ที่รักของผมหลุดมาจากคัมภีร์จีนโบราณ
:แนะนำตัวละคร:
เวินลั่ว
ชื่อ:เวินลั่ว แซ่:เวิน
อายุ:17-18
รับบทเป็น นายเอก
เฉิงหมาน
ชื่อ:เฉิงหมาน แซ่:เฉิง
อายุ:25
รับบทเป้นพระเอก
ฉีกวาน
ชื่อ:ฉีกวาน(ฉี กวาน) แซ่:ฉี
อายุ:25
รับบทเป็นตัวร้าย+พระรอง
เหมียนเหมียน
ชือ:เหมียนเหมียน แซ่: ลิ่ว
อายุ:23
รับบทเป็นผู้หญิงในเรื่อง(ชะนีนั่นเอง)
ถังเหลียน(ครู)
ชื่อ:ถังเหลียน แซ่:ถัง
อายุ:26
รับบทเป็นนายรอง(หน้าหล่อแต่รับน้าา)
แอดเองจ้า'าา
แล้วก้แอดเองงง
แอดเองจ้า'าา
ฝากติดตามหน่อยน้าาา
แอดเองจ้า'าา
เจอกันตอนแรกจ้าา
แอดเองจ้า'าา
ถ้ามีตัวละครอะไรเพิ่มจะทิ้งไว้ท้ายเรื่องหรือต้นเรื่องน้าา
แอดเองจ้า'าา
ขอพูดอีกหน่อยน้าา
แอดเองจ้า'าา
เรื่องนี้อาจจะซับซ้อนน้าา
แอดเองจ้า'าา
หากคำไหนที่มันเป็นภาษาจีนรึเข้าใจยาก
แอดเองจ้า'าา
จะทิ้งบอกไว้น้าา
กระจก
ถังเหลียน(ครู)
อ้าวนักเรียนทุกคน
ถังเหลียน(ครู)
วันนี้ครูจะมาสอนเรื่องตำนานโบราณ
ถังเหลียน(ครู)
แล้วก็คำภีร์นะครับ
ถังเหลียน(ครู)
ก่อนอื่นคุณครูจะถามความรู้เดิมก่อนนะครับ
ถังเหลียน(ครู)
ตำนานคืออะไรใครตอบได้
ถังเหลียน(ครู)
เวินลั่ว//มอง
เวินลั่ว
ตำนานคือคำสอนหรือคำพูดที่พูดต่อๆกันมาจนกลายเป็นตำนานครับ
ถังเหลียน(ครู)
ดีมาก//ปรบมือ
ถังเหลียน(ครู)
เพิ่ม10คะแนน//ลงคะแนน
เวินลั่ว
((อะไรกันก็ความรู้เดิมๆ))
เวินลั่ว
((ไม่ใช่จะทบทวนป.4หรอกนะ))
ถังเหลียน(ครู)
นี่ก็เรียนเกินชั่วโมงมาแล้วเนาะ//ดูนาฬิกา
ถังเหลียน(ครู)
แจ้งข่าวนะครับ
ถังเหลียน(ครู)
พรุ่งนี้มีทัศณศึกษานะครับ
เวินลั่ว
เฮ้ออ//เดินกลับบ้าน
"ระกว่างทางกลับบ้านร่างบางได้เดินไปที่ร้านของเก่าก่อนที่จะหยิบกุญแจเก่าๆมาดอกหนึ่ง ก่อนที่จะซื้อมันแล้วเดินกลับบ้าน"
เวินลั่ว
เอ๋ดูขลังๆยังไงไม่รู้แฮะ//เข้าบ้าน
"ร่างบางค่อยๆนั่งลงที่โต๊ะทำงานของเขาก่อนที่อ่านหนังสือไปทีละเล่มๆจนเผลอหลับไปท่ามกลางแสงจากโคมไฟ"
เวินลั่ว
((ไม่ได้สั่งอะไรมานิ))
"เขาค่อยเปิดลูกบิดประตูก่อนจะมองที่กล่องลังอันใหญ่สีนำ้ตาลที่ดูแล้วเก่าเอามากๆ"
เวินลั่ว
เอ๋ ผู้รับชื่อว่าอะไรหรอครับ//ถาม
เวินลั่ว
((สงสัยจะมีคนรู้จักส่งมาให้ล่ะมั้ง))
"เขากับพนักงานส่งของค่อยถือกล่องขนาดใหญ่เข้ามาในตัวบ้านและค่อยๆวางมันลงอย่างเบามือ"
เวินลั่ว
ครับ ขอบคุณมากครับ//ยิ้ม
เวินลั่ว
ใครส่งมากันกล่องใหญ่เป็นบ้าเลย//ท้าวเอว
"ร่างบางค่อยๆใช้มือเรียวเล้กสีขาวจับมีคัตเตอร์แล้วกรียดบริเวณฝาปิดของกล่องใบนั้นจนเปิดออก"
เวินลั่ว
((คิดว่าเราเ็นคนรักสวยรักงามรึไงกัน))
เวินลั่ว
((มีแต่พวกผู้หญิงเท่านั้นแหละนะ))
"เขาได้ใช้มือเรียวเล็กจับกระจกเงางามสันสีทองขึ้นมาแล้วค่อยๆตั้งพิงกับฝาผนังภายในห้องนอยของเขา"
เวินลั่ว
((แต่ไม่เป็นไรเอาไว้จัดทรงผมก็คงโอเค))
เวินลั่ว
((ไม่ค่อยมีฟอนิเจอร์ด้วยละสิ))
เวินลั่ว
กี่โมงกี่ยามแล้วล่ะเนี่ย//ดูนาฬิกา
เวินลั่ว
((จะตี1แล้วหรอเนี่ย))
"ร่างบางค่อยมองดูชายสง่างามผู้หนึ่งแต่กลับมองไม่เห้นหน้าตาของเขา"
ซานหลินทำไมจากข้าไปแบบนี้ล่ะ...
เวินลั่ว
((จะหนีออกจากที่นี่ยังไงล่ะ))
"ร่างบางค่อยๆมองรอบๆก่อนที่จะหันกลับมาที่ชายคนนั้นอีกครั้ง"
เวินลั่ว
((โอ้ยยย อะไรวะเนี่ยย))
เวินลั่ว
((เอ๋อแล้วเนี่ยย))
เวินลั่ว
ฝันหรอ//มองไปทั้งบ้าน
"เขาค่อยล้มตัวลงนอนอีกครั้ง แล้วพยายามข่มตาลงนอนแต่ไม่สามารถทำได้"
เวินลั่ว
((นอนไม่หลับเลยบ้าจริง))
"ร่างบางค่อยเหลือบไปมองที่กระจกก่อนที่จะเบิกตากว้างเพราะเห้นสิ่งที่ไม่ควรเห็นเข้าแล้ว"
"เขาค่อยเขยิบเข้าไปชิดกำแพงก่อนที่จะมองกระจกอีกครั้งแล้วพบว่ามีผู้ชายสง่างามผู้หนึ่งกำลังมองเขาแต่นั่นกลับไม่ใช่ชายที่เขาฝันแต่เป็นชายที่หน้าตาเหมือนเขาอย่างกับแกะ"
เวินลั่ว
((เอ้า หน้าตาเหมือนเราเลย))
"จากนั้นเขาพยายามตั้งสติเพราะคิดว่าไม่ใช่ฝันแน่นอนแล้วค่อยๆหันไปมองกระจกอีกครั้งแต่ผู้ชายคนนั้นก็หายไปเสียแล้ว"
เวินลั่ว
((ดับเบิลตาฝาดหรอวะ))
ถังเหลียน(ครู)
อ้าวนักเรียนทุกคนจับคู่กันแล้วขึ้นมานะครับ
เวินลั่ว
......//มองหาคนไม่มีคู่
ถังเหลียน(ครู)
ไม่มีคู่หรอเวินลั่ว//มอง
ถังเหลียน(ครู)
มาคู่กับครูก็ได้//ยิ้ม
เวินลั่ว
ขอบคุณครับ//ขึ้นรถ
ถังเหลียน(ครู)
นักเรียนทุกคนครับ//ปรบมือ
ถังเหลียน(ครู)
เรากำลังจะมุ่งหน้าไปที่เมืองหมานลั่วนะครับ
ถังเหลียน(ครู)
ใครรู้บ้างว่าทำไมถึงตั้งชื่อว่าหมานลั่ว
ถังเหลียน(ครู)
ครูก็ไม่รู้ครับบบ
"ร่างบางค่อยยิ้มขำขึ้นเล้กน้อยเพราะมุกตลกของคุณครูที่เล่นแล้วแป้กสุดๆ"
ถังเหลียน(ครู)
ต่อจากนี้ตามสบายเลยครับ//นั่งลง
เวินลั่ว
......//อ่านหนังสือ
ถังเหลียน(ครู)
นี่เวินลั่ว//มอง
ถังเหลียน(ครู)
ได้นอนมั้ยเมื่อคืน//มอง
เวินลั่ว
ก็นอนนะครับ//อานต่อ
ถังเหลียน(ครู)
แน่ใจนะว่านอน//มอง
ถังเหลียน(ครู)
อะ//ยื่นกระจกให้
"ร่างบางค่อยๆมองกระจกที่คุณครูยื่นให้ก่อนจะมองหน้าของตนแล้วพบว่าใต้ตาของเขาคลำ้เหมือนคนไม่ได้นอน"
ถังเหลียน(ครู)
ช่างเถอะเอานี่ไป//ยื่นรองพื้นให้
เวินลั่ว
เอ๋ ครูแต่งหน้าด้วยหรอครับ//มอง
ถังเหลียน(ครู)
ป่าวหรอกครูเอามาทาใต้ตา//ขำ
เวินลั่ว
รองพื้นเนี่ยนะครับ?//มอง
ถังเหลียน(ครู)
อื้ม ครูว่ามันช่วยได้นะ//ยิ้ม
"ร่างบางค่อยบีบรองพื้นลงบนนิ้วชี้เรียวเล้กของเขาก่อนที่จะป้ายลงบนใต้ตาแล้วค่อยทาตามรอยคลำ้"
เวินลั่ว
เสร้จแล้วครับ//ยื่ยให้
ถังเหลียน(ครู)
ไหนดูซิ//มอง
ถังเหลียน(ครู)
ดีขึ้นเยอะเลยแหะ//ยิ้ม
ถังเหลียน(ครู)
แล้วนี่ไม่คิดจะมีเพื่อนบ้างรึไง//มอง
เวินลั่ว
ก็ไม่มีใครเป็นเพื่อนกับผม ผมก็ไม่ง้อหรอก
ถังเหลียน(ครู)
เอ๋ ให้ครูเป้นเพื่อนให้เอามั้ย
ถังเหลียน(ครู)
เพื่อนไง//ยิ้ม
ถังเหลียน(ครู)
ได้สิ//ยิ้ม
"ร่างบางค่อยยิ้มหวานออกมาเล้กน้อยก่อนที่จะเอ่ยขอบคุณ"
ถังเหลียน(ครู)
ครูว่านอนเถอะ//มอง
เวินลั่ว
ขออ่านเนื้อหาตรงนี้เสร้จจะนอนครับ//มอง
ถังเหลียน(ครู)
ตามนั้นนะ//มอง
"ตอนนี้ร่างบางอ่านถึงครึ่งเนื้อหาแต่เพราะความง่วงของเขาที่สะสมตั้งแต่เมื่อวานทำให้เขาหลับไปจนได้"
ถังเหลียน(ครู)
หลับจนได้//มอง
ถังเหลียน(ครู)
เกิดอะไรขึ้นครับ!//มอง
แอดเองจ้า'าา
แนะนำแหน่เด้ออออ
คัมภีร์
เวินลั่ว
((ในที่แบบนี้มีกวางด้วยงั้นหรอ))
ถังเหลียน(ครู)
ครับ//นั่งลง
ถังเหลียน(ครู)
อ้าวตื่นแล้วหรอ//มองเวินลั่ว
เวินลั่ว
ครับเล่นซะสดุ้งเลย//มอง
อีก20นาทีจะถึงเเล้วนะครับ
ถังเหลียน(ครู)
ครูจะเปิดเพลงนะครับ!!//มองนักเรียนทุกคน
ถังเหลียน(ครู)
จะเอาเพลงอะไรเดินมาเปิดเลยน้าา//นั่งลง
"ร่างบางค่อยเหลือบมองที่กระจกรถด้านข้างก่อนที่จะเห็นชายคนที่อยู่ในกระจกยืนมองเขาอยู่แล้วค่อยๆหายไป"
เวินลั่ว
((เวรกรรม ผีรึไง))
เวินลั่ว
......//หยิบหนังสือ
"เขาค่อยเปิดหนังสือเล่มหนึ่งอ่านต่อไปเรื่อยๆจนพบบางสิ่งอยู่ไหนหนังสือนั้น"
เวินลั่ว
อะไรล่ะนั่น//หยิบมา
ถังเหลียน(ครู)
มีอะไรหรอ//มอง
"ร่างบางได้ใช้มือเรียวยาวของเขาหยิบป้ายเล็กๆขึ้นมาก่อนที่จะสำรวจดูที่ป้ายแผ่นนั้นก่อนที่จะเบิกตากว้างเพราะสิ่งที่สลักไว้ในป้ายคือ..."
เวินลั่ว
((โอ้ยยยยยย จะตามหลอกหลอนกันทุกที่เลยรึไง))
ถังเหลียน(ครู)
มันคืออะไรหรอ//มอง
เวินลั่ว
ที่คั่นหนังสือเฉยๆหน่ะครับ//ยิ้ม
เวินลั่ว
((แต่เป็นไปได้หรอ หนังสือเล่มนี้มันใช้มานานแล้วนิ))
เวินลั่ว
((อยู่ๆก็มีป้ายประหลาดมาหาถึงที่))
ถังเหลียน(ครู)
อ้าวหลับไปซะละ//มอง
ถังเหลียน(ครู)
ตอนหลับหัดถอดแว่นหน่อยสิ//ถอดแว่นเวินลั่วออก
ถังเหลียน(ครู)
เก็บไว้ในกระเป๋าเสื้อไปก่อนละกัน//สอดไว้ในกระเป๋าเสื้อเวินลั่ว
ถังเหลียน(ครู)
นี่เวินลั่ว//เขย่าตัวเวินลั่วเบาๆ
ถังเหลียน(ครู)
ถึงแล้วล่ะ//มอง
ถังเหลียน(ครู)
อ้าวนักเรียนทุกคนเชิญตามสบายเลยนะครับ
ถังเหลียน(ครู)
ตอนเที่ยงมาเจอกันที่รถนะครับ
"ร่างบางค่อยมองไปรอบๆตัวของเขาก่อนที่จะเดินเข้าไปในหอสูงแห่งหนึ่งก่อนที่จะมองไปที่คัมภีร์ไม้โบราณและหยิบมันขึ้นมา"
สิ่งนี้คุณนำไปศึกษาต่อเถอะมันเก่ามากแล้ว
ครับ จำไว้รักษามันไว้ดีๆ..
"เสียงของคนคนนั้นค่อยหายไปเหลือแต่ความงงงวยและความสงสัยเหลือไว้ให้เวินลั่ว"
"ร่างบางค่อยๆหยิบคัมภีร์อันนั้นขึ้นมาก่อนจะเก็บมันไว้ในกระเป๋าเป้"
ถังเหลียน(ครู)
นี่เวินลั่ว!!//วิ่งมาหา
ถังเหลียน(ครู)
ตามหาตั้งนานแหน่ะ//พักหายใจ
เวินลั่ว
ขอโทดนะครับ//ยิ้ม
ถังเหลียน(ครู)
ไปเถอะเจอของดีเข้าแล้วล่ะ//ยิ้ม
เวินลั่ว
เอ๋ ของดีที่ว่า?//งง
ถังเหลียน(ครู)
มาเถอะน่าา//จับมือเวินลั่วไป
ถังเหลียน(ครู)
นี่ไง!//ชี้ให้ดู
ถังเหลียน(ครู)
คนที่นี่เค้าบอกว่ามันคือภาพวาดศักดิ์สิทธิของที่นี่เลยล่ะ
"ร่างบางค่อยมองไปยังรูปตรงหน้าก่อนที่จะรู้สึกเสียวสันหลังวาบ"
ถังเหลียน(ครู)
เป็นอะไรหรอ//มอง
เวินลั่ว
ป่าวครับแค่คิดว่ามันสวยดี//มอง
ถังเหลียน(ครู)
ออเค้าบอกว่านี่คือเหวแห่งความรักหน่ะ//มอง
ถังเหลียน(ครู)
แต่เค้าก้บอกมาอีกว่าความรักนั้นก้รวมความผิดหวังอยุ่ไม่น้อยเลยล่ะ
ถังเหลียน(ครู)
เที่ยงซะละไปกินข้าวเถอะ
"ร่างบางกับคุณครูค่อยๆเดินไปยังรถแล้วซื้ออาหารแถวๆนั้นมานั่งทานเป็นกลุ่มๆ"
ถังเหลียน(ครู)
มากๆเลยล่ะ//มอง
ทุกคนครับอีก2ชั่วโมงพายุฝนฟ้าคะนองกำลังจะมานะครับ//มอง
เค้าบอกว่าให้รีบไปหาที่ซ่อนหรืออพยพออกจากบริเวณดังกล่าวด้วยครับ
ถังเหลียน(ครู)
เอ๋ พึ่งได้มาเอง//มอง
ครูครับผมว่าเราควรกลับกันนะครับ
ถังเหลียน(ครู)
ทำไมอยากกลับล่ะ
แถมไม่ค่อยมีโรงแรมหรือที่พักอาศัยแถวนี้ด้วย
ถังเหลียน(ครู)
งั้นกลับครับ
"ทุกคนๆค่อยๆทยอยกันขึ้นรถก่อนที่จะออกจากบริเวณนั้นแล้วมุ่งหน้าหลับไปที่โรงเรียน"
ถังเหลียน(ครู)
นักเรียนทุกคนแยกย้ายเลยนะครับ
ถังเหลียน(ครู)
กลับบ้านเลยครับ
เวินลั่ว
((กลับไปพักก่อนดีกว่า))
เวินลั่ว
วุ้ว//เดินเข้าบ้าน
"ร่างบางค่อยหย่อนตัวลงอ่างอาบนำ้ช้าๆก่อนที่จะถูสบู่ไปในทุกส่วนของร่างกายก่อนที่จะล้างนำ้แล้วลุกขึ้นมาใส่ชุด"
เวินลั่ว
ไปอ่านหนังสือสอบดีกว่า//เดินไปที่โต๊ะ
เวินลั่ว
อ่านเล่มนั้นให้มันจบๆไปเลย//นั่งอ่าน
เวินลั่ว
หลับอีกล้าวววววว//มองหนังสือ
เวินลั่ว
พรุ่งนี้ค่อยมาอ่านต่อละกัน//มอง
"เขาค่อยๆนอนลงบนที่นอนก่อนที่จะหลับตาลงแต่พอนึกถึงหน้าคนในฝันและคนในกระจกก็ทำให้เขานอนไม่หลับซักที"
เวินลั่ว
หลับสิวะไอบื้อเอ้ยยยย
เวินลั่ว
ไหนๆก้ไม่ได้นอนแล้วพรุ่งวันเสาร์ด้วยสิ//ลุกขึ้น
เวินลั่ว
หาอะไรทำดีกว่า//นั่งลง
เวินลั่ว
แต่ก่อนที่จะไปหาอะไรกินก่อนดีกว่า//ท้องร้อง
เวินลั่ว
ยังมีขนมปังอยู่ในกระเป๋าเป้นี่นา//หยิบกระเป๋าเป้มา
"ร่างบางค่อยหาขนมปังในกระเป๋าแต่ก็กลับเจอกับอะไรบางอย่างเข้า"
เวินลั่ว
((นี่มันคัมภีร์นิ))
เวินลั่ว
((อ่านดูหน่อยละกัน))
ข้ามีนามว่าเฉิงหมาน ข้ามีใจให้กับชายผู้หนึ่งแต่ความรักนั้นกลับเป็นไปไม่ได้ข้าได้
ข้าถูกท่านพ่อและท่านแม่บังคับให้วิวากับหญิงอื่นทั้งๆที่มีคนรักหญิงนางนั้นแล้วด้วยเหตุนี้ข้าถึงต้องห่างเหินจากชายคนนั้นก่อนที่เขาจะผิดหวังแล้วจากข้าไป หลังจากนั้นข้าพยายามลืมเขาให้ถึงที่สุดแล้วใช้เวลากับเหมียนเหมียนแทนแต่ด้วยความหึงหวงฉีกวานได้เข้ามาก่อความวุ่นวายให้ข้าทุกวิธีทาง..
เวินลั่ว
เอ๋ไม่มีต่อแล้วหรอ//มอง
เวินลั่ว
เหมือนจะถูกเอาออกไปละนะ//มอง
เวินลั่ว
นี่มันคัมภีร์หรือนิยายกัน
เวินลั่ว
แบบนี้ก้ได้ด้วยหรอ
เวินลั่ว
เหมียนเหมียนหรอ....
เวินลั่ว
โลภมากซะจริงมีคนที่รักอยู่แล้วแท้ๆ
เวินลั่ว
"ถ้ามาโลกนี้นะจะสั่งสอนให้ดูเลย"
"ร่างบางค่อยปิดคัมภีร์นั้นลงก่อนที่จะวางไว้กลางห้องแล้วก็นั่งอ่านหนังสือต่อไม่กี่นาทีเรื่องประหลาดก็เกิดขึ้น แสงประหลาดได้ออกมาจากคัมภีร์เล่มนั้นก่อนที่จะมีอะไรบางสิ่งหลุดออกมา"
"สิ่งนั่นเห็นชัดขึ้นเรื่อยๆก่อนที่แสงนั้นจะหายไปก็ปรากฎร่างชายสง่ายืนให้เห็นตรงหน้าเขา"
"ร่างบางค่อยขยี้ตาของตนก่อนจะวิ่งไปเปิดไฟแล้วพบว่านั่นคือคนจริงๆ"
เวินลั่ว
คุณเป็นใครเข้าห้องผมได้ยังไง!//ตกใจ
เฉิงหมาน
เจ้านั่นแหละคือใครข้าต่อสู้อยู่กับฉีกวานอยู่..//มองรอบๆ
เฉิงหมาน
ที่นี่มันที่ไหน!//ชักกระบี่
เวินลั่ว
เดี่ยวครับใจเย้น//ยกมือขึ้น
"ร่างบางค่อยๆพาร่างหนานั่งลงที่โต๊ะอาหารก่อนที่จะนำนำ้มาให้เขาดื่ม"
เวินลั่ว
ดื่มเข้าไปก่อนครับ//มอง
เฉิงหมาน
เจ้าไม่ได้ใส่ยาพิษใช่หรือไม่//มอง
เวินลั่ว
ยาพงยาพิษอะไรเล่านี่มันนำ้ปล่าว//มอง
เฉิงหมาน
ข้ามีนามว่าเฉิงหมาน..//วางแก้วลง
เวินลั่ว
ฉ เฉิงหมาน!?//ตกใจ+งง
เฉิงหมาน
แล้วที่นี่ที่ไหน//มองรอบๆ
เวินลั่ว
ที่นี่คือ300ปีต่อมา
เฉิงหมาน
เจ้ารู้ได้อย่างไร//มอง
เวินลั่ว
รู้ก็แล้วกันน่าาา//นั่งลงข้างๆ
เฉิงหมาน
แล้วข้าจะกลับไปได้อย่างไร//มอง
เวินลั่ว
เรื่องนั้นผมยังไม่รู้//ดื่มนำ้
เฉิงหมาน
((คนผู้นี้หน้าตาคุ้นเคยยิ่งนัก))
เวินลั่ว
((คนนี้มันคุ้นๆเหมือนเคยเจอ))
เวินลั่ว
ชิบแล้วไง!//ลุกขึ้น
แอดเองจ้า'าา
ตัดแบบกวนตีนมากเลยง่ะ
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
