เช้าที่ดูเหมือนปกติวันนี้//(คราเทีย)มาม๊าคะข้าวเช้าวันนี้เป็นอะไรหรอคะ(แม่)ผัดปลาหมึกที่หนูชอบไงจ๊ะคราเทีย(คราเทีย)ว้าวดีจังมาม๊าใจดีที่สุดเลย//ตอนนั้นฉันมีความสุขมากจริงๆ//(คราเทีย)มาม๊าคะกินเสร็จแล้วค่ะอร่อยมากเลยขอบคุณนะคะมาม๊า(แม่)งั้นเดี๋ยวมาม๊าปิดร้านก่อนนะเดี๋ยวมาม๊าไปส่งที่โรงเรียน(คราเทีย)ได้ค่ะมาม๊า//ก๊อกแก๊กก๊อกแก๊ก//เสียงกุญแจกระทบกัน//(แม่)เสร็จแล้วจ้าแล้วคราเทียแต่งตัวเรียบร้อยแล้วใช่ไหมไม่ลืมอะไรใช่ไหมจ๊ะ(คราเทีย)หนูไม่ได้ลืมอะไรคะมาม๊า(แม่)งั้นเหรอจ๊ะไม่ลืมอะไรก็ดีแล้วจ้างั้นเราไปกันเถอะ(คราเทีย)ได้ค่ะมาม๊า//ถึงโรงเรียน//(แม่)ถึงแล้วจ้าคราเทีย(คราเทีย)ขอบคุณคะา

มาม๊า//จุ๊บ//(แม่)ตั้งใจเรียนนะจ๊ะไห้ได้เกรดเต็มทุกวิชา(คราเทีย)แต่ม๊ามะหนูเพิ่งป.3ทำไม่ได้หรอก(แม่)ทำไมได้หรอหึจำไว้นะคราเทียลูกต้องทำให้ได้ งั้นมาม๊ากับละตั้งใจเรียนอย่ามัวแต่เล่นเพราะมันดูไร้สาระแล้วน่าขยะแขยง ไปละ

(คราเทีย)มาม๊าดูแปลกไปทำไมไม่เหมือนมาม๊าคนเดิมเลย😔(รู้สึกอยากร้องไห้)//แต่แม่สั่งไว้ห้ามร้องไห้คนอื่นเห็นเด็ดขาดเพราะมันดูน่ารังเกียจเสียภาพลักษณ์และเสียบุคลิกแล้วก็สั่งไว้ว่าห้ามให้คนอื่นมองเราด้วยหน้าตาที่สงสารเราเพราะมันดูเหมือน.....//(เพื่อนสนิท1)คราเทียเป็นอะไรหรือเปล่า(คราเทีย)อ๋อเปล่าจ๊ะ

โกรธติดตามตอนต่อ

ต่อไปจะเพิ่ม 3,000 คำขึ้นไปนะคะตอนนี้มีแค่

1079 คำ

4 ปีต่อมา//(คราเทีย)//พูดในใจ//ฉันก็เหมือนเดิมแต่มันแปลกไปก็ตอนนี้ฉันอยู่ม.1แต่ฉันกลับไม่มีเพื่อนสักคนอยู่คนเดียวซ้ำไปซ้ำมาเหมือนปกติทุกวันเพราะอะไรนะหรอนั้นฉันเป็นคนที่เข้าสังคมยากมากเพระคนในครอบครัวทำให้ฉันเสียความมั่นใจในตัวเอง มากแต่ชอบมีหลายคำที่อยู่ในหัวซ้ำๆเช่นต้องทำให้ได้ต้องเป็นที่หนึ่งต้องสมบูรณ์แบบทำให้ได้ทุกอย่างอย่าให้ขาดแม้แต่อย่างเดียวแล้วความกดดันอื่นๆต่างๆนานา//(คราเทีย)😩วันนี้ก็คงน่าเบื่อเหมือนทุกๆวัน//เพื่อนในชั้นเรียน//หึดูยัยนั่นสิอยู่คนเดียวได้ยังไงก็ไม่รู้เพื่อนก็ไม่คบจะบ้าหรือเปล่าก็ไม่รู้เลย//(คราเทีย)//พูดในใจ//หึคำพูดพวกนี้ก็ไม่แปลกหรอกฉันได้ยินจนชินแล้วล่ะ พวกนั้นคิดว่าฉันโง่นักหรือไง เห็นฉันไม่โต้ตอบคิดว่าฉันโง่หรอ ยังไงก็ช่างเถอะก็ชินกับคำพูดของคนพวกนี้อยู่แล้วนี่ ถ้าพวกมันเริ่มก่อนฉันคงไม่ตอบกลับหรอกพูดตอบกลับยังไงมันก็เหมือนกับไร้เหตุผลอยู่ดี//เพื่อนในชั้นเรียน1//สวัสดีจ๊ะคราเทีย

(คราเทีย)🙂หวัดดี//พูดด้วยน้ำเสียงเยือกเย็น//

//เพื่อนในชั้นเรียน2//แกจะไปทักมาทำไมยัยบ้านั่นน่ะขึ้นอยู่คนเดียวแหละดีแล้ว//เพื่อนในชั้นเรียน1//ก็ทักเฉยๆเผื่อจะตีสนิทแล้วก็หลอกเอาเงินมันทีละนิดไงก็เห็นฐานะมันค่อนข้างดีนิ//เพื่อนในชั้นเรียนทุกคน//ก็นั่นน่ะสิยัยนั่นโง่จะตายพวกเราว่าให้ก็เห็นนั่งอยู่เงียบไม่จาพูดตอบโต้อะไรคงจะกลัวพวกเรามั้ง//เพื่อนในชั้นเรียนทุกคนนั้น//ก็คงยังงั้นอยากเกิดมาโง่ซื่อบื้อเองนิ//เพื่อนในชั้นเรียน//พอเถอะพูดเรื่องยัยนั่นแล้วหงุดหงิด//เพื่อนในชั้นเรียน//เออ //เสียงอ๊อดเข้าแถว//

//สภานักเรียน//ขอให้นักเรียนทุกคนมาเข้าแถวที่หน้าเสาธงในเร็วๆนี้ค่ะ//(คราเทีย)ถึงเวลาเข้าแถวแล้วงั้นหรอ//กำลังเดิน////เพื่อนในชั้นเรียน//ตั้งใจเดินมาชน////เพื่อนในชั้นเรียน//ไม่มีตาหรือไงเดินชนคนอื่นอ่ะไม่คิดจะขอโทษกันชักคำหรือไง

(คราเทีย)อ๋องั้นหรอ//พูดอย่างเยือกเย็นแล้วเดินจากไป////เพื่อนในชั้นเรียน//เอายัยนี่ //อยากจะกรี๊ด//เพื่อนในชั้นเรียน3//ใจเย็นๆน่าคนมาเข้าแถวกันตั้งเยอะแยะ วันนี่ปล่อยยันนั่นไว้ก่อน

เดี๋ยวพรุ่งนี้จะจัดการเอง//เพื่อนในชั้นเรียน//ขอบคุณนะเพื่อนรักแกนี่รู้ใจฉันที่สุดเลย ระวังไว้เถอะอิคราเทียพรุ่งนี้มึงได้เจอดีแน่

//เคารพธงชาติทำกิจกรรมต่างๆนานาแล้วกำลังเดินเข้าห้องเรียนตามปกติ//

(คราเทีย)ลางสังหรณ์พรุ่งนี้แปลกแฮะพวกนั้นคงคิดทำอะไรอีกแน่ๆเลย//เห็นแบบนี้ฉันมีพลังอ่านใจคนออกแล้วมีพลังอื่นๆซ่อนอยู่ในตัวฉันที่ฉันยังปิดผนึกพลังพวกนั้นเอาไว้อยู่ฉันยังไม่อยากให้พลังมันระเบิดออกตอนนี้หรอก//

//ความใฝ่ฝันของคราเทียนั้นคืออยากเป็นหัวหน้ามาเฟียระดับที่ 1 ของโลกเพื่อจะได้จัดการพวกที่มันชอบทำร้ายคนดีคนบริสุทธิ์พวกค้ามนุษย์ทำอะไรผิดกฎหมายต่างๆนานาไม่มีอะไรมากกว่านั้นเพราะว่าคราเทียเองอยากจะปกป้องคนที่บริสุทธิ์ใจและอยากจะปกป้องคนที่ตัวเองรักเช่นครอบครัวถือว่าจะทำให้เธอถูกกดดันก็ตามแต่เธออยากจะปกป้องรอยยิ้มของทุกคนเอาไว้ไม่ให้มันได้หายไปนั้นเอง//

//ถึงเวลาพักกลางวัน//เสียงออด

(คราเทีย)พักกลางวันแล้วหรอรีบไปกินข้าวดีกว่า

//เดินไปโรงอาหาร//(คราเทีย)ขอผัดกระเพราจานนึงค่ะ//คนขาย//กำลังตักอาหาร//ได้แล้วจ้า

(คราเทีย)//ยื่นเงินให้//ขอบคุณค่ะ

//เดินไปที่โต๊ะเพื่อจะรับประทานอาหาร//

//กำลังกิน//

//เพื่อนในชั้นเรียน//ตั้งใจเดินมาชนโต๊ะแล้วทำน้ำหกใส่////เพื่อนในชั้นเรียน//อุ้ยตายจริงขอโทษนะจ๊ะคราเทีย(คราเทีย)อืมไม่เป็นไรหรอกฉันไม่สนใจพวกแมลงหวี่แมลงวันอยู่แล้วนะ//เพื่อนในชั้นเรียน//จุกจนถึงกับพูดไม่ออก//นี่คราเทียฉันอุตส่าห์ขอโทษแล้วนะแต่เธอยังไม่ให้อภัยฉันอีก(คราเทีย)อ๋องั้นหรอฉันจำเป็นต้องให้อภัยกับคนที่ตั้งใจทำน้ำหกใส่ฉันเนี่ยนะ//เพื่อนในชั้นเรียน//แต่ฉันก็บอกแล้วนี่ว่าฉันไม่ได้ตั้งใจ//ทำตัวให้เหมือนกับคนน่าสงสาร//(คราเทีย)คำพูดแค่ลมปากมันเชื่อใจได้ที่ไหนกันล่ะ ฉันกินเสร็จแล้วไปละอยากนั่งต่อก็เชิญนะไม่ได้ว่า//(คราเทีย)นี่ค่ะคุณป้า//ยิ้มให้อ่อนๆ// //คนขาย//จ๊ะหนูคราเทีย

//เดินกลับไปที่ห้องเรียน//

....//จนถึงตอนกลับบ้าน//

ขึ้นไปนั่งรถรับส่ง (คราเทีย)//พูดในใจ//แต่ก็ดีอย่างน้อยก็กลับบ้านเหมือนปกติทุกวัน

โปรดติดตามตอนต่อไป

ทุกคนเราไม่ได้หลอกนะ3,000 คำจริงๆไปละ