รักร้ายนายฆาตกร![Y]
เเนะนำตัวละคร+บทนำ
เมื่อผม"เดอาร์"ต้องมาตกงานเเถมยังโดนไล่ออกจากอพาร์ตเม้นท์ที่ค้างค่าเช่ามาหลายเดือน งานนี้ต้องเดินเร่ร่อนไปมา จนกระทั่งได้ไปเจอกับบ้านหลังหนึ่ง ที่มีป้ายติดประกาศไว้ว่า"เช่าฟรี เเต่ต้องทำงานบ้าน"ถึงเเม้จะดูง่ายเเละเหมือนโดนหลอก เเต่ผมก็ไม่มีทางเลือกมากนัก จึงต้องย้ายไปอยู่ที่นั่นซะเลย เเต่ใครจะไปคิดล่ะว่าเจ้าของบ้านหลังนั้น ดันเป็นฆาตกรสุดโรตจิต!?
งานนี้ผมจึงต้องกลายเป็นนักสืบอย่างเลี่ยงไม่ได้ เเละเเถม...หมอนั่นยังมาทำให้ผมใจเต้นเเละรู้สึกเเปลกๆอีก อ่า...ให้ตายเถอะ!!!!
เดอาร์ หนุ่มสุดซวยที่โดนบริษัทไล่ออกเพราะไปตบหน้าลูกค้า
เเคนลิน:หนุ่มหล่อผู้เป็นโฮสเจ้าของบ้านที่เเคนลินมาอาศัยอยู่ เเละโดนสงสัยว่าเป็นฆาตกร!?
เเอดRen Li
วันนี้ข้าน้อยมาเปิดนิยายเรื่องใหม่เเหละ(เรื่องเก่ายังเเต่งไม่จบเลย=^=)
เเอดRen Li
อ่ะ เเต่ก็นั่นเเหละ รีบไง กลัวว่าถ้าปล่อยไว้นานจะลืมพล็อตเรื่อง555
เเอดRen Li
จริงๆเคยเเต่ไว้ในเด็กดีนะ เป็นสตอรี่ เเต่เเต่งได้เเค่ตอนเดียว(เพราะสมองตัน)
นี่เลยถือโอกาสมาเเต่งเป็นนิยายเเชทในNovel ซะเลย
เเอดRen Li
ยังไงก็ ฝากด้วยนะจ๊ะ จุ๊บๆ
เเอดRen Li
อ้อๆ กระซิบหน่อยสำหรับสาววายหนุ่มวายทั้งหลาย เรื่องนี้มีฉากnc18+ เเซ่บๆให้อ่านด้วยนะจะบอกให้
อยู่ฟรี?
ประธานบริษัท
นี่คุณทำงานยังไง ให้ลูกค้าเขาปฏิเสธเสียงเเข็งเเบบนั้น!?
บอสบริษัทยักใหญ่ในเครือของLLSLพูดขึ้นด้วยสีหน้าที่โกรธจัด พลางตวัดสายตาที่หน้ากลัวมองมาทางผมที่ได้เเต่ยืนก้มหน้าก้มตา
เดอาร์
บอสต้องเห็นกับตา ว่ายัยผู้หญิงนั่นเขาทำกิริยายังไงใส่ผม
ประธานบริษัท
เขาจะเป็นยังไงก็ช่าง จะเลวทรามเเค่ไหนผมไม่สน เเต่งานนี้มันใหญ่มาก คุณกลับทำมันพังไม่เป็นท่า...ผมไล่คุณออก!
ใช่...นั่นคือเรื่องราวที่เกิดขึ้นกับผม พนักงานออฟฟิศที่เป็นเเค่หัวหน้าเเผนกระดับกระจอกๆคนหนึ่ง โดนหัวหน้าไล่ออกจากงานเพราะดันไปตบหน้าลูกค้า เหอะๆมันสมควรไหมล่ะ ก็ยัยนั่นเล่นมาด่าผมว่าเป็นเเค่ไอ้กระจอกคนหนึ่ง(ถึงมันจะจริงก็เถอะนะ) เเต่ผลลัพธ์มันก็ออกมาเป็นอย่างที่เห็นนี่ล่ะนะ
เเละในตอนนี้ผมก็นั่งอยู่ริมฟุตบาทโดยมีกระเป๋าเป้คู่ใจนั่งอยู่เคียงข้างกาย...ถ้าถามว่าทำไมผมถึงมานั่งตรงนี้น่ะหรอ...อืม ผมโดนไล่ออกมาจากอพาร์ทเม้นน่ะ เพราะค้างค่าเช่ามาหลายเดือนเเล้ว...เฮ้อ ชีวิตฉันช่างอาภัพยิ่งนัก
เดอาร์
เงินติดตัวก็มีอยู่เเค่ไม่กี่บาท จะกินยังไงให้พอวะ
ผมเดินตรงไปเรื่อยๆ โดยไม่มีจุดหมาย ช่วงนี้เป็นช่วงโควิดด้วยสิ จะหางานทำใหม่ก็ยากลำบาก เพราะไม่มีที่ไหนรับเลย เเถมนะพวกค่าเช่าที่อยู่ต่างๆก็เเพงขึ้นๆ
เดอาร์
อ๊ะ...นี่มันอะไรกัน!?
ผมเดินไปสะดุดสายตาเข้ากับป้ายประกาศที่ติดอยู่ประตูบ้าน2ชั้นหลังหนึ่ง ที่ป้ายมีติดเอาไว้ว่า"เช่าฟรีเเต่ต้องทำงานบ้าน" ฮะ? เอ่อ ได้หรอวะ...ใครเล่นบ้าอะไรเนี่ย หลอกกันหรอ...ยังไงกันเเน่นะ ฉันควรจะลองเข้าไปดูสักหน่อย...
ผมที่ยืนคิดอยู่นานก็ตัดสินใจเดินตรงเข้าไปยังบ้านหลังนั้น ก่อนจะกดกริ่งที่หน้าประตูบ้าน
ทันทีที่กดไปได้สักพักก็มีคนเดินออกมาเปิดประตู
เดอาร์
คือว่า...ผมเห็นป้ายที่ติดอยู่หน้าประตูบ้าน...
เมื่อกี้เขาเชิญฉันใช่มั้ย? เอาจริงดิ? เรื่องจริงหรอ?
ผมเดินตามเขาเข้าไปในบ้าน สภาพบ้านนี่โอ้โหเลย รกชิบ---
เดอาร์
คือว่า ป้ายนั่น...ไม่ได้หลอกกันใช่มั้ย?
เขาตอบกลับมาด้วยน้ำเสียงเเละสีหน้าที่นิ่งเฉยเหมือนกับตอนเเรก พลางมองมาที่ผมอย่างไม่ละสายตา
เดอาร์
ถ้างั้น...ผมจะมาอยู่ที่นี่ได้เมื่อไหร่?
เเคนลิน
วันนี้ ผมจะให้คุณย้ายมาอยู่ที่นี่วันนี้เลย เเล้วก็เริ่มทำงานตั้งเเต่วันนี้เลยด้วย
เเคนลิน
คุณก็น่าจะได้อ่านเเล้วไม่ใช่หรอ ถ้าจะอยู่ที่นี่ฟรีๆ ก็ต้องทำงานบ้านด้วย
นั่นสินะ...เเค่ทำงานบ้านเอง ไม่เห็นจะยากตรงไหน
เเคนลิน
ถ้างั้นวันนี้คุณเชิญตามสบายเลย ชั้นสองมีห้องให้เลือกอยู่2ห้อง อีกห้องหนึ่งริมซ้ายสุดคือห้องของผม ห้ามเปิดเข้าไปเด็ดขาด...ตอนนี้ผมต้องออกไปทำธุระ ผมกลับมาทุกอย่างต้องเรียบร้อย
พูดจบเขาก็เดินออกจากบ้านไป
เดอาร์
ง่ายเเฮะ...ง่ายเกินไปไหมวะ
กลิ่นเลือด!?
หลังจากนั้น ผมก็ทำการเลือกห้องโดยเลือกที่จะอยู่ห้องตรงกลางเลยเพราะกลัวผีน่ะ ฮ่าๆ
พอเปิดประตูเข้าไปเท่านั้นเเหละ ถึงกับผงะเลย
เดอาร์
มันจะซกมกเกินไปมั้ยวะ!?
ห้องทั้งห้องเหมือนไม่ได้ใช้งานมาหลายสิบปี ใยนั่นใยนี่ ระโยงระยางไปหมด ข้าวของเครื่องใช้ก็วางเกลื่อน
ผมทำการจัดระเบียบห้องใหม่ทุกอย่าง ทั้งปัดกวาดเช็ดถู รื้อผ้าปูเก่า ผ้าห่ม ปลอกหมอนออกไปทิ้ง เพราะสภาพนี่คือไม่ได้สุดๆ เเล้วนำผ้าปูที่นอนที่อยู่ในตู้ไปซัก
หลังจากที่ทำทุกอย่างในห้องนอนเสร็จผมก็ต้องมาจัดการกับชั้นล่างสินะ
ผมเปิดเเม็คบุ๊คเเล้วหางานในอินเทอเน็ต นานอยู่หลายชั่วโมง ก่อนจะได้กลิ่นอะไรเเปลกๆ
ผมเดินหาทั่วห้อง เเต่ก็ไม่พบอะไร จึงตัดสินใจไปดูห้องฝั่งทางขวา พอเปิดเข้าไป กลิ่นมันก็เบาลง
พอไม่เจออะไร ผมก็เอื้อตัวหันกลับ เพื่อจะไปทางห้องฝั่งซ้าย
เดอาร์
เขาห้ามเราไม่ไห้เข้าไปนี่หว่า
เดอาร์
เเต่เเอบๆหน่อย ไม่เป็นไรหรอกมั้ง
ผมเดินไปหยุดอยู่ที่หน้าประตูห้องนอนของเขา ก็รู้สึกได้ว่ากลิ่นมันต้องมาจากห้องนี้เเน่ๆ เพราะกลิ่นมันเเรงมาก
เดอาร์
มัน...กลิ่นเหมือนเลือด?
ผมกำลังจะบิดลูกบิดประตูเข้าไป เเต่ก็ถูกขัดจังหวะขึ้น
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
