"โมๆ วันนี้ออกไปดริ้งกันไหม^๐^"

เสียงของไอ้เฟิร์นเพื่อนสนิทกระซิบถามฉันเบาๆ ระหว่างที่พวกเรากำลังนั่งเรียนวิชาภาษาอังกฤษ ซึ่งเป็นคาบสุดท้ายของวันนี้ ฉันไงหน้าขึ้นมาจากเขียนที่ใช้รองหัวนอนตากหมอนแล้วก็มองไปที่เพื่อนร่างเล็กอย่างง่วงๆ ก่อนที่จะพยักหน้าหงึกหงักเป็นการตกลง

"ไปๆฉันกำลังเบื่อพอดีเลย-๐-

ฉันรีบกระซิบบอกเพื่อนร่างเล็กค่อยๆ ก่อนจะซุกหัวลงที่แขนของตัวเองอีกครั้งอย่างง่วงจัด-_- วิชาภาษาอังกฤษไม่น่าเบื่อที่สุดเลย โชคดีจริงๆ ที่มีมิสเตอร์เลซี่อาจารย์ผู้สอนได้เห็นพลังทอร์นาโดของไอ้ปาล์มเพื่อนอีกคนที่กำลังหลับสนิทอยู่ข้างๆ ฉันเมื่อเดือนที่แล้วอาจารย์เลยไม่กล้าปลุก ก็เมื่อตอนที่อาจารย์พยายามทำโทษไอ้ปาล์มที่กำลังนอนในห้องสมุดสุดท้ายตัวของอาจารย์เองก็ลงเอยที่โรงพยาบาล และหลังจากนั้นอาจารย์ไม่กล้าปลุกพวกเราอีกเลย ฉันว่าอาจารย์กลายเป็นคนวิตกจริตไปเลยล่ะ -_- ช่วยไม่ได้จริงๆน่ะ ใครอยากให้มาหาเรื่องกับไอ้ปาล์มสาวจอมโหดแห่งเกรดสิเอ็ดล่ะการแกล้งอาจารย์เนี่ยมันโปรดปรานมากซะด้วย

ออออดดดดดดดดดดดดดด

เสียงออดหมดคราบดังขึ้น ตามก็ตื่นขึ้นโดยอัตโนมัติโดยที่ฉันกับเฟิร์นไม่ต้องออกแรงปลุก

(ปลุกไอ้ปาล์มต้องใช้แรงเยอะจริงๆ เลย)

ทันทีที่ออกจากห้องของพวกเราก็เอ๋ยปากชวนไอ้ปาล์มไปด้วย

"โอเค" ไอ้ปาล์มตอบตงลงอย่างไม่ลังเล แล้วก็เอามือถืออกมาโทรไปที่บ้านให้เอารถมาจอดไว้ ที่หลังโรงเรียน

"เรียบร้อย" ปานบอกจากวางสาย เราทั้ง 3 ก็รีบไปที่หลังโรงเรียนทันที

ตอนนี้เพิ่งเลิกเรียนทำให้มีเด็กนักเรียนในชุดสีเทาแดงวุ่นวายไปทั้งโรงเรียน เครื่องแบบของโรงเรียนนี้ สำหรับม.ปลายผู้หญิงจะเป็นกระโปรงสีเทาเข้มสั้นเหนือหัวเข่า เสื้อสีแขนยาวสีเทาอ่อนและเนคไทสีเทาเข้มเช่นเดียวกับสีกระโปรงที่มีตราของโรงเรียนปักอยู่ ส่วนของนักเรียนหญิงม.ต้น ก็คล้ายกันแต่ต่างกันตรงที่ว่า จะใส่เป็นเสื้อปกทหารเรือสีเทาและมัดโบว์แทน และของผู้ชายจะเป็นเหมือนกันหมด คือ กางเกงสีเทาเข้ม เสื้อสีเท่าอ่อน และเน็ตไมค์ บางคนที่เคร่งครัดกับกฎของโรงเรียนอย่างเช่น พวกประธานและคณะ

กรรมการนักเรียน อาจจะใส่สูทสีเทาเข้ม หรือเสื้อกั๊กสีเทาเข้มด้วยก็ได้ แต่ส่วนมากไม่มีใครใส่หรอกเพราะอากาศค่อนข้างร้อนน่ะ

ที่Windermere St Anne'College มีแก๊งที่ใหญ่ที่สุดชื่อว่า Exampli Gratia หรือที่รู้จักกันดีในนามแก๊งตัวอย่าง และพวกเราทั้งสามก็อยู่ในแก๊งนี้ แก๊งเจ้าพ่อโรงเรียนที่ชอบทำตัวเหนือกฎโรงเรียนอยู่ตลอดเวลา

พวกเราทั้งสามคนกำลังมุ่งตรงไปที่โรงฝึกงานเก่าแก่หลังโรงเรียนซึ่งเป็นที่สิงสถิตของพวกเด็กนักเรียนตัวอย่างทั้งหลาย ที่ข้างๆโรงฝึกงานที่ว่ามีต้นไม้เก่าแก่ ที่พวกเราเรียกว่า "คุณทวด"อยู่ติดกับกำแพงของโรงเรียนที่มีความสูงถึงสามเมตร และคุณทวดก็คือทางหนีออกจากโรงเรียนของแก๊งตัวอย่าง

ฟิ้วววว~!!!! พึ่บ

ฉันกระโดดลงมาจากที่สูงสามเมตรอย่างชำนาญ หวิวแฮะ <->

ไม่นานเพื่อนรักทั้งสองก็กระโดดตามฉันลงมา เดินตามถนนเล็กๆแคบๆ ที่ปลายทางของถนนสายนี้คือ ป่าช้า\=๐\=;; พวกเราเดินไปสักพักโดยไม่คุยอะไรกันเลยจนกระทั่งพบรถคันสีดำใหม่เอี่ยมของไอ้ปาล์มที่เพิ่งถอยมาเมื่อตอนปิดเทอมนี่เอง

"ไป Blue Sky" เฟิร์นบอกอย่างอารมณ์ดี หลังจากที่พวกเรานั่งประจำที่กันเรียบร้อย สิ้นคำเฟิร์น ไอ้ปาล์มก็ออกรถไปด้วยความเร็วสูงทันที

"เฮ้ ค่อยๆ ไปก็ได้ ฉันยังไม่อยากตายนะโว้ย<๐>" ฉันรีบโวยขึ้นมาเพราะไอ้ปาล์มเหยียบคันเร่งจนมิด \=_-\= ฉันเข้าใจนะว่าแกเป็นแฟนนะสิน่ะ แต่เห็นใจคนที่ยังไม่มีแฟนไม่ได้หรือไง ฉันยังไม่ได้ลงเอยกับหนูว่าหนุ่มฮอตอันดับหนึ่งของโรงเรียนเลยนะT^T

l

......

..."เรื่องของแกเว้ย-๐-!!"...

"ถ้าฉันรอดไปเนี่ย ฉันจะแย่งแฟนแก คอยดูสิ!!"

แล้วเข็มบอกความเร็วก็ลดมาเป็นแปดสิบกิโลเมตรต่อชั่วโมงอย่างกะทันหัน ท้องกับสายตาเชือดเฉือนของไอ้ปาล์มที่ส่งมาให้ฉัน\=_\=ต้องใช้ไม้นี้แหละไม่งั้นจะยอมผ่อนหรอ -_-

หลังจากนั้นไม่นานพวกเราก็มาถึง Blue Sky ครบทั้งสามสิบสอง ส่วนฉันกับไอ้เฟิร์นเดินเข้าไปในร้านก่อน ส่วนไอ้ปาล์มเอารถไปจอดไว้ที่ที่ร้านจอดรถหลังร้าน

"เฮ้ย สวยว่ะOoO!!" ฉันออกปากชม สุดยอดไปเลยช่างเป็นผับที่สวยจริงๆ > - < ทุกสิ่งทุกอย่างถูกตกแต่งให้เป็นสีฟ้าหมดเลย กลับอยู่บนสวรรค์แน่ะ แต่มืดๆ

อึมครึมไปหน่อยหรือพวกฉันมาเร็วไปนะเดี๋ยวค่ำๆ คงเปิดไฟเองละมั้ง อึ๊ยย ถ้าเปิดไฟคงสวยกว่านี้มาก อยากเห็นจังเลย ~_~

"ใช่สิ^_^" เฟิร์น ยิ้มร่า แล้วก็พาฉันไปนั่งบนโซฟาชุดหนึ่งในมุมมืด

"ฉันมาที่นี่อาทิตย์ก่อนนะ เห็นมันสวยดีเลยอยากให้พวกแกมาดูด้วย นี่เป็นร้านอาหารอิตาเลียนกึ่งผับเลนน่ะ เป็นไง ^^"

"ก็สวยดี แต่ว่าพนักงานแต่งตัวตลกว่ะ.-_-;" ฉันย่อตัวลงไปกระซิบบอกไอ้เฟิร์น (ร้อยเจ็ดสิบเซ็นต์ VS ร้อยห้าสิบเซ็นต์) ขณะที่พนักงานคนหนึ่งใส่ชุดเทพบุตรเดินผ่านไป

" เหรอ เหะๆ ^ ^"ไอ้เฟิร์นยิ้มแห้งๆ

"รับอะไรดีครับ^ ^"

พนักงานชายในชุดเทพบุตร(ชุดสูทสีขาว มีปีกด้วย)ถามอย่างสุภาพ แต่ฉันแอบสังเกตว่าหมอนี่มันแอบเก๊กเสียนิดหน่อย เชอะ! นี่คงจะเห็นว่าไอ้เฟิร์นมันน่ารักล่ะสิ ให้ตาย! ยิ่งเห็นสายตาที่มันมองให้ฟื้นฉันก็ยิ่งเอียน -_- เอ๋อเร๋อ แกน่ะเทียบอะไรไม่ได้กับแฟนของเฟิร์นเลยล่ะ

"เฮ้ย เอาอะไรดีวะ ไอ้โม--O--"เฟิร์นกระซิบ ฉันเบาๆ

"เอาเหมือนเดิม\=O\=" ฉันตอบ แล้วก็โบกมือ ไปยังไอ้ปาล์มที่เพิ่งเดินเข้ามาในร้าน

"เอ่อ เหมือนเดิมก็โค้กแก้วหนึ่งให้ไอ้ปาล์ม ของฉันขอเป็นน้ำมะนาวแล้วก็ของแก..."

"โกโก้ปั่น"

เอ๋อเร๋อ (พนักงานชายคนนั้นน่ะ) เลิกคิ้วขึ้นสูงและทำหน้ายิ่งกว่าเดิมอีก\=_\=;

"เอ่อ\=O\=;;"

พนักงานคนนั้นพูดอึดอัก แล้วก็มองพวกเราแปลกๆ เป็นช่วงเวลาเดียวกับที่ฟาร์มเดินมาถึงโต๊ะพอดี

"ไม่มีเมนูโกโก้ปั่นหรอคะ-_-?"ฉันถามขึ้น พลางอ่านรายการอาหาร ในเมนู อู๊วว์ พาสต้า มีแต่ของอ้วนๆทั้งนั้นเลย ให้ตายสิ...กะว่าจะไดเอทพอดีเลย ถ้าสั่งพิซซ่ามากินก่อนนอนฉันต้อง ซิท- อัพ อีกสามร้อยครั้งสิเนี่ย>-<;;

"อ่อ มีครับๆ กรุณารอสักครู่นะครับ^^;;" เอ๋อเร๋อพูดรัวเร็ว ยิ้มเจื่อนๆให้ฉันและเดินจากไป

"พนักงานทำตัวแปลกๆ ว่ะ-๐-"" ปาล์มที่เพิ่งเดินสวนทางกับนายอีเอ๋อคนนั้นพูดขึ้นแล้วก็นั่งลงตรงข้ามฉัน

"พูดเหมือนไอ้โมเลย-_-" ไอ้เฟิร์น บอกขณะเอาปากกากับสมุดออกมา

"ก็มันจริงหรือเปล่าล่ะ ฉันคงไม่พูดอะไรเลย ถ้าหมอนั่นมันหน้าตาดีกว่านี้-.,- ฉันบอก

พวกฉันไม่ได้ออกมาดริ้ง อย่างที่พูดแต่อย่างใด แค่พูดให้มันดูเวอร์ๆ หน่อยก็เท่านั้น ^ ^ อันที่จริงแล้วพวกเราชอบสำรวจไปตามผับ ตามบาร์ต่างๆ ของเมืองนี้ เพราะพวกเราทั้งสามคนสัญญากันว่า ถ้าเรียนจบเมื่อไหร่จะลองสร้างผับหรือไนท์คลับขึ้นมาร่วมกัน เพราะฉะนั้นถ้ามีเวลาว่าง พวกเราทั้งสามก็จะออกมาสำรวจและหาข้อมูล เกี่ยวกับสถานบันเทิงกัน และดูเหมือนว่าตั้งแต่ไอ้ปาล์มได้รถมาเนี่ย พวกเราจะว่างกันทุกวันเลย ^O^;

น้ำครับคุณผู้หญิงที่แสนน่ารัก^O^~`` นายเอ๋อพนักงานเสิร์ฟพูดขึ้นและวางเครื่องดื่มของพวกเราลง

\=O\=;;อึ้งค่ะ....

เหะๆ ขอบคุณนะค่ะ^^;`` ไอ้เฟิร์นที่ดูเหมือนจะมีสติกว่าเพื่อน ตอบกลับไปแล้วก็หันมามองหน้าของฉันกับไอ้ปาล์มที่อึ่งกิมกี่ ไม่ขยับไปไหน

เหมือนโดนคำพูดนั้นสาบเอาไว้-__-"

"คุณผู้หญิงที่แสนน่ารัก\=_ _ _ _\=;;;

"คุณผู้หญิงที่แสนน่ารัก\=_ _ _ _\=;;;

"คุณผู้หญิงที่เเสนน่ารัก\=_ _ _ _\=;;;

"แกรู้สึกเหมือนฉันไหม บี 1\=O\=;;;"ไอ้ปาล์มถามฉัน

"ฉันก็รู้สึกเหมือนกับแก นั่นแหละ บี 2\=O\=;;;"

"แกรู้สึกว่ายังไงวะ-_-"

"รู้สึกว่าไอ้เอ๋อมันเอาอะไรมองแก่ถึงพูดอย่างนั้นถ้าเป็นฉันก็ว่าไปอย่าง^--^"

อุ้ย~ดูสิไอ้โม ดูเงาแกสิ ไม่เห็นมีหัวเลย มันแปลว่าแกกำลังจะตายเร็วๆ นี้แหละ^^++"

เฮือก!!\=O\=;;;ฉันพูดความจริงทำเป็นรับไม่ได้-_-

"ดูสิมีคนเข้ามาแล้วล่ะ"เฟิร์นปรามฉันกับปาล์บุ้ยหน้าไปทางประตูทางเข้า

กลุ่มสาวๆ ประมาณ 3-4 คนได้ เดินเข้ามาในร้านอย่างอารมณ์ดีรู้สึกว่าจะดีมากซะด้วย

ก็พาอ้าปากหัวเราะใส่แบบที่ว่าน้องทรายคุณแม่

ขอร้องมาเห็นต้องอับอายฆ่าตัวตายไปเกิดใหม่เลยล่ะ...น่าเกลียดชะมัดหน้าตาก็งั้นงั้นแหละ-_-

"นี่หรอที่แกเรียกว่าคนนั้นน่ะ"ฉันกระซิบถามไอ้เฟิร์นเบาๆ พลางมองไปทางพวกนั้นอย่างรังเกียจ

พวกนั้นเดินผ่านมาโต๊ะของพวกเราไปพวกนั้นยังใส่เครื่องแบบนักเรียนด้วยซึ่งดูคุ้นๆตามากกระโปรงสีดำเสื้อแขนยาวสีขาวและไทค์สีแดงนั้นคุ้นมากๆ แต่ฉันก็ยังนึกไม่ออกอยู่ดีว่าพวกนี้มาจากโรงเรียนอะไร ฉันยังคงมองที่พวกนั้นอยู่และพยายามเพ่งไปที่ตรารถโรงเรียนของพวกเธอ

กระเป๋าเสื้อ ยัยตัวที่คนเล็กสุดในกลุ่มนั้นชะงักและก็มองมาที่พวกฉัน 3 คนเหมือนกันเพิ่งสังเกตเห็น ก่อนจะมองพวกเราตั้งแต่หัวจรดเท้าแล้วก็เบะปาก

"มองอย่างนี้หมายความว่ายังไงวะ-__-^^"

ไอ้ปาล์มระเบิดคำถามออกมาเสียงดังตาม

นิสัยวู่วามบ้าเลือดของมัน

"หมายความว่ายังไงหรอ...ก็หมายความ

อย่างที่มองแหละ"

เด็กสาวที่แต่งหน้าจัดจ้านคนหนึ่งก้าวออกมาข้างหน้าพูดขึ้นพลางเบะปากและยักไหล่เล็กน้อยอย่างดัดจริต อ๊าย>-<ยัยคนนี้ งิ้ว ๆ งิ้วชัดๆ เลย

ยัยคนนี้เดี่ยงแน่ๆ ฉันบอกได้เลยแม้จะไม่มีสายเลือดนักพยากรณ์ก็เหอะไอ้ต้นปาล์มสาวโหดแห่ง เกรดสิบเอ็ด ไม่ปล่อยหล่อนไว้แน่ น่าสนุกจังเลยเเฮะ^^+

"ฉันกินโค้กเสร็จเมื่อไหร่ฉันจะการแกแน่-__-++ไอ้ปาล์มบอกและรีบยกแก้วโค้กขึ้นดูดเข้าไปอย่างเร็ว--).(--แล้วก็เดินเข้าไปใกล้ๆพวกนั้น

ฟู่ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด-)O(-

ไอ้ปาล์มพ่นน้ำใส่พวกนั้น ...ว้าก-O-;นี่มันอะไรกันยัยเพื่อนรัก>< ฉันมองไปที่หน้าไอ้ปรามซึ่งกำลังทำหน้าสะใจอย่างอึ้งๆ ขณะที่เด็กสาวพวกนั้นพากันถอยออกไป

"กรี๊ดโดดโดดโดดโดดโดด><"

พวกนั้นกรี๊ดออกมา แหม!~ ทำอย่างกับโดนน้ำมนต์\=__+ฮ่าๆ

เป็นยังไงล่ะ ไอ้ปาล์มไม่หยุดแค่นี้แน่ๆ

"อุ้ย !!O-oปาล์ม เอาน้ำมนต์ไปสาดใส่เขาทำไมน่ะไม่รู้กับกระสือมันกลัวน้ำมนต์ฮิฮิ^O^ฉันจีบปากจีบคอพูดเสียงดังจริตก่อนที่จะหัวเราะเสียงดังแบบที่พวกนั้นทำเมื่อตอนเข้ามาแรกๆ

"อุ้ย!! ร้องโหยหวนเหมือนชนีจังเลยอ่ะ อันที่จริงหน้าพวกเธอก็คล้ายๆ ชะนีนะ แทบจะแยกแยะไม่ออกเลยล่ะ คิกๆๆๆ^O^~"ไอ้เฟิร์นเสริมแล้วก็หัวเราะอย่างเหยียดหยามและสะใจ

พวกนั้นเดินก้าวเข้ามาใกล้ๆอีก หลังจากที่ถอยห่างออกไปเมื่อสักครู่ เด็กผู้หญิงที่แต่งหน้าจัดจ้านก้าวออกมาข้างหน้าสุดจ้องมองพวกเราอย่างโกรธจัด น้ำโค้กที่ไอ้ปาล์มพ่นออกไปเมื่อกี้ทำให้เครื่องสำอางบนหน้าของหล่อนเลื่อนออกไปนิดหน่อย