็จ หลงเหมิงก็ขึ้นไปบนห้องของตนเองทันที่เเล้วนอน ลงบนเตียงทันที่ ' Status Open ' หลงเหมิงคิดในใจขณะนอนอยู่บนเตียง

[ ชื่อ : หลงเหมิง

เพศ:ชาย อายุ: 18ปี(อายุสูงสุด200ปี)

ระดับพลัง: ผู้ปรับเเต่งร่างกายขั้น7(45/100)(พรสวรรค์9จุด(พัฒนาได้))

สายเลือด: ราชามังกร(ยังไม่ปลุกสายเลือด) , ผู้ปกครองจักรวาล(ยังไม่บรรลุเงื่อนไข) ]

หลงเหมิงนอนดูสเตตัสของตนเองอย่างเงียบๆเเล้วคิดอะไรบ้างอย่าง

ตอนที่หลงเหมิงอยู่มัธยมปลายปีที่6 เทอม1 นั้นทางโรงเรียนได้พานักเรียนไปทัศนะศึกษาที่

ประตูมิติเเห่งหนึ่ง ในตอนนั้นขณะที่หลงเหมิงก้าวเข้าไปในประตู ก็มีเสียงที่เหมือนกับหุ่นยนต์ดังขึ้นในหัวของหลงเหมิง

[ ตรวจพบผู้ปกครอง ]

หลังจากเสียงนั้นจบลงไป ก็มีเเผ่นใสๆปรากฏข้างหน้าของหลงเหมิงทันที่

เเผ่นใสๆนั้นระบุข้อมูลต่างๆของหลงเหมิงไว้ทั้งหมดเเต่ก็มีข้อมูลหนึ่งที่หลงเหมิงสงสัยคือ " สายเลือดราชามังกร" กับ "ผู้ปกครองจักรวาล" นั้นคืออะไรนั่นก็ผ่านมาเกือบครึ่งปีเเล้วหลงเหมิงก็ยังหาคำตอบไม่ได้สักทีว่ามันคืออะไร

" เห้อ ตกลงมันคืออะไรกันเเน่เนี้ย " หลงเหมิงถอนหายใจอย่างเเรง

" ชั่งเหอะ ตอนนี้ก็ทำอะไรไม่ได้อยู่เเล้วไปอาบน้ำนอนดีกว่า " หลงเหมิงลุกออกจากเตียงเเละไปหยิบผ้าเช็ดตัวเข้าไปห้องน้ำ

...****************...

" ที่รัก เราจะให้ลูกไปที่มหาลัยนั้นจริงๆเหรอ " หลิงเหมิงถามสามีที่นั่งอยู่ตรงข้ามในห้องนั่งเล่น

หลงฮ่าว ถอนหายใจ " ทำไงได้ละ คุณก็รู้นิสัยของลูกเรานิ่ " หลงฮ่าวพูดอย่างจนใจ

" นั่นสิน่ะ ลูกได้นิสัยมาจากคุณเต็มๆเลยนะสิ " หลิงเหมิงพูดเเซะสามีของตนเอง

หลงฮ่าวที่ถูกภรรยาของตนเองเเซะก็ไม่ได้ว่าอะไรทำเพียงเเค่ยิ้ม เเล้วพูด " คนผู้นั้นอาจจะยังไม่รู้ก็ได้ "

" เราคงทำได้เเค่ภาวนาให้คนผู้นั้นไม่สนใจเขาเท่านั้นเเล้วละ " หลงฮ่าวพูดด้วยความหนักใจ

หลิงเหมิงมองไปที่สามีของตนเอง " นั่นสิน่ะ อะไรจะเกิดก็คงต้องเกิด "

...****************...

ชายคนหนึ่งนั่งคุกเข่าโดยมีโซ่สีดำลัดทั้ง5ส่วนของร่ายกายเขาไว้

" เจ้านี่ยังเหมือนเดิมเลยนะ " เสียงของชายผู้นั้นพูดกับความว่างเปล่าข้างหน้าของตน

จู่ๆมิติข้างหน้าของชายคนนั่นก็บิดเบียนขึ้นปรากฏเป็นผู้หญิงผมยาวสีเงินราวกับเทพธิดา

" ไม่เจอกันนานนะออสบอร์น " ผู้หญิงกล่าวพร้อมกับค่อยๆเดินเข้าไปหาออสบอร์นอย่างช้าๆ

ชายที่ถูกเรียกว่าออสบอร์นกล่าวขึ้น " เจ้ามาทำอะไรที่นี้ละ คงจะไม่ได้เเค่เยี่ยมกันหรอกนะ ซาริ "

ผู้หญิงที่ชื่อซาริ มองไปที่ออสบอร์นอย่างสงสาร " เพียงเเค่เจ้าเข้าร่วมกับพวกเรา

เจ้าก็จะเป็นอิสระเเล้วเเท้ๆ ทำไมเจ้าถึงไม่เข้าร่วมกับพวกเรากันนะ ออสบอร์น " เธอกล่าวอย่างเย็นชา

ออสบอร์นมองไปที่ซาริอย่างเงียบๆเเล้วกล่าวอย่างเย็นชา " เจ้าหน้าจะรู้นะ ว่าข้าเป็นคนอย่างไงทำไมถึงไม่เข้าร่วมกับพวกเจ้า "

ซาริมองไปที่ออสบอร์นเงียบๆเเล้วกล่าว " เอาเถอะ ยังไงข้าก็เพียงมาส่งสาร์นของท่านผู้นั่นเท่านั่น "

ออสบอร์นมองไปที่ซาริด้วยสายตาที่เหมือนจะฉีกเลือดเนื้อของเธอออกมา

ซาริที่เห็นอย่างนั้นก็เกิดความกลัวเพราะถึงจะถูกโซ่ตรวนลัดทั้ง5ส่วนของร่างกายไว้ เเต่ยังไงเขาก็เป็นถึงผู้---

...****************...

หลงเหมิงสะดุ้งตื่นขึ้นมาจากความฝัน ' อีกเเล้วเหรอ นั่นมันคืออะไรกัน? '

เสียงประหลาดที่ดังขึ้นในตอนนั้นของหลงเหมิงนั้นทำให้เค้าได้ระบบมาเเต่มันก็มาพร้อมกับความฝันที่เเปลกประหลาดนี้ด้วยเช่นกัน

' ชั่งเหอะ มันก็เเค่ความฝันเอาไรมาก ' หลงเหมิงเลือกที่จะไม่สนใจเเละลุกออกจากเตียงไป

อาบน้ำเเละลงไปชั้นล่างเพื่อหาอะไรกินสักหน่อยก่อนจะเริ่มบ่มเพาะพลัง

เมื่อหลงเหมิงลงไปชั้นล่างเเละไม่ได้เจอใครอยู่เลยก็ไม่ได้ตกใจอะไรมากเพราะวันนี้เป็นวันจันทร์

ท่านพ่อเเละท่านเเม่ก็คงจะไปทำงานอยู่เเล้ว

หลงเหมิงเดินไปที่ตู้เย็นเเละหยิบนมกับขนมปังออกมาจากตู้เย็นเเละเริ่มทำอาหารง่ายๆกินขณะที่เปิดหนังดูไปด้วย

หลังจากหลงเหมิงรับประทานอาหารเสร็จเเล้วก็กลับขึ้นไปบนห้องของตนเองเพื่อบ่มเพาะพลังทันที่

ขณะนี้หลงเหมิงนั่งอยู่ในท่าสมาธิบนเตียงกระเเสพลังค่อยๆรวมตัวรอบๆหลงเหมิงอย่างช้าๆ

ซึ่งการบ่มเพาะพลังด้วยตนเองนั้นเป็นเรื่องที่ยากเพราะร่างกายของมนุษย์นั้นมีจุดดึงดูดพลังฉีที่น้อยมาก โดยจะเเบ่งออกเป็น

1-5 จุดดึงดูดพลังฉี จะเป็นผู้มีพรสวรรค์ขั้น

ต่ำ(ประชากรส่วนมากมีพรสวรรค์ระดับนี้)

5-10 จุดดึงดูดพลังฉี จะเป็นผู้มีพรสวรรค์ขั้นกลาง

11-20 จุดดึงดูดพลังฉี จะเป็นผู้มีพรสวรรค์ขั้นสูง

21-50 จุดดึงดูดพลังฉี จะเป็นผู้มีพรสวรรค์ขั้นสุดยอด

51-100 จุดดึงดูดพลังฉี จะเป็นผู้มีพรสวรรค์ขั้นสูงสุด

โดยมนุษย์จะมีมากสุดเพียง100จุดดึงดูดพลังฉีเเละความเร็วในการรวบรวมพลังฉียังขึ้นอยู่กับพลังฉีธรรมชาติในบริเวณนั้นๆด้วยเช่นกัน

เเละยังมีอีกวิธีหนึ่งที่จะสามารถรวบรวมพลังฉีได้เร็วคือการกินเนื้อสัตว์อสูรมิติ

โดยเนื้อของสัตว์อสูรมิตินั้นจะมีการเก็บรวบรวมพลังฉีได้ดีกว่าของมนุษย์มากเพราะสัตว์อสูรมิตินั้นจะเกิดมาพร้อมกับจุดดึงดูดพลังฉีที่มากกว่า1000จุดขึ้นไป เเละเมื่อสัตว์อสูรมิติตายไปพลังฉีในตัวยังไม่หายไปไหนด้วย

เเต่ใช่ว่าทุกคนจะสามารถกินเนื้อสัตว์อสูรมิติได้ง่ายๆเพราะด้วยความยากลำบากในการที่ต้องเข้าไปล่าในประตูมิติเเล้วโอกาศที่จะเจอสัตว์อสูรมิตินั้นยังน้อยมาก

ส่วนมากคนที่เจอก็มักจะล่าเเละเก็บไว้กินเองมีส่วนน้อยมากที่จะถูกปล่อยขายในตลาด

ถึงจะมีการปล่อยขายในตลาดเเต่ราคาก็เเพงมากเช่นกัน

โดยสัตว์อสูรมิติก็มีการระบุระดับพลังไว้ด้วยเช่นกัน ได้เเก่

1,000-2,500 จุดกักเก็บพลังจะเป็นสัตว์อสูรมิติระดับธรรมดา(พบเจอบ่อยครั้งที่สุด)

2,501-5,000 จุดกักเก็บพลังจะเป็นสัตว์อสูรมิติระดับกลาง

5,001- 10,000จุดกักเก็บพลังจะเป็นสัตว์อสูรระดับสูง

10,001 - 50,000จุดกักเก็บพลังจะเป็นสัตว์อสูรระบดับสุดยอด

50,001 - 100,000 จุดกักเก็บพลังจะเป็นสัตว์อสูรระดับสูงสุด

โดยสัตว์อสูรที่เมื่อตายเเล้วพลังฉีที่กักเก็บอยู่ภายในตัวจะหายไปทันที่ เรียกว่า " อสูรมิติ " ซึ่งจะมีเเก่นชีวิตอยู่ภายในซึ่งเเก่นชีวิตก็เเบ่งเป็นขั้นต่ำ กลาง สูง เช่นกัน

ส่วนสัตว์อสูรที่เมื่อตายเเล้วพลังฉีที่กักเก็บอยู่ในตัวไม่หายไปจะเรียกว่า " สัตว์อสูรมิติ " จะไม่มีเเก่นชีวิตอยู่ภายใน