NovelToon NovelToon

มัดใจยัยองค์หญิงรัชทายาทแดนเหนือ

บทนำ

ครอบครัวของพวกเรามีความสุขมาก.. ท่านพ่อคือ เนรา อีธาน โอลิเวียร์ โอนาร์ต

ที่ 4 เป็นจักพรรดิผู้ปกครองซีดโลกเหนือ

ท่านพ่อของข้าตัวสูงใหญ่ผิวสีแทน เส้นผมดำขลับ ดวงตาสีม่วงสว่างดั่งอัญมนี และที่สำคัญ.. เขาคือเสือดำ สีดำดั่งราตรีนิสัยทั้งพ่อทั้งเยือกเย็น อบอุ่นและอ่อนโยน..

ส่วนท่าแม่ของข้าคือ ราเรีย เอิญ ผู้เคียงคู่จักพรรดิแห่งดินแดนทางเหนือ

ท่านแม่ของข้าเป็นแมวสีขาวนวลดั่งจันทรา

ข้ามีครบทุกอย่าง ทั้งบ้าน ความสุข ความสงบ และความรัก..

แต่แล้วความสงบสุขเหล่านั้นก็หายไป เมื่อนางมา..

......ลิเลียน เอมม่า บราเนอร์......

... เจ้าหญิงแห่งเผ่าสัตว์ นางมีหน้าตาสะสวย เส้นผมสีแดงนุ่มนวล ใบหน้าใสซื่อและซื่อบื้อ ผิวขาวออกซีดนิดๆ ผิวเนียนไร้จุดด่างพร่อย ริมฝีปากสีแดงสดดั่งแอปเปิ้ลสดๆ นํ้าเสียงที่อ่อนละมุน กลิ่นหอมหวานของดอกลิลลี่ท่านพ่อพานางมาแล้วบอกว่า“ต่อจากนี้ นางคือสนมของข้า”...

...มันเป็นเรื่องปกติที่จักพรรดิจะมีสนม แต่ทำไม..? ทำไมกันนะ? ทำไมท่านแม่ร้องไห้เช่นนั้น? แล้วทำไมสนมของท่านพ่อถึงหน้าไหว้หลังหลอกเช่นนี้?...

.......

.......

.............

.......

.......

.......

.......

อ่า... นางเอาเด็กที่ไหนมา? นางมาอยู่ได้ 3 วัน และหลังจากนั้นก็นั่งรถม้าไปรับเด็กคนนั้นมา?

ใครน่ะ? เด็กกำพร้า? หรือ.. ลูกของนาง? ไม่เห็นเข้าใจเลย..

...ΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩ...

... ถ้าไม่ดีตรงไหน โปรดอภัยในความไม่รู้ของแอดด้วยนะครับ แล้วลักษณะบุคลิกหรือนิสัยไม่ตรงตามความจริงยังไงก็ขออภัย แอดแค่แต่งตามจิตนาการ ยังไงก็ถ้ามีคำผิดหรือไม่ตรงตามราชาศัพท์ก็.. (ช่างแม่ม)ขออภัยอย่างสูง แอดไม่ได้ระเอียดรอบคอบอนาดนั้น ถึงรอบคอบรีดเดอร์ก็ไม่สนใจอยู่แล้ว(เพราะนี้ไม่ใช่นิยายเรื่องแรก) และก็อย่างมาคาดหวังอะไรจากผม ต่อจากนี้ก็ขอให้โปรดติดตามชม ขอบคุณที่หลงเข้ามา...

...ΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩ...

......ไบรอันต์ ไรค์ฟอร์ต โอลิเวีร์ย โอนาร์ต......

น่าขำสิ้นดี เขาไม่มีอะไรที่บงบอกว่าเป็นอมนุษย์เผ่าสัตว์เลย นี่มันมนุษย์ชัดๆ ‘หลังจากที่ศึกษามามนุษย์จะไม่มีหาง’ หลังจากที่คิดได้ดั่งนั้น ข้าจึงแอบดูเขาอาบนํ้า---

“ว๊ากกกกกกก!!!”เมื่อเขาเห็นข้า เขาก็ตะโกนลั่นพร้อมกับไม่วายเควี้ยงสบู่ในมือใส่ข้า

...^^^แผน E ล้มเหลว^^^...

และกาลเวลาก็ล่วงเลยไปเป็นเวลา 6 ปี ข้าและเขาก็อายุ ได้ 17 ปี ในวันจัดงานวันเกิดครบรอบ 17 ปีของเรา เขาก็ได้พบกับผู้ชายคนนั้น.. ผู้ชายที่มีใบหน้าคล้ายคลึงกับเขา จักพรรดิแห่งตะวันออก ผู้มีเส้นผมสีบลอนซีด นัยน์ตาสีดำสนิทเมื่อจ้องมองจะรู้จักราวกับจะถูกดูดเขาไป ใบหน้าอันน่าหลงใหล ส่วนสูงแบะกล้ามเนื้อ(?)ที่กำลังดี ใบหน้าเนียนขาวดั่งเทพบุตร จุติลงมาเกิด สายตาช่างเย็นชา.. ‘...’

...✴✴✴✴✴✴✴✴✴✴✴✴✴✴✴✴✴...

...✴ จบบทนำ ✴...

...✴ โปรดติดตามตอนต่อไป ✴...

...✴✴✴✴✴✴✴✴✴✴✴✴✴✴✴✴✴...

บทลวงที่ 1 สิ่งที่เปลี่ยนแปลง

“ท่านแม่เพคะ..”ท่านแม่ร้องไห้มาตั้งแต่เมื่อวาน ขอบตาที่เริ่มคลํ้าแล้วบวมมันทำให้เธอทำตัวไม่ถูก ท่านแม่ไม่เคยเป็นแบบนี้ มันไม่ควรเป็นแบบนี้สิ

ก๊อก ก๊อก ก๊อก

“ราเรีย!!”เสียงตะโกนข้างนอกนั้นคือท่านพ่อ.. ทำยังไงดี?

“ออกไป!! ไปให้พ้น!!”ท่านแม่ตะโกนออกไปด้วยนํ้าเสียงที่สะอื้นและเศร้าเสียใจ เหตุการณ์ในครั้งนี้ทำให้ข้าและท่านแม่เสทือนใจไม่น้อย ท่านพ่อพาผู้หญิงที่ไหนก็ไม่รู้มาบ้าน ความรู้สึกผิดหวังถาบถมท่านแม่จนแทบคลั่ง

“ราเรีย! ราเรียฟังผมก่อน!”ท่านพ่อยังไม่หยุดที่จะพยายามอธิบายอะไรให้ท่านแม่ฟัง

“ฉันไม่อยากฟังข้าแก้ตัวของตุณกับนังผู้หญิงคนนั้น!!”ท่านเเม่ใช้มือทั้งสองข้างอุดหูของข้าไว้“ชู่..”ท่านแม่คลี่ยิ้มอย่างอ่อนโยนให้กับข้าและกอดข้าของอบอุ่นและอ่อนโยน

“ฮ- ฮึก ท่านแม่ ฮือ.. ”เธอตัวสั่นระริกและกอดแม่ของเธอแน่นเหมือนเธอกลัวว่าแม่ของเธอจะเปลี่ยนไปอีกคน

“... เรีย ฟังฉันก่อนได้มั้ย? ขอร้องล่ะ”ท่านพ่อยังคงไม่หยุดที่จะอธิบายเรื่องทั้งให้ท่านแม่ฟัง แต่กระนั้นท่านก็ไม่ฟังและกอดข้าอย่างอ่อนโยนต่อไป

.......

.......

.......

.......

.......

...2 ชั่วโมงต่อมา...

แอ๊ด..

“ท่านแม่หลับแล้วค่ะ”ฉันพูดอย่างเฉื่อยชา

“คือ.. แม่เป็นยังไงบ้าง?”ท่านพ่อถามด้วยความเป็นห่วง รอยฝ่ามือที่ท่านแม่ตบท่านตบยังไม่จางหาย สายตาของเขาตอนนี้ดูออกง่ายมาก

“ต่อจากนี้ท่านแม่คงไม่อนุญาติให้เรียกท่านแม่ว่า‘ริน’หรอกนะคะ”

“เรน.. พ่อรู้ว่าลูกโกรธนะ แต่ช่วยเข้าใจพ่อได้มั้ย?”เขาพูดด้วยนํ้าเสียงที่รู้สึกผิดและเหนื่อยล้า แม้เขาจะดูสุขุมตลอดเวลา แต่เขาก็มีช่วงอ่อนแอเหมือนกันนิ?

“ไม่ได้โกรธค่ะ ท่านพ่อไม่ได้ทำผิด‘กฎหมาย’สักหน่อย? ท่านจะมาขอโทษทำไมกันเพคะ”ด้วยความไม่เคยชินทำให้ข้าเปลี่ยนคำสรรพนามแทบจะเกือบทั้งประโยค

“... ถ้าลูกโกรธก็เปลี่ยนคำสรรพนามตลอด แล้วก็จะทำเมินเหมือนไม่มีทั้งนั้นเลยนิ? จะไม่ใช้พ่อห่วงได้ยังไง?’’ท่านพ่อพูดพร้อมกับลูบหัวฉันอย่างแผ่วเบา“พ่อขอไปดูแม่หน่อยนะ”

“ค่ะ..”พอข้าตอบไปแบบนั้นท่านพ่อก็คลี่ยิ้มอ่อนเหมือนโล่งใจนิดๆ

.......

.......

.......

.......

.......

.......

... ในตอนนี้ข้ากำลังแอบมองท่านพ่อ ท่านแม่ แล้วก็สนมของท่านพ่อนั่งจ้องหน้ากันโดยไม่พูดอะไรมา 30 กว่านาทีแล้ว

“คือว่า...”

...**จบตอน...

......โปรดติดตามตอนต่อไป......

...ΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩ**...

...ใครมีความคิดพิเลนไปอ่านชื่อบทแปลกๆแบบแอดบ้าง...

...บทลวง \= บด-ทะ-ลวง \= บด-ลวง \= บะ-ทน-วง \= บด-ทล-วง...

...😱😱😱😱😱😱😱😱😱...

เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!

novel PDF download
NovelToon
เปิดประตูต่างภพ
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!