... ในคืนที่หม่นมีเพียงเสียงแมลงกลางคืน...
กำลังร่ำร้องและแสงจันทราที่คอย ส่องแสงนำทางเหล่าผู้สิ้นหวังให้เดินต่อไปในความมืดมิด หากไม่มีสิ่งเหล่านั้นบุคคลทั้งสี่คงไม่อาจยืนหยัดมาถึงตรงนี้ ตรงที่สหายรักของพวกเขาได้กลายเป็นเถ้าธุรีหวนคืนกลับสู่ธรรมชาติดังเดิม แม้จิตใจจะเรียกหามากเพียงใดแต่ก็ไม่สามารถฝืนความตายได้น้ำสี
ใส่ไหลออกจากนัยน์ตาสีน้ำตาลเข้มตกลงสู่
พื้นธรณี
..."ท..ทำไม....ทั้งๆที่ไม่ควรเป็นนี้!...
เมื่อเสาหลักที่คอยคล่ำจุนวิหารอัน
ศักดิ์สิทธ์ได้พังทลายลงวิหารก็ย่อมทลาย
ตาม เหล่าบุคคลในชุดสีดำสนิทยืนล้อมรอบ
โลงศพสีนวลประดับลวดลายวิจิตรประณีต
บรรจง รู้ทั้งรู้ว่าใครที่ก้าวผ่านประตูแห่ง
ความตายไปนั้นไม่มีวันได้กลับมาอีก รู้ทั้ง
รู้...
...2เดือนผ่านไป...
...AT. Washington D.C.- U.S.A....
...ติ๊ก.. ติ๊ก......
เห้ย เร็วๆดิ๊ จะยื้อไม่ไหวแล้วเนี่ยเสียงเร่งเร้าจากลำโพงของรถเบนซ์ราคาแพงที่ถูกดัดแปลงกลายเป็นสิทยุสื่อสารทำให้คน
ที่กำลังหัวหมุนกับการถอดรหัสระบบแจ้ง
เตือนผู้บุกรุกรีบตะคอกกลับไปทันทีทันควัน
"เออ!ก็รีบอยู่นี่ไง รหัสบ้าอะไร
เยอะชิบ"เสียงหวานสบถออกมาแม้ไม่ได้ละ
สายตาออกจากโน๊ตบุ๊กแม้แต่น้อย ถ้าไม่ใช่
เพราะน้องเล็กของพวกเขาดันไปจ๊ะเอ๋กับ
บริการ์ดในขณะที่กำลังทำความสะอาดห้อง
สวีทที่เต็มไปด้วยคราบเลือดและศพของนัก
ธุรกิจพวกเขาคงไม่ต้องมายุ่งหัวหมุนกันแบบนี้
...ปิ๊ง!...
เสียงเปิดประตูรถด้านหลังทางซ้ายมือดังขึ้นทำให้หลันฮัวที่จดจ่ออยู่กับโน๊ตบุ๊คสะดุ้งขึ้นไวกว่าความคิดสัญชาตญาณสั่งให้มือเรียวรีบขว้าปืนจากบนเบาะฝั่งที่นั่งข้างคนขับและจ่อไปยังเบาะที่นั่งด้านหลังอย่างรวดเร็ว
"เป็นไงบ้าง"เสี้ยววินาทีก่อนที่มือเรียวจะลั่นไกลปืนเนลาเลียก็พูดขึ้นทำให้หลันฮัวที่เกือบจะเผลอฆ่ามิตรของตนไปนั้นสะดุ้งอีกรอบ
"โถ่! ถ้าออกมาแล้วก็ช่วยบอกกันหน่อยสิ"หลันฮัวโยนปืนไปไว้ที่เดินก่อนจะกลับไป
ทำงานของตน
"จะให้เอาเวลาไหนไปบอกกันนี่ก็พึ่งหนีพวกยามมาได้"เนลาเลียตอบกลับพลางเอนตัวลงนอน
"แล้วได้ของมามั้ย"หลันฮัวพูดต่อพร้อมมองคนอายุน้อยกว่าผ่านกระจกมองหลัง
เนลาเลียหยิบซองกระดาษสีน้ำตาลอ่อนออกมาจากกระเป๋าเสื้อโค้ทแล้วยื่นให้หลันฮัว
...หลันฮัว!หลันฮัว!!ตอบด้วย'...
เสียงจากลำโพงของรถดังขึ้น
อีกครั้งแต่คราวนี้มันเป็นเสียงของแชวอนที่ดู
ท่าว่ากำลังรีบร้อน
..."ว่ามาเลย"...
...“มีทางหนีที่ไหนบ้าง” ...
หลันฮัวเปิดแผนผังโรงแรมขึ้นเพื่อค้นคาทางหนีที่ไล่ที่ปลอดภัยที่สุด
..."มีทางช่องส่งอาหารชั้น2 มันต่อมาขึ้น...
...ห้องครัวถ้าเลี้ยวทางซ้ายก็มาถึงประตูหลังแล้วล่ะ"...
...“ชั้น2!?ไกลเกิน”...
“งั้นแกก็อยู่ในนั้นไปเถอะ”
หลันฮัวตอบเหวี่ยงและเปลี่ยนความสนใจมาที่ซองกระดาษ
...เห้ย!!! ...
เสียงของแชวอนจากลำโพงดังขึ้นอีกครั้งทำให้หลันฮัวเสียสมาธิ
..."โอ้ยยย อะไรอีกเนี่ย"...
“ดัสยขบาพได้า”พี่แชวอน รอเดี๋ยวนะผม. กำลังวิ่งไป!"
"ห๊ะ?"ขณะที่หลันฮัวกำลังมึนงงกับสารที่แปลไม่ออกหางตาเรียวก็เหลียบไปเห็นใครบางคนยืนอยู่ที่ล็อบบี้และกำลังกดลิฟต์
..."แชวอนเค้ตโตะ!ยังอยู่มั้ย...
...ติ๊ด.... สัญญาณขาดหาย_...
..."ให้ลงไปดูสถานการณ์มั้ย'...
...เนลาเลียยันตัวขึ้นนั่งเตรียมเปิดประตูรถ...
..."อย่า.....คนหายแค่นี้ก็ลำบากพอแล้ว"...
ในขณะที่หลันฮัวกำลังนั่งกุมขมับและเนลาเลียยังคงนั่งงอยู่ในรถเบนซ์เหตุการณ์ภายในโรงแรม5ดาวก็ยังวุ่นวายอยู่
...ติ้ง..........
เสียงและจอไฟเป็นสัญญาณว่าบุคคลปริศนาได้มาถึงแล้วแชวอนที่กำลังวิ่งไปที่บันไดก็ต้องหยุดเมื่อประตูลิฟต์ได้เปิดออกเผยให้เห็นชายสวมเสื้อโค้ทสีดำขลับร่างสูงดูท่าทางเคร่งขรึม สายตาเย็นชานั้ทำเอา
แชวอนเสียวสันหลังวาบ
"มันอยู่นั่น!"เสียงของบริการ์ดรายหนึ่งทำให้แชวอนละสายตาจากชายร่างสูง มือเรียวที่กำลังเยื้อมไปหยิบปืนพกที่สอดไว้ที่กางเกงด้านหลังชะงักไปเมื่อมือหนาของชายร่างสูงจับเข้าที่ไหล่ของเธอก่อนที่มืออีกข้างของเขาจะหยิบปืนพกนั้นเหนี่ยวไกลไปยังศัตรูได้อย่างแม่นยำ
"พี่แชวอน!"ฮิเดคาสึที่วิ่งมาถึงชั้นเรีบร้องทักผู้มีอายุมากกว่าทำให้แชวอนที่มัวแต่ยืนนิ่งได้สติและรีบหันไปสบตากับร่างสูง มือหนาลงน้ำหนักมากขึ้นจนแชวอนร้องออกมาเล็กน้อยก่อนที่จะจับข้อมือนั้นและทุ่มตัวร่างสูงไปข้างหน้าแต่ผิดคาดที่ชายร่างสูงกลับสามารถทรงตัวได้และล็อกคอเธอไว้
..."อั่ก!"...
..."พี่!! แก."ฮิเดคาสึกัดฟันกรอดตั้งท่าเตรียมสู้...
..."แค่2คนงั้นหรอ..."...
ชายร่างสูงพูดพึมพำออกมาทำให้แชวอนรู้สึกเอะใจขึ้นมา
...คนคนนี้....เขามีเป้าหมายมาหาพวกเรางั้นหรอ? แปลว่าไม่ใช่พวกบริการ์ด ใครกัน?...
...“!”...
ฮิเดคาสึที่ตั้งท่าอยู่นั้นได้พุ่ง
เข้ามาจ้องจะชิงตัวแชวอนแต่อีกฝ่ายก็ไหวตัว
ทัน มือหนาตีเข้าที่ท้ายทอยของแชวอนทำให้
เธอสลบไป ชายร่างสูงตั้งการ์ดรับการโจมตี
ของฮิเดคาสึไม่ว่าเขาจะโจมตีด้วยวิธีไหนชาย
ปริศนาคนนนี้ก็สกัดไว้ได้หมด แม้จะ
สามารถเตะเข้าที่สะโพกได้2-3ครั้งแต่ร่างสูง
ก็ยังไม่มีทีท่าอ่อนแรง แต่จุดที่ทำให้ฮิเดคาสึ
แปลกใจคือการที่คนคนนี้ไม่คิดจะโจมตีสวน
กลับเลยจนกระทั่งนาฬิกาข้อมือสีเงินของชาย
ปริศนาได้ดังขึ้น
...“ชิ”เขาส่งเสียงไม่พอใจเล็กน้อยก่อนที่จะหลบหมัดตรงและเตะเข้าที่ท้องของฮิเดคาสึเข้าอย่างจัง...
..."อึก...แก......."...
...ตึง!...
..."อือ?"หลังจากสลบไปสัก...
พักแชวอนก็ตื่นขึ้นมาในสถานที่เดิมที่ดูเละ
กว่าเก่าและมีฮิเดคาสึนอนอยู่กลางห้อง
..."เห้ย!!ค้ตเตื่นๆๆๆ"...
สุดท้ายแล้วแชวอนก็ต้องลากฮิเดคาสึกลับไปยังรถเบนซ์ที่มีบุคคลทั้ง2ที่นั่งรออยู่ด้วยความขุ่นเคืองเนื่องจากการที่ภารกิจครั้งนี้จบลงไม่สวยดีนักและพวกเขาก็เปลืองเวลาไปมากเสียด้วย
ขอบคุณที่ทุกคนมาอ่านนิยายของเราด้วยนะคะ❤️❤️
รอตอนต่อไปน้าาา
...Jeon Peter...
...(ปีเตอร์)...
...อายุ:30...
...เพศ:ชาย...
...สัญชาติ:อังกฤษ...
...วันเกิด:16 สิงหาคม 1991...
...สีตา:นำ้ตาลเข้ม...
...นำ้หนัก:68...
...เกิดที่:ลอนดอน...
...สีผม:ทอง...
...ส่วนสูง:180...
...นิสัย:เย็นชา...
...ทีม:Ninth(ทีมที่9)...
...หน่วย:หัวหน้าผู้ควบคุม...
...ความสัมพันธ์:แฟนคนปัจจุบัน.........??...
...蓝华凌 ...
...(หลันฮัว หลิง)...
...อายุ : 26...
...เพศ : หญิง...
...สัญชาติ : จีน...
...วันเกิด : 27 กรกฎาคม 1995...
...สีตา : น้ำตาล...
...น้ำหนัก : 63...
...เกิดที่:เซินเจิ้น...
...สีผม: ดำ...
...ส่วนสูง : 168...
...นิสัย:ร่าเริง...
...ทีม : Ninth (ทีมที่9)...
...หน่วย : IT...
...ความสัมพันธ์ : แฟนเก่าของ..???...
...แฟนคนปัจจุบันของ..???...
...Patrick T. Danbrogh ...
...( แพทริคโทริส เดนบรูก )...
...อายุ : 30...
...เพศ : ชาย...
...สัญชาติ : อเมริกัน...
...วันเกิด : 11 มีนาคม 1991...
...สีตา : เฮเซลนัท...
...น้ำหนัก : 77...
...เกิดที่ :ฟลอริด้า...
...สีผม :นำ้ตาลดำ...
...นิสัย:อารมณ์ร้อน เย็นชา ...
...ทีม : Ninth (ทีมที่9) *ชั่วคราว*...
...หน่วย : ภาคสนาม...
...ความสัมพันธ์ : ?????...
...채원 리 ...
...( แชวอน ลี )...
...อายุ : 24...
...เพศ : หญิง...
...สัญชาติ : เกาหลีใต้...
...วันเกิด : 7 กันยายน 1997...
...สีตา : น้ำตาลเข้ม...
...น้ำตาลแดง...
...น้ำหนัก : 70...
...ส่วนสูง : 178...
...เกิดที่:ปูซาน...
...สีผม :นำ้ตาลแดง...
...นิสัย:เย็นชา ร่าเริง...
...ทีม : Ninth (ทีมที่9)...
...หน่วย : สอดแนม...
...ความสัมพันธ์ : พี่สาวไม่แท้ของฮิเดคาสึ...
...加藤秀勝...
...( คัตโตะ ฮิเดคาสึ )...
...อายุ : 20...
...เพศ : ชาย...
...สัญชาติ : ญี่ปุ่น...
...วันเกิด : 19 มกราคม 2001...
...สีตา : น้ำตาลเทา...
...น้ำหนัก : 78...
...ส่วนสูง : 185...
...เกิดที่:ฮอกไกโด...
...สีผม :ดำขลับ...
...นิสัย:เย็นชา อารมณ์ร้อน ปัญญาอ่อนเป็นบ้างครั้ง...
...ทีม : Ninth (ทีมที่9)...
...หน่วย : เก็บกวาด...
...ความสัมพันธ์ : น้องชายไม่แท้ของแช...
...วอน / แฟนเก่าของ..???...
...HenanA A.TepeBarod ...
... ( เนลาเลีย อเล็กเซียเตเรวากอฟ )...
...อายุ : 21...
...เพศ : หญิง...
...สัญชาติ : รัสเชี่ยน...
...วันเกิด : 17 ธันวาคม 2000...
...สีตา : น้ำเงินหม่น...
...เกิดที่ :เซนต์ปีเตอร์สเบิร์ก...
...สีผม :บลอนด์ซีด...
...น้ำหนัก : 61...
...ส่วนสูง : 169...
...นิสัย:เงียบๆ โหดเป็นบ้างครั้ง...
...ทีม : Ninth (ทีมที่9)...
...หน่วย : ลอบสังหาร...
...ความสัมพันธ์ : อดีตสมาชิกแก็งมาเฟีย...
...สุวรรณมัทณา...
ขอบคุณที่ทุกคนมาอ่านนิยายของเราด้วยนะคะ❤️❤️
ส่วนตัวละครอื่นเดี๋ยวแอดจะบอกในเรื่องนะค่ะ
...*อันนี้แค่ตัวละครหลักเท่านั้นนะคะ*...
แล้วไปติดตามเพื่อนของแอดได้ที่ ❤️ReadAWrite,จอยลดาด้วยนะค้าาา❤️
ชื่อเรื่องเหมือนกันค้าาาา
รักทุกคนที่สุดดดดดดดดดดดดดดดดดด❤️❤️❤️
...รอดูตอนต่อไปได้เลยค้าาา...
...ตุบ...
"เฮ้อ...นี่มันอะไรกันเนี่ย"เมื่อกลับมาถึงที่
พักชั่วคราวแชวอนล่มตัวลงนั่งบนเก้าอี้อย่าง
แรงด้วยความเหน็ดเหนื่อยจากภารกิจแสน
สาหัสที่พึ่งจบไป ดวงตาสีมอคค่าแอบเหลียบ
มองน้องชายไม่แท้ของตนที่มีท่าทีแปลกไป
ตั้งแต่กลับมายังสำนักงานเดาได้เลยว่าเป็น
เพราะชายปริศนาคนนั้น
"ตกลงมันเกิดอะไรขึ้น"หลันฮัวยืน
กอดอกกล่าวถามเหล่าผู้อยู่ในเหตุการณ์และ
เจาะจงจ้องที่แชวอนโดยเฉพาะสายลับสาว
"เอ่อ..คือ...'สายตาหุบต่ำ ท่าทางมีพิรุธ
แม้จะเป็นสายลับพันหน้าที่เก่งกาจเพียงใดก็
ไม่อาจปกปิดผู้ที่สนิทสนมกันมาหลายนานได้
"แบบว่า...ขอเวลาเรียบเรียงก่อน"ถึงจะ
กล่าวไปเช่นนั้นแต่ในใจจริงแชวอนอยากจะ
ต่อยหน้าตัวเองให้สลบไปสัก2วันเพื่อหลบ
เลี่ยงคำถามนี้ ในขณะที่บรรยากาศในห้อง
กำลังมาคประตูห้องก็ได้เปิดออก สายตา
ทั้ง4คู่ต่างพากันจับจ้องไปยังบุคคลที่ก้าวเข้า
มาภายในห้องพักของพวกเขา ชายอายุ
ราว30ตอนปลายสวมชุดสูทสีกรมท่าดูเป็น
ทางการผู้มีศักดิ์เป็นหัวหน้าของพวกเขา
"มาสเตอร์มีอะไรหรอคะ"หลันฮัวชิงกล่าว
เปิดบทสนทนาเพื่อปัดความอึดอัดตันใจออก
"ผมมาสอบถามเรื่องของภารกิจล่าสุด
ครับ"เพียงประโยคเดียวที่เขาพูดสามารถ
ทำให้ทุกคนตกอยู่ในสภาวะตึงเครียด
"ฉันจะไปเตรียมของทานเล่นมาให้นะ
คะ"เมื่อวิเคราะห์สถานการณ์แล้วเนลาเลียจึง
เอ่ยปากดึงตนออกจากความอึดอัด
"งั้น..ฉ.ฉันจะไปชงชาคู่กับขนมนะคะ"พูด
จบหลันฮัวก็เดินตามเนลาเลียไปอย่างเงียบๆ
ปล่อยให้แชวอนและฮิเดคาสึเผชิญหน้ากับ
ปีศาจในคราบเทวดา
"ขอสรุปสั้นๆนะครับ มันเกิดเรื่องอะไร
ขึ้น"'คนที่มียศสูงกว่าพูดพร้อมเผยยิ้มบางๆ
แชวอนกระอักกระอ่วนที่จะพูดเกี่ยวกับข้อ
ผิดพลาดที่เกิดขึ้นไม่บ่อยนัก
"ผม...ขออภัยครับ"ฮิเดคาสึลุกขึ้นยืนเต็ม
ความสูงก่อนจะโค้งตัวน้อมรับความผิดที่ตน
ได้ก่อขึ้น ปีเตอร์พยักหน้ารับคำขอโทษ
"เหมือนจะรอดแฮะ..."หลันฮัวที่คอย
สังเกตุการณ์ผ่านตาแมวจากประตูด้านนอก
ห้องในขณะที่มือยังคงถือแก้วน้ำชาใบสวย
อยู่คอยรายงานสถานการณ์ให้เนลาเลียที่ยืน
อยู่ข้างๆฟัง ดวงตาสีน้ำเงินหม่นเหลียบไป
เห็นชายร่างสูงสวมโค้ทสีดำขลับ
..."หลัน...."...
"โอ้ย จะสะกิดอะไรนักหนาเนี่ย"หลันฮัว
หันมาขึ้นเสียงด้วยความรำคาญก่อนจะหันไป
มองชายร่างสูงที่กำลังเดินใกล้เข้ามา
"ว้ายย!!"เสียงร้องตกใจของหลันฮัว
ทำให้ทุกคนพลอยสดุ้งตกใจกันทันใดนั้น
ประตูห้องก็เปิดออกทำให้หลันฮัวที่ยืนพิงอยู่
เอนล้มไปตามแรงโน้มถ่วงของโลกแต่โชดยัง
ดีที่ปีเตอร์รับตัวของหลันไว้ได้ทันพร้อมแก้ว
น้ำชา
"อืม...ชาจีนต้นตำหรับนี้กลิ่นหอมดีนะ
ครับ แต่ตอนนี้มันเย็นชืดไปซะแล้ว'ปีเตอร์
ยกแก้วชาขึ้นดื่มก่อนจะกล่าวความนัยกับ
สาวชาวจีนที่ได้แต่มองหน้าเขาพลางหัวเราะ
แห้งๆเมื่อสัมผัสได้ว่าสายตาของบุคคลรอบ
ข้างเริ่มเปลี่ยนไปหลันฮัวจึงรีบขยับตัวออก
ห่างจากปีเตอร์
"อย่าเสียมารยาทสิ นายยังไม่ได้แนะนำ
ตัวเลยนะ"
ชายร่างสูงถอนหายใจเล็กน้อยก่อนจะ
ลุกขึ้นยืนเต็มความสูงและหันหน้าไปทาง
เหล่าสายลับ
"ฉันแพทริค โทริส เดนบรูก ย้ายมาจาก
สังกัดที่สวิสแลนด์มาประจำการชั่วคราวที่นี่
ในฐานะเจ้าหน้าที่สายลับภาคสนาม ฝากตัว
ด้วยทั้งที่เป็นคำแนะนำตัวที่เรียบง่ายแต่กลับ
สร้างความกดดันให้บุคคลรอบข้าง ยกเว้นปี
เตอร์และเนลาเลีย
"อื้ม ยินดีที่ได้รู้จักนะ"หลันฮัวพูดตอบ
รับพร้อมยิ้มน้อยๆขณะที่ใช้แขนสะกิดฮิเดคา
สึและส่งสายตาให้แชวอน
"เออๆ ยินดีที่รู้จัก"
"ยินดี..ที่ได้รู้จัก...ค่ะ"
"มาสเตอร์คะ นี่ก็ดึกมากแล้ว พวกเรา
ขอเวลาพักผ่อนได้มั้ยคะ"เนลาเลียเมินการ
ทักทายสมาชิกใหม่และหันไปพูดกับปีเตอร์
"นั่นสินะ เชิญผ่อนคลายกันตามสบาย
เถอะปีเตอร์ยิ้มลาก่อนจะเดินออกจากห้อง
ไป
...ปึง ตึก...ตึก....ตึก..........
สิ้นเสียงฝีเท้าจากภายนอก ภายในห้อง
ห้องนั้นก็มีเพียงความเงียบและความอึดอัดที่
หนาแน่นจนแทบจับต้องได้
"เอ้าๆ มัวนั่งกันอยู่ทำไม แยกย้ายไป
นอนสิ"หลันฮัวพูดพร้อมตบไหล่แชวอนและ
เนลาเลีย
"เห้ยๆๆฉันอาบน้ำก่อน!"คนที่นอน
เกลือกกลิ้งอยู่บนเตียงรีบดีดตัวขึ้นวิ่งแซงแพ
ทริคไป
"เดี๋ยวเถอะไอเด็กไร้มารยาทนี่"
...ตึง! โครม!...
.....ทั้ง2คนจะเป็นยังไงกันบ้างนะ"เสียง
ดังตึงตังดังมาจนถึงห้องนอนของสาว
ทั้ง3ทำให้แชวอนสะดุ้งตื่นขึ้นและหันไปพูด
กับเพื่อนทั้ง2ที่หลับเป็นตายทั้งที่คนที่เหนื่อย
ที่สุดคือแชวอน
เวลาผ่านไปทุกคนก็เข้าสู่ห้วงนิทราเก็บ
แรงสะสมพลังงานเตรียมพร้อมรับมือกับ
ภารกิจในวันพรุ่งนี้และ ภารกิจรักนอกเวลา
งาน
ขอบคุณทุกคนนะคะ ที่มาอ่านนิยายของแอด
รักทุกคนที่อ่านนะคะ
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
