"พี่วิณณ์..." เสียงหวานเรียกความสนใจจากชายหนุ่มที่กำลังยืนพิงประตูรถสปอร์ตพ่นควันสีเทาออกจากริมฝีปาก

"สูบบุหรี่อีกแล้วนะคะ รินบอกให้เลิกสูบไงคะ" หญิงสาวเอ็ดอย่างไม่จริงจังนัก มือบางเอื้อมไปหยิบซองบุหรี่ที่วางอยู่บนฝากระโปรงรถยนต์มาไว้กับตัว

"ผมมีเรื่องเครียดนิดหน่อย" เขาเอ่ยตามความจริง

"เครียดอะไรคะ ระบายให้รินฟังได้เลยนะ" ณิสรินทร์อยากช่วยแบ่งเบาความเครียดจากเขา แม้ในบางเรื่องหล่อนจะไม่สามารถช่วยอะไรได้ก็ตาม แค่หล่อนรับฟังเขาได้ก็ยังดี

"งั้น... ผมขอระบายให้ฟังบนเตียงแทนได้มั้ย แล้วรินก็ช่วยให้คำแนะนำผมโดยการคราง'หนักๆ'แล้วก็'ดังๆ'ได้รึเปล่า" วิณณ์ก้มลงมากระซิบที่ข้างหูของหล่อนและขบเม้มเบาๆ

"บ้า... พี่วิณณ์น่ะ" หล่อนก้มหน้างุดไม่ตอบคำถามของเขา นี่มันที่มหาวิทยาลัยแท้ๆแถมยังกลางวันแสกๆ เจอหน้ากันทีไรเป็นต้องเจอแต่เรื่องอย่างว่าตลอด

วิณณ์เห็นท่าทางของเธอก็อดยิ้มออกมาไม่ได้ หล่อนไม่ได้สวยระดับดาวมหาวิทยาลัย แต่กลับมีเสน่ห์ให้มองได้ไม่เบื่อ ท่าทางเขินอายชวนให้เกิดอารมณ์อยู่เสมอ แถมยังบริสุทธิ์ผุดผ่องจนกระทั่งมาถึงมือเขา เขาจึงอยากจะพร่ำสอนบทเรียนรักให้เธออย่างไม่รู้เบื่อ

"อ๊ะ อา พี่วิณณ์" เสียงครางหวานใสดังมาจากใบหน้านวลที่นอนทอดกายอยู่เบื้องล่าง บัดนี้ใบหน้าบิดเบี้ยวเหยเกไปหมด เมื่อชายหนุ่มที่อยู่ด้านบน ค่อยๆแทรกตัวตนอันใหญ่โตเขามา เขาแทรกตัวเขาไปอย่างยากลำบากจนสุด ชายหนุ่มก้มจูบปลอบประโลมและเบนความสนใจของหญิงสาว ไล่ลงมาจนถึงดอกบัวคู่งาม มือหนาบีบเค้นเบาๆสลับไปมา เมื่อเห็นว่าหญิงสาวเริ่มคุ้นชินกับมันแล้ว เขาจึงค่อยๆขยับเข้าออกช้าๆตามจังหวะ ร่างนวลเนียนด้านล่างพยายามเม้มปากไม่ให้เสียงครางเล็ดลอดออกมา เห็นอย่างนั้นชายหนุ่มยิ่งอยากแกล้ง เขาขยับเข้าออกอย่างรัวเร็ว ถี่เสียจนหล่อนครางออกมาอย่างไม่ได้ศัพท์

"อ๊า พี่วิณณ์ อ๊ายยย" เขาจับเอวคอดไว้ให้มั่น และขยับเป็นจังหวะรัวเร็วเสียจนกระทั่ง ร้องครางและเกร็งกระตุกขึ้นอย่างแรง

"เพิ่งจะเริ่มเองนะ ทำไมรีบทิ้งผมไปจัง" เขาก้มลงไปกระซิบที่ข้างหูหล่อน และพลิกตัวหล่อนให้นอนคว่ำหน้า ค่อยๆแทรกตัวตนจากทางด้านหลัง ชายหนุ่มค่อยๆขยับเข้าออกอย่างช้าๆตามจังหวะที่ใจต้องการ

ทั้งคู่หอบหายใจถี่แรงเร็ว เขาก้มลงจูบแผ่นหลังขาวเนียน เอื้อมมือไปด้านหน้าเพื่อบีบเค้นเนินอก เขาเกาะกุมมันไว้และกระแทกตัวเข้าออกอย่างระรัว ณิสรินทร์หยัดเกร็งส่ายหน้าไปมากับหมอน มือเรียวทั้งสองข้างจิกผ้าปูที่นอนไว้เป็นเกาะกุม หล่อนรู้สึกเหมือนมีผีเสื้อบินอยู่ในท้อง เสียงหวีดแหลมดังขึ้นพร้อมกับร่างบางที่เกร็งกระตุกอีกครั้ง

วิณณ์พลิกให้หล่อนกลับมาอยู่ท่าเดิม และกระแทกตัวเข้ามารัวเร็ว เสียงเนื้อกระทบเนื้อดังสลับกับเสียงครางระงมของทั้งคู่ เสียงครางของหล่อนปลุกเร้าอารมณ์เขาให้พุ่งมากยิ่งขึ้น เขสเร่งขยับกายให้รัวเร็วที่สุด จนกระทั่งส่งหล่อนถึงฝั่งครั้งที่3เขาตามหล่อนไปติดๆ ชายหนุ่มถอนกายออกมาปลดปล่อยน้ำสีขาวขุ่นที่หน้าท้องแบนราบ ร่างบางเกร็งกระตุกอย่างสุขสม

เขาหยิบกระดาษทิชชู่มาเช็ดทำความสะอาดให้หญิงสาวทั้งที่หน้าท้องและที่ช่องทางรัก แม้ณิสรินทร์จะปฏิเสธเพราะเขินอาย แต่เขาก็ทำความสะอาดให้เธอจนเสร็จ ร่างหนานอนลงที่ด้านข้างตัวหล่อน รั้งร่างบางให้ไปอยู่ในอ้อมแขนและหลับไปด้วยความอ่อนเพลีย

กว่าวิณณ์จะขับรถมาส่งเธอก็มืดค่ำเสียแล้ว โชคดีที่บิดาและมารดาของหล่อนยังไม่กลับจากไปเที่ยว จึงไม่มีใครซักถามเรื่องเวลากลับบ้าน

"ป้าพิศขา รินหิวข้าวจัง มีอะไรให้กินบ้างมั้ยคะ" ณิสรินทร์เดินเข้ามาบ้านไม่พบใคร จึงเดินเข้าไปในครัว เจอพิศมัยกำลังง่วนอยู่กับการปอกมะละกอ จึงเข้าไปอ้อนและสวมกอดจากทางด้านหลัง พิศมัยเป็นคนรับใช้เก่าแก่ของตระกูลเธอ และเปรียบเสมือนแม่นมของเธอ ท่านเลี้ยงดูเธอมาตั้งแต่แบเบาะ หญิงสาวจึงรักหญิงสูงวัยคนนี้รองจากมารดา

"อุ๊ย คุณหนูคะ มาไม่ให้สุ้มให้เสียง ป้าตกอกตกใจหมดเลยค่ะ" หญิงสาวโดนดุเบาๆ แต่ไม่ได้ทำให้หล่อนโมโหแต่อย่างใด กลับเรียกรอยยิ้มจากหล่อนได้เสียมากกว่า

"ป้าทำแกงส้มชะอมกุ้งของโปรดคุณหนูไว้ให้น่ะค่ะ นั่งรอที่โต๊ะก่อนนะคะ เดี๋ยวป้าเรียกพี่แป้งไปตั้งโต๊ะให้" หญิงสาวรับคำและเดินไปนั่งรอที่โต๊ะรับประทานอาหารอย่างว่าง่าย ระหว่างที่นั่งรอนั้น นลินี พี่สาวซึ่งลูกพี่ลูกน้องของเธอก็เดินผ่านไปหน้าเธอไป นลินีเป็นลูกของนภาลัยผู้ซึ่งเป็นพี่สาวของบิดา และมีศักดิ์เป็นป้าของเธอ นลินีสวมชุดเดรสเว้าหลังสีดำ สั้นเหนือเข่ากว่าคืบ เผยให้เห็นแผ่นหลังนวลเนียนและขาเรียวสวย ผมที่เคยสยายบัดนี้ถูกเกล้าขึ้นอย่างสวยงาม ทำให้เห็นต้นคอที่ขาวผ่อง นลินีเป็นคนมั่นใจในตัวเอง หล่อนแต่งกายแบบนี้จนกลายเป็นเรื่องปกติ ต่างจากณิสรินทร์ ที่มักจะเขินอายเมื่อต้องแต่งกายที่โชว์เนื้อหนัง

ณิสรินทร์หลุดจากภวังค์เมื่อประภาเดินมาเตรียมจาน และตักข้าวให้เธอ

"พี่แป้ง นั่นพี่นิลเขารีบไปไหนหรอ" หล่อนถามขึ้นอย่างสงสัย หมู่นี้นลินีมีพฤติกรรมแปลกๆ หล่อนมักจะออกจากตั้งแต่หัวค่ำบ้านและกลับมาอีกทีในตอนเที่ยงของอีกวันหนึ่ง

"พี่ก็ไม่แน่ใจนะคะ แต่เดาว่าน่าจะไปงานวันเกิดเพื่อนน่ะค่ะ" หญิงสาวพยักหน้ารับและไม่ได้ถามอะไรต่อ หล่อนรีบจัดการกับอาหารตรงหน้าโดยเร็ว ตอนนี้หล่อนอยากอาบน้ำและเข้านอนเต็มที เขามารับหล่อนไปที่คอนโดฯทีไรเป็นต้องหมดพลังทุกที

คนที่ทำให้ณิสรินทร์หมดพลัง บัดนี้เขาอยู่ในสถานบันเทิงสุดหรูที่มีแต่บรรดาไฮโซ ดารา เซเลป วันนี้วันเกิดของเพื่อนสนิทในกลุ่มของเขา เรียกได้ว่า แก๊งค์นี้เสือผู้หญิงทุกคน

"เฮ้ย ไอ้วิณณ์ วันนี้ไม่เห็นคั่วใครเลยวะ" ชยพลร้องทักขึ้นเมื่อเห็นว่าทั้งโต๊ะ มีเพียงเขาไม่มีผู้หญิงข้างกาย

"โน่นไง เดินมาละ" เขามองไปยังหญิงสาวที่เดินเข้ามาราวกับนางพญา หล่อนยิ้มให้เขาทันทีที่เห็น

"ขอโทษที่มาช้านะคะ พอดีนิลติดธุระกับที่บ้านน่ะค่ะ" นลินีทรุดลงข้างวิณณ์และจุมพิตเบาๆที่แก้มเป็นการขอโทษ

"เอาเป็นว่านิลไปขอโทษผมบนเตียงคืนนี้ดีกว่า แถมวันนี้ยังใส่ชุดที่สะดวกแก่การ...มาสวยด้วย"เขากระซิบบอกกับเธอเบาๆ พร้อมทั้งลูบไล้แผ่นหลังนวลเนียนเบาๆ หญิงสาวจุมพิตร้อนแรงแทนการตอบตกลง เขาเองก็จูบตอบรับเธอเป็นอย่างดี

นลินีไม่เคยทำให้เขาผิดหวัง หล่อนขอโทษเขาได้อย่างถึงใจเหมือนที่สัญญาไว้ หล่อนปรนนิบัติเขาเป็นอย่างดี มันทั้งเร่าร้อน รุนแรง เขาเป็นคนมีความต้องการทางเพศค่อนข้างสูงพอสมควร หล่อนสามารถตอบสนองเขาได้ในทุกๆท่วงท่าและลีลา หล่อนดูเข้ากับเขาไปหมดเสียทุกเรื่อง วิณณ์เองไม่ได้แค่คบหาเพียงแค่ ณิสรินทร์และนลินี เขายังมีผู้หญิงอีกหลายคนไว้ระบายความใคร่ แต่ดูเหมือนว่าตอนนี้เขาจะติดใจนลินีเป็นอย่างมาก เขาขับรถไปส่งหล่อนที่หน้าบ้านในตอนสายของอีกวัน ที่เดียวกับที่เขามาส่งณิสรินทร์เมื่อวาน นลินีจูบขอบคุณเขาและเดินลงจากรถเข้าบ้านไป

เขาได้พบกับนลินีเมื่อ6เดือนก่อน

ในตอนนั้นณิสรินทร์ชวนชายหนุ่มไปที่บ้านของเธอ เพราะบิดามารดาเธอไม่อยู่ ทั้งๆที่เพิ่งคบกันได้เพียง2เดือน ในเมื่อเธอเป็นคนเอ่ยชวนเขาก็ไม่ปฏิเสธน้ำใจ แล้วมันก็จบที่เตียงอย่างที่คิดไว้ เธอแลดูหลงเขาเป็นพิเศษ เพราะเขาเป็นคนแรกของเธอแทบจะทุกๆเรื่อง หลังเสร็จกิจ เขาเดินลงไปสูบบุหรี่ที่สวนหน้าบ้าน ระหว่างนั้นเขาก็พบนลินีที่เดินออกมาจากด้านในตัวบ้านพอดี เธอและเขามองตากันอย่างมีความหมาย ทั้งๆที่หล่อนเองก็รู้ว่าเขาเป็นผู้ชายของญาติผู้น้อง แต่หล่อนก็เลือกที่จะสานสัมพันธ์กับชายหนุ่ม แม้ว่าจะเป็นความสัมพันธ์แบบลับๆ และความสัมพันธ์ของเขาและเธอก็เริ่มต้นขึ้นตั้งแต่บัดนั้น วิณณ์ไม่ซีเรียสเพราะเขามีแต่ได้กับได้ เรื่องเซ็กส์สองพี่น้องนี่ต่างกันสุดขั้ว คนหนึ่งขี้อาย เขาทำให้หล่อนหมดทุกอย่าง อีกคนหนึ่งมั่นใจ หล่อนทำแทบจะทุกอย่างให้เขา ชายหนุ่มได้ลิ้มลองอะไรที่มันแตกต่างกัน ถ้านี่เป็นธุรกิจก็คงเรียกว่าได้กำไร เพราะดูเหมือนว่ายิงปืนเพียงแค่นัดเดียวแต่ได้นกถึงสองตัว