???:มึงมันไอ้กระจอก!

???:ไอ้กาก!

???:ไอ้คนขาดความอบอุ่น!

???:ไอ้โง่!

???:ไม่นะ...อย่าทำอะไรผมเลย?!

อ๊ากกกกก!!

???: .สดุ้ง ห่ะ..?ฝะ...ฝันหรอ?

“ผมตื่นมาด้วยอาการที่สดุ้งอย่างแรง...แล้วผมก็จำอะไรไม่ได้อีกเลย...”

???: .เดินไปที่ห้องน้ำ .ส่องกระจก ห่ะ..?นี้ผม...เป็นใครกันแน่นะ?

ณ โรงพยาบาล

หมอ:คุณคนไข้ครับ

???:ครับ?

หมอ:พอทีจะจำชื่อตัวเองได้ไหมครับ?

???:ไม่ครับ...ผมจำอะไรไม่ได้เลย

หมอ:แล้วคุณพอที่จะจำยศตัวเองได้หรือเปล่า?

???:ยศหรอ..? ฮ่าๆจำได้สิ

หมอ:ไหนคุณลองพูดสิ

???:ยศ...ยศ...?เอ่อ...ผมยศ...

หมอ:คุณมีปัญหาเกี่ยวกับสมองนะครับคุณต้องพักผ่อนเยอะๆอย่าลืมทานยาด้วยนะครับ

???: .จับหัว เฮ้อ...หัวผม...มันเจ็บจี๊ดๆ

หมอ:นี่คือยาแก้อากาาปวดหัวนะครับทานหลังอาหารทุกครั้งแล้วก็พักผ่อนซะนะครับ

???:ครับหมอ...

หมอ:ผมจะนัดอีกทีก็วันที่27นะครับ

???:อ่อ..โอเคครับหมอ

“นี้...ผมจำอะไรไม่ได้เลยหรอ?”

ก๊อกๆ!!! ก๊อกๆ!!!

???:เฮ๋...?มีใครอยู่ไหม?

???:ใครมาเคาะประตูเนี่ย..?

???: .เปิดประตู

???:จำฉันได้หรือเปล่า??

???:ใครอ่ะ?

???:ฉันไง..ฮันจิ

???:ฮันจิ!!

“ภาพมันย้อนไปไหนอีกเนี่ย?”

???:ฮันจิๆมาช่วยตรงนี้หน่อยเร็ว

ฮันจิ:โอเคๆ

???:ไททันกำลังจะมาเดี๋ยวฉันไปดูเอเรนก่อนนะฝากตรงนี้ด้วยนะฮันจิ!

ฮันจิ:ได้เลย!!

ย้อนมาในปัจจุบัน

ฮันจิ:โอ๊ย...โอ๊ย..! นี่!

???:ห่ะ..?

ฮันจิ:ให้ฉันเข้าไปข้างในได้ไหม?

???:ได้สิ

ฮันจิ:เดี๋ยวนะ..นายจำชื่อตัวเองไม่ได้จริงๆหรอ?

???:ใช่...ฉันจำชื่อของตัวเองไม่ได้

ฮันจิ:ว้าา..แย่แล้วล่ะ

???:อะไรแย่?

ฮันจิ:นายฟังฉันดีๆนะ

???:อือ

ฮันจิ:นายชื่อ“รีไวล์”

ย้อนไปที่อดีต

อาร์มิน:ท่านหัวหน้ารีไวล์ครับ!

รีไวล์:ว่ายังไง?

อาร์มิน:ตอนนี้สถานการณ์เริ่มแย่ลงเรื่อยๆไททันกำลังบุกมาอย่างไม่หยุดหย่อนผู้คนล้มตายทหารก็ด้วยครับ!

รีไวล์:แล้ว...ไททันตัวอื่นๆล่ะ

อาร์มิน:กำลังบุกมาที่หอประชุมครับ!

รีไวล์:แย่แล้ว..งั้นเตรียมของให้พร้อมแล้วเราจะวางแผนแล้วจะคอยให้สัญญาณตอนไททันใกล้เข้ามาแล้วพอมันเข้ามาใกล้เรื่อยๆก็จัดการได้เลย!

อาร์มิน:ได้ครับ!

ย้อนมาในปัจจุบัน

รีไวล์:ฉันชื่อรีไวล์หรอ?

ฮันจิ:ใช่สิ

รีไวล์:แล้ว...เอเรนกับอาร์มินล่ะ...มิคาสะ?

ฮันจิ:เอเรนเสียชีวิตไปตั้งนานแล้วนะนี่มันยุคไหนแล้วรีไวล์

รีไวล์:อาร์มิน?

ฮันจิ:อาร์มินตอนนี้ก็ยังเป็นทหารของหน่วยทีมสำรวจอยู่

รีไวล์:มิคาสะ?

ฮันจิ:มิคาสะหรอ..?ก็เป็นทหารของทีมหน่วยสำรวจอยู่..แต่ว่า..?นายก็ยังเป็นหัวหน้าหน่วยทีมสำรวจเหมือนเดิมนะยศนายไม่เคยเปลี่ยนตำแหน่งนายก็ไม่เคยมีใครมาแทนได้เลย

รีไวล์:...?

ฮันจิ:นายใช้แรงในการฆ่าไททันมากเกินไป...เครื่องย้าย3มิติของนายก็พังเพราะนายใช้มันเยอะไม่ยอมหยุดหัวนายกระแทกกับต้นไม้อย่างรุนแรง

รีไวล์:...ฉันอยากไปหาเอเรน

ฮันจิ:แต่เอเรนเสียชีวิตไปแล้วนะ?

รีไวล์:ใช่ไง..!ฉันจะไป

ฮันจิ:...อ่อ..เค

ณ วอลมาเรีย

รีไวล์:โห้..ดูเปลี่ยนไปเยอะจริงๆ

ฮันจิ:ใช่..หลังจากที่ไททันหมดนั่นแหละ

รีไวล์:อ่อ..

อาร์มิน:ห่ะ..?!รีไวล์...ฮันจิ....!!

ฮันจิ:อาร์มิน!

อาร์มิน: .กอด ไม่ได้เจอกันนานเลยเป็นยังไงกันบ้าง

รีไวล์:ฉันรู้สึกสบายดี

ฮันจิ:ฉันก็สบายดีนะ..แล้วอาร์มินล่ะ

อาร์มิน:มันรู้สึกสบายมากกกก..หลังจากไททันหมด

ฮันจิ:ใช่สิ..เมืองเปลี่ยนไปเยอะมาก

รีไวล์:.....ฉันอยากเจอเอเรน

อาร์มิน:....ไปตรงสุสานกัน

ณ สุสาน

อาร์มิน:นี่ไง..หลุมของเอเรน

“เอเรน เยเกอร์”

“ยศ ทหารฝึกหัด”

“หน่วยทีมสำรวจ”

“ขอไว้อาลัย”

รีไวล์: .เข่าทรุด เอเรน...นายทำดีที่สุดแล้วนะฉันคิดว่านายยังอยู่ซะอีก .ร้องไห้ นายแค้นเรื่องที่แม่นายถูกไททันกิน...นายรู้สึกแค้นเอามากๆ...แต่พอสุดท้าย...นานก็ต้องมาตาย

ฮันจิ:..... .เอามือจับไหล่รีไวล์

รีไวล์:ฉันรู้...ฉันรู้... .ร้องไห้

อาร์มิน:รีไวล์...เอเรนฝากเขียนจดหมายมาให้มันคือฉบับสุดท้ายของเอเรน .ยื่นให้

รีไวล์:ขอบคุณนะ

จดหมายของเอเรน

“อืม...วันนี้วันที่14...ผมชื่อว่าเอเรนนะ...ผมเขียนจดหมายนี้ถึงคุณหัวหน้าหน่วยทีมสำรวจรีไวล์...ผมอยากจะขอโทษเรื่องที่ผมดื้อ...และขอโทษทุกๆอย่างขอบคุณนะที่คอยสั่งสอนผมในเวลาที่ผมทำอะไรไม่ดีคอยบอกคอยย้ำตลอด...แต่ผมยอมให้คุณรีไวล์เตะผมได้คนเดียวนะ555ผมรู้สึกดีใจมากๆที่ได้มาอยู่หน่วยทีมสำรวจนี้ผมได้เรียนรู้อะไรมากมายได้บทเรียนได้ความรู้...แต่ผมเอามันมาใช้แล้วน้าาไม่ต้องเป็นห่วงผมหรอก...ส่วนอาร์มิน...ก็ต้องทำหน้าที่แทนเออร์วิน...ฉบับนี้คือฉบับสุดท้ายก่อนที่ผมจะตาย...ผมขอบคุณคุณรีไวล์จริงๆแล้วก็ขอบคุณทุกๆครด้วย”

“จาก เอเรน เยเกอร์”

“เรื่องราว...มันได้จบแล้ว”

ทุกคนนนใครเคยดูเรื่อง Attack on titanบ้างนะ?

เรื่องนี้เป็นเรื่องที่ทำให้ร้องไห้มากๆเลย

คือ...มันกลายเป็นตำนานแล้วอ่ะ

คิดถึงเนาะคิดถึงมากๆด้วย:(

11ปี 7เดือน

“SHINZOU WO SASAGEYO”✊🏻💗❗️