เล่ห์ร้ายนายเทพบุตร
ตอนที่1
ตระกูลใหญ่เเห่งเมืองa ร่ำรวยมหาศาล มีอำนาจล้นมือ ขาดก็เเต่"ความสุข" พี่น้องเเย่งชิงอำนาจกัน ทุกคนเกิดมาเพื่อเป็นใหญ่
"ทุกคน รีบช่วยกันดับไฟเร็ว!!"
คิมหันต์
วันนี้มาถึงจนได้.. ชั้นชะล่าใจเกินไป
ควันโขมงเต็มไปหมด ในบ้านพักตากอากาศหลังหรูประเทศc ที่มีคุณชายน้อยของตระกูลเลิศวชิรสกุลอาศัยอยู่
คิมหันต์ชายหนุ่มวัย25ปี ได้รับขนานนามว่าเป็นอัจฉริยะของตระกูลเลิศวชิรสกุล ตอนนี้เขาเรียนจบปริญาเอกเเล้ว
วันพรุ่งนี้เขาก็จะได้กลับบ้านไปหาครอบครัวที่ไม่อบอุ่นของเขา ครอบครัวที่มีเเต่การเเย่งชิง เขาต้องกลับไปรับตำเเหน่งต่อจากคุณปู่ของเขา ซึ่งนี่ก็คือชนวนเหตุของเรื่องนี้
เขาคิดไว้อยู่เเล้วว่าเรื่องเเบบนี้มันจะต้องเกิดขึ้น
คิมหันต์
หาทางออกไม่ได้เลย.. เเค่กๆ//สำลักควัน
ปึง!! //เสียงถีบประตูเข้ามา
เมธิน(เลขาคิมหันต์)
คุณชายครับ
เมธิน(เลขาคิมหันต์)
ขอโทษที่มาช้านะครับ
เมธิน คนดูเเลคนสนิทของคิมหันต์
คิมหันต์
มะ.. ไม่เป็นไร//ไร้เรี่ยวเเรง
เขาไร้เรี่ยวเเรงที่จะพูด มันร้อนรุ่มไปหมดเพราะจมอยู่ในกองเพลิงเป็นเวลานาน
เมธิน(เลขาคิมหันต์)
รีบออกจากที่นี่กันเถอะครับ😰
เมธินรีบพยุงเจ้านายของเขาออกจากห้อง ตอนนี้คิมหันต์ไม่มีเเม้เเต่เเรงที่จะยืนด้วยตนเอง เขาอยู่ข้างในเป็นเวลานาน เเม้เขาเอาผ้าชุบน้ำปิดจมูกไว้ ก็ไม่ได้หมายความว่าควันโขมงเหล่านั้นจะเข้าไปในร่างกายเขาไม่ได้
ตอนนี้ข่าวเเพร่ไปทั่ว บ้านพักของคุณชายน้อยเลิศวชิรสกุล ถูกไฟมอดไปทั้งหลัง เจ้าตัวติดอยู่ในห้องเป็นเวลานาน เขาถูกไฟคลอกจนเสียโฉม
คิมหันต์กำลังพักรักษาตัวอยู่ที่โรงพยาบาลxxx ประเทศc
เมธิน(เลขาคิมหันต์)
คุณชายครับ
เมธิน(เลขาคิมหันต์)
จะทำเเบบนี้จริงๆหรอครับ.. //เป็นห่วง
เมธิน(เลขาคิมหันต์)
คุณผู้หญิงทราบคงเป็นห่วงเเย่
คิมหันต์ตอบสั้นๆก่อนหลับตาลง คนพวกนั้นต้องการให้เขาเป็นเเบบนี้ บางทีการที่เขากลายเป็นคนอ่อนเเอในสายตาทุกคนเเม่ของเขาอาจจะไม่เดือดร้อนไปมากกว่านี้ก็ได้
เเม่ของเขาต้องเสียพ่อไปก็เพราะการเเก่งเเย่งชิงอำนาจกันเเบบนี้ การที่เขาไม่เสียชีวิตเพราะโดนไฟคลอกถือว่าโชคดีเเล้ว ใครจะคิดล่ะว่าอัจฉริยะอย่างเขาอยู่ๆก็กลายเป็นคนพิการขึ้นมา ป่านนี้คนพวกนั้นคงได้ใจกันเเย่เเล้ว
คิดหรอว่าคนอย่างเขาจะยอมง่ายๆ ทุกอย่างที่เป็นของเขา เขาจะค่อยๆทวงมันคืนมาให้หมด ปล่อยให้คนพวกนั้นได้ใจไปเถอะ วิธีเเบบนี้เป็นทางเลือกที่โง่เขลาสิ้นดี เขาไม่ใช่คนที่จะคิดอะไรตื้นเขินเเบบนี้หรอก ก็ใครให้เขาเกิดมาในตระกูลเเบบนี้กัน เล่ห์ก็ต้องเเลกมาด้วยกล เรื่องเเบบนี้มันอยู่ในสายเลือดอยู่เเล้วล่ะ
คิมหันต์ได้รับการรักษาเป็นอย่างดีหลังจากเกิดเหตุการณ์ครั้งนั้น เเม้ว่าจะไม่ได้ร้ายเเรงเท่าในข่าวก็ตามเเต่เขาก็ได้รับบาดเจ็บพอสมควร
ญดา(เเม่คิมหันต์)
ลูกรัก.. //น้ำตาไหล
ญดาที่เห็นสภาพลูกชาย กำลังนั่งรถเข็นอยู่ ตามร่างกายพันไปด้วยผ้าก๊อซ เพื่อปกปิดผิวหนังที่ถูกเผาไหม้
วันนี้เธอมาประเทศc เพื่อมารับคิมหันต์กลับบ้าน
ญดา(เเม่คิมหันต์)
ลูกคงลำบากน่าดู.. ฮึก
ญดาพยายามที่จะไม่ร้องไห้ เพราะเธอกลัวลูกจะคิดมาก เเต่เธอก็ควบคุมตัวเองไม่อยู่
ญดา(เเม่คิมหันต์)
ไม่เป็นอะไรได้ยังไง ดูร่างกายลูกสิ
ญดา(เเม่คิมหันต์)
หน้าตาของลูกเสียโฉมหมดเเล้ว//ร่ำไห้ใหญ่
ยิ่งพูดเธอก็ยิ่งปวดใจ ลูกชายของเธอทั้งคนทำไมต้องมาเจออะไรเเบบนี้ เป็นเพราะเธอโชคร้ายได้เเต่งงานเข้ามาในตระกูลนี้เเท้ๆ
เมธิน(เลขาคิมหันต์)
.... //ยืนดูเหตุการณ์อยู่เงียบๆ
ญดา(เเม่คิมหันต์)
วันนี้เเม่มารับ
ญดา(เเม่คิมหันต์)
เรากลับบ้านไปอยู่ด้วยกันนะลูก
ญดา(เเม่คิมหันต์)
เเม่จะหาหมอดีๆ ที่เชี่ยวชาญในด้านผิวหนังมารักษาลูก
ญดา(เเม่คิมหันต์)
ลูกจะได้ปลูกถ่ายผิวหนังใหม่
ญดา(เเม่คิมหันต์)
เเละกลับไปเป็นคิมหันต์คนเดิมนะ.. //ยิ้มอ่อน
สำหรับเธอเเล้วเเม้ความหวังจะมีเพียงเล็กน้อย เเต่เธอก็จะทำให้ลูกชายของเธอกลับมาเป็นคนเดิมให้ได้ ถึงปากเธอจะยิ้มออกมา เเต่ก็ไม่ได้หมายความว่าเธอจะไม่ปวดใจ เธอเเค่พยายามที่จะปลอบใจลูกชายเธออยู่เเค่นั้นเอง
คิมหันต์เป็นคนพูดน้อยตั้งเเต่เด็ก เขาเป็นคนที่เข้มเเข็งมากๆญดารู้ดี ดูจากสภาพลูกชายของเธอเเล้ว
เเม้เขาจะไม่ปริปากพูดว่าเจ็บปวดก็ตาม เเต่เธอก็มองออกว่าตลอด2ปีมานี้ลูกชายของเธอลำบากมากเเค่ไหน
ตอนที่2
หลังจากที่ญดารับคิมหันต์กลับมาเธอก็พาลูกชายของเธอไปพักที่วิลล่าหลังหรูที่ไกลออกไปจากตัวเมืองไม่มาก
ญดา(เเม่คิมหันต์)
ให้เเม่อยู่เป็นเพื่อนไหมลูก//เป็นห่วง
คิมหันต์
ผมดูเเลตัวเองได้
คิมหันต์ตอบด้วยเสียงเรียบ เขาเริ่มรู้สึกเจ็บปวดข้างในเมื่อเห็นว่าเเม่ของเขามองว่าเขากลายเป็นคนอ่อนเเอ เเม้เขาจะเดินไม่ได้เเต่เขาก็ดูเเลตัวเองได้
ญดา(เเม่คิมหันต์)
ลูกไม่ให้เเม่อยู่ดูเเลก็ไม่เป็นไร
ญดา(เเม่คิมหันต์)
เเต่สภาพของลูกตอนนี้
ญดา(เเม่คิมหันต์)
ลูกควรจะมีผู้หญิงสักคนคอยดูเเลอยู่ข้างๆนะ
คิมหันต์
หึ.. สภาพเเบบนี้น่ะหรอ//ในใจ
คิมหันต์หันมองญดาด้วยสีหน้าที่เรียบนิ่งไม่ได้ตอบคำถามอะไรออกไปก่อนหันหน้าออกอย่างเมินเฉย เขาเเค่รู้สึกไม่พอใจที่เเม่ของเขามองว่าเขากลายเป็นสวะคนหนึ่งที่ช่วยเหลือตัวเองไม่ได้ไปเเล้ว
เขาไม่ได้ต้องการให้ใครมาดูเเลเขา เเค่คิดเขาก็รู้สึกสมเพชตัวเองจะเเย่
เมธิน(เลขาคิมหันต์)
ผมก็อยู่.. คุณผู้หญิงอย่าห่วงเลยครับ
ญดาถอนหายใจอย่างอดไม่ได้
ญดา(เเม่คิมหันต์)
คิมหันต์งั้นเเม่กลับบ้านใหญ่ก่อนนะลูก
ญดา(เเม่คิมหันต์)
เดี๋ยวเเม่จะบอกคุณปู่ของลูกให้นะ//ยิ้ม
เมธิน(เลขาคิมหันต์)
ผมไปส่งนะครับ
ญดา(เเม่คิมหันต์)
ไม่เป็นไรหรอก
ญดา(เเม่คิมหันต์)
ฉันฝากลูกชายของฉันด้วย
เมธิน(เลขาคิมหันต์)
ครับ//โค้ง
เมธิน(เลขาคิมหันต์)
คุณชายครับ
เมธิน(เลขาคิมหันต์)
จะอาบน้ำเลยไหมครับ
คิมหันต์หันหน้าไปทางเมธินสีหน้าเขาไร้อารมณ์โดยสิ้นเชิงก่อนตอบออกไปว่า..
เมธินไม่ได้ซักไซ้หาความเพิ่ม เขาเพียงเเต่โค้งลงเล็กน้อยก่อนออกจากห้องไปตามคำสั่ง
คิมหันยังคงนั่งอยู่หน้าระเบียงภายในห้องนอนกว้าง เขามองไปที่ดวงจันทร์ใหญ่พลางคิดอะไรเรื่อยเปื่อย
คิมหันต์
ฉันไม่ต้องการให้ใครมาดูเเลฉัน
คิมหันต์
หึ.. ไร้สาระสิ้นดี
ชายหนุ่มนึกถึงคำพูดของเเม่ของเขา "ลูกควรจะมีผู้หญิงสักคนคอยดูเเลอยู่ข้างๆนะ" คำพูดนั้นทำให้เขานึกถึงเเฟนสาวที่หายตัวไปอย่างไร้วี่แววหลังจากเกิดเหตุการณ์เมื่อ2ปีก่อน
นอกจากผู้หญิงคนนั้นที่เขาไว้ใจมากที่สุดในชีวิตเเล้ว จะยังมีใครที่จะมาเเทนที่เธอได้อีกกัน ขนาดเธอบอกว่าเธอรักเขาเธอยังทิ้งเขาไปได้ นับประสาอะไรกับคนอื่นกันล่ะ
เขาพูดออกมาด้วยน้ำเสียงที่เย็นชา ชีวิตนี้เขาไม่จำเป็นต้องพึ่งพาใคร คนที่คอยอยู่เคียงข้างเขาก็ยิ่งไม่จำเป็น
ชายหนุ่มมองออกไปด้านนอกหน้าต่างภายใต้เเสงจันทร์ที่กำลังสอดส่องเข้ามา เขาค่อยๆคลายผ้าก๊อซพันเเผลออกจากร่างกายของเขา
ภายในห้องมืดปรากฏเงาของชายหนุ่มที่นั่งอยู่บนวีลเเชร์ ใบหน้าที่สมบูรณ์เเบบ เเละผิวที่ขาวเนียนไร้รอยผิวไหม้บนร่างกาย เเม้จะเป็นผู้ชายที่ดูดีไร้ที่ติขนาดนี้เเต่เเล้วยังไงล่ะ ตราบใดที่เขายังไม่สามารถเดินด้วยตัวเองได้มันก็หน้าสมเพชอยู่ดี
หน้าตาดีเเค่อย่างเดียวเเล้วยังไง มันก็เเค่รูปลักษณ์ภายนอกของเขาเท่านั้น เขาก็เเค่ชายพิการคนหนึ่งต่อให้มีหน้าตาที่ดูดีเเค่ไหนเเล้วมันจะสำคัญอะไรกันล่ะ เขาไม่จำเป็นต้องเปิดเผยมันให้ใครรู้สักหน่อย
เมธิน(เลขาคิมหันต์)
อาหารมื้อเย็นของคุณชายเรียบร้อยรึยัง
เเม่บ้าน
เรียบร้อยเเล้วค่ะ
เเม่บ้าน
ให้ดิฉันยกไปให้เลยมั้ยคะ
เมธิน(เลขาคิมหันต์)
ไม่เป็นไรเดียวฉันเอาไปเอง
พูดจบเมธินก็ยกอาหารขึ้นไปให้คิมหันต์ด้านบน เขาอยู่ดูเเลคิมหันมานาน เขารู้ดีว่าคิมหันต์ไม่ชอบให้ใครมายุ่งเวลาที่เขากำลังอารมณ์ไม่ดีอยู่
เเละต้นเหตุเป็นเพราะอะไรทำไมอยู่ๆคิมหันต์ถึงเป็นเเบบนี้เขาก็รู้ดีเช่นกัน ก็เพราะก่อนหน้านี้คุณผู้หญิงพูดถึงเรื่องที่อยากให้ลูกชายของเธอมีผู้หญิงมาคอยดูเเลอยู่ข้างๆ คำพูดประโยคนี้น่าจะทำให้เจ้านายของเขาคิดถึงหญิงสารเลวคนนั้นเเน่นอน
ตลอดระยะเวลา2ปีมานี้เมธินพยายามตามหาตัวลีน่า(เเฟนสาวของคิมหันต์)เเต่ก็ไม่พบเธอเเม้เเต่เงา เธอคงจะรับไม่ได้ที่อยู่ดีๆเเฟนหนุ่มหน้าตาดีอย่างคิมหันต์อยู่ๆก็กลายเป็นเพียงชายพิการหน้าตาอัปลักษณ์คนหนึ่ง เธอก็เลยหนีหายไปดื้อๆอย่างนั้น
หารู้ไม่ว่าเจ้านายของเขาไม่ได้ขี้ริ้วขี้เหร่อย่างในข่าวที่ถูกปล่อยออกไปสักหน่อย ก็เเค่เดินไม่ได้ก็เท่านั้นเอง อีกเดี๋ยวเดียวก็คงจะรักษาให้กลับมาเดินได้อีกครั้งถึงวันนั้นเธอจะต้องเสียใจเเน่นอน เมธินคิด
เรื่องนี้มีเพียงเเค่คนดูเเลอย่างใกล้ชิดเช่นเมธินเท่านั้นที่รู้ เเม้เเต่ญดาที่เป็นเเม่เเท้ๆเองยังไม่รู้เรื่องนี้เลย ผิวหนังของคิมหันต์ไม่ได้ถูกเผาไหม้จริงๆที่เขาพันผ้าก๊อซรอบใบหน้าเเละร่างกายของเขาเพราะเเค่อยากจะตบตาเหล่าญาติพี่น้องของเขาเท่านั้น
ส่วนเรื่องที่เขาเดินไม่ได้นั้นคือเรื่องจริง เพราะก่อนที่เมธินจะเข้าไปช่วยคิมหันต์ภายในบ้าน คิมหันต์ได้ถูกคานไม้ด้านบนที่ถูกไฟเผาไหม้หักตกลงมาทับขาของเขาอย่างจังพอดี ทำให้โดนเข้ากับเส้นประสาทจนทำให้เกิดอาการชาไร้ความรู้สึกใดๆราวกับคนที่เป็นอัมพาตจนไม่สามารถเดินได้ด้วยตนเองจนต้องนั่งวีลแชร์มาจนถึงทุกวันนี้
:คุณชายครับได้เวลาทานอาหารเย็นเเล้วครับ
คิมหันต์
ฉันบอกว่าฉันจะอยู่คนเดียวไง
เสียงคิมหันต์ตะโกนออกไปด้วยความหงุดหงิด ทุกครั้งที่เขาคิดถึงผู้หญิงคนนั้นเขาจะเป็นเเบบนี้อยู่เรื่อย ก็เเน่ล่ะจะมีผู้หญิงคนไหนยอมสละชีวิตอันสุขสบายของตัวเองมาดูเเลคนพิการอย่างเขากัน
เมธินถอนหายใจออกมาเล็กน้อยอย่างห้ามไม่ได้ ยังไงเขาจำเป็นต้องขัดคำสั่งของคิมหันต์เพื่อเข้าไปอยู่ดี ทั้งวันมานี้คิมหันต์ยังไม่ได้กินอะไรเลย
เขานั่งอยู่ที่เดิมมาหลายชั่วโมงเเล้วเกรงว่าถ้าไม่ขยับร่างกายเลยจะไม่ดีต่อตัวของเขาเอง
เมธิน(เลขาคิมหันต์)
//เปิดประตู
คิมหันต์
นายกล้าขึ้นมากนะ💢 //ขมวดคิ้ว
เมธิน(เลขาคิมหันต์)
ผมต้องขอโทษที่ขัดคำสั่งครับ😥//กลัวเล็กน้อย
เมธิน(เลขาคิมหันต์)
เเต่ว่าร่างกายของคุณต้องพักผ่อน
เมธิน(เลขาคิมหันต์)
ทานอาหารสักหน่อยเถอะครับ
คิมหันต์เห็นท่าทางของเมธินที่ดูกลัวเขาจนฉี่เเทบราดเขาก็หันหน้าออกเเล้วพูดว่า..
คิมหันต์
เดี๋ยวฉันจะกินมันเอง
คิมหันต์ตอบออกไปด้วยน้ำเสียงที่เย็นชาเล็กน้อยเเน่นอนว่าขาเขาพิการเเต่มือเขาไม่ได้พิการสักหน่อย เขาไม่จำเป็นต้องให้ใครมาดูเเล
เมธิน(เลขาคิมหันต์)
ก็ได้ครับ
ตอนที่3
คิมหันต์มองไปที่อาหารบนโต๊ะก่อนที่เขาจะบังคับวีลแชร์ให้เคลื่อนที่เข้าไปใกล้ๆ
เขานั่งทานอาหารภายในห้องคนเดียว เมื่อเขาทานอาหารเสร็จเขาก็บอกเมธินที่ยืนเฝ้าเขาอยู่หน้าประตูตลอดเวลา ให้เข้ามายกจานอาหารของเขาลงไปข้างล่าง
คิมหันต์ตะโกนเรียกออกไปคำเดียวเมธินก็รีบเข้ามาในทันที
เมธิน(เลขาคิมหันต์)
ครับคุณชาย
เมธิน(เลขาคิมหันต์)
เดี๋ยวผมเอาไปเก็บให้เดี๋ยวนี้ครับ
คิมหันต์
นายไปได้เเล้ว ฉันจะไปอาบน้ำ
เมธิน(เลขาคิมหันต์)
งั้นเดี๋ยวผมช่วยนะครับ
คิมหันต์ชักสีหน้าไร้อารมณ์ขึ้นมาทันทีเมื่อเห็นว่าลูกน้องของเขาจะยื่นมือมาช่วยเหลือเขา ยิ่งทำเเบบนี้มันก็ยิ่งทำให้เขาไม่สามารถทำอะไรด้วยตัวเองได้สักที ครั้งนี้เขาจะอาบน้ำด้วยตัวเองให้ได้
คิมหันต์
วันนี้ฉันจะอาบเอง
เมธิน(เลขาคิมหันต์)
เเต่คุณชายยังไม่เเข็งเเรงดีนะครับ//เป็นห่วง
คิมหันต์
ถ้านายยังทำเเบบนี้ก็ลาออกไปซะ.. //เย็นชา
เมธิน(เลขาคิมหันต์)
เข้าใจเเล้วครับ
พูดจบเมธินก็ออกจากห้องไปเเต่โดยดี
หลังจากเมธินออกไปคิมหันต์ก็บังคับวีลแชร์ให้เคลื่อนที่ไปยังหน้าห้องน้ำ ครั้งนี้เป็นครั้งเเรกที่เขาจะเข้าห้องน้ำไปด้วยตัวเอง เพราะปกติจะมีเมธินคอยช่วยพยุงเขาเข้าไป ส่วนเรื่องอาบน้ำเขาอาบเองโดยปกติอยู่เเล้ว พออาบเสร็จเขาก็จะเรียกให้เมธินเข้ามาช่วยพาเขาออกไป เเต่วันนี้เขาจะลองทำมันด้วยตัวเอง
คิมหันต์
ฮึบ..//พยายามลุก
คิมหันต์พยายามพยุงตัวเองให้ลุกขึ้นจากวีลแชร์ เเต่เมื่อเขาลุกขึ้นได้เขาก็ล้มลงไปทันที
คิมหันต์
ฮ่ะๆ.. น่าสมเพชสิ้นดี
คิมหันต์
เเค่ยืนฉันยังยืนไม่ได้เลย//กัดฟัน
คิมหันต์หัวเราะตัวเองออกมาอย่างน่าสมเพช ก่อนที่เขาจะค่อยๆคลานเข้าไปข้างในห้องน้ำเรื่อยๆ
เมื่อเข้าไปเเล้วคิมหันต์ก็พยายามลุกขึ้นยืนหลายๆครั้ง เเต่เขาก็ยังคงล้มลงทุกครั้ง เนื่องจากขาของเขามันไร้เรี่ยวแรงเเละไร้ความรู้สึกใดๆ จนในที่สุดเขาก็เหนื่อยเเละล้มเลิกความตั้งใจนี้ไปก่อนเปิดน้ำใส่ไปในอ่างจนเต็ม
คิมหันต์
//ถอดเสื้อผ้าออก
คิมหันต์ค่อยๆปลดกระดุดเสื้อเชิ้ตสีดำออกเผยให้เห็นเรือนร่างที่สมบูรณ์เเบบเนื่องจากเมื่อก่อนเขาเป็นคนที่ออกกำลังกายเป็นประจำ
เมื่อเขาถอดชุดเเละกางเกงออกจนหมดเขาก็พยุงตัวเองลงไปเเช่ในอ่างอาบน้ำ
คิมหันต์
เฮ้ออ.. วันนี้ก็เท่านี้ก่อนก็เเล้วกัน
เขาถอนหายใจออกมาอย่างห้ามไม่ได้ เเน่นอนว่าเขายังไม่ยอมเเพ้ที่จะสู้ต่อในวันพรุ่งนี้
ญดามาหาลูกชายของเธอที่วิลล่าหลังใหญ่
ญดา(เเม่คิมหันต์)
คิมหันต์วันนี้เเม่มารับลูกไปไหว้คุณปู่
ญดา(เเม่คิมหันต์)
คุณปู่บ่นคิดถึงลูกใหญ่เเล้ว//ยิ้ม
คิมหันต์เพิ่งจะอาบน้ำเเต่งตัวเสร็จไม่นานเเม่ของเขาก็มาหาเขาเเต่เช้าเเล้ว
ถ้าพูดถึงบ้านหลังนั้นคนที่ดีกับคิมหันต์จริงๆก็คงมีเเค่คุณปู่ของเขาเท่านั้นเเหละ นี่เลยไม่ต้องเเปลกใจว่าทำไมเป้าหมายที่ทุกคนต้องการทำลายคือเขา
เเละเเน่นอนว่าพวกเขาทำไม่สำเร็จเพราะคิมหันต์ไม่ตายเหมือนกับพ่อของเขา เพียงเเค่กลายเป็นชายพิการทั้งที่อายุยังน้อยเท่านั้นเอง
ญดา(เเม่คิมหันต์)
เมื่อวานเเม่ขอโทษนะลูก
ญดาจับมือของคิมหันก่อนที่จะพูดออกมา
ญดา(เเม่คิมหันต์)
เเม่ไม่รู้ว่าลูกยังลืมผู้หญิงคนนั้นไม่ได้
คิมหันต์
อย่าพูดถึงเธออีก //เรียบนิ่ง
คิมหันต์ตอบกลับอย่างเรียบนิ่งก่อนที่เขาจะหันหน้าออกไป เขาไม่อยากให้ใครพูดถึงเธอ เขาอยากจะลืมเธอไปซะเดี๋ยวนี้
ญดา(เเม่คิมหันต์)
เเม่เข้าใจเเล้ว//ยิ้มอ่อน
เห็นว่าลูกชายดูเมินเฉยต่อผู้หญิงคนนั้นเธอเองก็รู้สึกดีอยู่หรอก เเต่ว่าลึกๆเเล้วเธอกลับคิดว่าลูกชายของเธอยังไม่ลืมผู้หญิงคนนั้นเเน่ๆ
เเค่ลูกชายเธอเป็นเเบบนี้ผู้หญิงทุกคนที่เคยเข้าหาเขากลับหนีหายไปหมด รวมถึงผู้หญิงที่โชคดีอย่างลีน่าด้วย ก่อนหน้านี้เธอเป็นคนตามตื้อคิมหันต์เองเเท้ๆ พอลูกชายของเธอรักเธอขนาดนี้เเล้วเธอกลับทิ้งเขาได้อย่างไร้เยื่อใย
ญดา(เเม่คิมหันต์)
//น้ำตาไหลออกมา
อยู่ๆน้ำตาของญดาก็ไหลออกมาเธอสงสารลูกชายของเธอ เเละเธอก็หวังลึกๆว่าจะมีผู้หญิงสักคนที่รักลูกชายของเธอจริงๆโดยไม่สนใจเรื่องรูปลักษณ์ภายนอกของเขาได้
เพราะอะไรก็ไม่เเน่ไม่นอน บางทีผิวสวยๆที่ถูกไฟเผาอาจจะไม่กลับมาเป็นเหมือนเดิมได้อีก เขาอาจจะต้องอยู่ในสภาพไม่ต่างไปจากผีไปเเบบนี้จนตาย เเถมยังต้องนั่งรถเข็นเเบบนี้อีกด้วย
คิมหันต์หันมองเเม่ของเขาเเวบหนึ่งก่อนที่จะดึงมือของเขาออกจากมือของญดา
คิมหันต์
ผมไม่ชอบผู้หญิงอ่อนเเอ
ญดา(เเม่คิมหันต์)
!! //สะดุ้ง
ญดารีบเช็ดน้ำตาทันที เมื่อกี้เธอเผลอลืมตัวไปจนร้องไห้ออกมา คิมหันต์คงจะคิดว่าเขาคือต้นเหตุที่ทำให้เธอต้องร้องไห้เเบบนี้เเน่ๆเขาถึงพูดเเบบนี้ออกมา
ญดา(เเม่คิมหันต์)
ฝุ่นเขาตาเเม่เฉยๆหรอก
คิมหันต์หันหน้ามองที่เเม่ของเขาอีกครั้งก่อนถอนหายใจเบาๆ นี่เเม่เขาคิดว่าเขาโง่รึไงกันนะ เห็นๆอยู่ว่าเธอร้องไห้เพราะเขาชัดๆ
คิมหันต์
ผมไม่ได้อ่อนเเอขนาดนั้น
คิมหันต์
ถึงผมจะเดินไม่ได้
คิมหันต์
เเต่ก็ไม่ได้หมายความว่าผมจะต้องพึ่งพาคนอื่นสักหน่อย
คิมหันต์พูดออกมาด้วยท่าทีที่เรียบนิ่งไร้ความรู้สึกใดๆ เขาเเค่คิดว่าดูเเลตัวเองจะดีกว่าไปสร้างภาระให้คนอื่น
ญดา(เเม่คิมหันต์)
อืม.. //ยิ้ม
คิมหันต์มองออกในทันทีว่าเเม่ของเขากำลังคิดอะไรอยู่ เเละเเน่นอนว่าเธอไม่ได้ร้องไห้ที่เขาอาจจะได้นั่งรถเข็นไปชั่วชีวิตหรอก เธอร้องไห้เพราะเห็นผ้าก๊อซที่พันตามตัวของเขาอยู่ต่างหากล่ะ
เเน่นอนว่าคิมหันต์จะไม่บอกเเม่ของเขาเรื่องที่ผิวของเขายังปกติดี เพราะยิ่งเธอรู้ความลับอะไรมากเท่าไหร่ ก็จะยิ่งอันตรายต่อเธอมากเท่านั้น เเละตอนนี้เขาเองก็กำลังรักษาขาของเขาอยู่ด้วย
ยังไงซะเพื่อไม่ให้การรักษาของเขาถูกรบกวนจากคนที่บ้านใหญ่ เเม่ของเขาก็จะรู้เรื่องนี้ไม่ได้เด็ดขาด คนที่เเววตาดูซื่อสัตย์อย่างเธอ ต่อให้พยายามโกหกเเค่ไหนก็ถูกจับได้อยู่ดี งั้นไม่รู้ซะยังดีกว่า
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
