ผั๊ว โครม ตรึง !

เสียงดังมาจากเด็กหนุ่มตาสีดำ ทมิฬ ผมดำงาววาววับยาวประมาณต้นคอ สีหน้าเย็นชาไร้อารมณ์ และทอนฟาคู่กาย ที่ตอนนี้ชายหนุ่มกำลังจัดการลูกกระจ๊อกของกลุ่มมาเฟียต๊อกต๋อยที่เขาพึ่งจัดการ'ขย้ำ'ไป

พร้อมเอ่ยปากต่อว่า "ถ้ามาทำให้ผมโกรธอีก ผมจะขย้ำให้เละ เจ้าสัตว์กินพืชที่อ่อนแอ " ว่าจบเด็กหนุ่มก้อเดินจากไปโดยไม่ลืมที่จะสลัดเลือดสกปรกที่ติดอยู่กับทอนฟาคู่ใจเหมือนรังเกียจ

ตึก ผลุบ พรากก

เสียงพื้นแผ่นดินเหมือนสั่นไหว ทำให้เด้กหนุ่มเกือบล้มจนมีรอบที่2 เขาทรงตัวไม่ไหวจึงล้มลงและพบว่า..

" คุณพ่อ! " เสียงหวานปนอ่อยๆของเด็กน้อยที่..

...

..

.

' หน้าตาเหมือนเขาราวกับถอดแบบมาเป๊ะๆ ' !!

ชายหนุ่มรีบลุกพรวดทันที และมองดูเด็กน้อยที่เหมือนว่ากำลังกลัวอยู่ เห้อ..ทำไมเขสต้องมาเจออะไรเเบบนี้ด้วยนะ วุ่นวายซะจริง เด็กหนุ่มคิดอย่างไม่สบอารมณ์

ปิ๊งๆ

เด็กหนุ่มรู้สึกว่าคงจะต้องพาตัวเด็กกลับไปหาพ่อแม่สินะ..แต่เขาก้ออดสงสัยไม่ได้ที่เจ้าตัวเล็กที่ยืนอยู่คู่กับเขาเป็นใคร เขาจึงเอ่ยปากถามเด็กน้อย

....

"เจ้าหนู..เธอเป็นใคร ชื่ออะไร? "

หนูน้อยที่กำลังทำหน้ามุ่ยพร้อมจะเอ่ยปากต้องรีบหุยปากและยิ้มแป้นทันที.. เพราะ..

" คุณแม่! "

เด็กหนุ่มหันตามคำเรียก? และต้องตกใจที่..ผู้หญิงตรง

หน้าเขาน่ะหรือ? จะเป็นแม่ของเด็ก?

ติดตามคร้าาา555

ฝากเรื่องนี้ด้วยนะคะ^^

ฮิบาริ × (?) ติดตามตอนต่อไปเอานะคะ^^

ถ้าไม่ขอบติชมได้นะคะ แอดจะตั้งใจทำสุดไปเร๊ยยค่ะ^^ สำหรับคนที่รู้ว่าตอนหน้าคืออะไร หรือใคร หากไม่พอใจแอดต้องขอประทานโทษด้วยอย่างสุงค่ะ แต่แอดอยากลองทำคู่นี้บ้างงง เพราะ ... แอดชอบ .

ก้อฝากติดตามเรื่องนี้หน่อยนะคะ สัญญาจะไม่ทำผิดหวัง ถึงแอดจะแต่งไปเรื่อย แต่เรื่องนี้แอดมั่นใจมาก..(มั้งคะ) เพระาชะนั้น~ ฝากติดตามด้วยเหน่ออค่า` ขอบคุณทุกคนที่ติดตามแอด และ เรื่องนี้สนุกแน่ๆ แอดรับประกันด้วยหัวของฮิบาริจังได้เลยค่ะ^^

ฮิบาริ : ผมไปเกี่ยวอะไรด้วย..แล้วใครให้คุณตั้งชื่อผมแบบนั้นกัน..

แอด : ก..ก้อมันน่ารั--

ชิ้ง!

ทอรนฟาอยู่ตรงคอแอดแล้ววคร่าาTT _ TT

แอด : ข..ขอโทดค่ะ..

ฟรุ่บ..ฮิบาริเก็บทอนฟาลง

หู่วว..โล่งค่ะ..

" คุณแม่! " เสียงเด็กน้อยใสๆเรียกทักคนที่กำลังเดินคุยอยู่กับเพื่อนด้วยความสนุก หลังจากที่หญิงสาวหันมาดูก้อพบว่า

.

.

.

.

พรึ่บ หมับ !

เด็กน้อยคนที่เรียกทักเมื่อกี้..โผลกอดหญิงสาวเข้าอย่างจังแถมยังรัดแน่นด้วย..หญิงสาวจึงเอ่ยปากถามไถ่

" ฮาฮิ! หนูน้อยเป็นลูกใครหรอคะ? " ว่าแล้ว..เด็กหนุ่มที่พึ่งจากกับเด็กน้อยไม่นานก้อเข้ามาถามไถ่ ด้วยน้ำเสียงเยือกเย็นปนหงุดหงิดนิดหน่อยว่า

" มิอุระ ฮารุ เธอเป็นอะไรกับเด็กคนนี้."

เด็กหนุ่มไม่ถามเปล่าแต่ดันเอาทอนฟาคู่ใจถือไว้ด้วยเนี่ยสิ.. ทำเอาเพื่อนไปของหญิงสาวที่เคยอยู่รวมตัวกันกระจัดกระจาย มลายหายไปในชั่วพริบตา

..น..นี่..นี่มันคุณแดนเจอรัสนี่คะ!!?

หญิงสาวคิดในใจก่อนจะก้มหน้ามองเด็กในอ้อมกแดของตน.

———————————————————————————

" ฮาฮิ! ฮารุไม่ได้บูลลี่เด็กตัวน้อยๆหรอกค่ะ!? "

หญิงสาวไม่สิ..เด็กสาวที่ตอนนี้ทั้งตกใจและกำลังหวาดหวั่นเสียวจคลื่นไส้ เพราะทอนฟาที่เงาวิบวับขอฃพี่ท่านไม่มีท่าทีว่าจะลดละเลยนี่สิ..

เมื่อได้ยินดังนั้นเด็กหนุ่มก็ลดทอนฟาของตนลง เด็กสาวเห็นดังนั้นก้ออุ่นใจใจ๊มาก..

ส่วนเด็กน้อยที่อยู่ในอ้อมกอดกับกระชับกอดแน่นเด็กสาวจึงถามเด็กหนุ่มที่พึ่งลดทอนฟาอย่างอยากรู้ว่า

" เด็กคนนี้น้องชายของคุณแดน-เอ่อ..คุณฮิบาริหรอคะ? " พูดพร้อมกับก้มดูไปหน้าของเด็กน้อย

เด็กน้อยเกิดการสงสัยจึงพูดว่า

" คุณพ่อ คุณแม่ โกรธผมจริงๆเหรอครับ..ฮึก..ผมจะไม่หกล้มอีก..แล้วฮึก..ขอโทษครับ..ฮึก " เด็กน้อยสะอึกสะอื้นพูดทำเอาเด็กสาวอดสงสารไม่ได้

นี่น้องแค่หกล้มเองนะคะถึงขั้นต้องโกรธ เลยหรอคะ ใช้ไม่ได้ค่ะ...

ว่าแล้วเด็กสาวก้อคิดในใจอย่างขุ่นเคือง แต่เอ๊ะ..เหมือนเธอและเด็กหนุ่มตรงหน้า..จะลืมข้อสงสะยที่สำคัญไป..นั่นก้อคือ..

" ฮาฮิ! stop สต๊อป ก่อนนะคะ ทำไมหนูน้อยเรียกฮารุว่าแม่ละคะ?"

เด็กหนุ่มขมวดคิ้วหลังจากที่เด็กสาวหันมาคาคั้นจากเขาด้วยสายตาที่ต้องรู้ให้ได้

เด็กหนุ่มมองแบบไม่สบอารมณ์นักแต่ก้อจำใจตอบไปว่า...

" ไม่รู้ " สั้นๆก็ได้ใจความค่ะ..ฮึ่ม! ประชดค๊ะ!

..เด็กสาวได้ยินดังนั้นก้อแอบหงุดหงิดจึงหันมาหาเด็กน้อยในอ้อมอกที่ยังไม่ยอมขยับไปไหน เธอจึงถามไปว้า...

เอ่อ..." ฮาฮิ หนูน้อยชื่ออะไรหรอจ๊ะ?" เด็กสาวเอ่ยถามด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม เด็กน้อยที่เห็นดังนั้นถึงกับสะอึกและขอโทษขอโพยยกใหญ่ "ข..ขอโทษครับคุณแม่ ฮึก ผมจะ..ฮึก..ไม่ล้มอีกแล้ว..ฮึก..ครับ..ฮึก.." เด็กน้อยพูดพรางอดกลั้นน้ำตาไว้เพื่ออดทน เด็กสาวเห็นดังนั้นจึงหันหน้าไปทาง.. " ฮาฮิ คุณฮิบาริ คะ.." นั่นละคำตอบล่ะ..ก้อคุณแดนเจอรัสคือคำตอบสุดท้ายนี้คะ ใครจะไปรู้จักคุณแดนเจอรัสตัวน้อยคนนี้ละคะ ถึงจะนิสัยต่างกันแบบสุดขั้วไปเลยก้อเถอะค่ะ (ติดเรียวเฮมารึคะ!?)

เด็กหนุ่มมองเด็กน้อยในอ้อมกอดของเด็กสาวที่ตอนนี้กำลังสะอึกสะอื้นอยู่ไม่ได้เพราะ มันเหมือนเห็นตัวผมกำลังร้องไห้ซบอกยัยสัตว์กินพืขนี่น่ะสิ!\=~\=

เด็กหนุ่มคิดไว้ในใจอย่างหัวเสียแต่คงไม่ได้พูดออกไป

ว่าแล้วเด็กหนุ่มกกำลังจะเดินหนีเพราะ รำคาญเต็มทน... แต่ก้อมีเสียงใสๆเรียกไว้ ไม่พ้นให้เขาต้องคิ้วขมวดเป็นปมก่อนหันหลังกลับไปหาต้นตอเสียง

เด็กน้อย..กำลังเรียกเขาอยู่และตอนนี้..

กำลังดึงชายเสื้อคุมของฮิบาริเบาๆเชิงกระตุกบอก พร้อมเช็ดคาบน้ำตาและพูดสิ่งที่ต้องการอย่างเต็มปากเต็มคำ..

"คุณพ่อ จะไปไหนครับ อยู่กับผมกับคุณแม่ก่อนสิครับ พี่ชายต้องตามหาแน่ครับ ไม่ต้องห่วงพี่หรอกนะครับ " เด็กน้อยพูดพรางออดอ้อนซึ่ง..เด็กสาวก้อพูดเออ ออ เห็นด้วยเป็นยกใหญ่ ราวเข้าข้าง เด็กหนุ่มจึงจำยอมต้องมิพ้นไปด้วยกัน

———————————————————————————

" ฮาฮิ; จริงสิ เด็กคนนี้ชื่ออะไรหรอคะ? " ว่าแล้วเด็กสาวก้อมองมาทางฮิบาริ(ก้อ3ตอนแล้วนี่เนอะ ชื่อน้องเขายังไม่รู้เลยยTT ^ TT ) เด็กหนุ่มมองเย็นพร้อมพูดสั้นๆว่า "ไม่รู้" ฮาฮิ! อ๊าวเอาเข้าปายย~แล้วงี้ฮารุจะได้กลับบ้ายไหมคะเนี่ยยย~คุณแดนเจอรัส ก้อยังคงแดนเจอรัสคร่าา~งึ

ว่าแล้วก้อคิดในใจราวกับไม่อยากเถียงแล้ว ฮารุก้อหน่ายใจกับคนแดนเจอรัสข้างหน้าเป้นนะคะ..เห้อ..งั้นคำตอยตอนนี้คงเป็นเด็กน้อยตาแป๋วๆ ดังลูกแมวหลงฝูงสินะคะ เพราะดูสินิสัย ท่าทาง ไม่เหมือนคุณแดนเจอรัส ฮิบาริเลยค่ะ คิดได้ดังนั้น ฮารุจึงเอ่ยถามเด็กน้อย " เอ่อ ฮาฮิ ฮารุยังไม่รู้ชื่อเธอเลยนะ..หนูน้อย^^"

ว่าแล้วฮารุก้อยิ้มแป้นสุดๆราวกับกำลังขอร้อง หนูน้อยมุ่ยหน้าพร้อมบอกชื่อไป " ผมชื่อโคตะไงครับ คุณแม่ลืมแล้วหรอครับO_o " เด็กน้อยงุนงงพร้อมกับเสียใจนิดหน่อย แต่ถึงกระนั้นก้อมิโกรธอะไรมารดาตน

คราวนี้เป็นตาฮิบาริถาม เพราะฟังมานานเลยไม่ค่อยได้เนื้อหาสาระแถมยังต้องเดินมากับสัตว์กินพืช(ฮารุ)เลยไม่สบอารมณ์ เลยต้องการหาพ่อแา่ที่แท้เอ๊ะ--คิดได้แล้ว ฮิบาริก้อถามทันที "พ่อแม่เธอชื่ออะไร แล้วทำไมมาเรียกพวกผมว่าพ่อแม่ " ฮารุะดุ้งโหยงเพระตนลืมไปแล้วนะเนี่ย ว่าหนูน้อยเรียกตนว่าแม่ หวาถ้าเธอเป็นแม่อย่างน้อยก้ออยากให้คุณสึนะเป็นพ่อนะคะب_ب ฮารุคิดในใจอย่างเศร้าๆ จนพอเด็กน้อยเอ่ยตอบมาฮารุก้อต้องสะดุ้งอีกครั้ง

" คุณพ่อชื่อฮิบาริ เคียวยะไงครับ คุณพ่อลืมชื่อตัวเองแล้วหรอครับ(￣ヘ￣;) " หลังจากเด็กหนุ่มพูดจบ ฮิบาริเบิกตากว้างขึ้นเล็กน้อย และทันทีที่เด็กน่อยคนนี้กำลังจะพูดชื่อมารดา ฮิบาริไม่อยากฟังต่อเพราะงั้นเลย " พอแล้ว ผมไม่อยากฟังแล้ว " เป็นเชิงให้เด็กนัอยหยุดพูดทันทีซึงมันก้อได้ผล แต่ทว่า " คุณแม่ครับ ผมอยากกินโอโซนิจัง กับ ปั้นๆจังครับ" เด็กหนุ่มอ้อนวอนเด็กสาว ซึ่งเด็กสาวไม่รู้ว่าคืออะไร ถึงจะรู้ข้อแรกเถอะค่ะ แต่ไอ้ปั้นๆจังเนี่ย? มันคืออะไรหว่า คิดได้ปุ๊บ หญิงสาวก้อถามต่อเพราะไม่รู้ " ฮาฮิ โคตะจัง ไอ้ปั้นๆจังค่ออะไรหรอคะ? " เด็กสาวถามเพื่อความมั่นใจว่ามข่วิ่งที่เธอคิดไหม? ซึ่ง ใช่..เด็กน้อยพยักหน้าตอบรับ อ่าฮาฮิ โล่งอกค่ะ ว่าแล้วเด็กสาวก้อพูดขึ้นอีกว่า " งั้นไปซื้อของกันเถอะค่ะ^^ " เด็กน้อยพยักหน้ารับคำ ส่วนเด็กหนุ่มกำลังจะเดินออกไปก้อต้องเป็นอันชะงักเพราะ.. " คุณพ่อ..ปิ๊งๆ" เขาโดนทั้งจับชายแขนเสื้อเอาไว้แล้วก้อไอ้ท่าทางนั่นน่ะ น่าหงุดหงิดนะรูตัวไหม เห้อ สุดท้ายเขากต้องจำยอมนั่นละนะ

.

.

.

.

.

.

.

สุดท้าย

หลังซื้อของจ่ายตลาดเสร็จสับ ก้อเดินทางกลับบ้านทันที โดยมีเด็กน้อยคั่นกลางจับมือมารดาบิดาของตนไว้แน่นราวกับกลัวจะหายไปไหนอีก

.

.

.

อยู่ๆ ฮิบาริน้อยและฮิบาริก้อต้องชะงักลงเพราะ

" ฮ่าฮ่าไง ไอ้ฮิบาริ แกทำชั้นไว้แสบมาก! คราวนี้แกจะต้องโดนขย้ำกลับบ้างแล้วละนะ หึหึ " เห้อออ..อริเก่านั่นเอง เเถมเป้นฝูงด้วยสิ น่ารำคาญ พอเห็นมากันเป็นฝูงทำเอาฮารุทั้งอึ้ง ทั้งตกใจ ทั้งกลัว เพราะดูแล้ว...

'มันยากูซ่า ชัดๆเลยคร่าาาา!! ' ฮารุรอบคิดในใจอย่างเกรงกลัว เมื่อฮิบาริเห็นดังนั้นจึง..

" ไปไกลๆซะ "

ฮารุอดยิ้มไม่ได้กลับการกระทำราวกับจะปกป้องเธอและเด็กน้อยตรงหน้า มีมุมอ่อนโยนสินะคะเนี่ย^^ แต่แล้ว.คงามคิดนันก้อต้อง..

" มันเกะกะ " พังเพราะปากคุณฮิบารินั้นละ!!

ชิ..เด็กสาวพยักหน้ารับและรีบเดินจากออกไปพร้อมกับเด็กน้อยที่จูงมือกึ่งเดินกึ่งวิ่งออกไปในที่สุดก้อลับสายตาหายไป

" โฮะโอ ดูเหมือนจะปกป้องกันสินะหึหึ " ยากูซ่ากู่ร้อง

ฮิบาริไม่ฟังอะไรมากแต่กลับเอาทอนฟาออกมา พร้อมพูดเยาะว่า " พูดหน้ารำคาญ" ยากูซ่าจึงพุ่งหารวดเร็ว

พรึ่บ เคร้ง ผั๊ว !

ตัดจบก่อนน้า~ยาวแล้ว~

เกล็ดความรู้

ซุปโอโซนิ (Ozoni) หรือซุปแป้งโมจิ มีความพิเศษตรงที่จะมีการใส่โมจิที่ทำจากแป้งข้าวเหนียวลงไปด้วย เมื่อรับประทานเป็นมื้อเช้า รับรองว่าอยู่ท้องไปจนถึงมื้อเที่ยงแน่ๆ ถือเป็นอาหารที่เพิ่มพลังงานทั้งวันให้กับลูกๆ ได้มากทีเดียวเลยค่ะ

.

มามาแนะนำรูปฮิบาริ โคตะ จัง หน่อยดีกว่าค่ะ^^

ฮิบาริ โคตะ อายุ5 ปีครับ^^