ตัวละคร(ช.)

1:ชื่อนิว อายุ18 นิสัย:กินเก่ง หล่อ ใจดี เจ้าชู้

2:ชื่อบิซ อายุ18 นิสัย:หล่อ เย็นชา เจ้าชู้

3:ชื่อราส อายุ18 นิสัย:เจ้าชู้ เก็บตัว

4:ชื่ออิเซตัน อายุ18 นิสัย:ร่าเริง ใจดี เจ้าชู้

ตัวละคร(ญ.)

1:เทนชิ มาโกโตะ อายุ18 นิสัย:เหวี่ยง หงุดหงิดง่าย เทพแห่งความจริงใจ

2:เทนชิ ซาโตมิ อายุ18 นิสัย:ชอบโวยวาย เก่งทุกเรื่อง เทพแห่งความสวยและฉลาด

3:เทนชิ มาซาโกะ อายุ17 นิสัย:ใจเย็น ร่าเริง

เทพแห่งความยุติธรรม

4:เทนชิ ยูเมะ อายุ17 นิสัย:ใจร้อนนิดหน่อย บ้าๆ เทพแห่งความฝัน

ในเช้าวันจันทร์ มีนักเรียนชาย7-8คนกำลังรุมเด็กสาว4คนอยู่ด้านหลังร.ร

ช1:อย่ามาอวดดีกับพวกเราอีก ถ้าไม่งั้นพวกเธอไม่รอดแน่

ญ1:ทำมาเป็นอวดดี ไอ้พวกหมาหมู่!

ช2:ลูกพี่สั่งสอนมันหน่อยดีไหม

ช1:ไม่ต้อง

พอชายคนที่1พูดจบก็ถูกหญิงสาวทั้ง4พุ่งตัวเข้ามาทำร้ายจนตอนนี้พวกผู้ชายได้ล้มไปกองกับพื้นจนหมด

ญ2:อย่ามาซ่ากับพวกเราอีก

ญ3:ถึงแกจะเป็นลูกเจ้าของร.รพวกฉันก็ไม่กลัวหรอกเว้ย!

ญ4:อย่ามายุ่งกับพวกเราอีก

หลังจากนั้นเด็กสาวทั้ง4ก็เดินออกไป

ตอนนี้เวลา12:00น.พักเที่ยงพวกเธอควรจะได้กินข้าวกันให้อิ่มแต่ต้องถูกผอ.เรียกไปพบ

ผอ.:พวกเธอทำไมชอบหาเรื่องจัง ห้ะ!!

ผอ.ตะคอกใส่หญิงสาวทั้ง4แต่ทั้ง3ก็ไม่มีท่าทีว่าจะตกใจอะไรมีแค่เด็กสาวคนหนึ่งที่สะดุ้งกับเสียงตะคอกของผอ.

ผอ.:ครั้งนี้พวกเธอทำร้ายลูกชายฉันแล้วยังมีเรื่องอื่นๆอีกมากมายเพราะฉะนั้นพวกเธอต้องโดนไล่ออก!

หลังจากผอ.พูดเสร็จผอ.ก็เดินไปหยิบใบลาออกมาให้สาวๆแล้วยื่นให้

ผอ.:มาโกโตะ ซาโตมิ มาซาโกะและยูเมะ เซ็นซะ

ทั้ง4ยอมเซ็นใบลาออกแล้วเดินกลับไปที่ร.อาหารก่อนกลับบ้าน

มาซาโกะ:แล้วพวกเราจะเรียนที่ไหนดีอ่ะ

ซาโตมิ:นั่นดิ เรายังต้องอยู่โลกมนุษย์อีกนะ

มาโกโตะ:งั้นไปหาร.รใหม่เถอะ ถ้าพวกเรากลับไปโลกเทพตอนนี้นะรับลองได้ตาย1000ชาติแน่

ยูเมะ:แม่ หนูรู้แล้วว่าจะเรียนที่ไหน

มาโกโตะ:ที่ไหน

ยูเมะ:ร.รเอสซีไงละ

มาโกโตะ:ดีมากลูกรักกกกก

ทุกคนไม่ต้องแปลกใจนะว่าทำไมยูเมะถึงเรียกมาโกโตะว่าแม่เพราะมาโกโตะเหมือนแม่คนที่2ของเธอไงล่ะแล้วโลกเทพคือโลกที่พวกเธออยู่แต่เพราะต้องมาทำภารกิจบางอย่างพวกเธอจึงต้องมาอยู่บนโลกมนุษย์ไงล่ะ ตอนนี้ทั้ง4ก็กลับไปบ้านแล้วเริ่มหาว่าจะสมัครเรียนที่นั่นได้ยังไง

ซาโตมิ:พวกเราต้องสอบเข้าสินะ วันสอบก็...

มาซาโกะ:วันพรุ่งนี้ก็ได้

มาโกโตะ:โอเค งั้นทุกคนขึ้นไปนอนแล้วพรุ่งนี้เราไปสอบกัน

ทั้ง4สาวต่างพากันขึ้นห้องไปนอน

รุ่งเช้าของวันอังคาร

ยูเมะ:ไปเถอะเดี๋ยวไปสอบไม่ทัน

ทั้ง4พากันขึ้นรถแล้วไปที่ร.รเพื่อสอบเข้า ทั้ง4มาถึงร.รก่อนเวลาสอบ30น. พวกเธอจึงจับกลุ่มคุยกันไม่นานก็ได้เวลาสอบ ทั้ง4ตั้งใจสอบแล้วผลสอบก็ออกมาว่าพวกเธอนั้นผ่าน

มาซาโกะ:โครตจะง่ายเลย

มาโกโตะ:อืม เราก็ว่างั้นแหละ

ยูเมะ:พรุ่งเริ่มเลยนะ

ซาโตมิ:เราไปเตรียมของย้ายมาที่หอพักเถอะ

ทั้ง4รีบกลับบ้านไปเตรียเสื้อผ้าแล้วของใช้เพื่อที่จะเอามาอยู่ที่หอ ร.รนี้เป็นร.รประจำเพราะฉะนั้นทั้ง4จึงต้องย้ายมาอยู่หอพักที่ทางร.รจัดให้

#มาโกโตะ#

สวัสดี ตอนนี้ฉันกับเพื่อนๆกำลังจัดของให้เข้าที่อยู่ พรุ่งนี้ฉันกับเพื่อนๆก็ต้องเข้าเรียนวันแรกด้วยแต่ถึงอย่างนั้นพวกเราก็ไม่ได้ตื่นเต้นอะไรนักหรอกเพราะโดนย้ายจนชินแล้วล่ะ^^ตอนนี้ฉันอยู่ชั้นล่างกำลังทำอาหารให้เพื่อนๆฉันอยู่ไม่นานพวกนั้นก็ลงมา

มิซาโกะ:นี่ๆ เราไปเดินดูร.รกันไหม

ซาโตมิ:เอาสิ

มาโกโตะ:ก่อนอื่นกินข้าวกันก่อนเถอะ เดี๋ยวยูเมะจะกินหมดก่อนหรอก

ซาโตมิ:อ้าวเห้ย ได้ไงอ่ะ

ยูเมะ:ก็มัวแต่คุยกันอยู่นั่นแหละ ฉันเลยกินก่อนไง

หลังจากกินข้าวเสร็จฉันกับเพื่อนๆก็แยกกันไปเดินดูรอบๆร.ร

#ซาโตมิ#

ตอนนี้ฉันกำลังเดินดูรอบๆร.รอยู่ ฉันเดินไปเรื่อยๆจนไปสะดุดตากับชายคนหนึ่งเข้าเขาสูงมาก หล่อด้วยแต่ที่สำคัญคือเขากำลังยืนจูบกับผญ.คนหนึ่งอยู่ฉันเลยหลบแต่ฉันจะหลบทำไม

ซาโตมิ:ไม่อายฟ้าอายดินบ้างรึไง

ช.:ถ้าอายจะทำหรอ

อยู่ชายคนนั้นก็เดินมาตรงหน้าฉัน เขาคงเห็นฉันแหละนะก็ตอนนั้นหันมามองฉันด้วยนิ

ซาโตมิ:หลบไปหน่อย ฉันจะเดินไป

ช.:ไม่หลบ

ชายคนนั้นเดินเข้ามาใกล้ฉันเรื่อยๆจนฉันเริ่มจัหงุดหงิดฉันเลยผลักเขาออกแล้วเดินออกไป

#มาโกโตะ#

ตอนนี้ฉันกำลังเจอปํญหานิดหน่อยเพราะฉันกำลังถูกชายคนหนึ่งจับแขนไว้จนเกิดเป็นรอยแดงถ้าเป็นคนที่ไม่เเข็งแรงนะฉันว่าแขนหักแล้วล่ะโชคดีนะที่ฉันเป็นเทพไม่งั้นแขนหักแล้วววแต่จะว่าไปเขามาจับแขนฉันไว้ทำไมเนี่ย

มาโกโตะ:นายมาจับแขนฉันทำไมเนี่ย

ช.:แล้วใครบอกให้เธอมาวุ่นวายล่ะ

เอิ่ม....ที่เขาพูดมันก็ถูกนะ ตอนนั้นฉันกำลังเดินดูร.รแล้วมันก็บังเอิญไปเห็นเขาแล้วก็พวกเด็กแว่นกำลังมีเรื่องกันด้วยความที่ฉันเป็นคนดีฉันเลยเข้าไปห้ามเขาไม่ให้ทำร้ายพวกเด็กแว่นแต่มันก็ดันมาจับแขนฉันไว้แล้วสถานการณ์มันก็เป็นแบบนี้แหละ

มาโกโตะ:แล้วนายจะไปทำร้ายพวกเขาทำไม

ช.:นั่นมันก็เรื่องของฉันไม่เกี่ยวกับเธอ

มาโกโตะ:ไม่เกี่ยวก็ได้ แต่นายปล่อยฉันก่อนได้ไหมฉันเจ็บ

ช.:ได้ แต่ถ้าเจอคราวหน้าแล้วยังเข้ามาวุ่นวายอีกล่ะก็อย่าหาว่าฉันไม่เตือนนะถึงจะเป็นผญ.ก็เถอะ

พอเขาพูดจบเขาก็ปล่อยมือฉันแล้วก็เดินออกไป ฉันเลยเดินไปหาเพื่อนๆที่หน้าร.ร