BTSXYou:พี่น้องงั้นหรอ
ตอนที่1
วา(คุณ)//ฉันปิดปากห้าวมาตั้งแต่เปิดประตูห้องตัวเองจนมาถึงชั้นล่างที่ห้องรับประทานอาหาร
จิน
อ้าว...มาแล้วหรอมาๆนั่งกินข้าว//พูดก็จะลุกมาเลื่อนเกาอี้ให้//
แทฮยอง
เสียมารยาท//พูดพร้อมตีแขนคุณ//
วา
พูดอย่างกับตัวเองมีมารยาทตาย
ยุนกิ
เลิกพูดได้แล้วกินข้าวจะได้แยกย้ายกันไปโรงเรียนไปทำงาน
วา
พี่จินคะวันนี้ใครไปส่งหนูอ่ะ
จิน
อืม...ให้จีมินไปส่งละกัน
วา
อ่อ...เข้าใจแล้วคร่าหนูไปเรียนก่อนนะคะขับรถดีๆล่ะบายยย
โอ๊ยยยน้องสาวที่น่ารักของผมนี้น่ารักจริงๆเลยเธอโบกมือและยิ้มให้ผมก่อนจะ วิ่งไปที่รถจีมินเธอจะรู้ไหมนะว่ารอยยิ้มที่เธอยิ้มให้กับผมนะมันทำให้หัวใจดวงน้อยๆของผมเต้นไม่เป็นจังหวะเลยนะและจะรู้ไหมนะว่าผมไม่เคยคิดกับเธอแค่น้องสาว
จีมิน
หรอ...ถ้างั้นก็ขึ้นรถสิ
ใช้เวลาไม่นานก็มาถึงโรงเรียนของฉันแล้วรถพี่จีมินจอดตรงหน้าโรงเรียน
จีมิน
ครับผมตั้งใจเรียนนะ//เขาพูดก็จะลูบหัวคุณ//
จีมิน
แล้ววันนี้เลิกเรียนกี่โมงเดี่ยวมารับ
วา
16.00 น. ค่ะ แต่พี่ไม่ต้องมารับหรอกค่ะ
วา
หนูนัดเพื่อนที่คาเฟนะคะเดี๋ยวพวกเพื่อนก็มาส่งไม่ต้องเป็นห่วงค่ะไปก็นะบายยย
ฉันพูดก่อนจะเปิดประตูแล้วออกจากรถเพื่อจะเข้าโรงเรียนก็จะสายแล้วนิเดี๋ยวก็โดนทำโทษหรอก
ใครเรียกนี้ฉันหันหลังไปก็พบกลับเพื่อนๆ
วา
ว่าไงคะคุณเพื่อน//ฉันพูดก่อนจะทำหน้านิ่งใส่
เพื่อน
ไม่มีอะไรแค่จะมาบอกว่า... เข้าเรียนกันเถอะ
วา
กี่โมงแล้วนะ 16.00 น. แล้วหรอ
เสียงรถมอเตอร์ไซค์คันสีน้ำเงินลายแดงมาจองอยู่ตอนหน้าคุณเขาลงจากรถแล้วเดินมาหาคุณพร้อมกลับถอดหมวกกันน็อกออกอย่างช้าๆ
ไรท์
ไม่บอกค่อยลุ้นล่ะกันเป็นไงกันบ้างสนุกไหมอยากให้ต่อไหม
ตอนที่2
แจยอนถาม ใช่แล้วแจยอนคือเพื่อนที่ฉันสนิทมากตอนสมัยเด็ก ๆ พอจบประถมป. 6 ก็พากันแยกย้ายกันไปเรียนที่อื่นหลังจากนั้นฉันก็ได้ยินข่าวว่าเขาไปเรียนต่อที่ต่างประเทศนี้ก็ผ่านมารปีจะ 6 ปีแล้ว
วา
อ่อ...พอดีไม่มีคนมารับนะโทรศัพท์ก็ลืมเอามา
วา
นายมีไหมโทรศัพท์ยืมหน่อยดิ
แจยอน
ฉันไม่ได้เอามาหรอก...ลืม
วา
อ่อ...ถ้างั้นฉันของตัวก็นะบาย
แจยอน
เออ...ให้ฉันไปส่งไหม
วา
อ่อ...อืม//ฉันตอบพร้อมยิ้ม
รถมอเตอร์ไซค์ของแจยอนมาจอดตรงหน้าบ้านฉัน“ขืนให้เขาไปส่งในบ้านนะฉันตายแน่”
แจยอน
ไม่เป็นไรเรา...เพื่อนกันน
แจยอน
เดี๋ยวสิฉันขอเบอร์เธอได้ไหม
เขาพูดก่อนจะยื่นกระดาษกับปากกาออกมาจากระเป๋านักเรียน
//ฉันเขียนให้เขาก่อนจะส่งคืนเขา
แจยอน
ขอบใจ...ไว้เจอกันอีกนะบาย
เขาตอบก็จะขับรถออกไปฉันเดินเข้ามาบ้านก็พบกะพี่ชายยืนเรียง หน้าพร้อมกับมองฉันเหมือนกับไปโมโหอะไรมา
จีมิน
ไหนบอกว่าไม่เกิน 17.00 ไง
วา
หนูอยู่โรงเรียน, เพื่อนบอกเลิกนัด
วา
หนูไม่ได้บอกนะว่าไม่เกิน 17.00, เพื่อนมาส่ง
วา
ไม่ได้ เอาโทรศัพท์ไปค่ะ
ฉันตอบคำถามของพี่ๆทั้ง 7 คนหมดแล้วก็ก้มหน้ามองเท้าตัวเองก็ฉัน "กลัว" นิ
แทฮยอง
เพื่อนมาส่งเป็นผู้ชายหรือผู้หญิง!!!!
ยุนกิ
กลับมาตอนไหนว่ะ//ยุนกิพูดก็จะเดินไปนั่งโซฟา
จิน
ไปขึ้นไปอาบน้ำและลงมากินข้าว
วา
ค่ะ//ฉันตอบพร้อมกับรีบวิ่งขึ้นไปที่ห้องตัวเอง
จีมิน
อยากจะกลับมาเล่นเกมกับเราอีกล่ะมั้ง
จองกุก
ผมว่าน่าจะไม่ใช่แล้วล่ะ
จองกุก
นี่พวกฮยองแกล้งโง่หรือโง่จริงๆนิ
จองกุก
ง่ายๆนะก็จะมาเอาวาไปไง
จิน
มาเอาวางั้นหรอ...คงยากหน่อยนะ
ตอนที่3
วา
ใครมาปลุกตอนนี้นะวันนี้มันเป็นวันหยุดฉันนะ
จีมิน
ตื่นยัง. พี่ขอเข้าไปนะ
วา
ใคร!!//ฉันร้องออกไปพร้อมกับลุกนั่งและขยี้ตา
จีมิน
พี่เอง...จีมิน//เขาเดินมากระซิบที่หู
วา
เห้ย!! พี่มากระซิบทำไมตกใจหมดเลย
จีมิน
ขอโทษ...พี่จินให้มาตามมาตามตั้งแต่เช้าเนี้ยนะ
ฉันบอกพี่จีมินก่อนจะลุกไปหยิบผ้าขนหนูและเข้าไปในห้องน้ำโดยไม่สังเกตว่าคนที่อยู่ในห้อง
เขามองคุณตั้งแต่หัวจรดเท้าเพราะว่าชุดนอนคุณมันยังน่าถอดเสื้อกล้าม + กางเกงขาสั้นโอ๊ยยิ่งคิดยิ่งอยากถอด
จีมิน//หึ...อีกไม่นานหรอฉันจะได้ถอดเสื้อผ้าของเธอ... คุณน้องสาว
ห้องรับประทานอาหารตอนนี้ฉัน“รีบวิ่งลงมาเพราะกล้วพวกพี่ๆจะโกธรเอา”
วา
มาแล้วค่ะ//เดินมานั่งลงบนเกาอี้
วา
แค่เกิน 1 นาทีเองไม่เป็นไรหรอ...เนาะพี่จิน
กินข้าวเสร็จแล้วตอนนี้ฉันนั่งรอพวกพี่ๆที่โซฟาตัวโปรดนานจัง“นัดเราเอาไว้แล้วแต่ตัวเองมาสาย”
ฉันหยิบมือถือขึ้นมาดูก่อนจะเอยชื่อของเจ้าของข้อความ
วา
อยู่ค่ะมีอะไรค่ะคุณแจยอน
วา
ฉันก็คิดถึงนายเหมือนกัน
แจยอน
ใช่...ตกลงว่างใช่ไหม
แจยอน
ถ้างั้น..ตอนเย็นฉันไปรับนะ
ฉันปิดโทรศัพท์ก่อนจะนึงถึงคำที่แจยอนบอกเดทงั้นหรอฉันจะได้เดทกับแจยอน
งั้นหรอฉันนั่งคิดอยู่สักพัก
ยุนกิ
ไง...รอนานไหม//ยุนกิพูดพร้อมนั่งลงโซฟาข้างๆ
วา
นัดเรา 9.00 แต่ 09.30... เกิน
ฉันพูดก่อนจะหันหน้าไปที่พี่เจโฮปและยิ้มอย่างเจ้าเหล์
เจโฮป
นี้เจะมาย้อนกันใช่ไหม//เจโฮปพูดก่อนจะเดินมานั่งโซฟาตัวเดียวกันกับคุณ
วา
เปล่าแค่จะเตือนคนที่ว่าคนอื่นว่ามาสาย แต่...ตัวเองมาสาย
เจโฮป
นี้รู้ไหมว่า...พูดให้พี่ตัวเองจะต้องโดนอะไร
เจโฮป
//เจโฮปพูดก่อนจะขยับตัวเข้ามา
วา
นี่พี่จินหนูมีอะไรจะบอก
ลุกและเดินไปนั่งโซฟาตัวเดียวกับพี่จองกุก
วา
คือว่า....ตอนเย็นนี้หนูมีนัดนะคะ
วา
นัดติวหนังสือกับแจยอนค่ะ
//ฉันตะโกนใส่พี่จินทุกคนหันหน้ามาหาฉันแปลกหรอใช่แล้วเมื่อกี้ฉันร้องใส่พี่จินนี้ตายแล้วยัยวา//
วา
คะ..คือว่าวิชานี้หนูต้องไปช่วยแจยอนติวเพราะแจยอนเขาไม่เก่งวิชานี้
แทฮยอง
แล้วเกี่ยวอะไรกับเธอทำไมจะต้องเป็นเธอล่ะเพื่อนมันตั้งเยอะทำไมไม่ให้เพื่อนมันช่วยติวล่ะ
จองกุก
นั่นสิ...ทำไมไม่ให้คนอื่นช่วยล่ะ
วา
คือแจยอนเพิ่งมาเรียนก็เลยไม่รู้จักใคร..รู้จัก แต่หนู
ผู้ชาย6คน//ฮยอง !!//รวมพลน้องชายทั้หลายพูดพอกัน
วา
นี่..พี่จินให้หนูไปหรอค่ะ//ดีใจ
พูดก่อนจะเดินออกจากห้องนั่งเล่น
แทฮยอง
นี้ฮยองเป็นบ้าหรอให้วาไปทำไม!
จีมิน
ใช่ฮยองต้องเป็นบ้าแล้วแน่ๆ
จิน
ฉันไม่ได้เป็นบ้าแค่จะทดสอบวาเฉยๆ
จิน
ทดสอบว่าวาโกหกพวกเราหรือเปล่า
จิน
และอยากจะรู้ว่าไอ้แจยอนมันจะทำอะไรอีก
ส่งยิ้มไปให้พวกพี่ๆแต่รอยยิ้มนั้นมันไม่ใช่รอยยิ้มธรรมดามันเป็นรอยยิ้มที่เจ้าเหล์
ไรท์
เม้นนะ..ให้กำลังใจไรท์หน่อย
ไรท์
ขอบอก nc ใกล้จะมาแล้วคับตบมือ
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
