วิวาห์ร้ายนายจอมหยิ่ง
แนะนำตัวละคร
พระเอก : คิมหันต์ (คิม) นักธุระกิจหนุ่มไฟแรง ผู้ชายที่สาวๆ เกือบทั้งประเทศอยากมาเป็นคู่ควง ความรักสำหรับเขามันก็แค่คำหลอกลวง ผู้หญิงก็แค่ของเล่นที่ซื้อได้ด้วยเงิน
นางเอก : เพลงนรา (เพลง) สาวสวยอ่อนหวาน จิตใจดี สำหรับเธอความรักเปรียบเสมือนทุกสิ่งทุกอย่าง เมื่อรักใครก็ทุ่มให้จนหมดใจ
เพื่อนพระเอก : เตชินท์ (เต) เป็นเพื่อนที่สนิทที่สุดของพระเอก และยังเป็นหุ้นส่วนในการทำธุระกิจต่างๆ อีกด้วย เป็นคนนิ่งๆ ชอบวางฟอร์ม แต่เก็บความรู้สึกไม่เก่ง ถ้าชอบใครก็จีบเลยไม่ยอมเสียเวลา
เพื่อนนางเอก : บัวบุษบา (บัว) สาวสวย จิตใจดี เจ้าของร้านอาหารบัวบุษบา
เพื่อนพระเอก : แทนไท (แทน) เป็นคนเย็นชา เจ้าชู้ รักสนุกแต่ไม่ผูกพัน
เพื่อนนางเอก : ลลิลดา (ลิน) สาวสวยสุดเนิร์ด ซุ่มซ่ามเป็นที่หนึ่ง บ้านรวยแต่ติดดิน
นางร้าย : รัญลดา (รัญ) แฟนพระเอก เป็นคนรักสนุก ชอบเที่ยว ชอบปาร์ตี้
👉บุคคลในภาพไม่มีส่วนเกี่ยวข้องใดๆ กับนิยายเรื่องนี้ทั้งสิ้น เรื่องราวทั้งหมดเป็นเพียงจินตนาการของผู้แต่งเท่านั้น👈
โดนบังคับ
งานแต่งงานที่ถูกจัดขึ้นอย่างหรูหรา ท่ามกลางแขกผู้มีเกียรติมากมายที่พร้อมใจกันมาเป็นสักขีพยานในการแต่งงานในครั้งนี้ พิธีการต่างๆ ผ่านพ้นไปได้ด้วยดี จนมาถึงการส่งตัว บ่าว - สาว เข้าห้องหอ
คุณหญิงอรษา (ย่าพระเอก)
ตาคิม ดูแลน้องดีๆ นะ อย่าทำให้น้องเสียใจ ที่ย่าทำทั้งหมด ย่าทำเพื่อแก ย่าให้สิ่งที่ดีที่สุดกับแกเสมอ // ผู้เป็นย่าเอ่ยบอกกับหลายชาย
คิมหันต์ (พระเอก)
ให้แต่งงานกับลูกคนใช้เนี่ยเหรอครับที่บอกว่าดีที่สุด😏 // ตอบกลับอย่างไม่แยแสต่อคนที่ได้ฟัง
คุณหญิงอรษา (ย่าพระเอก)
เพี๊ยะ!!! คนใช้อะไรกัน หนูเพลงเป็นคนดี ฉันเชื่อว่าแกแต่งกับหนูเพลง แกจะเจอแต่เรื่องดีๆ // ตีแขนหลานชายแรงๆ หนึ่งที
คิมหันต์ (พระเอก)
ถ้าดีทำไมคุณย่าไม่แต่งเองล่ะครับ บังคับให้ผมแต่งทำไม 🤨
คุณหญิงอรษา (ย่าพระเอก)
เอ๊ะ!!! ไอ้เด็กคนนี้นี่ // ง้างมือทำท่าจะตีหลานชาย
พรประภา (แม่นางเอก)
คุณท่านคะ ใจเย็นๆ นะคะ // พรประภาจำเป็นต้องห้ามทัพจับมือคุณหญิงไว้
คุณหญิงอรษา (ย่าพระเอก)
ก็ดูมันพูดสิแม่พร เธอยังจะช่วยมันอีก
เหรอ 😡
พรประภา (แม่นางเอก)
พรกับยัยเพลงไม่เป็นไรค่ะ เราสองคนแม่ลูกเข้าใจความรู้สึกคุณคิมดี
เพลงนรา (นางเอก)
เพลงไม่เป็นไรจริงๆ นะคะ
เพลงนรา (นางเอก)
คุณหญิงไม่ต้องห่วง เพลงไม่ถือโทษโกรธคุณคิมหรอกค่ะ
เพลงนรา (นางเอก)
เพลงรู้ค่ะว่าคุณคิมรู้สึกยังไง เพลงเข้าใจค่ะว่า...😔 // ทำหน้าเศร้า
คิมหันต์ (พระเอก)
เข้าใจก็ดี 😠 // พูดด้วยน้ำเสียงหงุดหงิด
คุณหญิงอรษา (ย่าพระเอก)
ต่อไปเรียกฉันว่าคุณย่าเหมือนตาคิมก็แล้วกันนะ ไม่ต้องเรียกคุณหยง คุณหญิงอะไรหรอก
เพลงนรา (นางเอก)
แต่ว่า....
คุณหญิงอรษา (ย่าพระเอก)
ไม่ต้องมีแต่อะไรทั้งนั้น เธอเป็นหลานสะใภ้ฉันแล้ว
เพลงนรา (นางเอก)
ค่ะ คุณย่า
คุณหญิงอรษา (ย่าพระเอก)
อ่ะ อ่ะ พูดมาก ยืดเยื้อ เราไปกันเถอะแม่พร เด็กๆ เขาจะได้พักผ่อน // เมื่อพูดจบก็ลุกขึ้นยืน
พรประภา (แม่นางเอก)
ค่ะคุณท่าน // รับคำแล้วลุกขึ้นตาม
คุณหญิงอรษา (ย่าพระเอก)
ดูแลน้องให้ดีๆ อย่าทำให้น้องเสียใจ แล้วก็อย่าคิดจะกลับไปหายัยผู้หญิงหน้าเงินคนนั้นเป็นอันขาด // หันไปพูดกับหลานชาย
คิมหันต์ (พระเอก)
คุณย่าจะย้ำทำไมกันครับ 😠
พรประภา (แม่นางเอก)
น้าฝากยัยเพลงด้วยนะคะ ถ้ายัยเพลงทำอะไรผิด หรือทำให้คุณคิมไม่พอใจ ก็ให้ค่อยๆ พูด ค่อยๆ จานะคะ น้าเลี้ยงยัยเพลงตามลำพัง อาจจะสั่งสอนยัยเพลงได้ไม่ดีพอ
คิมหันต์ (พระเอก)
โตขนาดนี้ละ ไม่ต้องฝากใครดูแลหรอก ดูแลตัวเองไปก็แล้วกัน 😠
คุณหญิงอรษา (ย่าพระเอก)
ใช้ความดี เอาชนะใจตาคิมนะ ย่าเชื่อว่าสักวันตาคิมจะรักหนูมากกว่าที่หนูรักเขาด้วยซ้ำ // กระซิบเบาๆ ข้างหูเพลงนราให้ได้ยินเพียงสองคน
เพลงนรา (นางเอก)
ค่ะคุณย่า 🙂
เพลงนรา (นางเอก)
แม่ไม่ต้องห่วงเพลงนะคะ เพลงไม่เป็นอะไร 😊 // ปลอบใจแม่ให้สบายใจขึ้น
คุณหญิงอรษาและพรประภาเดินออกจากห้องสวีทสุดหรูที่ถูกจัดเป็นห้องหอสำหรับคืนนี้ไปแล้ว ก็เหลือเพียงชายหนุ่มกับหญิงสาวที่เพิ่งผ่านพิธีแต่งงานมาหมาดๆ
เพลงนรา (นางเอก)
คุณคิมเหนื่อยไหมคะ เดี๋ยวเพลงไปเตรียมน้ำอุ่นให้อาบ // บอกพรางลุกขึ้นยืน
คิมหันต์ (พระเอก)
ไม่ต้องยุ่ง เธอจำเอาไว้นะว่าฉันแต่งงานกับเธอเพราะคำสั่งคุณย่า อย่าได้คิดว่าฉันจะยกย่องเธอขึ้นมาเป็นเมียออกหน้าออกตา
คิมหันต์ (พระเอก)
แล้วก็อย่ามายุ่งกับฉัน ตัวฉันไม่ต้องให้เธอมาดูแลหรอก ฉันดูแลตัวเองได้
คิมหันต์ (พระเอก)
เธอดูแลตัวเองไปเถอะ 😠
เพลงนรา (นางเอก)
เพลงทราบค่ะ ว่าที่เราแต่งงานกันเพราะอะไร 😔
คิมหันต์ (พระเอก)
รู้ก็ดี ฉันจะได้ไม่ต้องพูดซ้ำ 😏 // พูดจบก็เดินหันหลังออกไป
เพลงนรา (นางเอก)
คุณคิมจะไปไหนเหรอคะ // เอ่ยถามเมื่อเห็นชายหนุ่มกำลังจะเดินออกจากห้องไป
คิมหันต์ (พระเอก)
ฉันจะไปไหนต้องรายงานเธอด้วยเหรอ // หันมาตะคอกเธออย่างอารมณ์เสีย
เพลงนรา (นางเอก)
แต่ว่า คืนนี้...😥
คิมหันต์ (พระเอก)
นี่เธอกำลังฝันอะไรอยู่ คิดว่าฉันจะนอนกับเธอเหรอ ฮ่าๆ เชิญเธอเข้าหอ ลงโลงไปคนเดียวเถอะ 😏 // ปิดประตูใส่หน้าหญิงสาวอย่างแรง
เพลงนรา (นางเอก)
เพลงต้องทำยังไง คุณคิมถึงจะรักเพลงบ้าง 🥺
เพลงนราได้แต่พูดเบาๆกับตัวเอง ความรู้สึกที่เธอมีต่อคิมหันต์ที่ถูกเก็บซ่อนมานาน ความรู้สึกที่เธออยากได้รับกลับคืนมาบ้าง แต่มันคงเป็นแค่ฝันไป
เมื่อชายหนุ่มออกจากห้องไป หญิงสาวก็เดินไปทรุดตัวลงที่ปลายเตียง ในคืนแต่งงานคืนแรกเธอต้องนอนร้องไห้เพียงลำพัง มันช่างทรมานใจ
ย้อนกลับไปเมื่อ 10 ปีก่อน เพลงนราเด็กสาววัย 15 ปี ที่ตามผู้เป็นแม่เข้ามาอยู่ในบ้านหลังใหญ่ เพราะแม่ของเธอเข้ามาทำงานเป็นพยาบาลส่วนตัวของคุณหญิงอรษาเจ้าของบ้าน นั่นทำให้เธอได้พบกับคิมหันต์ในวัย 18 ปี ชายหนุ่มที่เธอตกหลุมรักเขามาตลอด 10 ปี
ผู้หญิงหน้าเงิน
ชายหนุ่มที่หนีออกมาจากเรือนหอ ทิ้งให้เจ้าสาวของเขาต้องอยู่ที่นั่นเพียงลำพัง ก็ได้ขับรถกลับมายังคอนโดของตนเอง ที่ๆ เป็นรังรักของเขากับแฟนสาวคนที่ทิ้งเขาไป ชายหนุ่มนั่งมองรูปถ่ายของหญิงคนรักที่ถูกถ่ทยไว้ในอริยาบทต่างๆ อัดใส่กรอบอย่างสวยงามวางอยู่ทั่วมุมห้อง ด้วยความคิดถึง
คิมหันต์ นั่งมองรูปถ่ายของผู้หญิงคนหนึ่งที่ถืออยู่ในมือ รูปถ่ายของหญิงสาวอันเป็นที่รัก ผู้หญิงที่เขารักมากและวาดฝันอนาคตไว้ว่าจะได้แต่งงานกับเธอและมีครอบครัวที่น่ารัก
คิมหันต์ (พระเอก)
คิมรักรัญขนาดนี้ ทำไมต้องทิ้งคิมไปด้วย 🥺
คิมหันต์ (พระเอก)
ไม่ว่าตอนนี้รัญไปอยู่ที่ไหน คิมจะตามหารัญให้เจอ // พูดกับรูปถ่ายที่ถืออยู่ในมือ
รัศมี (เพื่อนนางร้าย)
นี่รัญ วันนี้คิมหันต์แต่งงานนะ ทำไมแกมานั่งชิวอยู่ที่นี่ล่ะ
รัญลดา (นางร้าย)
แล้วทำไมจะไม่ได้ // ตอบแบบไม่ใส่ใจนัก
รัศมี (เพื่อนนางร้าย)
คนที่ควรเป็นเจ้าสาว ก็คือแก
รัศมี (เพื่อนนางร้าย)
แกไม่คิดจะไปทวงเจ้าบ่าวของแกคืนหน่อยเหรอ 😏
รัศมี (เพื่อนนางร้าย)
แกไม่ตอบ หมายความว่ายังไง 🤨
รัญลดา (นางร้าย)
ก็ไม่ยังไง ฉันก็แค่เบื่อแล้ว
รัญลดา (นางร้าย)
ใครจะแต่งกับใครมันก็ไม่เกี่ยวกับฉัน 😏
รัศมี (เพื่อนนางร้าย)
แกไม่ได้รักคิมหันต์แล้วเหรอ
รัญลดา (นางร้าย)
รักสิ...แต่ไม่ใช่คิมนะ 😈
รัศมี (เพื่อนนางร้าย)
ฮ่าๆ ฉันก็คิดไว้แล้วเชียว คนอย่างแกจะรักใครเป็น 😂
รัศมี (เพื่อนนางร้าย)
แล้วทำไมแกไม่แต่งกับเขาล่ะ
รัศมี (เพื่อนนางร้าย)
ถ้าแกแต่งกับเขา แกก็จะมีเงินใช้ไปตลอดชีวิตเลยนะ
รัญลดา (นางร้าย)
ไม่เอาอ่ะ ถ้าให้แต่งเข้าไปอยู่แต่ในบ้าน น่าเบื่อจะตาย
รัญลดา (นางร้าย)
แกก็รู้ตั้งแต่คบกันมา เขาเคยให้ฉันไปเที่ยวที่ไหนกัน น่าเบื่อจะแย่
พูดจบรัญลดาก็เดินไปหาชายคนหนึ่ง ที่เธอมองเขาตั้งแต่เดินเข้ามาภายในบาร์แห่งนี่
รัญลดา (นางร้าย)
ขอโทษนะคะ ที่ตรงนี้มีคนนั่งไหมคะ 😊
แทนไท (เพื่อนพระเอก)
แล้วเห็นว่ามีรึเปล่าล่ะ // ตอบอย่างรำคาญ
รัญลดา (นางร้าย)
คุณมาคนเดียวเหรอคะ 😅
แทนไท (เพื่อนพระเอก)
คุณเห็นผมมากี่คน
รัญลดา (นางร้าย)
แหม...ที่ถามเพราะกลัวว่ามาคนเดียวจะเหงาน่ะค่ะ
แทนไท (เพื่อนพระเอก)
ถ้าเหงาผมก็คงพาใครสักคนมาด้วยแล้ว
รัญลดา (นางร้าย)
อ่อ...งั้นฉันขอตัว (เหอะ...ทำเป็นหยิ่ง) // หมุนตัว
แทนไท (เพื่อนพระเอก)
นั่งลงสิ // บอกพรางเงยหน้ามอง
รัญลดา (นางร้าย)
// หันกลับมายิ้มแล้วนั่งลงข้างๆ แทนไท
แทนไท (เพื่อนพระเอก)
คุณต้องการเท่าไหร่ 😏
รัญลดา (นางร้าย)
เท่าไหร่? อะไรคะ?
แทนไท (เพื่อนพระเอก)
ค่าตัวไง จะเอาเท่าไหร่ ผมไม่ชอบพูดซ้ำ
รัญลดา (นางร้าย)
ฉันไม่ใช่ผู้หญิงอย่างว่านะคุณ
แทนไท (เพื่อนพระเอก)
แล้วมาหาผมทำไม ถ้าไม่ใช่มาเสนอ...// มองรัญลดาหัวจรดเท้า
รัญลดา (นางร้าย)
ฉันก็แค่หาเพื่อนดื่ม ก็แค่นั้น // ยักไหล่เบาๆ
แทนไท (เพื่อนพระเอก)
เพื่อนเหรอ 🤨 // มองผ่านไปทางที่รัศมีนั่งอยู่ด้านหลัง
แทนไท (เพื่อนพระเอก)
ผมว่าเพื่อนคุณมีแล้วนะ แต่เอาเถอะ
แทนไท (เพื่อนพระเอก)
คุณเสนอ ถ้าผมไม่สนองก็คงจะไม่ได้ 😈
แทนไท (เพื่อนพระเอก)
// ลุกออกจากเก้าอี้
รัญลดา (นางร้าย)
คุณจะไปไหนคะ 😥
แทนไท (เพื่อนพระเอก)
ผมไม่ชอบที่คนเยอะๆ ไปหาที่เงียบๆ คุยกัน คุณว่าไง 😈
แทนไท (เพื่อนพระเอก)
// เดินออกไป
รัศมี (เพื่อนนางร้าย)
// เดินมาหาเพื่อน
รัศมี (เพื่อนนางร้าย)
ผู้ชายของแกไปซะแล้ว 😏
รัญลดา (นางร้าย)
คืนนี้แกกลับเองนะ ฉันมีธุระต่อ 😏
รัญลดา (นางร้าย)
// เดินแกมวิ่งตามแทนไทออกไป
รัญลดา (นางร้าย)
วันนี้คุณจะทำอะไรต่อคะ // ถามชายหนุ่มที่นอนอยู่ข้างๆ
แทนไท (เพื่อนพระเอก)
คุณถามทำไม
รัญลดา (นางร้าย)
ก็คุณบอกเองนี่คะ ว่าเพิ่งกลับมาจากอเมริกา
รัญลดา (นางร้าย)
คุณอาจจะไม่คุ้นชินกับที่นี่ ฉันเป็นไกด์ให้เอาไหมคะ 😊
แทนไท (เพื่อนพระเอก)
ไม่ต้อง // ตอบห้วนๆ
แทนไท (เพื่อนพระเอก)
นี่ของคุณ // หยิบเช็คออกมาวางให้รัญลดา
รัญลดา (นางร้าย)
อะ...อะไรคะ // หยิยเช็คเงินสดขึ้นมาดู
แทนไท (เพื่อนพระเอก)
ค่าตัว ไปได้แล้ว // ลุกจากเตียงเดินเข้าห้องน้ำ
รัญลดา (นางร้าย)
นี่คุณ ฉันไม่ได้ขายตัวนะ // ตะโกนตามหลังแทนไท
รัญลดา (นางร้าย)
// มองดูยอดเงินในเช็ค
รัญลดา (นางร้าย)
ตั้งแสนนึง ไม่เอาก็บ้าละ 😏 // ลุกขึ้นแต่งตัวแล้วเดินยิ้มร่าออกจากห้องไป
หลังจากรัญลดาออกจากห้องไปไม่นาน พนักงานโรงแรมก็นำอาหารเช้าขึ้นมาเสิร์ฟยังห้องพัก เนื่องจากห้อง VIP ลูกค้าไม่ต้องลงไปทานอาหารที่ห้องอาหาร แต่มีบริการรูมเซอร์วิส ส่งตรงถึงห้อง
ลลิลดา (เพื่อนนางเอก)
ติ๊ง ต่อง // กดกริ๊งหน้าห้องพัก
ลลิลดา (เพื่อนนางเอก)
บริการรูมเซอร์วิสค่ะ
ลลิลดา (เพื่อนนางเอก)
// ยืนรอสักพักเจ้าของห้องก็ออกมาเปิดประตูให้
แทนไท (เพื่อนพระเอก)
เธอเป็นใคร
ลลิลดา (เพื่อนนางเอก)
เป็นลูก....เป็นพนักงานของทางโรงแรมค่ะ ดิฉันนำอาหารเช้าขึ้นมาให้กับคุณลูกค้า
แทนไท (เพื่อนพระเอก)
อืม // เดินกลับเข้าห้อง
ลลิลดา (เพื่อนนางเอก)
// เข็นรถอาหารตามเข้าไป
แทนไท (เพื่อนพระเอก)
มองพอรึยัง ฉันจะได้ไปแต่งตัว // เมื่อเห็นหญิงสาวมองเขาไม่วางตาจึงเอ่ยขึ้น
ลลิลดา (เพื่อนนางเอก)
พอแล้ว...เอ่อ ไม่ใช่ค่ะ คือ...
แทนไทที่นุ่งเพียงผ้าขนหนูผืนเดียวยืนเท้าสะเอวมองหญิงสาวตรงหน้าอย่างเสียอารมณ์
แทนไท (เพื่อนพระเอก)
มองพอแล้วก็ออกไป
แทนไท (เพื่อนพระเอก)
ฉันไม่ได้ว่างมายืนแก้ผ้าให้เธอดูขนาดนั้น // เมื่อเห็นสาวเจ้าหน้าแดง จึงเอ่ยยั่ว
ลลิลดา (เพื่อนนางเอก)
ดิฉันขออนุญาติวางอาหารไว้บนโต๊ะด้านนั้นได้ไหมคะ // ชี้ไปที่โต๊ะด้านหลังแทนไท
แทนไท (เพื่อนพระเอก)
อืม // ตอบสั้นๆ แต่จ้องหน้าลลิลดานิ่ง
ลลิลดาเข็นรถขยับเข้าใกล้ๆ โต๊ะ แต่ด้วยความที่เป็นคนซุ่มซ่ามเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว บวกกับชายผ้าห่มที่หล่นลงมาจากเตียงทำให้หญิงสาวต้องสะดุด ลลิลดาสะดุดชายผ้าล้มหน้าคว่ำ ชายหนุ่มที่เห็นอยู่แล้วว่าเธอต้องสะดุดแน่ๆ ก็รีบเข้าไปคว้าตัวสาวเจ้าไว้ ตอนนี้แทนไทกอดลลิลดาไว้แน่น ในขณะที่หญิงสาวนั่งอยู่บนตักเขา
แทนไท (เพื่อนพระเอก)
เธออ่อยฉันเหรอ ห๊ะ!!! ยัยเฉิ่ม 😈
ลลิลดา (เพื่อนนางเอก)
ขะ...ขอโทษค่ะ ขอโทษค่ะ 😣
แทนไท (เพื่อนพระเอก)
อ่อยลูกค้าผู้ชายแบบนี้ทุกคนรึเปล่า 😏
ลลิลดา (เพื่อนนางเอก)
ลินไม่ได้อ่อยนะคะ ลินแค่สะดุด ทำไมคุณต้องพูดจาว่าร้ายลินด้วย 🥺
แทนไท (เพื่อนพระเอก)
หึ...มารยาหญิง ผู้หญิงอย่างเธอฉันเจอมาเยอะแล้ว มานี่สิฉันจะสนองให้ 😈
พูดจบแทนไทก็ดึงลลิลดาเข้ามากอด แม้ว่าจะไม่ค่อยชอบสักเท่าไหร่ เพราะเธอทั้งเฉิ่ม ทั้งเชย แต่แปลกที่เธอกลับปลุกเร้าอารมณ์ของเขาได้ เพียงแค่กอดเธอความต้องการของเขาก็พุ่งขึ้นจนไม่อาจสกัดกั้นได้
ลลิลดาดิ้นสุดแรงเท่าที่ตัวเองมี แต่มีหรือที่หญิงสาวตัวเล็กๆ จะสู้แรงผู้ชายตัวใหญ่ได้ แทนไทไม่ได้เบามือกับลลิลดามากนัก เพราะคิดว่าเธอคงผ่านผู้ชายมานับไม่ถ้วน แต่เขาคิดผิด เธอยังบริสุทธิ์ แม่เจ้า... แจ็คพอต เขาเป็นคนแรกหรือนี่ เมื่อรู้ดังนั้นชายหนุ่มจึงค่อยๆ ดำเนินเกมส์รักอย่างเชื่องช้า เพราะรู้ว่าถ้าเขาใช้ความดิบเถื่อนเกินไป เธอคงรับไม่ไหว เมื่อเกมส์รักสิ้นสุดลงแทนไทจึงหยิบเช็คมาเซ็นชื่อให้เธอ
แทนไท (เพื่อนพระเอก)
ช่องที่ใส่ตัวเลข เธอเขียนเอาเองก็แล้วกัน อยากได้เท่าไหร่ก็เขียนเอา เป็นค่าพรหมจรรย์ที่ฉันพรากของเธอมา 😈
ลลิลดา (เพื่อนนางเอก)
// หยิบเช็คขึ้นมาฉีกแล้วปาใส่หน้าแทนไท
ลลิลดา (เพื่อนนางเอก)
เก็บเงินของคุณไว้เถอะ ฉันไม่ต้องการ 😭
แทนไท (เพื่อนพระเอก)
😦 // อึ้งไปชั่วขณะ ไม่เคยมีผู้หญิงคนไหนปฏิเสธที่จะรับเงินจากเขาหลังจากเสร็จกิจกรรม
ลลิลดา (เพื่อนนางเอก)
😭 // รีบเก็บเสื้อผ้าที่กองอยู่กับพื้นมาสวมใส่ ก่อนจะวิ่งออกจากห้องไป
ทางด้านรัญลดา เมื่อออกจากห้องของแทนไท พร้อมกับเช็คเงินสด หนึ่งแสนบาท หญิงสาวก็นำไปขึ้นเงินในทันที ความจริงแล้วรัญลดาเป็นผู้หญิงรักสนุก ชอบเที่ยว ชอบปาร์ตี้ แต่ตลอดเวลาที่คบหากับคิมหันต์ เธอไม่เคยได้ออกมาปาร์ตี้เลย เพราะชายหนุ่มหวง เธอคบหาดูใจกับคิมหันต์มา 3 ปี เธอหวังเพียงมีชีวิตที่หรูหรา และได้สิ่งของราคาแพงจากเขาเอาไว้อวดเพื่อนๆ ของเธอเท่านั้น
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
