"นายน้อยซีคิวครับ" ข้ารับใช้ท่านนึงพูดเกริ่นชื่อของลูกชายผู้เป็นนาย
"อะไร.." เเต่ดูฝ่ายตรงข้ามจะไม่ค่อยอารมณ์ดีเสียเท่าไหร่นัก..ข้ารับใช้เห็นเช่นนั้นจึง ก้ำกึ่ง พูดออกไปก่อนที่เวลาจะล่วงเลยไปมากกว่านี้... "ท่านชายต้องการให้นายน้อยยอมรับข้อเสนอเเต่งงานกับคุณหนู ซิลฟี่ ภายในเย็นนี้น่ะครับ.." ข้ารับใช้พูดออกไปแบบ เก้ๆกังๆ เพราะเกรงว่าคู่สนทนาจะต้องอาละวาทเป็นเเน่...เเต่ตอนนี้นายน้อยกลับมีท่าทีเย็นชาพร้อมพูดออกมาว่า
"..นี่มันชีวิตข้าเเท้ๆ ทำไมจึงต้องถูกบีบบังคับเช่นนี้กัน..? ไหนลองบอกข้ามาสิ โมอาร์.."
ชายร่างสูงอายุราว(17) ได้เอ่ยถาม โมอาร์ ข้ารับใช้ของตน ก่อนที่โมอาร์จะเริ่มมีท่าทีกลัว..
"กระผมเเค่มาถามตามคำสั่งของท่านชายครับ ว่าจะเเต่งหรือไม่เเต่ง.." ในตอนนี้สีหน้าของนายน้อยเริ่มเย็นชาลงเรื่อยๆ ทำให้โมอาร์ที่ยืนดูอยู่พูดล้ำขอบเขตนอกเหนือคำสั่งของท่านชาย "ถ้านายน้อย..ไม่ต้องการเเต่งงาน
กระผมจะช่วยเองครับ...ถึงเเม้จะต้องมาโดนท่านชายตัดหัวตอนท้ายก็ตาม" โมอาร์พูดด้วยสีหน้าจริงจัง จึงทำให้ซีคิวชะงัก "ทำไมล่ะ?" ซีคิวถาม "กระผมเลี้ยงดูนายน้อยมาตั้งเเต่เด็ก..จึงเห็นนายน้อยเปรียบเสมือนลูกรัก..ถ้าต้องมาเห็นนายน้อยถูกบังคับกันเรื่องความรักเช่นนี้..ข้าน้อยไม่ยอมเป็นเเน่ครับ.." ในตอนนี้ซีคิวมองโมอาร์เเต่ก็ไม่ได้มีท่าทีที่เเปลกใจอะไรมากนัก.."โมอาร์.."ซีคิวเรียกชื่อของข้ารับใช้ก่อนที่จะมีคำหลังที่ทำให้โมอาร์ ชะงักออกมา...
..."มาหนีออกจากที่นี่กับข้าเถอะโมอาร์.."...
"ห้ะ..ไงนะ.." โมอาร์ถึงกับลืมใช้คำราชาศัพท์ไปชั่วขณะ..
"ข้าบอกว่า หนีออกจากราชวังกับข้าซะ"
ซีคิวยังย้ำคำเดิม เเล้วพูดด้วยสีหน้าที่เริ่มสดใสจึงทำให้โมอาร์ตอบปฏิเสธไม่ลงเท่าไหร่
"ค..คือว่ายังมีอีกหลายหนทา--" ยังไม่ทันที่โมอาร์จะพูดจบคำ ซีคิวก็รีบคว้ามือของโมอาร์ไปตรงหน้าต่าง พร้อมเปิดหน้าต่างออกเผยให้เห็นโลกภายนอกที่เต็มไปด้วยสีสันเพราะตั้งเเต่ทั้งสองคนเกิดมาก็ได้เเต่อยู่ในพระราชวัง ไม่ต่างจากถูกกักขังอยู่ในกรง..
"ข้าน่ะนะ..ไม่อยากอยู่เป็นนกในกรงเช่นนี้..เพราะงั้น..หนีไปกับผมนะครับ คุณพ่อ"
คำว่าคุณพ่อที่ซีคิวได้พูดออกมา ทำให้โมอาร์
ตื้นตันอย่างเเปลกใจ
"เข้าใจเเล้วครับ..หนีไปด้วยกันนะครับ!"
"อื้ม!" ซีคิวตอบโมอาร์อย่างดีใจ
..."ขอบคุณนะโมอาร์"...
.......
.......
.......
.......
.......
.......
.......
.......
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
