บางทีก็แค่อยากจะรู้ ว่าชีวิตของคนเรา เกิดมาเพื่ออะไรกัน ทำไมต้องมีรัก และก็ต้องมาทุกข์เพราะรัก
"หอมหอม อายุ20ปีบริบูรณ์บรรลุนิติภาวะแล้วซินะ"เสียงของคุณชายหมอดังขึ้นจากทางด้านหลัง ทำให้รีบหันกลับด้วยความดีใจ
แต่..ก็ต้องค่อยๆหุบยิ้มลง
"สุขสันต์วันเกิดจ้ะหอมหอม โตเป็นสาวแล้วนะน้องพี่ นี่เป็นของขวัญที่พี่กับคุณชายหมอช่วยกันเลือกให้หอมหอมจ้ะ" พี่หวานเอ่ยขึ้นพร้อมกับยื่นกล่องของขวัญมาให้
"ขอบคุณค่ะ" ยื่นมือรับมาพร้อมกับฝืนยิ้มบางๆ
"อืมงั้นพี่จะพาคุณชายหมอจะไปที่ตึกเอบีก่อนนะ" พี่สาวยิ้มและพยักหน้าให้กับหมอหนุ่มหล่อใส่แว่นที่ยืนข้างๆกัน
"ค่ะ" ตอบรับเสียงเบาในลำคอ พร้อมกับทำตาละห้อย มองทั้งคู่เดินจากไป
แล้วจึงก้มมองกล่องของขวัญในมืออย่างเศร้าๆ
คุณชายหมอนั้นโปรไฟล์ดีมาก ทั้งฐานะและการศึกษา ทั้งกิริยาท่าทางสุขุมใจดี ภาพรวมคือดีมาก
หอมชอบคุณชายหมอจริงๆและก็ชอบมากๆเลย แต่หอมก็ไม่ได้อยู่ในสายตาของคุณชายหมอเลยสักนิด
ถ้าไม่มีพี่หวาน คุณชายหมอจะหันมามองหอมบ้างมั้ยนะ
"พี่หอม!"
"เอ๊ะ ยัยนุ่ม..ตกใจหมด" หันไปก็เจอกับปืนอัดลมฟองสบู่
"แถ่นแถ๊นน..สุขสันต์วันเกิดค่า 555"
"จริงๆเล้ยยัยนุ่ม" พูดพร้อมกับหัวเราะและแกล้งวิ่งหนีน้องสาว
"อย่าหนีนะๆพี่หอม" ไล่ยิงพี่สาวไปเรื่อยๆจนถึงสะพานข้ามไปทางตึกone
"ดูลูกสาวของคุณเล่นกันซิ" คุณนายดาริณีเอ่ยกับเจ้าสัวพงศ์ธนะ
"สนุกกันตามประสาเด็กๆน่ะ"เจ้าสัวที่นั่งจิบกาแฟนั้นเอ่ยขึ้นแล้วยิ้ม
สองสามีภรรยานั่งมองลูกไกลๆจากระเบียงกว้างชั้นสองของคฤหาสน์ด้วยความสุขใจ
ณ สะพานเล็กๆข้ามไปยังตึกวัน
"ยัยนุ่ม ไหนๆเราก็มาถึงนี้แล้ว แวะไปหาเพื่อนพี่สักแปปดีกว่า" พี่สาวหยุดอยู่กลางสะพานแล้วหันมาบอกน้อง
"ง่ะ หนูไม่อยากไป งั้นหนูกลับก่อนนะ" นุ่มทำเสียงอิดออด
"ไหนๆก็มาถึงนี่แล้ว ไปไหว้รุ่นพี่ ทำความรู้จักกันไว้ก่อนก็ดีนะ"
"โห คนละรุ่นทั้งนั้นเลย ไม่เอาอ่ะ"
"เราน่ะปีหน้าก็เข้ามหาลัยแล้วนะ อย่าปิดกั้นตัวเองหน่อยเลย มาด้วยกันนี้แหละ" พี่สาวเข้าไปกึ่งลากกึ่งจูงน้องให้ตามไปด้วย
*ทดลองเขียน
*เรื่องแรกนะคะ ขอฝากไว้ในอ้อมใจด้วยค่ะ
จะพยายามทำให้ดีที่สุด
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
