ประเทศจีน

Night club เป็นสถานที่ที่นิยมมาเที่ยวเป็นอย่างมาก

ณ ห้อง VIP

ผู้ชายสี่คนที่นั่งในห้องนี้นั่นล้วนมาจากตระกูลที่ร่ำรวยมากและยังขึ้นชื่อว่าเป็นคาสโนว่าที่เปลี่ยนผู้หญิงเป็นว่าเล่น พวกเขามักจะมาที่ Night cluub เป็นประจำ และยังมีสาวๆมากมายที่พร้อมจะพลีกายให้

'' คุณชายกู่มั่วค่ะ! มาดื่มกับฉันอีกสักแก้วสิค่ะ'' ผู้หญิงร่างบางที่นั่งบนตักกำลังยกแก้วเหล้าให้กู่มั่วเหยียนดื่ม '' อึก !'' กู่มั่วเหยียนดื่มจนหมดแก้วแล้วหันมาหอมแก้มผู้หญิงคนนั้น "ชิงชิง~ตัวเธอหอมจริงๆ'' พูดเสร็จก็หอมแก้มอีกครั้ง '' แกเลี่ยนเกินไปรึป่าวกู่มั่ว" พูดเสร็จก็หันไปขำกับเพื่อนที่เหลือ " เรื่องของฉันเถอะ หลิงเซียว!😑 " มั่วหนานได้แต่ทำหน้าบึ้งตึงใส่เพื่อน "เอาหน่าๆ อย่าเถียงกันเลยมาสนุกกันดีกว่า " อี้เจิงได้พูดห้ามขึ้นมา

ผมได้แต่ยิ้มมุมปากแล้วนั่งดื่มเหล้ากับผู้หญิงที่นั่งข้างๆผมต่ออย่างเงียบๆ ผมขี้เกียจไปเถียงกับเจ้าพวกนี้ ถ้าถามว่าผมคือใคร!? ผมคือคนที่หล่อที่สุดในโลกมา 555 ว่าไปนั้น จริงๆแล้วผมชื่อ โจ่วเฉิงอี้ ทายาทตระกูลโจ่ว เป็นประธานบริษัท S กรุ๊ป ผมมีชีวิตที่สุขสบายสุดๆเลยล่ะ แต่หลังเลิกงานผมชอบนัดกับเพื่อนอีก3 คนออกมา ที่คลับเป็นประจำเพราะพวกผมไม่มีแฟนยังไงล่ะ โดยเฉพาะตัวผมไม่เคยมีความรักหรือแฟนสักคนเลย ถึงจะได้ผู้หญิงนับไม่ถ้วน แต่ผู้หญิงเหล่านี้เข้าหาผมเพราะอยากได้เงินเท่านั้น เฮ้อ! จะให้ผมรักลงได้ยังไงกัน

" เฮ้! เฉิงอี้เป็นอะไรของแก นั่งถอนหายใจอยู่นั้นแหละ? " หลิงเซียวได้แต่โบกมือไปมาต่อหน้าเฉิงอี้ "เปล่า....ฉันแค่คิดอะไรไปเลื่อยนั้นแหละ " ผมได้แต่นั่งเอามือกอดอกแล้วมองพวกเพื่อนๆ ผมที่นั้งจู้จี้กับผู้หญิงข้างๆ ของพวกมัน จริงๆเลยไปไอ้เจ้าพวกนี้ ผมมองแล้วส่ายหัวเบาๆ

ฟึบ!! ผมก็ลุกขึ้นจากโซฟา " จะไปไหนค่ะคุณชายโจ่ว~" ผมมองไปทางเสียงเล็กแหลมที่นั่งๆข้างผม แล้วพูดว่า " เดี๋ยวฉันมา " จุ๊บ! ผมก้มลงไปจูบหน้าผากเธอแล้วเดินออกจากห้อง

อีกด้านหนึ่ง

"โอ้ยยย หยุดตามฉันสักทีสิไอ้บ้าเอ้ยยย!!"

เธอได้แต่หันไปตะโกนใส่กลุ่มคนที่วิ่งตามมา เอาไงดี! ถ้าฉันวิ่งหนีไปแบบนี้ฉันคงหมดแรงแน่ 💢 เอ๊ะ! หึๆๆ ฉันคิดอะไรดีๆออกแล้วสิไปแอบในห้องข้างๆนั้นแล้วกัน แก๊ก! ปัง! ฉันรอดแล้วรอจนกว่าพวกเขาจะไปแล้วกัน " เธอเป็นใคร ?" เอ๊ะ!มีคนอยู่งั้นหรอฉันเห็นไฟดับคิดว่าไม่มีคนอยู่ซะอีก " คะ...คือว่า..ฉะ..ฉันคิดว่าไม่มีคนอยู่ขอโทษด้วยค่ะ ฉันขอหลบที่นี่คะ...แค่.แปปเดียวเดี๋ยวฉันก็ไปค่ะ " แง้!เขาคงไม่ฆ่าฉันหลอกน่ะ!

ผมมองไปยังผู้หญิงตัวเล็กๆที่ยืนสั่นอยู่หน้าประตู หึ! อะไรกันฉันพูดแค่นี้สั่นซะแล้วไม่ไหวจริงๆ ผมได้แต่ส่ายหัวไปมา ก่อนที่จะเอาบุหรี่ทิ้ง แล้วลุกเดินไปหาเธอ

ชึบ! ผมเอามือเชยคางเธอขึ้นมาดูหน้าเธอให้ชัดๆ ตึกตัก! ตึกตัก ! นะ..นี่มันอะไรกันหัวใจฉันเต้นแรงกับผู้หญิงคนนี้หลอกน่ะ ไม่จริง!! " โอ้ยยย! นี่คุณค่ะคุณบีบคางฉันแรงไปแล้วน่ะ!!! 💢" อีตาบ้านี่จะฆ่าฉันรึไงน่ะ ปึก! "โอ้ยยย! ยัยบ้า!เธอเหยียบเท้าฉันทำไม " ผมได้แต่ยืนงงว่ายัยผู้หญิงบ้านี่เหยียบเท้าผมทำไม " 555 แบร่!👅 สมควรแล้ว ฉันไปล่ะ บายยย!!" แก็ก! ปัง!

หึ! ตาบ้าอย่าได้เจออีกเลยกล้าดียังไงมาทำฉันเจ็บ ตึก! ตึก! หนีกลับคอนโดดีกว่าเราปลอดภัยกว่าเยอะ

ตัดภาพมาที่โจ่วเฉิงอี้

"อย่าให้ฉันเจอเธออีกรอบน่ะยัยบ้า! " แต่จะว่าไปความรู้สึกตอนที่เรามองตายัยนันหัวใจเต้นแรงผิดปกติน่ะ?

เช้าวันรุ่งขึ้น

คฤหาสน์ตละกูลโจ่ว

กริ๊งงงงงง! เสียงนาฬิกาปลุกดังขึ้น

ค่อยๆลืมตาแล้วหันไปมองนาฬิกาปลุก " เฮ้อ! เช้าแล้วสิน่ะ " สุดท้ายเมื่อคืนผมก็ตามผู้หญิงคนนั้นไม่เจอ แถมหนีกลับมาไม่บอกไอ้เจ้าพวกนั้นด้วย เฮ้อ!แต่งตัวไปบริษัทดีกว่าเรา

ซ่าๆๆ อาบน้ำแต่งตัว

ตึก ตึก ตึก! เดินลงบันได "คุณชายโจ่วจะรับอาหารเช้าไหมค่ะ " มองไปยังผู้ชายตัวสูงที่กำลังเดินลงมา " ไม่ครับ " เดินไปขึ้นรถ บรืนนนน! เสียงรถกำลังขับออกไปจากคฤหาส " คุณชายโจ่วครับ วันนี้มีนัดกลับท่านประธานซู เรื่องคัดพรีเซ็นเตอร์ผลิตภัณฑ์ ตอนบ่าย2 น่ะครับ " เลขาเฟิงกั่วกล่าว "อืม..รู้แล้ว " ตอนนี้ไม่มีสมาธิจะคิดถึงอะไรเลยนอกจากผู้หญิงคนนั้น ให้เฟิงกั่วหาข้อมูลดีไหมน่ะ? เอ๊ะ!แล้วทำไมต้องสนด้วยรอบตัวมีผู้หญิงมากมายอยู่แล้ว เหอะ! ฉันไม่สนหลอก "เฟิงกั่ว ไปหาข้อมูล ผู้หญิงในรูปมาให้ได้!" กึก!บ้าเอ้ย ว่าจะไม่สนแล้วเชียว " ครับคุณชาย "

บริษัท S กรุ๊ป

08.45 น.

"ว้าว! นั้นคุณชายโจ่วมาแล้ว(>///<)" พนักงานผู้หญิงในบริษัทกำลังจับกลุ่มคุยกัน " ฉะ..ฉันอยากเป็นทาสเขา อร๊ายย" เอาแต่ยืนกรี๊ดกันใหญ่เลย ผู้หญิงพวกนี้ เหอะๆ " คุณชายครับให้ผมจัดการไหมครับ? " หันไปมอง " ไม่ต้อง " เดินขึ้นลิฟท์ ไปที่ห้องทำงาน

อีกด้านหนึ่ง

" นี่ๆตื่นได้แล้วที่รัก! " เอามือจิ้มแก้มผู้หญิงที่นอนบนเตียง " งืมๆใครอ่ะ! อ่อเธอเองหรอเย่เลี่ยง ขอนอนอีกสักหน่อยน่ะ " ดึงตุ๊กตามากอด "นี่! เธอลืมไปแล้วหรอวันนี้มีเรียนตอน 9.30 น.ตอนบ่ายสองมีนัดถ่ายแบบหน่ะ ห้ะ! " เอามือดึงหู พร้อมตะโกนเสียงดังๆ

" ชิ! ลุกก็ได้ " ลุกขึ้น เดินเข้าห้องน้ำอาบน้ำแต่งตัว "ฮึๆ แล้วนี่สวยชะมัด " กระดี้กระด้า "เอิ่มม ยัยนี่บ้าไปแล้วสิน่ะ " เอามือกุมขมับ "เย่เลี่ยงงง~~ไปกันน " เดินมาจับมือแล้วออกจากห้อง

1 ชั่วโมงต่อมา

มหาลัยเชิงหนาน

" ในที่สุดก็ถึงสักที " บิดตัวไปมา "นี่ซีซีรีบไปเรียนกันจะไม่ทันแล้วน่ะ ! " เปิดประตูรถแล้วจับมือเหลิงซีวิ่งไปห้องเรียน "ว๊ากก!! เธอจะรีบไปไหนเนี่ยเย่เลี่ยง" ถูกดึงมือให้วิ่งตาม ตึกตึกตึก! "หลบไปๆ " วิ่งด้วยความเร็วสูง แอ็ด! ปัง! " แฮก แฮก แฮก ถะ..ถึงซักที " ยืนหอบหน้าประตู " ไปนั่งเถอะซีซี " มองไปทางเพื่อน " จ๊ะ " เฮ้อ! คิดว่าจะตายซะแล้วเหนื่อยชะมัดเย่เลี่ยงน่ะเย่เลี่ยง 😑 เดินไปนั่งที่โต๊ะ

" ว้าว! นั้นไงดาราดังของคณะเรา " มองไปยังหลินเหลิงซี " นั้นสิ! สวยมากแต่เขาว่าเธอหยิ่งสุดๆเลยล่ะ " ซุบซิบนินทา

ฉันหลินเหลิงซี ได้ยินจนชินแล้วจริงๆ พวกนั้นไม่รู้อะไรเกี่ยวกับฉันเลยแต่ก็ยังว่าฉัน จริงๆเลย /ส่ายหัวไปมา

" อาจารย์มาแล้วทุกคน " พออาจารย์มาอยู่ในความสงบกันหมดเลยเชียว หึ! เหลิงซีกอดอกแล้วมองไปยังเพื่อนในห้อง

12.30 น.

" วันนี้พอแค่นี้ก่อน คาบหน้าเจอกันเลิกเรียนได้ " อาจารย์พูดพร้อมเดินออกไปจากห้อง

" ซีซีไปหาให้อะไรกิน แล้วรีบไปบริษัท S กรุ๊ปกัน " เถี่ยนมี่เอ๋อร์ลุกขึ้นยืนและหันไปพูดกับเหลิงซี " ฮิๆ ไปจ๊ะที่รัก~ " เหลิงซีลุกขึ้นยืนแล้วหันไปกอดแขนมี่เอ๋อร์

บริษัท S กรุ๊ป

ห้องประธานโจ่วเฉิงอี้

" อืมมม..อ่าา~ ทะ...ท่านประธานค่ะ " เฉิงอี้จูบ พร้อมปลดกระดุมเสื้อชิงชิงออก ค่อยๆลูบเข้าไปในเสื้อของชิงชิง ก็อก! ก็อก! ก็อก! เสียงเคาะประตูดังขึ้น

เสียอารมณ์ชะมัด(# -_-) เฉิงอี้ผลักเลขาออก แล้วจัดระเบียบเสื้อผ้าที่หลุดลุ่ยออก " ออกไปซะ! " เฉิงอี้หันไปมองชิงชิงด้วยสายตาดุดัน " ตะ..แต่ว่าท่านประธานค่ะ " ชิงชิงส่งสายตาอ้อนวอน "อย่า ให้ ฉัน ต้อง พูด ซ้ำ " มองด้วยสายตาเย็นชา หึ! ค่อยดูเถอะ คิดในใจพร้อมใส่เสื้อผ้าแล้วเดินออกไปจากห้อง " เอ่อ...ท่านประธานครับ ใกล้ถึงเวลาที่ท่านประธานซูจะมาแล้วน่ะครับ รบกวนเตรียมตัวให้พร้อมด้วยครับ ส่วนนี่เป็นประวัติของผู้หญิงที่ท่านให้ไปสืบมาครับ " เลขาพูดพร้อมยืนเอกสารให้

" ดีมากฮั่นเซีย ไหนดูซิยัยบ้านั้นเก่งกล้าขนาดไหนถึงกล้ามาทำฉัน ! " เฉิงอี้หยิบเอกสารขึ้นมาเปิดดู

หืมม? นึกไม่ถึงยัยนี่จะโด่งดังขนาดนี้ ถึงว่าทำไมหน้าคุ้นๆ ฉันลืมไปได้ยังไงน่ะ!

(ประวัติหลินเหลิงซี อายุ 22ปี สูง165 ซม. อาชีพ :นักศึกษา นักร้องนักแสดงกำลังโด่งดังทั้งในและต่างประเทศ )

หึ! น่าสนใจดีใบหน้าสวยๆแบบนั้นเหมาะกับฉันที่สุด โดยเฉพาะดวงตานั้นช่วงสดใส และสวยมาก เฉิงอี้คิดในใจพร้อมยิ้มมุมปาก " ท่านประธานครับผมลืมบอกอีกเรื่องครับ ที่จริงแล้วพรีเซ็นเตอร์วันนี้มีคุณหลินเหลิงซีมาด้วยครับ " ฮั่นเซียพูดพร้อมมองไปทางเฉิงอี้ " ทำไมฉันถึงไม่เคยรู้มาก่อนล่ะ! " เฉิงอี้มองฮั่นเซียด้วยสายดุดัน "เอ่อ..คือออ..ว่าผมส่งใบประวัติและรายชื่อของนางแบบให้ท่านประธานหมดแล้วน่ะครับ แต่ว่าท่านประธานไม่ดู😅" ฮั่นเซียพูดเสร็จก็ก้มหน้ามองพื้น

ก็ท่านประธานมัวแต่ทำเรื่องอย่างว่ากับผู้หญิงอยู่ตลอดจะเอาเวลาไหนมาดู ขืนพูดไปแบบนี้เราซวยแน่ 😓 " เอาเถอะฮั่นเซียฉันไม่โทษนายหรอกแต่ถ้านายช่วยบอกฉันให้ไวกว่านี้จะดีมาก " เฉิงอี้มองไปทางฮั่นเซีย " แหะๆ ครับท่านประธาน😊 " ฮั่นเซียร์ได้แต่ยิ้มให้