การเกิดใหม่กับความรักที่สมหวัง
บทนำ
มีนา
สวัสดีฉันชื่อว่ามีนา อายุ16ปี
มีนา
ฉันชื่นชอบดาราเกาหลีเป็นอย่างมากเลยละโดยเฉพาะมาร์ควงgot7
มีนา
ชอบจนคิดอยากได้เขามาเป็นแฟนเลยทีเดียว😅
มีนา
แต่ก็คงได้แค่คิดเท่านั้นแหละ😓
แม่มีนา
กำลังทำอะไรอยู่เหรอจ๊ะ
มีนา
หนูกำลังเขียนไดอารี่อยู่คะ
แม่มีนา
แม่อยากให้ลูกไปซื้อของให้แม่หน่อยนะจ๊ะ
แล้วมีนาก็เดินออกมานอกบ้านเธอก็พบว่าพ่อของเธอกำลังจะขับรถออกจากบ้านพอดี
มีนา
คุณพ่อกำลังจะไปไหนเหรอคะ
พ่อมีนา
อ๋อ พ่อกำลังจะออกไปทำธุระ
แล้วพ่อก็ขับรถออกจากบ้านไป
มีนา
นี่เราต้องเดินไปเหรอเนี่ย
และในขณะที่มีนากำลังเดินไปซื้อของอยู่นั่น
เธอก็กำลังคิดถึงมาร์คอยู่นั่นเอง
มีนา
//ทำไมถึงน่ารักขนาดนี้นะ🥰//คิดในใจ
ในขณะที่เธอกำลังคิดถึงแต่มาร์คอยู่นั้นก็มีรถคันหนึ่งกำลังขับผ่านมาพอดี
เธอก็มีแต่ก้มหน้าโดยที่ไม่มองทางเลยแม้แต่น้อย
ก็เลยทำให้รถคันนั่นชนเธอเข้าพอดี
คนขับรถ
คุณเป็นอะไรไหมครับ
มีนา
//นี่ฉันโดนรถชนเหรอเนี่ย//คิดในใจ
มีนา
//ไม่นะฉันยังไม่อยากตาย😭😭//คิดในใจ
มีนา
//ฉันยังไม่ทันได้ตอบแทนบุญคุณพ่อแม่ที่เลี้ยงฉันมาเลย//คิดในใจ
ชาวบ้าน
ตายแล้วมีคนถูกรถชน
ชาวบ้าน
เรียกรถพยาบาลเร็วเข้า
ชาวบ้าน
โธ่ ยัยหนูเอ๋ยยังเล็กอยู่แท้ๆ
ในขณะที่กำลังรอรถพยาบาลอยู่มีนาก็รู้สึกทนไม่ไหว
ไรท์เตอร์
เขียนผิดประการใดก็ต้องขอโทษขออภัยด้วยนะคะทุกคน
ไรท์เตอร์
แอดต้องขอโทษกับคนที่ได้อ่านอันแรกไปแล้วนะคะ
ไรท์เตอร์
คือแอดทำตัวละครผิดก็เลยทำใหม่ไม่ว่ากันว่าน่าาาา😅
ตอนที่1
แม่โซมี
ลูกแม่ทำไมลูกถึงได้เป็นแบบนี้
พ่อโซมี
คุณใจเย็นๆลูกของเราต้องไม่เป็นอะไร
แม่โซมี
คุณจะให้ฉันใจเย็นได้ยังไงคะ
แม่โซมี
ดูลูกเราสิคะนอนเป็นเจ้าหญิงนิทรามาหลายวันแล้วนะคะ
พ่อโซมี
หมอก็บอกอยู่ว่าปลอดภัยดี
พ่อโซมี
แค่ยังไม่ทันฟื้นแค่นั้นเอง
พ่อโซมี
ไม่เป็นไรหรอกเดียวลูกเราก็ฟื้น
พ่อโซมี
พรุ่งนี้ค่อยมาหาลูกใหม่
แม่โซมี
ฉันขออยู่กับลูกได้ไหมคะคุณ
แม่โซมี
ถ้าคุณอยากกลับคุณก็กลับเลยก็ได้นะ
พ่อโซมี
งั้นผมกลับละนะพรุ่งนี้เดียวผมมาหาใหม่
โซมีก็ได้ตื่นจากการเป็นเจ้าหญิงนิทราสักที😴🥱😶🤨
โซมี(นางเอก)
ที่นี่คือที่ไหน
โซมี(นางเอก)
ฉันมาอยู่ที่นี่ได้ยังไงเนี่ย
โซมี(นางเอก)
นี่ฉันยังไม่ตายเหรอ
โซมี(นางเอก)
//นั่นใคร🤨//คิดในใจ
แล้วแม่ก็โผล่เข้ากอดเธอด้วยความดีใจ
โซมี(นางเอก)
คุณเป็นใครเหรอคะ🤨
โซมี(นางเอก)
//โซมี ใครคือโซมี//คิดในใจ
แม่อึ้งไปชั่วขณะหนึ่งก่อนที่จะพูดว่า
โซมี(นางเอก)
🤨//แม่งั้นเหรอ//
แม่โซมี
ทำไมลูกถึงทำหน้าอย่างงั้นละลูก
แม่โซมี
อย่าบอกนะว่าลูกจำแม่ไม่ได้😢
และก็มีเสียงคนเปิดประตูขึ้นอีกครั้ง
พ่อโซมี
โซมีฟื้นแล้วเหรอลูก
แม่โซมี
คุณคะลูกจำพวกเราไม่ได้
พ่อโซมี
คุณเรียกหมอมาดูรึยัง
แม่โซมี
ยังเลยคะฉันมัวแต่ดีใจที่ลูกฟื้นขึ้นมา
และหมอก็มาตรวจเช็คร่างกายของเธอก็พบว่า
หมอ
ร่างกายแข็งแรงดีครับไม่มีอะไรเสียหาย
หมอ
แต่ว่าสมองได้รับการกระทบกระเทือนเลยทำให้ความจำเสื่อมครับ
โซมี(นางเอก)
🤨//อะไรเนี่ยพวกเขาคุยอะไรกันฉันไม่เห็นฟังรู้เรื่องเลย//
แม่โซมี
แล้วมีทางรักษาไหมคะคุณหมอ
หมอ
มีทางเดียวคือพวกคุณต้องช่วยกันฟื้นความทรงจำให้กับเธอครับ
โซมี(นางเอก)
//ภาษาเกาหลีนี้น่า//คิดในใจ
โซมี(นางเอก)
//ดีนะที่ฉันเรียนมาพอที่จะพูดคุยได้//คิดในใจ
แม่โซมี
แล้วกลับได้วันไหนเหรอคะคุณหมอ
หมอ
ไม่มีอะไรน่าเป็นห่วงแล้วพรุ่งนี้ก็กลับบ้านได้แล้วครับ
แม่โซมี
เราจะเอายังไงต่อดีคะคุณ
พ่อโซมี
ผมก็ยังไม่รู้เหมือนกัน
พ่อและแม่หันหน้ามามองโซมีที่ตอนนี้กำลังครุ่นคิดอยู่ว่ามาอยู่ที่ได้ยังไง
แม่โซมี
กำลังคิดอะไรอยู่เหรอจ้ะโซมีลูก
โซมี(นางเอก)
เอ่อ หนูกำลังคิดว่าหนูมาอยู่ที่นี่ได้ยังคะ
พ่อโซมี
อ๋อ ก็อยู่ดีๆหนูก็เป็นลมหมดสติอยู่ที่บันได
พ่อโซมี
พ่อกับแม่เห็นครั้งแรกตกใจแทบแย่
พ่อโซมี
แล้วทำยังไงถึงได้เป็นลมเป็นแล้งไปได้ละหือ
โซมี(นางเอก)
หนูก็ไม่รู้เหมือนกันค่ะ😅
แม่โซมี
งั้นไม่เป็นไรลูกนอนพักผ่อนเถอะพ่อกับแม่ไม่รบกวนละ
แม่โซมี
พึ่งฟื้นอย่าพึ่งคิดอะไรมากเลยนะ
พ่อโซมี
งั้นพ่อกับแม่ไปทำงานก่อนนะ
แม่โซมี
อยู่คนเดียวได้ใช่ไหม
พ่อกับแม่เดินออกไปนอกห้อง
แม่โซมี
คุณคะฉันเป็นห่วงลูกมากเลยคะคุณ
พ่อโซมี
ถ้าคุณเป็นห่วงลูกขนาดนั้นทำไมไม่ให้เจ้ามาร์คมาดูแลให้แทนสะเลยละ
แม่โซมี
ก็ดีนะคะจะได้ให้เจ้ามาร์คเขาช่วยฟื้นความทรงจำให้กับโซมีด้วยเลย
แม่โซมี
งั้นคุณโทรหาเขาเลยนะ
เธอกำลังนอนคิดแล้วคิดอีกว่าเธออยู่ที่ได้ยังไง
และคนพวกนี้เป็นใครทำไมเรียกเธอว่าโซมี
โซมี(นางเอก)
หรือว่าฉันจะเข้ามาอยู่ให้ร่างคนอื่นกันนะ🤔
ในขณะที่เธอกำลังคิดอยู่นั้นก็มีคนเปิดประตูเข้า
โซมี(นางเอก)
//ใครอีกละทีนี้//คิดในใจ
โซมี(นางเอก)
//แกล้งหลับดีกว่า//
หลับอยู่เหรอเนี่ย (เสียงใครบางคน)
ไรท์เตอร์
เขียนผิดประการใดก็ต้องขอโทษขออภัยด้วยนะคะ
ไรท์เตอร์
ขอแนะนำตัวละครนะคะ
โซมี(นางเอก) อายุ26ปี เธอเป็นลูกครึ่งเกาหลี อเมริกา ฐานะรวย นิสัยดี ไม่หยิ่ง ไม่อวดรวย แต่ร้ายเงียบ พ่อเป็นคนเกาหลี แม่เป็นอเมริกาคะ
ตอนที่2
โซมี(นางเอก)
//ใครอีกละที่นี่แกล้งหลับดีกว่า//
มาร์ค(พระเอก)
หลับอยู่เหรอเนี่ย
โซมี(นางเอก)
//เสียงใครกันนะ//
มาร์ค(พระเอก)
(ฮัลโหลครับ)
แม่โซมี
(ฮัลโหลมาร์คใช่ไหมลูก)
แม่โซมี
(ไปถึงโรงพยาบาลรึยังจ๊ะ)
มาร์ค(พระเอก)
(ถึงแล้วครับ)
โซมี(นางเอก)
//เอะ ทำไมเสียงถึงคุ้นๆอย่างนี้นะ//
แม่โซมี
(น้องกำลังทำอะไรอยู่เหรอจ๊ะ)
มาร์ค(พระเอก)
(เธอหลับอยู่ครับ)
แม่โซมี
(อ๋อ งั้นป้าฝากหนูดูแลน้องด้วยนะจะ)
มาร์ค(พระเอก)
(ครับ ไม่ต้องเป็นห่วงนะครับผมจะดูแลน้องให้เองครับ)
แม่โซมี
(จ้ะ ป้าไปทำงานต่อก่อนนะ)
โซมี(นางเอก)
//ใครกันนะ ทำไมเสียงถึงคุ้นๆจัง//
มาร์คก็ได้หันไปมองหน้าโซมีที่กำลังหลับอยู่
ส่วนโซมีนั้นว่าจะแกล้งหลับแต่กลับหลับจริงซะงั้น
โซมี(นางเอก)
หลับสบายจัง☺️
มาร์ค(พระเอก)
ตื่นแล้วเหรอ
โซมี(นางเอก)
นี่มันอะไรกันฉันกำลังฝันอยู่แน่ๆ
โซมี(นางเอก)
ตื่นสิมีนาตื่น
มาร์ค(พระเอก)
เป็นอะไรของเธอ
โซมี(นางเอก)
เอ่อ ไม่มีอะไรคะ
โซมี(นางเอก)
แล้ว...คุณมาร์คมาหาฉันมีอะไรรึป่าวคะ
มาร์ค(พระเอก)
//อะไรเนี่ยความจำเสื่อมจริงๆเหรอ//
โซมี(นางเอก)
มองอะไรเหรอคะ
มาร์ค(พระเอก)
ป่าวไม่มีอะไร
มาร์ค(พระเอก)
ช่างเถอะมากินข้าวกัน
มาร์ค(พระเอก)
โอเค ฉันซื้อมาให้แล้ว
มาร์ค(พระเอก)
กินสิจะดูอีกนานไหม
โซมี(นางเอก)
งั้นทานแล้วนะคะ😊
โซมี(นางเอก)
//อื้ม อร่อยจัง🤭//
โซมี(นางเอก)
//ตอนนี้ต้องกินให้อิ่มก่อนแล้วค่อยคิดเรื่องอื่นทีหลังละกัน//
มาร์ค(พระเอก)
อิ่มแล้วเหรอ
มาร์ค(พระเอก)
ฉันมีเรื่องอยากจะถามเธอหน่อย
โซมี(นางเอก)
เรื่องอะไรเหรอคะ
มาร์ค(พระเอก)
เธอจำอะไรได้บ้าง
โซมี(นางเอก)
//เอาแล้วไงละยัยมีนาทำไงดี//
โซมี(นางเอก)
เอ่อ...คือ...
มาร์ค(พระเอก)
จะเอ่ออีกนานไหม
โซมี(นางเอก)
ฉันจำอะไรไม่ได้เลยคะ
มาร์ค(พระเอก)
แล้วทำไมเธอถึงรู้ชื่อฉันละ
โซมี(นางเอก)
เอ่อ...คือ...
โซมี(นางเอก)
//ทำไงดี ทำไงดี//
โซมี(นางเอก)
//หรือจะบอกความจริงดีว่าฉันไม่ใช่โซมีกัน//
โซมี(นางเอก)
//ไม่ได้บอกไม่ได้//
มาร์ค(พระเอก)
เธอกำลังคิดอะไรอยู่
โซมี(นางเอก)
ไม่ได้คิดอะไรเลย
มาร์ค(พระเอก)
เธอพึ่งฟื้นอย่าพึ่งคิดอะไรมากเลย
มาร์ค(พระเอก)
พักผ่อนเถอะพรุ่งนี้ก็ได้ออกจากโรงพยาบาลแล้ว
โซมี(นางเอก)
//เห้อ เกือบไปแล้วไหมละ😩😩//
มาร์ค(พระเอก)
//นี่เธอความจำเสื่อมจริงๆเหรอทำไมท่าทางเธอดูเหมือนคนไม่ได้เป็นอะไรเลยแฮะ//
มาร์ค(พระเอก)
//หรือว่าฉันจะคิดมากไปช่างเถอะ//
โซมี(นางเอก)
โฮ้ นี่ฉันหลับไปนานขนาดนี่เลยเหรอเนี่ย
โซมี(นางเอก)
เหมือนกับคนอดหลับอดนอนเลยนะเราเนี่ย
มาร์ค(พระเอก)
บ่นอะไรของเธอ
โซมี(นางเอก)
ว้ายอะไรของคุณเนี่ย
โซมี(นางเอก)
มาตั้งแต่เมื่อไหร่
มาร์ค(พระเอก)
ฉันก็อยู่นี่ตลอดเธอไม่มองดูฉันเองตั้งหาก
โซมี(นางเอก)
แล้วเมื่อไหร่คุณจะกลับคะ
มาร์ค(พระเอก)
อย่าเรียกคุณได้ไหม
มาร์ค(พระเอก)
มันดูห่างเหินเกินไป
มาร์ค(พระเอก)
เรียกว่าพี่ดีกว่า
โซมี(นางเอก)
ได้คะพี่มาร์ค
โซมี(นางเอก)
แล้วเมื่อไหร่พี่มาร์คจะกลับเหรอคะ
มาร์ค(พระเอก)
ก็จนกว่าพ่อแม่เธอจะมา
แม่โซมี
ว่าไงจ๊ะลูกจำอะไรได้บ้างรึยังจ๊ะ
โซมี(นางเอก)
เอ่อ.....ยังเลยคะ
พ่อโซมี
นี่คุณมาถึงก็ถามลูกแบบนี้เลยนะ
พ่อโซมี
ใครมันจะไปจำได้ไวขนาดนั้นกันละคุณ
มาร์ค(พระเอก)
คุณลุง คุณป้าอย่าทะเลาะกันเลยครับ
แม่โซมี
อ้าวเป็นไงบ้างจ๊ะตะมาร์ค
แม่โซมี
ดูแลน้องเหนื่อยไหม
โซมี(นางเอก)
แม่คะหนูไม่ได้ดื้อขนาดนั้นนะคะ
แม่โซมี
ป้าขอบคุณนะที่มาดูแลน้องแทนป้า
มาร์ค(พระเอก)
ครับไม่เป็นไรครับ
มาร์ค(พระเอก)
งั้นผมกลับก่อนนะครับ
แม่โซมี
เดินทางปลอดภัยนะจะ
มาร์ค(พระเอก)
พี่ไปแล้วนะโซมี
แล้วมาร์คก็เดินออกไปจากห้อง
พ่อโซมี
ยิ้มไม่หุบเลยนะเรานะ
โซมี(นางเอก)
อะไรคะพ่อใครยิ้มหนูป่าวยิ้มซะหน่อย
พ่อโซมี
จริงๆเลยนะเราเนี่ย
พ่อโซมี
แล้วนี้ลูกกินข้าวรึยัง
พ่อโซมี
งั้นพ่อกับแม่ลงไปกินข้าวก่อนนะ
โซมี(นางเอก)
พร้อมอะไรเหรอคะ🤨
แม่โซมี
ก็พร้อมที่จะออกจากโรงพยาบาลไงจ๊ะ
โซมี(นางเอก)
อ๋อ พร้อมแล้วคะ
พ่อโซมี
งั้นพรุ่งนี้เดียวมารับนะ
แม่โซมี
พ่อกับแม่ลงไปกินข้าวก่อนนะ
แล้วพ่อกับแม่ก็ออกจากห้องไป
ไรท์เตอร์
เขียนผิดประการใดก็ต้องขอโทษขออภัยด้วยนะคะ
ไรท์เตอร์
ขอแนะนำตัวละครนะคะ
มาร์ค(พระเอง)อายุ28ปี ฐานะรวย นิสัยเย็นชากับคนที่ไม่รู้จัก ตลก สายเปย์ อบอุ่น
ไรท์เตอร์
ลืมให้ดูรูปนางเอก
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
