20:14 น.

" ซ่า~~~"

ในคืนที่ฝนตกหนักตกตลอดทั้งคืนและเป็นคืนที่เร็วร้ายที่สุดของชายคนหนึ่งที่เขาต้องโชคร้ายไปสักทุกอย่างและดังถูกคนรักทิ้ง ครอบครัวแต่งพากันเกลียดเขา กระเป่าเงินดังถูกขโมย เพื่อนร่วมงานด่าหลักหลัง ถูกหัวเราะเยาะ และสุดท้ายก็ถูกรถชน

หลายชั่วโมงก่อนหน้าจะเกิดเหตุ

12:00 น.

"คิน! ไปกินข้าวกันเถอะครับ"

"ไปก่อนเลย ขอไปเข้าห้องน้ำก่อนเดี่ยวตามไปทีหลังครับ"

"โอเค งั้นเดี่ยวผมไปกินรอก่อนนะครับ"

"โอเคครับ"

'หลังจากพูดคุยกับเพื่อนร่วมงานเสร็ดผมก็แยกตัวไปเข้าห้องน้ำตามเคย สวัสดีครับผม"คิม"ครับผมเป็นพนัดงานเงินเดือนธรรมาดาคนกนึ่งเท่าผมอายุ32แล้วครับ เอ๊ๆ กำลังจะถามสินะครับว่าผมมีแฟนยัง ผมมีแฟนแล้วครับและเราก็แต่งงานกันแล้วด้วยเรารักกันมากต่อให้ผมมีไม่มีอะไรให้เธอก็ตามเธอก็รักผมมากด้วยละ เราสองคนแต่งงานกันมาก็ได้5ปีแล้วครับเธอไม่สามารถมีลูกให้ผลได้เพราะนอกจากมดลูกของเธอได้รับความเสียหายอย่างมาก เราเลยไม่มีลูกกันแต่ยังไงผมก็รักเธอมากกว่าอะไรดูแลเธอเป็นอย่างดีเลยสร้างรอยยิ้นให้เธอมอบความสุดให้และผมก็กำลังเก็บเงินซื้อขวัญชิ้นใหญ่ให้เถอะ ผมมีความสุดมากที่จะได้มอบสิ่งที่เราได้สัญญากันตอนที่เรายังเรียนกันอยู่ครับ' หลังจากคินออกจากห้องและมุ่งหมายไปอย่างร้านอาหารแต่คินจะต้องมาได้ยินเพื่อนร่วมงานนิทาเขาทุกครั้งเวลาพักเที่ยงตลอด

"นี่แกๆ ได้ยินป่ะที่เขาคุยกันอ่าแก"

"เอ่อใช่ฉันก็ได้ยิงมานะแกแต่หน้าเสียดายที่ฉันไม่ได้อยู่ด้วยในวันนั้นอ่าแก"

"ฉันอยู่ เดี่ยวเล่าให้ฟัง"

"ว่ามาเร็วๆสิ พวกกูอยากได้ยิงแล้วแก"

"เออ ก็วันพวกกูเห็นเมียของพี่คินนะสิ"

"เมียของเขาทำไมว่ะแก"

"ก็แหม.....พวกผู้หญิงก็ชอบคนรวยๆนะสิเลยได้นอกใจผัวของตัวเองไง"

"ได้ยิงมาว่า....มีลูกกับผัวคนใหม่แล้วด้วยสิ"

"คิกๆ ใช่มั้ยๆ"

เพราะความรักบานตาเลยทำให้เขาทนฟังในสิ่งที่เพื่อนร่วมงานพูดคุยนิทาคนรักของตนได้เขาจงต้องเดิมไปต่อว่าพวกเขาและเพราะไม่ชอบที่เพื่อนร่วมงานกับทำนิทาคนรักของเขาอย่างนั้น แล้วสิ่งที่เขาได้กลับคือคำด่าและท่าทางของเพื่อนร่วมงาน

"ก็นายมันโง่ง่าย"

"ใช่ เลยถูกทิ้งไงละ"

"เชื่อที่เมียพูดแต่กลับต่อว่าเพื่อนร่วมงานที่จะบอกความให้"

"เชอะ ปล่อยมันโง่ไปแบบนี้เหอะ"

"ไปกินข้าวกันเถอะแก"

"ชิ เนอะคนโง่ก็ยังเป็นคนโง่วันถึงค่ำ"

หลังจากนั้นพวกร่วมก็เดิมจากไปมีแต่เขายังยืนอยู่ที่เดิม'ใครเขาจะไปเชื่อต้องเห็นกับตาตัวเองก่อนถึงจะเชื่อได้'ความยึดมั้งคงของคำว่ารักเขาเลยไม่เชื่อในสิ่งที่ทุกคนพูดคุยกันแต่แล้วความจริงก็ประกบอยู่ตรงหน้าเขาทั้งคำพูดถ่วยคำก็พูดออกมาไม่ได้สักคำความเจ็บปวดเหมือนโดนมีดบ่าความทรามของคำพูดของคนรักของตนที่ส่งผลกระทบที่แท้จริงของผู้หญิง คำพูดที่ทำร้ายจิตใจ การหักหลังกัน มีอะไรหลายๆอย่างที่เธอพูดออกมามากมายจงผมจำไม่ค่อยได้เลย

กับมาปัจุบัน

20:21 น.

ปี๊นๆ ปี๊น ปี๊น ปี๊น~ เอี๊ยด!!!!!โครม

"ว้ายย"

"มีคนถูกชน ใครก็ได้โทรเรียกหมอที"

.

.

.

หวอ~~~ปี๊ป่อ ปี๊ป่อ

วี้ว่อ วี้ว่อ

'เสียง? เสียงอะไรน่า อ่าเข้าใจแล้ว หึ..หึ..วา...ฮ่าๆ น่าสงเพชสิ่งดี ฉันมัน..น่าสงเพชกะแค่ความรักบ้างๆเท่านั้นถึงกับเอาชีวิตมาตายในที่แบบนี้นะหรอ ฮ่า ฮ่าๆ ก็สงความแล้วละ"ก็นายมันโง่เองนิที่เชื่อฉันมากถึงขนาดนี้ละแล้วใครจะไปรู้ว่าคนอย่างนายโง่ขนาดนี้""ใช่นี่ลูกฉันเองที่ฉันโกหกนายก็เพราะนายไม่มีอะไระร้อมสักกะอย่างเลยฉันเลยไปหาคนที่ดีกว่านายยังไงละ และเอาเงินนี่ไปฉันผิดเองที่โกหกนาย" "ก็แกมันโง่เองนิไม่รู้จะหาเงินมากมายมาเลี้ยงเมียก็สงควรที่จะโดนทิ้ง" "ในเมื่อแก่ทำลายชีวิตแก่กูที่เป็นแม่ก็ไม่ต้องกันคนไม่ได้เรื่องอย่างแก่มาเป็นลูกอีก" "จากไปไหนก็ไป บ้านนี้ไม่ต้องการแกอีกต่อไป" "ก็บอกแล้วไม่เชื่อแต่แรกเห็นมั้ยละสุดท้ายเป็นก็ต้องอกหักเสียใจแบบนี้ละโง่ซะจริงๆ" ' มีทำเสียงรถไซเรนเสียงรถตำรวจเสียงผู้คนและเสียงของสายฝนที่ตกเลยมาลงมาบนตัวของร่างกายที่ตายไปแล้ว 'ถ้ารักจะเจ็บปวดทุกทนทรามขนาดนี้ ถ้าเป็นไปได้ก็ไม่อยากเจอแบบนี้อีกแล้ว'