ฉันเป็นนักเรียนที่แสนจะธรรมดา ชื่อของฉันคือต้นหลิว ฉันเป็นนักเรียนที่เรียนเก่งแต่เมื่ออยู่ในห้องกับเพื่อนๆมักจะโดนแกล้งเสมอ ถ้าถามว่าทำไมนะเหรอเพราะฉันไม่สวยนะสิ อยู่มาวันหนึ่งพ่อของฉันต้องย้ายที่ทำงานเลยทำให้ฉันต้องย้ายโรงเรียนตาม และเรื่องราวทั้งหมดก็ได้เริ่ม ณ โรงเรียนใหม่แห่งนี้

ฉันตื่นเช้าขึ้นมาในวันที่สดใสต่างกับฉันที่เหนื่อยจากการย้ายบ้าน วันนี้ฉันต้องไปรายงานตัวที่โรงเรียนใหม่ที่ฉันเพิ่งย้ายมา

ฉันลุกขึ้นไปอาบน้ำเเต่งตัวเสร็จ ก็ได้ยินเสียงพ่อบ่นมาจากชั้นล่าง วันเเรกก็จะไปโรงเรียนสายเเล้วแบบนี้พ่อคงต้องเข้มงวดกับลูกสาวคนนี้หน่อยเเล้ว ฉันจึงตอบไปว่า โถ่ พ่อก็หนูเหนื่อยที่ต้องย้ายของมานี้น่า และบทสนทนาระหว่างพ่อกับฉันก็ดำเนินต่อไป จนทานอาหารเสร็จ พ่อก็มาส่งฉันที่โรงเรียน ฉันบอกสวัสดีพ่อเเล้วก็เข้าไปในโรงเรียน ฉันตื่นเต้นมากไม่รู้ว่าชีวิตฉันในโรงเรียนนี้จะราบรื่นดีหรือเปล่า ฉันเอาเเต่เหม่อจนเดินไปชนเข้ากับนักเรียนหญิงคนหนึ่งอย่างจัง โอ้ย เราทั้งสองคนอุทานพร้อมกัน ฉันรีบขอโทษเธอทันที ขอโทษนะฉันไม่ได้ตั้งใจพอดีฉันไม่คุ้นชินกับที่นี้ก็เลยเหม่อไปหน่อยนึงนะ เธอคนนั้นเป็นคนที่สวยมากราวกับนางฟ้าแหนะ

เธอคนนั้นจึงบอกว่า ไม่เป็นไรจ้ะ เธอถามฉันว่าฉันเป็นนักเรียนใหม่เหรอฉันจึงบอกว่าใช่

และเธอก็เลยพาฉันไปส่งที่ห้องอาจารย์ใหญ่

ขออนุญาตค่ะ ฉันกล่าวขออนุญาต แล้วจึงเดินเข้าไป อาจารย์ใหญ่จึงพูดกับฉันว่า เธอเป็นนักเรียนใหม่สินะ เดี๋ยวฉันจะพาเธอไปแนะนำตัวกับเพื่อนรวมชั้นนะเพราะยังไงฉันก็เป็นอาจารย์ ห้องที่เธอจะไปอยู่ พูดจบอาจารย์ก็เดินนำฉันไป ฉันเดินผ่านห้องมามากมายจนในที่สุดก็ถึงห้องของฉันสักที่ ฉันได้มาอยู่ในห้อง ม.2/4 อาจารย์เดินเข้าไปพร้อมฉันเเละพูดว่า เอาละนักเรียนทุกคนวันนี้เราจะมีเพื่อนใหม่เพิ่มเข้ามาหนึ่งคนนะ เอ้าเเนะนำตัวเองสินักเรียนใหม่ ฉัน สวัสดีค่ะฉันชื่อ ต้นหลิว ฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะคะ ในตอนนั้นฉันก็เหลือบไปเห็นเธอคนที่เจอกันหน้าโรงเรียนเธอยิ้มให้ฉันอยู่ แล้วอาจารย์ก็ให้ฉันไปนั่งข้างเธอคนนั้นเพราะข้างเธอยังว่างอยู่

ฉันเดินเข้าไปนั่งข้างๆเธอ ทันทีที่เข้าไปนั่งเธอก็ชวนฉันคุยทันที เธอชื่อต้นหลิวสินะ ฉันชื่อหนิง ฉันจึงพูดกับเธอว่า จ้ะยินดีที่ได้รู้จักนะ เพื่อนคนเเรกของฉันมีชื่อว่าหนิงนี้เอง(คิดในใจ)และชั่วโมงเรียนก็เริ่มขึ้นไปอย่างปกติ ณเวลา 12:00 น. วันนี้กินอะไรกันดี ทั่วทั้งห้องต่างถามกันว่ามื้อเที่ยงของวันนี้จะไปกินอะไรกัน มีเเต่ฉันที่นั่งนิ่งอยู่คนเดียวแต่จู่ๆหนิงก็มาลากฉันออกจากห้องมาและพูดว่าไปทานข้าวกัน ฉันไม่ได้ปฎิเสธก็เลยเดินตามเธอมา เท่าที่ฉันสังเกตเธอดูเเล้ว เธอเป็นคนที่ฮอตมากในโรงเรียนมีคนเข้าหาเธอมากมายเเต่ทำไมเธอถึงเลือกที่จะเป็นเพื่อนกับฉันก็ไม่รู้ฉันได้เเต่สงสัย มาถึงโรงอาหารหนิงถามฉันว่าเธออยากทานอะไร ในโรงอาหารมีอาหารให้เลือกซื้อมากมายอย่างเช่น ก๋วยเตี๋ยว ข้าวราดแกง อาหารตามสั่ง ฯลฯ

ฉันเลยบอกว่าเอาข้าวราดแกงก็เเล้วกัน เธอชี้ให้ฉันไปนั่งรอที่โต๊ะๆหนึ่ง ฉันก็เดินไปนั่งอย่างว่าง่าย รออยู่ครู่หนึ่งเธอก็ถืออาหารที่สั่งมาวางหน้าฉันหนึ่งและของเธอหนึ่งและเธอก็นั่งลง ทานอาหารทันทีเธอไม่ลืมที่จะซื้อน้ำมาด้วย ฉันคิดในใจเธอเนี้ยเป็นคนที่ดีจิงๆ เมื่อทานอาหารกลางวันเสร็จก็เข้าเรียนอย่างปกติ เลิกเรียน ทั่วทั้งห้องเต็มไปด้วยเสียงถามกันอีกว่าจะไปเที่ยวที่ไหนกันต่อก่อนกลับบ้าน หนิงก็มาคุยกับฉันอีกเธอปฏิเสธคนอื่่นมาคุยกับฉันจนคนทั้งห้องมองเขม้นหน้ากันยกใหญ่ นี้เย็นนี้เธอไปเป็นเพื่อนฉันซื้อเครื่องสำอางหน่อยได้หรือเปล่าต้นหลิว ฉันตอบ เออ ออ ได้สิ เมื่อเก็บของกันเสร็จเธอก็พาฉันไปร้านเครื่องสำอางค์ที่ว่าทันที เมื่อไปถึงเธอก็เลือกเครื่องสำอางอย่างมีความสุข เเละจู่ๆเธอก็บอกฉันว่า เธอน่ะต้องหัดแต่งตัวบ้างนะจะได้มีคนมาชอบ ฉันเลยบอกว่า ฉันใช้ของพวกนี้ไม่เป็นหรอก เธอเลยบอกว่า ง่ายมากเธอแค่หาในกูเกิ้ลเอาหรือยูทูปเอาก็ได้การแต่งหน้านะง่ายมาก และเธอก็เดินไปคิดเงินที่เคาเตอร์ เมื่อคิดเงินเสร็จเธอเดินมาหาฉันพร้อมยื่นถุงเครื่องสำอางค์ให้ฉันหนึ่งถุง และบอกกับฉันว่า พรุ่งนี้เธอจะต้องแต่งหน้ามาโรงเรียนนะไปหาข้อมูลและแต่งมาซะ ฉันจะปฏิเสธแต่เธอก็พูดว่า ห้ามปฎิเสธ เพราะฉันจะเสียใจมากถ้าเธอไม่รับไว้ พร้อมทำหน้าตาเศร้าๆเหมือนจะร้องไห้ Ok ก็ได้ หลังจากนั้นเราก็เเยกกันกลับบ้าน เมื่อถึงบ้านฉันก็ทำอย่างที่เธอบอก หาข้อมูลเมื่อหาเจอฉันก็ทดลองทำดู ปรากฏว่ามันทำให้ฉันสวยขึ้นอย่างกับคนละคนเเหนะ ฉันลบเครื่องสำอางและเข้านอนทันที

เช้าวันรุ่งขึ้น วันนี้ฉันตื่นเร็วเป็นพิเศษ เพราะตื่นเต้นที่จะแต่งหน้าไปโรงเรียน เมื่อแต่งหน้าเสร็จฉันก็ทำผมอย่างมีความสุข เมื่อทำทุกอย่างเสร็จแล้วก็ลงมาที่ชั้นล่าง พ่อของฉันแซวฉันทั้งที่ยังเตรียมอาหารเช้าอยู่

แหม วันนี้ลูกสาวพ่ออารมณ์ดีอะไรแต่เช้ากันนะ ฉันจึงตอบว่า คงอารมณ์ที่จะไปโรงเรียนละมั่งค่ะ พ่อทำอาหารเสร็จพอดีเลยหันมาทางฉัน ว้าว นี้ลูกสาวพ่อจริงเหรอเนี่ย

พ่อตกใจที่เห็นฉันแต่งตัวสวย พ่อลูกสาวพ่อคนนี้เเหละค่ะ บทสนทนาระหว่างฉันกับพ่อก็เป็นไปอย่างปกติเหมือนทุกวัน วันนี้พ่อก็ไปส่งฉันที่หน้าโรงเรียน เหมือนเดิม พอฉันเดินเข้าไปในโรงเรียนทุกคนต่างหันมามองกันเป็นตาเดียวที่ฉัน และหนิงก็วิ่งเข้ามาหา โหสวยขึ้นตั้งเยอะแหนะ ก็เพราะเธอนั้นเเหละ ฉันเลยสวยขึ้นเป็นกองแบบนี้นะ และวันนี้ก็เป็นไปอย่างปกติ เมื่อถึงเวลาพักกลางวัน มีคนมาชวนฉันคุยมากมาย ฉันได้เพื่อนใหม่อีก5-6คน เธอพวกนั้นมีชื่อว่า ส้ม มะปราง ลิ้นจี่ ฯลฯ วันนี้เป็นวันที่มีความสุขมากเลย

หนิงพูดกับฉันว่า เห็นไหมพอสวยขึ้นก็มีคนมาคุยด้วยเยอะขึ้น ฉันตอบสั้นว่า อืม เมื่อถึงเวลากลับบ้านก็มีคนมาชวนไปเที่ยวอีก ฉันปฎิเสธทุกคนไป เมื่อมาถึงบ้านก็รีบเข้าห้องและก็เผลอหลับไป วันนี้เนี่ยเป็นวันที่เหนื่อยสุดไปเลย

เช้าวันรุ่งขึ้นวันนี้เป็นวันที่3ของการไปโรงเรียนใหม่ของฉัน วันนี้ก็อาบน้ำ เเต่งตัวแต่งหน้าไปเหมือนเมื่อวาน ฉันลงมาข้างล่าง

ทักทายพ่อยามเช้า อรุณสวัสดิ์ค่ะคุณพ่อ

อรุณสวัสดิ์จ้ะลูกสาวคนสวยของพ่อ วันนี้พ่อต้องทำโอจะกลับดึกหน่อยนะ พ่อของฉันกล่าวทักทายฉันเเละบอกว่าเย็นนี้จะกลับดึกกว่าทุกวัน มาทานอาหารเช้ากันเถอะค่ะจะได้ไปโรงเรียน และพ่อกับฉันก็ทานอาหารเช้ากันอย่างเอร็ดอร่อย เมื่อทานเสร็จพ่อก็ไปส่งที่โรงเรียน ตั้งใจ'เรียนนะลูก ค่ะพ่อ ฉันเดินเข้าไปในโรงเรียนกับเพื่อนร่วมชั้นของฉันหลายคน เมื่อมาถึงห้อง ก็ถึงชั่วโมงโฮมรูม

อาจารย์ประจำชั้นเข้ามาพร้อมกับผู้ชายคนหนึ่งน่าจะเป็นนักเรียนใหม่ อาจารย์พูดขึ้นว่า

นี้นักเรียนใหม่จะมาอยู่ห้องเราตั้งแต่วันนี้ดูแลเพื่อนด้วยละ เอ้าเเนะนำตัวสิ

นักเรียนใหม่: สวัสดีฉันชื่อ กาย นะ ยินดีที่ได้รู้จัก เมื่อเพื่อนใหม่แนะนำตัวเสร็จเสียงกริ๊ดกร๊าดของนักเรียนหญิงก็ดังขึ้น นักเรียนหญิงทั้งห้อง:กริ๊ดดดดดด หล่ออ่ะ หล่อม๊าก

ครู: พอๆเดี๋ยวแก้วหูจะเเตกซะก่อน

นักเรียนหญิงทั้งหมดหยุดกริ๊ดทำท่านั่งลุ้นว่าใครจะได้นั่งกับสุดหล่อหน้านิ่งคนนี้ วันนี้หนิงไม่มาไม่สบายรึเปล่านะฉันนั่งพึมพำกับตัวเอง ทันใดนั้นอาจารย์ก็เห็นที่ข้างฉันว่างเลยให้เค้ามานั่งก่อนในวันนี้พรุ่งนี้ค่อยไปยกโต๊ะมาเพิ่มหนึ่งตัว ห้ะนี่ฉันต้องนั่งกับอีตาสุดหล่อนี่เหรอมีหวังโดนสายตาคนอื่นเขม้นเอาอีกแน่เลยว่าเเล้วก็โดนจิงๆด้วย

อาจารย์:ไปนั่งประจำที่ได้แล้ว

กาย:ครับอาจารย์

พูดเสร็จก็มานั่งข้างฉัน คาบเรียนตลอดทั้งเช้าก็เป็นไปอย่างปกติ ถึงเวลาพักกลางฉันก็กำลังจะไปทานข้าวจู่ๆนายหมาดนิ่งที่โดนสาวๆล้อมอยู่ก็ดึงแขนเสื้อฉันแล้วบอกว่าไปด้วย ฉันคิดในใจ(ห่ะ นี่นั่งข้างกันในห้องเรียนยังไม่พอจะไปกินข้าวด้วยกันอีกเหรอเนี่ย)ฉันเลยตอบไปว่า วันนี้ฉันจะกินขนมปัง

กาย:ไปด้วย แล้วก็ทำสายตาเหมือนว่าถ้าฉันไม่ให้ไปจะฆ่าฉันยังไงยังงั้นเลย

ฉัน: ก็แล้วแต่สิ ฉันเดินออกมาจากวงล้อมพร้อมกับเขา เราพากันไปซื้อขนมปังมานั่งกินที่ม้านั่ง โดยที่เค้าไม่พูดกับฉันสักคำ