ในวันอาทิตย์ที่อาจจะสดใส อาจจะ ผมชื่อชีวอนเป็นคนทั่วๆไปผมรู้สึกเศร้ามากที่ตั้งแต่ตอนนั้นได้เลิกกับแฟน แฟนของผมมีชื่อว่าจองฮยอน เขาเคยรักผมแต่ตอนนี้ไม่อีกแล้ว เมื่อในวันเกิดของจองฮยอนผมได้ซื้อของขวัญวันเกิดให้เขาแต่พอกลับไปถึงบ้านก็พบว่าจองฮยอนกำลังจูบกับผู้ชายตัวเล็กคนนึ่งแล้วจองฺยอนกับเด็กคนนั้นกำลังจะทำมากกว่านั้น ผมจึงทนไม่ไหวเลยตะโกนออกไปว่า"หยุด!!!"แล้วพวกเขาสองคนก็หันมาหาผมเล็กคนนั้นตกใจก็เลยลุกขึ้นแล้ววิ่งนี้ออกไปเหลือแค่ผมกับจองฮยอง ผมโยนของขวัญทิ้งลงตรงหน้าจองฮยอน"นายทำแบบนี้ทำไม!!!"ผมตะโกนใส่เขา"ทำไมฉันจะทำไม่ได้ก็นายมัน น่า เบื่อ"เขาพูดโดยการเน้นคำว่าน่าเบื่อ"นายน่ะไม่มีอะไรดีเลยตั้งแต่เราคบกัน"ทำไมกันผมทำอะไรผิด ภาพตอนเราคบในหัวผมตอนนี้มันแตกหมดแล้วเหลือแต่สิ่งสีดำที่เข้ามาปกคลุม "ทำไม ฉันอุตสาห์ทำดีกับนาย"อยู่ๆผมก็น้ำตาคลอ ผมไม่เข้าใจเลยเราเคยรักกันดีนี่"หึชีวอน~ นายน่ะไม่มีอะไรดีเลย" ทำไม... ทำไมเขาพูดแบบนั้น"ชีวอนฉันขอบอกไว้เลยนะเราเลิกกันเถอะ" ไม่จริง... ผมเริ่มหน้าซีด ในหัวผมตอนนี้คิดอะไรไม่ออกอีกแล้ว"ฉัน..."พอแล้ว!!!ผมไม่อยากอยู่ตรงนี้แล้วดูหน้าจองฮยอนสิเขายิ้มเหมือนสมเพศผมอยู่"ชีวอนนายน่ะนะน่าเบื่อไม่พอยังโง่งี่เง่าอีกเพราะงี้ไงฉันถึงเบื่อนายทำอะไรก็ไม่ได้จูบนิดจูบหน่อยก็ห้าม" ใจผมในตอนนี้ไม่เหลือแล้วน้ำตาผมเริ่มไหลออกมา"นายจะเอาอย่างนั้นก็ได้จองฮยนเราจบกัน"สิ้นเสียงของผมเขาก็เดินจากไป ผมล้มลงที่พื้นในห้องที่เงียบสนิทแล้วน้ำทั้งหมดก็ไหลออกมาอย่างรวดเร็ว ทำไมเป็นแบบนี้ทั้งๆที่เราเคยรักใคร่กันแต่ตอนนี้มันไม่ใช่อย่างนั้นแล้ว ผมหลับตาลงและลืมขึ้นอีกครั้งทำไมเวลาผมหลับตาจะเห็นเรื่องในอดีตตลอดนะ นี่ก็7โมงเช้าแล้วต้องไปเรียนอีกตอนนี้ฟ้าเริ่มมืดๆแล้วฝนอาจจะตกเสียงฟ้าร้องดังขึ้น ผมจึงเดินไปล้างหน้าในล้างตาในห้องน้ำ ผมเริ่มอาบน้ำและทำธุระส่วนจัวจากนั้นผมก็ออกมาแต่งตัวเตรียมที่จะไปเรียน ผมเรียนอยู่ที่มหาลัยxxxเรียนอยู่คณะวิศวะวันนี้เพื่อนผมบอกว่าจะมารับ เพื่อนผมชื่อว่าไนส์เป็นผู้ชายหุ่นดีและเป็นผู้ชายที่ใจดีมากเราเริ่มสนิทกันตอนเจอกันแรกๆไนส์เดินมาหาผมและมาสนทนาด้วยจากนั้นไนส์ก็เริ่มมาหาเรื่อยๆจนเราได้เป็นเพื่อนกัน

ในเวลาตอนกลางวันผมกับไนส์พากันเดินไปนอกมหาลัยเพราะคาบนี้ว่างเลยกะจะไปหาอะไรกินกันไนส์แนะนำให้ผมไปร้านร้านนึ่งที่อยู่อีกฝั่งข้างเซเว่น

ไนส์บอกผมว่าร้านนี้อร่อยเคยมากินกับแม่ เลยอยากให้ผมลองกิน ผมก็ไม่ได้ปฏิเสธอะไรเลยเดินมากินกับไนส์ พวกเราเข้ามาในร้านอาหารที่มีขนาดกลางๆไม่อึดอัดเท่าไหร่ บรรยาอากาศในร้านก็ถือว่าใช้ได้

ผมกับไนส์เลือกนั่งด้านในสุดของร้านเพราะมันเงียบดีไม่ค่อยมีคนนั่งส่วนใหญ่คนอื่นๆในร้านนั่งกันด้านหน้า ไนส์กับผมเลือกดูเมนูก่อนจะสั่งอาหาร พอได้อาหารมาเราก็พูดคุยกันและกินไปด้วย"นายโอเคหรือยังเรื่องในอดีต"ไนส์ถามผม ก็นะหลังจากเลิกกับจองฮยอนผมก็เอามาเล่าให้ไนส์ฟัง ผมก็เลยบอกไปว่า"ไม่เป็นไรแล้ว มันก็แค่อดีตถ้ามัวแต่คิดถึงมันเราก็จะจมอยู่ในอดีตตลอดไป" ผมตอบไนส์และกินข้าวต่อ "เฮ้ยจองฮยอน ไม่มานั่งตอนนี้หรอ" "ไม่อ่ะกูจะนั่งด้านในสุดของร้าน" เอ๋? เสียงนี้คุ้นๆชื่อด้วย ผมหันไปมองด้านหลัง... !!! ผมรีบหันหน้ากลับมา ไม่จริงอ่ะ จ..จองฮยอนมาอยู่นี่ได้ไง ทำไมต้องมากินร้านนี้ด้วย อุตสาห์มากินกับไนส์ เพราะไนส์ชวนมาแท้ๆเลย"ชีวอนเป็นอะไรหรือเปล่า" ผมมองหน้าไนส์แล้วกระซิบว่า"จ..จองฮยอนมาที่นี่" เฮ้อ('^') โลกกลมดีจริงๆ

ที่นี้จะเอาไงดีเนี่ย พวกเพื่อนๆของจองฮยอนนั่งอยู่โต๊ะข้างหลังผมอ่ะT^T นี่ผมกับไนส์ก็กินกันเสร็จแล้วเนี่ย เหลือแค่เรียกพนักงานมาคิดเงินค่าอาหาร

"ไนส์เอาไงดีอ่ะ ถ้าเราเดินออกจากร้านเขาก็เห็นเราสิ" เอาไงดีผมคิดไม่ออกเเล้วเนี่ย "ชีวอนจะไปกลัวอะไรเล่าเลิกกันแล้วนิ ก็ไม่ต้องกลัวอะไรแล้ว ไม่ได้เป็นอะไรกัน จองฮยอนคงไม่สนใจหรอก" อืมไนส์พูดมาก็มีเหตุผลนะ ก็พวกเราเลิกกันแล้วจะไปคิดมากทำไมให้ปวดหัวแค่ งานในมหาลัยก็มีอะไรให้คิดตั้งเยอะ ทำไมต้องมาเจอกันอีกกกก ไอ้คนชั่ว

ก็นะโลกเรามันกลม ไนส์มองหน้าผมก่อนจะเรียกพนักงาน พอคิดเงินเสร็จไนส์พาผมเดินออกจากร้าน

ผมเดินผ่านโต๊ะของจองฮยอน พอออกมานอกร้านได้

ก็โล่งใจแต่ตอนเดินออกมาผมเห็นจองฮยอนและเพื่อนๆของเขา มองมาหาผม ก็นะตอนคบกันจองฮยอนเคยพาผมไปหาเพื่อนๆของเขา "ชีวอน ชีวอน!"

อ่ะ ลืมเลยว่าไนส์ยืนอยู่ข้างๆ"อ่ะ โทษทีๆ มัวแต่คิดเรื่องอื่นน่ะ" อา โทษทีจริงๆไนส์(•-•) "ฉันไปเซเว่นก่อนนะพอดีเพื่อนมันแชทมา ให้ฝากซื้อของที่เซเว่น รอตรงนี้นะชีวอนเดี๋ยวมาแปปเดียว" จากนั้นไนส์ก็เดินตรงไปที่เซเว่นและหายเข้าไปในนั้น ในขณะที่ผมยืนรออยู่ข้างประตูร้านผมก็เห็นจองฮยอนเดินออกมา และเดินมาหาผม... เอ๋เดินมาหาทำไม !!! อยู่ๆจองฮยอนก็เอามือมาจับแขนผม"นี่ทำอะไรของนายเนี่ย!"

"หึ เกลียดกันขนาดนั้นเชียว" ดูเขาทำหน้าสิ น่าหมั่นไส้ชะมัด "นี่ชีวอนฉันมา..แล้ว" ไนส์เห็นผมกับจองฮยอนจับมือกันอยู่ เอ่อ😥 วันนี้มันเป็นวันอะไรกันเนี่ย

"คุณจองฮยอน"ไนส์ทำเสียงดุ ฮื่อออออ อะไรกันเนี่ย

ไม่อยากให้เรื่องเป็นแบบนี้เลย อยากกลับเข้ามหาลัยแล้ว นี่ก็ใกล้เวลาแล้วด้วย"เอ่อ จองฮยอน นายช่วยปล่อยมือหน่อยพอดีต้องไปเข้าเรียนต่อ" ใกล้เวลาเข้าคลาสแล้ว อาจารย์ยิ่งดุเรื่องเช็กชื่ออยู่ด้วย

"ก็ได้ ไว้เจอกันใหม่นะ ชี...วอน" ในที่สุดผมก็ออกมาจากเหตุการณ์เมื่อกี้ได้และทันเช็กชื่อ ทำไมกันตอนเรียนผมถึงได้เห็นภาพจองฮยอนกับผมนั่งจับมือกันเมื่อปีที่แล้ว เห็นแล้วผมก็รู้สึกเศร้า ตอนเราเลิกกันผมอาจมีเวลาให้เขาน้อยไปก็ได้เราเลยเลิกกัน อยากจะขอโทษอยู่เหมือนกัน"ชีวอน" "หะ...ห๊ะ"เราเหม่อไปหรอเนี่ยไนส์เรียกเลย"เป็นอะไรไปเหม่อตั้งแต่คาบที่แล้วนะ" จะบอกไงดีล่ะว่าเห็นภาพตอนคบกับจองฮยอน บอกไปไนส์ก็อาจจะเป็นห่วง"เปล่าหรอก ไนส์เราไม่เป็นอะไรหรอก ไม่ต้องห่วง" ไนส์พยักหน้า

เฮ้อเหนื่อยจังอาจารย์คนนี้นี่ให้จดเยอะจัง"อือ ไนส์"

"อะไร"ไนส์ตอบ "เราอยากไปล้างหน้าหน่อยไนส์ไปรอตรงโต๊ะใต้ต้นไม้ตรงนั้นนะ เดี๋ยวเรามา"ผมพูดพลางชี้นิ้วไปตรงโต๊ะที่อยู่ไม่ไกลจากตึกตรงนี้ พอเพื่อนสนิทผมพยักหน้า ผมก็เดินไปเข้าห้องน้ำเลย

ผมเปิดกอกน้ำ ล้างหน้าล้างตาให้สดชื่นก่อนจะหันไปแล้วไปสบตาใครบางคน...จองฮยอน "เจอกันอีกแล้ว

คิดถึงจังเลย"คิดถึงบ้าอะไรและบวกกับน้ำเลยกวนๆนั่นอีก ฟังแล้วอยากจะอ้วกมองอะไรของนาย เราไม่มีธุระอะไรต้องคุยกันอีกนิ ช่วยถอยไปหน่อย"

ก็นะจองฮยอนตัวใหญ่ ฟึ่บ!!! จองฮยอนจะทำอะไร

เอามือมากันผมทำไม "แต่ฉันมีธุระกับนาย" ธะ..ธุระอะไร รู้สึกอึดอัดแฮะ ตึก! มะ..มีคนเดินมา ฟึ่บจองฮยอนดึงผมเข้าไปในห้องส้วม ตอนนี้คือตัวผมผมชิดติดอยู่กับประตูห้องน้ำส่วนจองฮยอนตอนนี้คือแถบจะสิงผมอยู่แล้ว อะไรคือเอาหน้าเข้ามาใกล้ เราเลิกกันแล้วและผมก็ไม่อยากเห็นหน้าไอ้นี่อีก จุ๊บ!

เอ๊ะ! อยู่ๆสัมผัสร้อนก็เข้ามา ตอนนี้ผมตกใจมากเลย ถึงกับตาโตเพราะจองฮยอน จะ..จูบผม คือจูบผมทำไม จองฮยอนถอนริมฝีปากออก"ปากนุ่มดีนิ"

ไม่จริงอ่ะ คนเราเลิกกันแล้วจะมาจูบกันทำไม

ฟึ่บ"อะ..ไอ้บ้าทำอะไรของนาย"