ข้าคือผู้ใด
เกิด
หัวหน้าแม่บ้าน
มาแล้วเจ้าค่ะ
หัวหน้าแม่บ้าน
แอ๊ด!!//เสียงเปิดประตู
หัวหน้าแม่บ้าน
ไม่เห็นมีใครเลยนี่
หัวหน้าแม่บ้าน
เอ๊ะ!!ทำไมในตะกร้ามีไข่ใบใหญ่จัง
หัวหน้าแม่บ้าน
//เก็บเข้าจวน
หัวหน้าแม่บ้าน
นายหญิงเจ้าคะ ดีนี่สิเจ้าคะ
หยางเค้ออวี๋(น.ญ.จวนเฉิน+อ.ญ.เผ่ามงจู)
ไข่อันใดช่างใหญ่เช่นนี้
หยางเค้ออวี๋(น.ญ.จวนเฉิน+อ.ญ.เผ่ามงจู)
เปลือกยังแข็งอีก
เฉินจือซาง5ขวบ
นั่นอะไรขอรับ
หยางเค้ออวี๋(น.ญ.จวนเฉิน+อ.ญ.เผ่ามงจู)
ไข่หน่ะมีคนเอามาวางไว้หน้าจวน
หัวหน้าแม่บ้าน
เอ๊ะ!!นายหญิงเจ้าคะในตะกล้ามีจดหมายด้วยเจ้าค่ะ
หยางเค้ออวี๋(น.ญ.จวนเฉิน+อ.ญ.เผ่ามงจู)
ไหน
หยางเค้ออวี๋(น.ญ.จวนเฉิน+อ.ญ.เผ่ามงจู)
เอามาดูสิ
ข้าผู้ แซ่ตู๋จู ขอวิงวอนท่านช่วยรักสาไข่ใบนี้เอาไว้ด้วย เนื่องจากข้ามีกิจธุระที่ลำบากยากเข็ญไม่รู้ว่าจะมีโอกาศได้กลับมารึไม่จึงขอให้ท่านช่วยดูแลไข่ใบนี้แทนข้าด้วยข้าฝากฝังไข่ใบนี้ไว้กับท่านด้วยความบริสุทธิ์ใจ และอยากให้ท่านมอบหยกชิ้นนี้ให้แก่เขาเมื่อถึงเวลา และได้โปรดอย่าบอกเรื่องนี้ให้ผู้ใดทราบแม้แต่ ผู้ที่อยู่ในไข่ฟองนั้นด้วย และไม่ว่าสิ่งใดที่ติดตัวนางออกมาพร้อมกันก็ห้ามเอาออกเด็ดขาดเพราะมันจะคอยปกป้องเด็กคนนั้น เพราะเด็กคนนั้นคือผู้...........
หยางเค้ออวี๋(น.ญ.จวนเฉิน+อ.ญ.เผ่ามงจู)
เอ๊ะ...ตรงท่อนสุดท้ายมันเปียกฝนหมดแล้วล่ะ
หยางเค้ออวี๋(น.ญ.จวนเฉิน+อ.ญ.เผ่ามงจู)
เด็กหรอ ไหนกัน รึว่าไข่ฟองนี้จะฟักออกมาเป็เด็กรึ
หยางเค้ออวี๋(น.ญ.จวนเฉิน+อ.ญ.เผ่ามงจู)
จริงด้วย...จี้หยก..ไหนน่ะ
หัวหน้าแม่บ้าน
เจอแล้วเจ้าค่ะ
หยางเค้ออวี๋(น.ญ.จวนเฉิน+อ.ญ.เผ่ามงจู)
อืม.....ได้ข้าตกลงกับท่านแล้วผู้แซ่ตู๋จู ข้าจะดูแลมันให้ดี...//ตะโดนเสียงดัง
เมื่อตะโกนเสร็จไข่ใบนั้นก็เริ่งแตกอก
หยางเค้ออวี๋(น.ญ.จวนเฉิน+อ.ญ.เผ่ามงจู)
ตายแล้วเป็นมนุษย์จริงๆด้วย
หยางเค้ออวี๋(น.ญ.จวนเฉิน+อ.ญ.เผ่ามงจู)
ไปตามแม่นมมา
แม่นม
นายหญิงมีอะไรรึเจ้าคะ
หยางเค้ออวี๋(น.ญ.จวนเฉิน+อ.ญ.เผ่ามงจู)
ช่วยหน่อย
แม่นม
ว้าย!!เด็กนายหญิงไปเอามาจากไหนเจ้าคะ
เฉินจือซาง5ขวบ
นางออกมาจากไข่
แม่นม
ตายแล้วนายน้อย ไม่มีมนุษย์คนใดออกมาจากฟอกไข่หรอกเจ้าค่ะ
เฉินเขอตู(นายท่านจวนเฉิน+แม่ทัพเผ่ามงจู)
มีอะไรกันรึ
เฉินเขอตู(นายท่านจวนเฉิน+แม่ทัพเผ่ามงจู)
เอะอ่ะเสียงดังจริง
หยางเค้ออวี๋(น.ญ.จวนเฉิน+อ.ญ.เผ่ามงจู)
ท่านพี่
หยางเค้ออวี๋(น.ญ.จวนเฉิน+อ.ญ.เผ่ามงจู)
ดูนี่สิเจ้าคะ
เฉินเขอตู(นายท่านจวนเฉิน+แม่ทัพเผ่ามงจู)
ไหน
เฉินเขอตู(นายท่านจวนเฉิน+แม่ทัพเผ่ามงจู)
อืม...อืม..
เฉินเขอตู(นายท่านจวนเฉิน+แม่ทัพเผ่ามงจู)
ได้.ข้าจะเลี้ยงนางให้เหมือนลูกแท้ๆของข้าเลย
เฉินจือซาง5ขวบ
//จ้อง+ยิ้ม
เฉินเขอตู(นายท่านจวนเฉิน+แม่ทัพเผ่ามงจู)
ใช่
เฉินเขอตู(นายท่านจวนเฉิน+แม่ทัพเผ่ามงจู)
นี่น้องของเจ้า
เฉินจือซาง5ขวบ
น้องมีดอกไม้
หยางเค้ออวี๋(น.ญ.จวนเฉิน+อ.ญ.เผ่ามงจู)
ไหน
หยางเค้ออวี๋(น.ญ.จวนเฉิน+อ.ญ.เผ่ามงจู)
อะ!!จริงด้วยแถมยังมีนี่อีก
หยางเค้ออวี๋(น.ญ.จวนเฉิน+อ.ญ.เผ่ามงจู)
หยางเค้ออวี๋(น.ญ.จวนเฉิน+อ.ญ.เผ่ามงจู)
เป็นดั่งจดหมายว่าจริงๆ
กลับมา
เฉินหว่านจือ(ตอนเด็ก)
ท่านแม่เจ้าคะ
หยางเค้ออวี๋(น.ญ.จวนเฉิน+อ.ญ.เผ่ามงจู)
ว่าไงลูกรัก
เฉินหว่านจือ(ตอนเด็ก)
ท่านพี่จะตีข้าเจ้าค่ะ
เฉินจือซาง(ตอนเด็ก)
ก็เจ้าก่อเรื่องก่อนนี่
หยางเค้ออวี๋(น.ญ.จวนเฉิน+อ.ญ.เผ่ามงจู)
ไหนเล่ามาสิเจ้าก่อเรื่องอะไรอีกเล่า
เฉินหว่านจือ(ตอนเด็ก)
ข้าก็แค่เอากระต่ายที่ท่านพี่เลี้ยงไปปล่อยแค่นั้นเองเจ้าค่ะ
เฉินจือซาง(ตอนเด็ก)
แค่นั้นที่ไหนกัน เจ้ามิได้ปล่อยพวกมันเข้าป่าสักหน่อยแต่เจ้าเอามันไปให้เหยจูกินต่างหาก
เฉินหว่านจือ(ตอนเด็ก)
ก็...ก็เหยจูมันหิวนี่
หยางเค้ออวี๋(น.ญ.จวนเฉิน+อ.ญ.เผ่ามงจู)
เอาหล่ะเอาหล่ะ
หยางเค้ออวี๋(น.ญ.จวนเฉิน+อ.ญ.เผ่ามงจู)
พอได้แล้วอย่าเถียงกันเลย จือเอ๋อต่อไปอย่าทำเช่นนี้อีกนะลูกหากเหยจูหิวเจ้าก็ไปบอกพ่อบ้านให้เตรียมของให้มันกินแค่นั้นก็ได้แล้ว
เฉินหว่านจือ(ตอนเด็ก)
เจ้าค่ะ
หยางเค้ออวี๋(น.ญ.จวนเฉิน+อ.ญ.เผ่ามงจู)
ส่วนเจ้าซางเอ๋อ น้องก็แค่ไม่ทันคิดเจ้าก็อย่าโกรธนางนักเลยอีกทั้งกระต่ายพวกนั้นก็แก่มาก็แล้วอีกไม่นานพวกมันก็ต้องตายอยู่ดี ทำแบบนี้ก็ไม่เสียเปล่าหรอก
หยางเค้ออวี๋(น.ญ.จวนเฉิน+อ.ญ.เผ่ามงจู)
เอาหล่ะๆ อีกเดี๋ยวพ่อของพวกเจ้าก็จะกลับมาแล้ว ไปอาบน้ำแล้วไปต้อนรับพ่อของพวกเจ้าซะ
เฉินหว่านจือ(ตอนเด็ก)
ท่านพ่อจะกลับมาแล้วหรือเจ้าคะ
เฉินจือซาง(ตอนเด็ก)
ท่านพ่อไปปราบศัตรูตั้งครึ่งปีแล้วในที่สุดก็กลับมาสักที
เฉินหว่านจือ(ตอนเด็ก)
ข้าจะรีบไปอาบน้ำเดี๋ยวนี้เลยเจ้าค่ะ
หยางเค้ออวี๋(น.ญ.จวนเฉิน+อ.ญ.เผ่ามงจู)
จ่ะ
ทหารเผ่ามงจู1
รายงานของรัฐ ท่านแม่ทัพกำลังจะมาถึงในไม่ช้าขอรับ
หยางเค้ออวี๋(น.ญ.จวนเฉิน+อ.ญ.เผ่ามงจู)
อืม
หยางเค้ออวี๋(น.ญ.จวนเฉิน+อ.ญ.เผ่ามงจู)
เรารู้แล้ว
เฉินจือซาง(ตอนเด็ก)
ท่านแม่
เฉินจือซาง(ตอนเด็ก)
ท่านพ่อใกล้จะถึงแล้วขอรับ
หยางเค้ออวี๋(น.ญ.จวนเฉิน+อ.ญ.เผ่ามงจู)
จ่ะ
เฉินหว่านจือ(ตอนเด็ก)
ท่านแม่
เฉินหว่านจือ(ตอนเด็ก)
ท่านพ่อมาถึงแล้วเจ้าค่ะ
เฉินหว่านจือ(ตอนเด็ก)
//วิ่งออกไป
เฉินหว่านจือ(ตอนเด็ก)
ท่านพ่อ~~
เฉินเขอตู(นายท่านจวนเฉิน+แม่ทัพเผ่ามงจู)
ว่าไงลูกรัก//อุ้ม
เฉินเขอตู(นายท่านจวนเฉิน+แม่ทัพเผ่ามงจู)
เฉินหว่านจือ(ตอนเด็ก)
จือเอ๋อคิดถึงท่านมากเลยเจ้าค่ะ
เฉินเขอตู(นายท่านจวนเฉิน+แม่ทัพเผ่ามงจู)
พ่อก็คิดถึงเจ้าเช่นกัน
เฉินจือซาง(ตอนเด็ก)
แล้วข้าหล่ะท่านพ่อ
เฉินเขอตู(นายท่านจวนเฉิน+แม่ทัพเผ่ามงจู)
พ่อก็คิดถึงเจ้าลูกรัก
เฉินเขอตู(นายท่านจวนเฉิน+แม่ทัพเผ่ามงจู)
//ลูบหัว
หยางเค้ออวี๋(น.ญ.จวนเฉิน+อ.ญ.เผ่ามงจู)
เอาหล่ะๆทั้งสองคน พ่อของเจ้าพึ่งกลับมาเหนื่อยๆให้พ่อเจ้าเข้าไปพักเถอะ
เฉินหว่านจือ(ตอนเด็ก)
เจ้าค่ะ
เฉินเขอตู(นายท่านจวนเฉิน+แม่ทัพเผ่ามงจู)
ไป เข้าจวนกันเถอะ
หยางเค้ออวี๋(น.ญ.จวนเฉิน+อ.ญ.เผ่ามงจู)
อืม
ซ่งหวายเยียฉาง
เฉินหว่านจือ(ตอนเด็ก)
ท่านพี่เราไปเล่นกันเถอะ
เฉินจือซาง(ตอนเด็ก)
เจ้าอยากเล่นอะไรหล่ะ
เฉินหว่านจือ(ตอนเด็ก)
เล่นซ้อนแอบมั้ยเจ้าคะ
เฉินจือซาง(ตอนเด็ก)
งั้นเจ้าซ้อน
เฉินจือซาง(ตอนเด็ก)
เดี๋ยวข้าจะหาเอง
เฉินหว่านจือ(ตอนเด็ก)
นับ1ถึง100นะเจ้าคะ
เฉินหว่านจือ(ตอนเด็ก)
//วิ่งลอดกำแผง
เฉินหว่านจือ(ตอนเด็ก)
เฮ้อ!!ในที่สุดก็ออกมาได้สักที
เฉินหว่านจือ(ตอนเด็ก)
ฮ่าฮ่า!!!ท่านพี่นี่หลอกง่ายจริงๆ
เฉินหว่านจือ(ตอนเด็ก)
งั้นวันนี้ข้าขอเที่ยวก่อนละนะท่านพี่
เฉินจือซาง(ตอนเด็ก)
99...100
เฉินจือซาง(ตอนเด็ก)
ข้าจะหาแล้วนะ//ตะโกนเสียงดัง
เฉินจือซาง(ตอนเด็ก)
//เดินหา
เฉินจือซาง(ตอนเด็ก)
อยู่ไหนนะ
เฉินจือซาง(ตอนเด็ก)
นางไปไหนกันหาไม่เจอเลย
เฉินจือซาง(ตอนเด็ก)
รึว่า....
เฉินจือซาง(ตอนเด็ก)
//วิ่งไปหาพ่อกับแม่
เฉินจือซาง(ตอนเด็ก)
ท่านพ่อ
เฉินจือซาง(ตอนเด็ก)
ท่านแม่
หยางเค้ออวี๋(น.ญ.จวนเฉิน+อ.ญ.เผ่ามงจู)
มีอะไร
เฉินจือซาง(ตอนเด็ก)
จือเอ๋อนางหลอกข้า นางหนีออกไปเที่ยวนอกจวนแล้วขอรับ
เฉินเขอตู(นายท่านจวนเฉิน+แม่ทัพเผ่ามงจู)
ห้ะ!!
หยางเค้ออวี๋(น.ญ.จวนเฉิน+อ.ญ.เผ่ามงจู)
ลูกคนนี้นี่
เฉินเขอตู(นายท่านจวนเฉิน+แม่ทัพเผ่ามงจู)
ทหาร ไปพาคุณหนูกลับมา
เฉินหว่านจือ(ตอนเด็ก)
ล้า~~ลา~
เฉินหว่านจือ(ตอนเด็ก)
มีความสุขจัง
พ่อค้า
เจ้าเด็กเหลือขอนี่ บังมาขโมยของของข้า
พ่อค้า
ข้าจะตีเจ้าให้ตายเลย
ซ่งหวายเยียฉาง(องค์ชาย9แคว้นซ่ง)
อย่าตีข้าเลยขอรับข้าหิวจริงๆ
ซ่งหวายเป็นแซ่ เยียฉางเป็นชื่อนะคะ เขาเป็นองค์ชายลำดับที่9ของแคว้นซ่ง ซึ่งตอนนี้แคว้นซ่งกำลังเกิดศึกแย่งชิงบัลลังก์ พระราชาจึงได้ส่งองค์ชายผู้เป็นที่รักออกจากแคว้นเพื่อหนีความตาย เขาเป็นลูกของฮองเฮา
เฉินหว่านจือ(ตอนเด็ก)
เอ๊ะ!!
เฉินหว่านจือ(ตอนเด็ก)
อะไรหน่ะ
เฉินหว่านจือ(ตอนเด็ก)
หยุดนะ
พ่อค้า
อะ..องค์หญิงหว่านจือ!!
เป็นฐานะที่ถูกแต่งตั้งขึ้นโดยหัวหน้าเผ่า
เฉินหว่านจือ(ตอนเด็ก)
เจ้าทำอะไร
พ่อค้า
เขา..เขาเป็นขโมยข้าจึงจะสั่งสอนเขาขอรับ
เฉินหว่านจือ(ตอนเด็ก)
เขาขโมยอะไรรึ
เฉินหว่านจือ(ตอนเด็ก)
แค่มั่นโถวเจ้าถึงกับจะฆ่าเขาเลยรึ
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
