"ฉันไปเข้าห้องนํ้าก่อนนะ"

"โอเคร"

"ฉันรออยู่ที่นี่นะ"

"เคร"

...ที่ห้องนํ้า...

"โอ้ย"

"จะทำอะไรนะ"

"หุบปากไม่ต้องพูด"

"ปล่อยฉันนะ"

แย่ละนี่มันเกิดอะไรขึ้นแล้วคนพวกนี้เป็นใครทำไมถึงมาจับฉันเกิดอะไรขึ้นหรือจะอุ้มฉันไปขายไม่นะ~อนาคตฉัน

"อ่อยอั้นอะ"บ้าจริงพูดไม่เป็นศัพท์เลย

"อ่วยอ้วย"

"หูบปากถ้าเธอไม่อยากไส้แตก"

"เอามันขึ้นรถ"

"ครับลูกพี่"

"นั่งอยู่เฉยๆละ"

แย่แล้วสิอนาคตฉันฮื่อๆๆๆๆๆทำไมฉันต้องเจออะไรแบบนี้นะแล้วนี่พวกมันจะพาฉันไปที่ไหนกันเนี่ยไม่นะฉันไม่ยอมใครก็ได้มาช่วยฉันทีพ่อแก้วแม่แก้วช่วยลูกด้วยพลังแห่งส้มหยุดช่วยให้ลูกปลอดภัยที

"ลูกพี่ครับเราแวะซื้อเฉาก๊วยไหมครับ"

"เจ้านี่ดังมากเลยนะครับ"

"โอเคร"

"งั้นพวกแกรีบลงไปซื้ซะ"

"ครับ"

อยากจะเอิ่ม...นี่จับฉันมายังมีหน้าจะไปกินเฉาก๊วยอีกนี่มันโจรประเภทไหนกันเนี่ยแต่ตอนนี้ฉันสามมารถหนีได้นิ

"อย่าคิดจะหนีไม่งั้นฉันยิงไส้แตก"

เกลียดคนรู้ทันอ่านความคิดฉันได้ไงพ่อจ๋าแม่จ๋าขอให้ลูกปลอดภัยมีคนมาช่วยด้วยเถอะ

"มาแล้วครับ"

"ไปออกรถเถอะ"

"นายท่านคงรอนานแล้ว"

"ครับ"

"ลงรถ"

"เอาๆอ่อยอิ"

"อะไรนะ"

"เอาๆอ่อยอิ"

"อะไรนะ"

"โอ้ยมึงก็เเกะผ้ามันปากมันออกสิไอ่ทุย"

"เออๆๆๆๆ"

"เบาๆหน่อยฉันเจ็บนะ"

"เงียบเถอะนะ"

"เจ้านายพวกเรารอนานแล้ว"

"มากันแล้วหรอ"

"ครับนายท่าน"

"เอาตัวมันเข้ามา"

"ครับ"

"โอ้ยเบาๆสิฉันเจ็บ"

"แก้ม!!!"

"ป๊า"

"นี่คุณจับลูกสาวผมมาทำไม"

"ผมบอกแล้วนิว่าขอเวลาอีก3เดือน"

"ก็เอาลูกสาวแกมาเป็นตัวประกันไงถ้าแกเบี้ยวลูกสาวแกตายแน่"

"ป๊ามันเกิดอะไรขึ้น"

"ไม่มีอะไรหลอกจะ"

"พ่อของเธอติดหนี้ฉัน30ล้าน"

"หะ!!!"

"ป๊าทำไมป๊าทำแบบนี้ละ"

"ป๊าขอโทษแต่เราไม่มีเงินจริงๆและบริษัทเราก็จะล้มละลายป๊าเลยต้องมากู้เงิน"

"แล้วทำไมป๊าไม่บอกหนูจะได้ช่วยป๊าหาเงิน"

"ดีกว่าที่เราต้องมาโดนจับแบบนี้"

"ป๊าขอโทษจริงๆนะ"

"หยุดพล่ามได้แล้วฉันให้เวลาแกแค่สามเดือนถ้าแกไม่เอามาคืนลูกสาวแกจบแน่"

"ไม่เป็นลูกสาวฉันได้ไหมเป็นฉันแทน"

"ไม่ได้"

"เอาตัวมันออกไป"

"ป๊า!!!"

"จับมันไว้"

"แก้ม!!!"

"ฮื่อๆๆๆๆๆๆ"

"หยุดร้องไห้ได้แล้วหนวกหู"

"เอานังนี้ไปส่งที่คฤหาสน์"

"ครับ"

"ปล่อยฉันนะปล่อย"

"เงียบเถอะลำคาญ"

ทำไมฉันต้องเจออะไรแบบนี้ด้วยนะฮื่อๆๆๆๆพ่อจ๋าแม่จ๋าฮื่อๆๆๆช่วยหนูด้วยหนูไม่อยากอยู่ที่นี่ฮื่อๆๆๆๆๆ

"นี่พวกแกจะเอาฉันไปที่ไหนนะ"

"เดี๋ยวก็รู้เองอยู่เงียบๆ"

ไอ่พวกบ้านี่มันจะพาฉันไปที่ไหนกันเนี่ยพ่อนะพ่อไปทำอีท่าไหนกันถึงได้ติดหนี้30ล้านเนี่ยเหอะโกรธก็โกรธแต่ก็เข้าใจพ่อนะแต่30ล้านมันมากเกินไปจริงๆ

เอะรถจอดแล้วที่ไหนเนี่ยคฤหาสน์ใหญ่มากๆเลยนะเนี่ย

"เอาตัวมันลงมาได้แล้ว"

"ครับลูกพี่"

"ปล่อยนะจะพาฉันไปไหน"

"เงียบเถอะแหกปากตั้งแต่ต้นแล้วนะแก"

ชิ!ละใครบอกให้พวกแกจับฉันมาละหึ่ย!!

ว้าวววในบ้านนี่ก็ตกแต่งสวยเหมือนกันนะเนี่ย(มันใช่เวลาชมบ้านไหมเนี่ย)

"เอามันไปไว้ห้องนี้"

"ครับ"

ว้าวห้องกว้างมากนี่ห้องฉันหรอฉันเป็นนักโทษจริงๆหรอเนี่ย

"และไปให้พวกแม่บ้านนำเสื้อผ้ากับเครื่องใช้มาให้ด้วยละ"

"ครับ"

"อยู่ในห้องนี้ห้ามตุกติกเพราะถ้าเธอหนีเธอเจอดีแน่"

เฮ้ออออโดนจับตัวมาเพราะหนี้สินของพ่อและไหนจะเรื่องการเรียนของฉันอีกความฝันของฉันการรักษาผู้คนคงหมดสิ้นแล้วละเฮ้อ

"คุณหนูป้าขอเข้าไปนะคะ"

"เชิญคะ"

"นายท่านให้เอาของมาให้คะ"

"ขอบคุณคะป้า...."

"ป้าชื่อนวลจันทร์จร่ะเรียกป้านวลเฉยๆก็ได้จร่ะ"

"ขอบคุณนะคะป้านวลจันทร์กนูชื่อแก้วค่ะ"

"จร่ะหนูแก้ว"

"รีบแต่งตัวแล้วไปอาบนํ้ามาทานข้าวเถอะ"

"ค่ะป้านวล"

ป้านวลออกไปแล้วงั้นเราก็มาอาบนํ้าเถอะพรุ่งนี้จะเป็นไงปล่อยมันก่อนตอนนี้ขออาบนํ้าก่อนละกันอือออออาบนํ้าแล้วรู้สึกสดชื่นสุดๆเลยแช่นํ้าดีกว่า

"ป้านวลครับไปเรียกเธอมาทานข้าวได้แล้วครับ"

"ค่ะนายท่าน"

"ลั้ลลา~"

เอะทำไมมีผ้าเช็ดตัวอีกผืนนะช่างมันเถอะรีบเปลี่ยนเสื้อผ้าแล้วไปทานข้าวดีกว่า

"หนูแก้วคะป้ามาตามไปทานข้าวค่ะ"

"ค่ะป้านวลเดี๋ยวหนูออกไป"

"ค่ะ"

"เชิญเลยค่ะหนูแก้ว"

"ค่ะป้านวล"

"ชักช้าจริงๆ"

อี่ตาบ้านี่ใครอยู่ๆมาว่าให้กันเฉยเลยเอะแต่หน้าคุ้นคิดออกแล้วอี่ตาเจ้าหนี้ที่จับตัวฉันมาเป็าค่าไถ่นี่เองฮึ!หน้าตาก็หล่อแต่นิสัยแย่มาก

"นั่งสิจะยืนอีกนานไหม"

"นํ้าคะนายท่าน"

"นํ้าค่ะหนูแก้ว"

"ขอบคุณค่ะป้า"

"นี่คุณ"

"ที่บ้านไม่สอนหรอว่าเวลากินข้าวเขาไม่ให้คุย"

หนอยอี่ตาบ้ายะงมีหน้ามาด่าฉันอีกนะคอยดูถ้าแม่หนีได้เมื่อไหร่จะลากตัวกลับมาสั่งสอนเลยคอยดูฮึ่ย

ณ ห้องรับแขก

"นี่คุณ"

"อะไร"

"คุณจับตัวฉันมาทำไม"

"ก็พ่อเธอไม่จ่ายเงินฉันไงก็ต้องเอาเธอมาเป็นตัวประกัน"

"ดึกมากแล้วไปนอนซะพ.นต้องตื่นเช้า"

ยังมีหน้ามาไล่อีกชิไปก็ได้ไม่ง้อยะชิ!!!

"นี่ยัยนกแก้วเปิดประตูสิ"

"มีอะไร"

"หนวกหูคนจะนอน"

"มีไรก็พูดมาสิยืนบื้ออยู่ได้"

"เมื่อกี้เธอว่าใครอยากโดนหักขาใช่ไหม"

ฮึ้ยๆๆๆคนง่วงก็ง่วงอยากนอนก็อยากนอนยังมาปลุกให้ตื่นอีกไม่พอมาขู่จะหักขาไอ่คนชั่วเลวทรามฮึ่ย!!!ใจร่มๆไว้อีแก้วอย่าโมโหๆ

"สรุปมีไร"

"ก็เข้าไปนอนไง"

"นายก็ไปนอนห้องนายสิ"

"ก็นี่ห้องฉันไง"

"อะไรไหนป้านวลบอกห้องฉัน"

"เธอก็ดูของในห้องสิจะได้หายสงสัย"

เห้ย!!จริงๆด้วยตู้เสื้อผ้าของไอ้คุณชายนี้เต็มไปหมดเลย

"สรุปเข้าไปได้ยังง่วง"

"ถ้ายังขวางทางเธอโดนหักขาแน่"

ฮึ่ยๆๆๆคำก็หักขาสองคำก็หักขาอะไรๆก็หักขาฮึ่ย!!

"เข้ามาสิใครห้าม"

"ก็แค่นั้น"

"คุณนอนล่างนะฉันจะนอนบนเตียง"

"อะไรของคุณนี่มันห้องผมคุณสินอนล่าง"

"นี่คุณเป็นผู้ชายนะ"

"แล้วไง"

ไอ่เกย์เอ้ยไม่สมมีไอ่นั้นเลยนิสัยแย่สุดๆ

"นอนล่างก็ได้"

"แค่นั้น"

"ไปนอนได้แล้วฉันง่วง"

"ค่ะนายท่าน"

ผู้ชายอะไรก็ไม่รู้ชิ!!

"ไปปิดไฟนอนได้แล้ว"

"ค้าาาา"

นอนดีกว่าพ.นมีเรียนเช้าเดี๋ยวตื่นสาย

...เวลา6:00...

เช้าแล้วหรอเนี่ยเอะแล้วเรามานอนบนเตียงได้ไงเนี่ย?ช่างเถอะรีบๆไปอาบนํ้าแล้วแต่งตัวดีกว่า

เอี๊ยด~(เสียงเปิดประตูเด้อพี่น้อง)

"กรี๊ดดดดดดดด!!!"

"เห้ย"

"ยัยนกวีดเธอเข้ามาได้ไงออกไปก่อน"

"ฮื่อๆๆๆๆสายตาฉันไม่น้าาาาฉันรับไม่ได้"

"หยุดเห่าหยุดหอนได้แล้วไปอาบนํ้า"

"นี่!!นายมัน....มันหึ่ย"

"ฉันมันทำไมไม่ทราบ"

"ไอ่โรคจิต!!"

"ฉันว่าเธอมากกว่าที่โรคจิต"

"เปิดประตูมาเห็นมังกรยักษ์ของฉันละยังมาบอกว่าฉันเป็นโรคจิตนี้นะ"

"คุณมันหึ่ย!!"

"เสียสุขภาพตาฉันหมด"

"ไม่ใช่ว่าเป็นของดีหรอหะ!!"

"ของดีบ้าไรอุจาตตามากกว่า"

"หึ!!"

"ถอยไปฉันจะอาบนํ้า"

"เสียเวลาจริงๆ"

กรี๊ดดด!!ตาฉันฮื่อๆๆๆๆๆทำไมวันดีๆกลายเป็นวันที่ซวยรีบอาบนํ้าดีกว่าเดี๋ยวสายโอ๊ยยยยยออกไปจากหัวฉันซักทีมันอุจาตตาไม่ไหวแล้ว

"กว่าจะอาบนํ้าเสร็จลงมาได้นะยัยตัวแสบ"

"ก็เพราะนายแหละ"

"เพราะฉันหรอยังไงอะ"

"ฉันไม่อยากพูดกับนายแล้ว"

"รีบทานข้าวเถอะ"

"ค้าาาา"

"ป้านวลจันทร์หนูไปแล้วนะคะสวัสดีค่ะ"

"จะคุณหนู"

"และนี่จะไปไหน"

"ก็ไปมหาลัยไง"

"ก็ไปกับฉันสิ"

"ไม่อะ"

"อย่าให้ฉันต้องบังคับ"

"นายท่านครับวันนี้จะให้พวกผมไปส่งไหม"

"ไม่เป็นไรเดี๋ยวฉันขับไปเอง"

"ครับ"

"ส่วนเธอไปขึ้นรถเร็วฉันมีเรียนเช้า"

"ค้าาาาา"

...แชท...

...เพื่อรักสุดเลิฟ👭❤...

^^^(Hi)^^^

(แกหายไปไหนมาหะ)

(ฉันทักไปหาแกตั้วหลายรอบ)

(โทรไปก็ไม่รับ)

(แกเป็นอะไรรึป่าว)

(โอเครไหม)

(หายไปไหนทำไมไมบอก)

(ไปเข้าห้องนํ้าแล้วหายไป)

(รู้ไหมฉันเป็นห่วง)

^^^(ใจเย็นแม่)^^^

^^^(ใจเย็นๆ)^^^

^^^(พอดีมีเรื่องนิดหน่อยนะฉันเลยกลับบ้าน)^^^

(แล้วเป็นไงบ้างโอเคไหมแก)

^^^(โอเคสิแก)^^^

(แล้ววันนี้แกจะไปเรียนไหมเนี่ย)

^^^(ไปสิกำลังจะไปเนี่ย)^^^

(เครๆงันเจอกันที่มหาลัย)

^^^(โอเคร)^^^

"นี่นายเดี๋ยวไปส่งฉันหน้าสาขาแพทย์นะ"

"ฉันก็จะไปแพทย์อยู่แล้วไม่ต้องบอก"

"เอะ"

"นายก็เรียนแพทย์หรอ"

"ใช่"

"พวกมาเฟียไม่เรียนแบบบริหารไรงี้หรอ"

"ไม่มันแล้วแต่ตระกลูหรือบุคคล"

"แล้วทำไมนายถึวอยากเรียนแพทย์"

"บอกไม่ได้ไม่เป็นไร"

ถามแค่นี้หน้าโหดชะมัดเลย

"ที่เรียนแพทย์เพราะเพื่อฆ่าเวลาเพราะมาเฟียไม่จำเป็นต้องเรียนอะไรพวกนี้ก็ได้เพราะตอนเด็กก็จะถูกใึกมาแทบจะทุกอย่างที่มนุษย์ทั่วไปในวัยเด็กยังไม่ได้เรียนหรือเคยทำ"

"อือที่แท้มาเรียนเพื่อฆ่าเวลานี่เอง"

"แล้วถ้าเจอศัตรูในมหาลัยละ"

"ก็ไม่มีไรมากพวกเราก็แค่จัดการก็เท่านั้น"

"แล้ว...."

"ถึงแล้วลงไปได้แล้ว"

"ค้าาาาา"

อุตส่าห์จะถามสักนิดนึงชิ!!!

"งั้นบ๊ายบาย"

บรื้นนนนนน

"เห้ยงี้ก็ได้หรอ"

ช่างเหอะไปนั่งรอยัยแก้วดีกว่า

"เฮ้"

"ไง"

"แกรู้ไหมฉันเป็นห่วงแกแทบแย่"

"วันหลังจะไปไหนบอกฉันด้วยสิ"

"ฉันออกตามหาแกทั้งมหาลัยก็ไม่เจอรู้ไหมเป็นห่วงนะห๊ะ"

"ใจเย็นๆร่มๆจะคุณแม่"

"ยังมีหน้ามาเล่นสรุปหายไปไหน"

"ก็ตามที่ยอกในแชทอะมีเรื่องนิดหน่อยเลยรีบกลับบ้าน"

"ออ"

"แกมีไรบอกฉันได้เลยนะอย่าโกหกกันละ"

"อือ"

"ปะ ไปเรียนกันเถอะเดี๋ยวไม่ทัน"

"โอเครๆ"

"ดีนะมาทันคุณครูพอดี"

"นักเรียนสวัสดีค่ะ"

"สวัสดีค่ะ/ครับคุณครู"

"เช็คชื่อกันก่อนนะคะ"

"นายกร"

"มาครับ"

"นางสาวแก้ว"

"มาค่ะ"

"นางสาวแก้ม"

"มาค่ะ"

"นาย...../นาง....."

"โอเครช็กชื่อหมดแล้วนะใครเห็นนายดินหายไปไหน"

"ดินไปทำธุระครับ"

"ออหรอจะ"

ครูเดินไปหาภาคแล้วมีเรื่องไรรึป่าวนะ

"ภาคอย่ามาโกหกแม่"

"ไอ่ดินไปจัดการลูกกระจอกของมันที่ทรยศคับแม่"

"อืมเข้าใจละ"

"พักเที่ยงบอกดินมาหาแม่ด้วย"

"โอเครครับ"

"อะนักเรียนเรามาเริ่มเรียนกันดีกว่านะ"

"ครับ/ค่ะ"