ปังๆ!!!! ปังๆ!!!!

"เปิดแล้ววว เปิดแล้วจร้าาา...!!!!"

"ไงจ้ะ!? คุณชารีน!"

"!!!!!!!!"

"ค่าห้อง5เดือน 20,000บาท รวมดอก! เมื่อไร่จะจ่าย?!"

"ป้าาา คือหนูจะจ่ายเมื่อครบปี~ หนูบอกป้าแล้วไง~"

"ครบปี?! ฉันจะได้เงินไหม?!"

"ได้สิป้า~ คนอย่างชารีนไม่มีทางโกหกแน่ๆ"

"ขอให้เป็นอย่างที่พูด! ไม่งั้น เธอต้องเก็บของออกไป!"

"คร้าาาาาา"

ปัง!!

ฟู่วววว โล่งอกไปที~

สวัสดี! ฉันชื่อชารีน อายุ25ปี อาชีพตกงาน ตกงาน แล้วก็ตกงาน ฐานะ~ จนยิ่งกว่าขอทาน ฉันพักอยู่ที่หอพักโครตๆจะโทรม อีกอย่างอะน่ะ..ฉันไม่ได้จ่ายค่าหอพักมาตั้ง5เดือนแน่ะ แต่ป้าเจ้าของหอพักก็ใจดี~ (หรอ?!) ให้ฉันพักต่ออีก7เดือน แต่ถ้าฉันมีเงินมาจ่าย ก็คงได้อยู่อีกต่อๆไป!

--แคททีน--

"ยัยแคททททท~ ครั้งนี้แกต้องช่วยฉันน่ะ~"

//อะไรของแกยัยชารีน?//

"แกหางานให้ฉันหน่อยน่ะ~น่ะ~ ขอร้องล้ะ~"

//แกจะทำงานอะไรล้ะ?//

"งานก็ไรก็ได้แก ฉันต้องการเงินมากกกก ค่าห้องฉันก็ยังไม่ได้จ่าย ไหนจะค่าโทรศัพท์ เงินที่ยืมพี่ไก่ พี่หมู พี่ปลา พี่ผึ้ง ก็ยังไม่ได้จ่าย! รวมแล้วเกือบ300,000เลยน่ะแก แกหางานให้ฉันหน่อยยยย "

// งานมันก็มีอยู่หรอก?! ว่าแต่แกจะทำหรือปล่าวล้ะ?//

"แน่นอนฉันทำ!!"

//งานในคลับในบรา แกโอเคไหม?//

"เอ่อ...โอเคร!"

//งั้นก็ดี CGLคลับ ฉันจะส่งที่อยู่ไปให้แกน่ะ!//

"ขอบคุณแกมากเพื่อนรัก ขอบคุณแกมาก~"

//ไม่ต้องขอบคุณฉันหรอก เพราะ...แกต้องมีรางวัลให้ฉัน พอดีฉันไม่ทำอะไรให้ใครฟรีๆ//

"ฉันจนขนาดนี้ แกยังจะมาเอาค่าหัวจากฉันอีก!"

//มันก็นิดนึง//

"รอฉันมีก่อนล้ะกัน~ แค่นี้น่ะ"

//คืนนี้เริ่มงานเลยละกัน เดี๋ยวฉันจะติดต่อให้//

"โอเคร"

ตู้ดด

สบายใจขึ้นเยอะเลยแหะ~ ไหนใครบอกว่าฉันตกอับล้ะ~ ตอนนี้ฉันกำลังจะมีเงิน~ คริคริ อยากรู้จังว่างานจะมาในรูปแบบไหน อดใจรอไม่ไหวววแล้วสิเนี้ย~

------------Chareen Talk end------------------

@CGLคลับ

ชารีน...เดินย่องมองๆอยู่ทางหน้าคลับ เธอไม่แน่ใจว่าเพื่อนสาวของเธอติดต่อให้เธอทำงานที่นี้หรือปล่าว แต่เอ้าว่ะ! เพื่อเงิน!

ประตูไนท์คลับเปิดออก เสียงเพลงดังกระหึ่ม กลิ่นเหล้าแอนกอฮอล์ คละคลุ้งไปทั่ว แสงไฟหลายหลากสีสาดส่องไปยังเหล่าบรรดานักท่องราตรีดิ์ที่ดูเมาส์มันส์กับเสียงจังหวะเพลง ตอนนี้เธอต้องเดินไปไหนต่อล้ะ?!

"นี่! เธอมายืนเกะกะทำไมหน้าประตู หลบไปสิย้ะ!"

"ค่ะๆ..."

ชารีนหันไปมองกลุ่มผู้หญิงที่เดินเข้ามาใหม่ การแต่งตัวของพวกเธอช่างเย้ายวนเหลือเกิน? นี่คือการแต่งตัวมาเที่ยวของสถานที่แบบนี้หรอ?

"ฉันมาผิดที่หรือปล่าวว้ะ?!"

เธอสบถพูดกับตัวเองเบาๆ ก่อนที่เธอจะรวบรวมความกล้า เดินไปถามพนักงานหน้าเคาว์เตอร์

"เอ่อ...สวัสดีค่ะ"

"สวัสดีครับ~ มีอะไรให้ผมช่วยหรือปล่าว? "

"คือฉันมาสมัครงานน่ะค่ะ..เพื่อนของฉันติดต่อให้แล้วน่ะค่ะ"

"อ๋อ..คงเป็นเด็กใหม่ที่ผู้จัดการพูดถึงสิน่ะครับ..คุณต้องไปพบกับผู้จัดการก่อนน่ะครับ"

"อ่อ.ขอบคุณน่ะค่ะว่าแต่ผู้จัดการอยู่ไหนหรอค่ะ?"

"...ชั้นสองครับ ห้องผู้จัดการ"

"อ่อค่ะ.."

พอได้คำตอบ! ชารีนรีบก้าวเท้าจ้ำอ้าวไปที่ชั้นสอง! เอาว้ะ!! จะได้งานแล้ว!!

ตุบ!!!!

"โอ้ย!!!"

"ชิส์! คนยิ่งรีบๆอยู่!"

เสียงสบถของฝ่ายตรงข้ามพูดขึ้น....เขาไม่แม้แต่จะมองชารีนที่ล้มลง สายตาของเขาจับจ้องไปที่นาฬิเรือนแพง ก่อนที่จะยื้นมือมาพยุงคนที่ล้มลง!

"ชักช้า! เธอเป็นง่อยหรอ?"

"ไม่ได้เป็น!! แต่มันเจ็บ! นายจะเดินดูทางหน่อยไม่ได้หรือไง?!"

"แล้วใครบอกให้เธอมาขว้างทาง"

"นี่! ใครกันแน่ที่ขว้างทางห้ะ!"

ชารีนพูดขึ้นบ้าง! พอลุกขึ้นได้จากการช่วยของคนที่ชนเธอ(อย่างไม่เต็มใจ) เธอก็ต่อปากต่อคำไอ้ผู้ชายคนนี้อย่างเต็มที่!

"ฉันหรอ? ที่ขว้างทาง"

"ช้ะ..ใช่!!!!"

ชารีนเริ่มพูดตระกุกตระกัก พอมองไอ้ผู้ชายตรงหน้า ทำไมเธอรู้สึกผวาแบบนี้! หน้าตาพร้อมที่จะจู่จอมเธอแบบนี้ ใครจะไม่กลัวบ้างล้ะ!

"หึ!...ฉันไม่ผิด หลบไป!"

"ชะ..เชิญ!!"

ร่างสูงเดินออกไป! ทำให้ชารีนที่กลัวอยู่นั้นเริ่มหายใจทั่วท้องขึ้น! เวย์รูส ลูกชายคนเล็กของตระกูลฟริซ มีพี่ชายอีกหนึ่งคนคือ ไวรันย์ คลับที่ชารีนมาทำงาน ก็เป็นคลับของไวรันย์พี่ชายของเวย์รูส! แคททีนเพื่อนสาวของชารีนก็ลืมบอกเรื่องนี้ไป...ชารีนผู้น่าสงสาร~

----- Chareen talk --------

เรื่องมันมีอยู่ว่า....เมื่อกี้ฉันเกือบตาย!!! ก็เมื่อกี้มีผู้ชายที่ไหนไม่รู้มาชนฉันล้มลง แต่กลับไม่มีคำขอโทษออกจากปากตานั้นสักคำ?! แถมยัง..เอ่อ..ทำหน้าทำตาน่ากลัวมากด้วย...ถึงจะหน้าตาดีมากก็เถ้อะ สายตาที่มองมาที่ฉันเหมือนฉันเป็นนักโทษ ที่กำลังจะได้รับการประหารชีวิตเลยแหละ! แต่ชิส์! แค่ผู้ชายคนเดียวทำฉันเสียเวลามากกกก~ ตอนนี้ฉันต้องรีบไปพบผู้จัดการก่อนสิน่ะ!

ก็อกๆ ก็อกๆ ก็อกๆ

แอร็ด...

"เธอมีอะไร?"

ฉันยังไม่ทันที่จะเอ่ยปากแนะนำตัวอะไร ผู้หญิงตรงหน้าก็เอ่ยถามขึ้น การแต่งตัวของเธอก็เย้ายวนพอๆกับสาวๆชั้นล่างเมื่อกี้เลย...แต่ดูสง่ากว่านิดๆ

"ฉันมาสมัครงานค่ะ เพื่อนของฉันติดต่อมาแล้ว"

"อ่อ...เพื่อนของอิแคททีนสิน่ะ?"

"อ่าาา ใช่ค่ะ ฉันชารีนน่ะคะ"

"โอเคร ฉันส้ม เด็กที่นี้เรียกฉันว่าเจ๊ เธอมาใหม่ก็รีบๆไปแต่งตัวส้ะ!"

"ห้ะ? เอ่อ..แล้วไม่มีใบสัญญาการทำงานแบบนี้หรอค่ะ?"

"สัญยงสัญญาอะไร ที่นี้ไม่มีหรอก ใครมาทำงานก็ได้เงินแค่นั้นแหละ! เธอทำงานพนักงานแผนกเด็กเสิร์ฟน่ะ!"

"อ่าาา...ค่ะๆ"

"ตามฉันมา"

ฉันเดินตามผู้จัดการหรือเจ๊ส้มมาติดๆ ระหว่างทางเจ๊ส้มก็บอกรายละเอียดนิดหน่อย ยังไงส้ะฉันก็ไม่ชินเท่าไร่ อายุตั้ง25ปีแล้ว พึ่งเคยมาในที่แบบนี้เป็นครั้งแรก เคยเห็นแต่ในหนังละคร ไม่เห็นจะเหมือนของจริงเลยสักนิด

"ชารีน! ที่เป็นห้องแต่งตัวของเหล่าเด็กเสิร์ฟ จำเอาไหวล้ะ?!"

"ค่ะๆ"

"เดี๋ยวฉันจะฝากเธอให้กับยัยนับดาวมันน่ะ รออยู่ที่นี้! แต่งตัวรอฉันล้ะกัน ชุดอยู่ในตู้"

"โอเครค่ะ!"

เจ๊ส้มเดินออกไป ฉันก็รีบไปหยิบชุด ก่อนที่จะไปแต่งตัว....ชักช้าไม่ได้ เวลาเป็นเงินเป็นทอง

"อ่ะ?! แน่ใจนี้คือชุด!!"

ความจริงแล้ว..มันก็คือชุด แต่ฉันไม่ค่อยแน่ใจว่าใช่ชุดที่ฉันควรใส่หรือปล่าว? ชุดบ้าอะไร! สั้นมากกกก~ ยิ่งเป็นกระโปรงด้วย! สั้นเห็นขาอ่อนเลยล้ะจร้า! นี่ถ้าฉันใส่ชุดตัวนี้ คงจะไม่โดนลากใช่ไหมน่ะ?! หก้มทีเห็นขอบตูดเลยจะบอกให้!

"เห้!!! เธอเป็นใครเนี้ย?"

ฉันรีบหันไปที่หน้าประตู เป็นผู้หญิงผมบ็อบสั้น หน้าตาหมวยๆ อายุคง18-19

"ฉันเป็นพนักงานใหม่ของที่นี้ ชื่อชารีน"

"เด็กใหม่หรอ? ไม่เห็นอิเจ๊แจ้งอะไรเลย"

"มันกระทันหันมากๆเลยไงล้ะ"

"อ่อ..ดีล่ะ ฉันชื่อไอซ์น่ะ ทำงานที่นี้ได้3เดือน"

"อ่อ...อื้ม งั้นฝากเนื้อฝากตัวด้วยล้ะกัน! "

"แล้วเธออายุเท่าไร่ล้ะ?"

"25ปี"

"หรอ?! งั้นเรียกเจ๊ละกันน่ะ เจ๊ชารีนนน~"

"เอางั้นก็ได้~"

ไอซ์กำลังเรียนอยู่มหาลัยปี1 เธอเรียนคณะมนุษย์ ความฝันของเธอคือการได้ทำงานกับชาวต่างชาติ ความฝันไกลกว่าฉันตั้งเยอะ ตอนที่ฉันเรียนมหาลัยความคิดเดียวที่ฉันมีคือการมีสามีหล่อๆแบบนี้อ่ะ~ \\

"แล้วเจ๊มีแฟนยังอะ?"

"ยังหรอก!"

"เจ๊แก่แล้วน่ะ! ควรมีแฟนได้แล้ว!"

"ปากเสีย! ฉันยังไม่แก่สักหน่อย! ฉันสวยและหุ่นดีขนาดนี้ หาเมื่อไร่ก็ได้จะบอกให้"

"55555~ งั้นหรอ~ งั้นไอซ์ไปทำงานก่อนน่ะเจ๊ ไว้คุยกันไหม่~ คุยกับเจ๊สนุกจัง~ คริคริ"

ฉันนั่งรออยู่สักพัก หลังจากที่ไอซ์ออกไป เจ๊ส้มก็เข้ามากับผู้หญิงคนหนึ่ง~ หน้าตาสวยมากกกกกกกก~

"ยัยดาว นี่ชารีน เป็นเด็กใหม่ยัยแคททีนฝากมา"

"อ่อ..เคร ชื่อชารีนใช่ไหม?"

"ใช่คะ"

"งั้นฉันฝากแกดูแลชารีนด้วย พอดีไม่ค่อยรู้เรื่องเท่าไร่"

เหมือนโดนด่าอยู่เลยแหะ!?

"โอเครเจ๊..."

เจ๊ส้มยิ้มหวานๆให้ฉันทีหนึ่งก่อนที่จะเดินออกไป~

"ฉันไม่ได้หน้ากลัวขนาดนั้นสักหน่อย ทำตัวสบายๆเลยจร้าา นังชะนี~"

"เอ้ะ?"

"ฉันเป็นตุ้ดย้ะ! นี่อย่าบอกว่ามองไม่ออก"

"ห้ะ!!!?"

ไม่อยากจะเชื่อเลยสักนิด!! นี่ไปทำอะไรมาบ้างสวยจนผู้หญิงยังอายอ่ะเอาตรงๆ! สวยมากกกก

"โอเคร!ไม่เชื่อไม่เป็นไร่ ฉันดูก็รู้ว่าหล่อนไม่ใส หล่อนซ่าจะตาย~"

"ดูออกด้วยหรอ?! มีตาทิพย์หรือปล่าว?"

"ยัยบ้า! ฉันว่าแหละ! เป็นเพื่อนของอิแคทใช่ป้ะ"

"ใช่แคททีนเพื่อนฉันเอง"

"โอเคร เรียกฉันว่านับดาว แล้วถ้าได้ยินคนอื่นเรียกชื่ออื่นก็อย่าเรียกตามละกัน?!"

"ชื่ออะไรหรอ ที่ว่าชื่ออื่น?"

"กรศักดิ์น่ะสิ! เข้าใจใหม ชื่อนี้คือชื่อต้องห้าม ห้ามพูดเลยเด็ดขาด!"

"คงเป็นชื่อเก่าของเธอสิน่ะ"

"ยัยบ้า!!! ไม่ใช่โว้ย! พอเลย! ไปทำงาน~ ฉันมีเวลาไม่มากน่ะย้ะ~นังชะนี"

นับดาวพาฉันเดินแนะนำงานรอบๆ ฉันก็ว่าน่าจะโอเครอยู่ ค่าหัวต่อเดือนอยู่ที่1หมื่นบาท แต่อาจจะได้เยอะกว่านั้นเพราะแต่ละวันจะมีแขกมาให้ทิปถ้าทำตัวดีแบบนี้ เงินดีมากด้วย~ แบบนี้รวยแน่เรา~

"นี่พี่กร.อุ้ย~ พี่ดาว มีแขกโต๊ะ445 วอสก้าสาม โซดา3 "

"อิไอซ์!! บอกว่าห้ามเรียกชื่อเก่ากู!"

"ขอโทษคร้าาา เค้าลืมมม เอ้าเจ๊ชารีน~"

"ว่าไง~~"

"สนิทกับพี่ดาวหรอเนี้ย~ แย่ล้ะ~ พี่ชารีนยิ่งใสๆอยู่.. ไปอยู่กับพี่ดาวได้ไง~"

"ไปไกลๆอิไอซ์ โต๊ะ445ใช่ไหม?"

"ใช่แล้วค่ะ~"

ไอซ์พูดจบก็ยิ้มยี่กว้างๆ แล้วเดินไปทำงานต่อ

"ต่อไปตาเธอแล้วล้ะ~ ชารีน"

"โอเคร! พร้อม!"

"นี่ถาดน่ะจ้ะ~ ไปจัดเครื่องดื่มแล้วก็เดินไปที่โต๊ะ445! แถว6!"

"ค่าา คุณกรศักดิ์"

"อิชารีน!!!!!!"

"คริคริ~"

ฉันพูดจบก็วิ่งหนีจากรังสีเริงแสงของนับดาว ฉันเดินไปที่ห้องเครื่องดื่ม ก่อนที่จะจัดเครื่องตามที่ไอซ์บอก

"วอสก้า3 โซดา3 พร้อม!"

พอจัดเตรียมของที่ต้องการเสร็จ ฉันก็เดินไปที่โต๊ะดังกล่าว

ผู้ชายยยจร้าา ผู้ชายย~ ผู้ชายเต็มไปหมดเลย~ อุ้ย~ ลืมตัว~

คือจะพูดยังไงดีล้ะให้ภาพลักษณ์ของฉันเป็นสาวใสๆ เพราะมองไปทางไหนก็มีแต่ผู้ชาย โต๊ะนี้ก็เป็นกลุ่มใหญ่ๆ อยู่กันหลายคน

"วะ..วอสก้า..และโซดาได้แล้วคร้า"

ฉันพูดตระกุกตระกักเล็กน้อย เวลาเห็นผู้ชายหล่อๆกน้าตาดีๆทีเดียวเยอะๆ หลายๆคน ติ่งความแรดมันก็ทำงานน่ะสิ้~ จนแล้วไม่เจียมตัวก็ชารีนเนี้ยแหละ

"หุ้ยยย~ ขอบคุณคร้าบบบ"

ผู้ชายหนึ่งในโต๊ะพูดขึ้น ก่อนที่จะรับเครื่องดื่มจากฉัน

"เด็กใหม่ใช่ไหมครับ?"

"อ่าา..ใช่ค่ะ พึ่งมาทำงานวันนี้วันแรก ไม่ค่อยชินเท่าไร่!?"

เสียงแอ็บขั้นสุดๆ~ ฉันต้องอยู่ในภาพลักษณ์สาวใสๆ สไตล์น่ารักๆ

"บ้านผมมีเงินน่ะครับ..ถ้าไม่ชินไปอยู่กับผมได้.."

ผู้ชายคนหล่ออีกคนพูดเสริม ฉันอยากจะตอบกลับไปว่าโอเครมากกกก แต่ทำไม่ได้ ได้แต่ยืนยิ้มม

"ว่าแต่ไม่อยากจะดื่มกับพวกผมหน่อยหรอครับ?"

ตกลงดีไหมน่ะ? ยัยนับดาวบอกว่าถ้าแขกชวนดื่มต้องดื่มให้มีสะติเพราะมันมีทั้งข้อดีแล้วก็ข้อเสีย ข้อดีคือเผลอๆอาจจะได้ทิปเล็กๆน้อยๆ ข้อเสียก็เมาบ้าง และก็อาจจะมียาปลุกอารมณ์เพิ่มด้วย

"ลองดูก็ได้ค่ะ.."

เอ้าว้ะ! มาถึงขั้นนี้แล้ว ลองหน่อยล้ะกัน!

"แล้วคนสวยชงเหล้าเป็นหรือปล่าว?"

ผู้ชายอีกคนพูดขึ้นบ้าง..

"ก็พอได้อยู่ค่ะ"

"งั้นผมขอเข้มๆเลยครับคนสวย~"

ฉันยิ้มรับทีหนึ่งก่อนที่จะหันไปชงเครื่องดื่มตามคำขอ ไม่เห็นจะยากอะไรเลยน่ะก็แค่ชงๆแค่นั้นแหละ

พอชงเสร็จฉันก็ส่งเครื่องดื่มไปให้ผู้ชายดังกล่าว

พวกเขาก็บอกให้ฉันแนะนำตัว ฉะนก็แนะนำตัวไปลางๆ บอกทั้งชื่อ อายุ

ดื่มๆ เล่นๆ ไปสักพัก ร่างสูงอีกคนก็ปรากฎตัวขึ้นมา ฉันก็ไม่ได้สนใจเท่าไร่เพราะฉันก็มัวแต่เพลินชงเหล้าให้คนนู่นที คนนี้ที

"ไอ้เวย์รูสกว่ามึงจะเสด็จมาน่ะครับ~ กี่น้ำครับวันนี้~"

"อย่าเสือก ไอ้เวร!"

เสียงคุ้นๆแหะ~ ฉันก็หันไปมองหน้าผู้ชายคนที่มาใหม่! ชัดเลย!!!! ไอ้หน้าโหดนี้!

"เวรแล้วไง~"

ฉันสบถเบาๆ

"งั้นมึงมาก็ดี พี่มึงรับพนักงานใหม่มาว้ะโครตน่ารักเลย"

"หรอ?!"

"ใช่ดิ้! พี่ชารีนครับ ผม

ขอเข้มๆอีกแก้วคร้าบบ"

"ดะ..ได้ค่ะ.."

ฉันยิ้มนิดๆ ก้มนิดๆ ไอ้หน้าโหดมันคงจำฉันไม่ได้หรอกน่ะ!?"

"นึกว่าใคร! ทำไมกูครุ้นๆ"

วะ..เวรแล้ว..

"อะไรของมึงไอ้เวย์รูส?"

"กูเกือบไปนัดสาย ก็เพราะอินี้แหละ?!"

"พี่ชารีนน่ะหรอ?"

"อื้ม!"

ตายแล้ววว ชารีนตายอีกแล้ววววว