จอมมารสุดโหดกับนายข้ามยุคสุดซน
1. มาแนะนำตัวครับป๋ม
แอดเองจ้า
วันนี้แอดแต่งเรื่องใหม่นี้ขอฝากหน่อยนะคะถ้าไม่สนุกก็ขออภัยด้วยนะคะ
ชื่อหวัง เหว่ย
ความหมายคือ ยอดเยี่ม ดีเลิศ ยิ่งใหญ่
อายุ24
นิสัย ร่าเริง ดื้อ ซนเป็นที่1 โมโหยากหายยากถ้าทำให้โมโหคือหยุดไม่อยู่นอกจากคนที่รัก
เกลียด คนโกหก ชะนี คนที่มาทำร้ายคนในที่รัก
ตระกูล ปีกขาว แดนสวรรค์
ชนชั้นสูง
ชื่อทะเล ความหมายคือ มหาสมุทร
อายุ24
นิสัย ร่าเริง ดื้อ ซนมาก
ทะเลชาติต่อไปก็จะเป็นหวัง เหว่ยนะคะเดี๋ยวจะงง
ชื่อหลี่ จวิน ควมหมายคือ แข็งแรง เข้มแข็ง กองทหาร
อายุ28
นิสัย ใจร้อน โหด โมโหง่าย ขี้หึงเย็นชา
เกลียด คนโกหก ชะนี
ตระกูล ปีกดำ แดนปีศาจ
ชนชั้นสูง
ชื่อ หลี่ เฉียง ความหมายคือ แข็งแรงหรือแข็งแกร่ง
อายุ23
นิสัย น่ารัก ร่าเริง ดื้อนิดๆ จริงจังแล้วคือจริงจัง โมโหยากหายง่าย
เกลียด คนโกหก ชะนี คนที่มายุ่งกับคนรัก คนที่มาทำร้ายตนเอง
ตระกูล ปีกดำ แดนปีศาจ
ชนชั้นสูง
ชื่อ จาง หย่ง ความหมายคือ กล้าหาญ
อายุ28
นิสัย ใจร้อน ขี้หึง เย็นชานิดๆ
เกลียด คนที่มายุ่งกับคนที่รัก คนที่โกหก ชะนี
ตระกูล ปีกแดง
ชนชั้นสูง
ชื่อ หวัง ลี่ ความหมายคือ งดงาม
อายุ25
นิสัย สตอ แรด ร่าน กระหรี่
เกลียด คนที่รู้ความลับ
ตระกูล ทองแดง
ชนชั้นกลาง
ชื่อ หลี่ เจี๋ย ความหมายคือ ฮีโร่
อายุ45
นิสัย ใจร้อน จริงจังกับงาน
เกลียด คนที่มายุ่งกับครอบครัว คนโกหก
ตระกูลปีกดำ แดนปีศาจ
ชนชั้นสูง
ชื่อ หลี่ น่า ความหมายคือ สง่างาม
อายุ44
นิสัย ใจเย็น ชอบช่วยเหลือ ฟังเหตุผลของผูอื่นแล้วค่อยตัดสิน
เกลียด ชะนี คนโกหก คนเลว
ตระกูลปีกดำ แดนปีศาจ
ชนชั้นสูง
ชื่อ จาง เหว่ย ยอดเยี่ยม ดีเลิศ ยิ่งใหญ่
อายุ45
นิสัย ใจร้อนนิดๆ จริงจังกับงาน
เกลียด คนที่มาว่าคนในครอบครัว ทำร้ายคนในครอบครัว
ตระกูลปีกขาว แดนสวรรค์
ชนชั้นสูง
ชื่อ จาง จิ้ง ความหมายคือ สงบเสงี่ยมหรื่อเงีบขรึม
อายุ44
นิสัย ใจดี ช่วยเหลือคนอื่นๆเป็นคนฟังเหตุผลกอนตัดสิน จริงจังกับงาน
เกลียด คนโกหก ชะนี แรด ร่าน คนทำร้ายครอบครัว
ตระกูลปีกขาว
ชนชั้นสูง
ชื่อ อู่ อิว ไมีมีความหมายเพราะว่าแอดตั้งชื่อเอง
อายุ45
นิสัย ขี้อิจฉา จะเอาของคนอื่น ชอบทำร้ายคนอื่น
เกลียด คนที่รู้แผนการ
ตระกูล ทองแดง
ชนชั้นกลาง
ชื่อ ซิ่ว อิง ความหมายคือ สง่างามและกล้าหาญ
อายุ44
นิสัยขี้อิจฉา ชอบทำร้ายคนอื่น บ้าอำนาจ
เกลียด คนที่รวยกว่า
ตระกูล ทองแดง
ชนชั้นกลาง
แอดเองจ้า
ทุกคนเอนแค่นี้ไปก่อนเพราะว่าแอดเขี่ยนมาทั้งคือ1870คือเยอะมากแอดไปและบ๊ายบ่าย
2. ข้ามยุคแล้วครับ
แอดเองจ้า
วันนี้แอดจะมาเล่าเรื่องการเป็นมาก่อนจะข้ามยุคนะทุก
ฟ้า
นี้ทะเลลงมากินข้าวได้แล้ว.ตะโกน
ฟ้า
อยู่ข้างบนเดี๋ยวแม่เรียกก่อน
ฟ้า
คุณครามมากินข้าว.ตะโกน
ฟ้า
กินเสร็จแล้วจะไปไหนต่อไหมทะเล
ทะเล
ผมว่าผมจะไปห้องสมุดเก่าที่หลังบ้านครับ
ฟ้า
นั้นพ่อกับแม่ไปทำงานก่อนนนะ
ผมก็เดินไปห้องสมุดเก่าหลังบ้าน
ผมก็เปิดประตูเข้าไปข้างใน หน้าตาก็จะเป็นห้องสมุดเก่าๆห้องหนึ่งแต่เดินเข้าไปในห้องนั้นจนสุดมันไม่ได้เป็นห้องสมุดเก่าครับข้างในนั้นมันสวยมากอย่างกับห้องสมุดเวทมนตร์เลยครับ
แล้วผมก็นั่งอ่านหนังสืออยู่ แต่อยู่ดีๆมันก็เหมือนมีอะไรดึงดูเราให้เดินไปตรงบันได
ทะเล
ทำไมอยู่ๆเราเหมือนโดนดูดเลย
ทะเล
ทำไมเราบังคับตัวไม่ได้เลย
แล้วตัวผมก็เดินเข้าไปในนั้น แต่ในนั้นมันมีโพงให้เข้าไปอีกยังกับเขาวงกตเลยครับ
แล้วผมก็ไปหยุดอยู่ข้างหน้า มันเป็นหนังสือเล่มหนึ่งซึ่งมันลอยอยู่ครับแล้วอยู่ๆ มันก็เปิดขึ้น แล้วมันเป่งแสงออกมาครับ
มันมีตัวหนังสืออะไรไม่รู้ครับผมก็อ่านไม่ออกเหมือนกัน มันทำให้ผมใจจดใจจ่ออยู่ตรงนั้นครับ
หวัง เหว่ย
โอ้ย เรามาอยู่ที่ไหนเนี้ย
จาง เหว่ย
หวัง เหว่ย ลูกข้าฟื้นแล้ว
หวัง เหว่ย
ห้ะ อะไรนะใครคือหวัง เหว่ย
จาง เหว่ย
อะไรคือผมอะไรคือทะเล
หวัง เหว่ย
//นี้เรามาอยู่ในยุคไหนเนี่ยแล้วเราใส่ชุดอะไรเนี้ยโอ้วตายๆ//
หวัง เหว่ย
//นั้นเราต้องพูดภาษาของยุคสมัยที่เราอยู่น่ะสินั้นเราต้องพูดอ่ะไรอ่ะ//
หวัง เหว่ย
//เราต้องพูดพระเจ้าค่ะหรอเห้ยไม่ใช่อันนี้ของไทยแต่เรามาอยู่ที่จีน เราต้องศึกษาตำลาแล้วแหละ//
หวัง เหว่ย
ท่านพ่อ ท่านพ่อชื่ออะไร
จาง เหว่ย
นี้เจ้าจำชื่อข้าไม่ได้รึ
หวัง เหว่ย
เอ่อ ไม่มีไรท่านพ่อ
หวัง เหว่ย
//เราพูดผิดป่าววะ เอ่อแต่ชั่งมันเถอะพูดไปแล้ว//
จาง เหว่ย
ข้าชื่อ จาง เหว่ย
จาง เหว่ย
ส่วนแม่เจ้าชื่อ จาง จิ้ง
หวัง เหว่ย
แล้วตอนนี้ท่านแม่อยู่ไหนหรอ
แอดเองจ้า
ถ้าแอดผิดก็ขอโทษด้วยนะเพราะแอดพึแต่งครั้งแรก
3. ปีนกำแพง
จาง เหว่ย
แม่ของเจ้าอยู่อีกตำหนัก
จาง เหว่ย
ข้าให้แม่เจ้าดูตำลาเรื่องปรุงยาอยู่
หวัง เหว่ย
นี้ท่านแม่ของข้าหรอ
จาง จิ้ง
ใช่ ข้าคือท่านแม่ของเจ้า
หวัง เหว่ย
//เอ๋ ทำไมเราได้ยินเหมือนแม่ของข้าพูดว่า นี้อะไรนะ ได้ยินไม่ชัด//
หวัง เหว่ย
//น่าจะไม่มีอะไรหรอก//
จาง จิ้ง
//เกือบหลุดไปแล้ว//
จาง จิ้ง
//แต่ว่าเราหลุดมาอยู่ในนี้ได้ยังไง แถมเรายังพูดภาษายุคนี้ได้ข้องด้วย//
จาง จิ้ง
//เพราะว่าสิ่งที่เราขาดเอาไว้นั้นจะเป็นจริงสินะ ไอ้ลูกตัวแสบเอ้ย//
จาง เหว่ย
นี้เจ้าคิดอะไรของเจ้าอยู่
จาง จิ้ง
ข้าว่าใหลูกนอนพักเถอะ
จาง เหว่ย
นั้นข้าไปก่อนเจ้าก็อย่าซนหล่ะ
หวัง เหว่ย
แล้วเราจะทำยังไงเนี้ย
หวัง เหว่ย
เราแอบออกไปนอกวังดีกว่า
หวัง เหว่ยก็เดินออกไปไม่กี่ก้าวก็เจอทหารเต็มไปหมดเลย
หวัง เหว่ย
ทำไมทหารเยอะอย่างงี้แล้วเราจะไปยังไงเนี้ย
หวัง เหว่ย
อย่าบอกนะว่าต้องปีนกำแพงออกไป
หวัง เหว่ย
มันต้องบ้าแล้วแน่ๆ มันสูงมาก
หวัง เหว่ย
เริ่มภารกิจ ไปๆๆๆ
ตัดไปที่ฝั่งพ่อกับแม่นายเอก
จาง เหว่ย
นี้ เรามาอยู่ที่ไหนกัน
จาง จิ้ง
เกือบความแตกแล้วเมื่อกี้
จาง เหว่ย
คุณต้องระวังหน่อยสิ
จาง เหว่ย
เดี๋ยวเราพร้อมเมื่อไหร่ค่อยบอกลูกแล้วกัน
จาง เหว่ย
ตอนนี้ปล่อยไปก่อน
จาง จิ้ง
น่าจะหนีออกไปข้างนอก
จาง จิ้ง
ใช่คุณแต่ยุคที่อยู่ลูกยังดูนิ่งๆอยู่เลย
จาง เหว่ย
แล้วเรื่องยาหล่ะ
จาง จิ้ง
เราจะได้ใช้ในเวลาโดนทำร้าย
จาง จิ้ง
อยู่ข้างหลังคุณนั้นแหละ
หวัง เหว่ย
ตอนนี้ก็หนีทหารมาได้แล้ว
หวัง เหว่ย
ได้แล้ว.กระดี้กระด้า
เดินไปจนถึงหน้าป้ายตลาดจีน
หวัง เหว่ย ก็เดินไปเรื่อย
ในตัวเค้ามีเงินติดนิดหน่อย
ทุกอย่างให้เธอแล้ว
หู้ยพ่อหนุ่มคนนั้นหล่อเนาะเจ้าว่ามั่ย
ทุกอย่างให้เธอแล้ว
นี้เจ้าไม่รู้อะไรเลยหรอ
ทุกอย่างให้เธอแล้ว
รู้อะไรของเจ้า
ทุกอย่างให้เธอแล้ว
นั้นอ่ะ คุณชายหวัง เหว่ย
ทุกอย่างให้เธอแล้ว
จริง! หรอ
หวัง เหว่ย
//เอ่อ เค้ามองอะไรกันเนี้ย//
หวัง เหว่ย
//เขินเป็นนะเว้ย//
ทุกอย่างให้เธอแล้ว
เก้าหยวนจ๋ะพ่อหนุ่ม
หวัง เหว่ย
//เก้าหยวนเท่าไหร่วะ//
หวัง เหว่ย
//อ๋อ 2บาทนี้เองรอดแล้วข่อยพอดีจำได้อ่ะนะ พี่เรียนมาไอ้น้อง//
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
