...เรื่องเกิดขึ้นที่เมืองไฮรังที่นั่นเป็นเมืองที่น่าอยู่มาก

ถ้า......

ไม่มีมาเฟียคนหนึ่งปกครองเมืองนี้อ่ะนะเขาลือกันว่าเป็นมาเฟียที่โหด....รวย...เเต่ไม่สมเหตุสมผลเอาสะเลยเเถมยังหรือกันอีกว่ามีหน้าตาที่อัปลักษณ์มากเขาจึงปิดบังใบหน้าไว้หลังจากนั้นก็ไม่เคยมีเคยเห็นเขาอีกเลย...

...ตุ๊บ!!!!!!!!!!!!...

"\=O\=!"อีกเเล้วเหรอเนี่ย!!!"ฉันพูด

"ก็ใช่นะสิ!!"

ส่วนไอเวรเนี่ย!! ไอ้ผู้ชายหน้าตาธรรมดาไม่รู้ว่าไอ้บ้าเนี่ยมาเป็นดาราได้ไงเเล้วบทละครของชั้นก็ไม่ได้ค่าต้นฉบับสักทีก็เพราะไอเวรนี่เเหละ..

เขาชื่อแจจีชอน

"หน้าตาชั้นออกจะหล่อเธอกล้าดียังงัยให้ชั้นไปเล่นเป็นคนอัปลักษณ์"เขาพูด

"เหอะ!!!มันเป็นเเค่คาเเร็กเตอร์นายไม่เข้าใจเหรอ?"

ฉันถาม

"แล้วถ้าผมเป็นนักเขียนบทเเล้วผมให้คุณเเสดงเป็นคนอัปลักษณ์บ้างล่ะคุณจะรับบทเล่นไหมล่ะ?"เขาถาม

"เล่นเเน่นอนเพราะฉันไม่ใช่คนเรื่องมาก🙄"ฉันตอบ

"นี่เธอ!!!!กวนฉันใช่ไหม"

"อะไรเล่า!!!นายถามฉันก็แค่ตอบฉันผิดตรงไหน"

"นี่!!!!"

"뭐!!!(บลูโอ!!!){อะไร!!!}"ฉันถาม

เขาเดินออกไป

"อะไรของเขาว่ะ!!"ฉันบ่น

กริ๊ง!!!📲

ฉันรับโทรศัพท์

"📞ฮัลโหลค่ะประธานยึน"

"📞กยูริใช่ไหม?"

"📞ค่ะประธานยึนคุ-//โดนขัด"

"📞เรายังสรุปบทละครของคุณไม่ได้นะ"

"📞왜!!!!(เวย์!!!!){ทำไม!!!!}

"📞ถ้าคุณแจจีชอนไม่รับเรื่องเราก็สรุปไม่ได้นะ"

"📞แล้วใ-//โดนเทสาย

................................................................................................................

ใครจะให้เงินค่าต้นฉบับของชั้น!!!!!โอ้ย!!!อีตาบ้าจีเเจชอน!!!!!ไม่ยุติธรรมเลยสักนิดเดียว!!!"ฉันโวยวายไม่หยุด

"อ้าวคุณกยูริ!!"

"อ้าวคุณอีจีซอก!!!"

คนนี้คืออีจีซอกทั้งหล่อทั้งน่ารักทั้งนิสัยดีจิตใจก็ขาวสะอาดเเบบนี้ถึงเรียกว่าดาราคุณภาพไม่เหมือนตาบ้านั่นเลย~!!!

"เเจจีชอนให้ไปเเก้ต้นฉบับอีกแล้วเหรอครับ"เขาถาม

"รู้ได้ไงค่ะเนี่ย!!"

"555ง่ายมากเลยครับก็คุณกยูริน่าบึ้งมากมากเลยไงล่ะครับ"

"คุณจีซอกจะไปไหนค่ะเนี่ย?"ฉันถาม

"ผมจะไปหาอะไรกินสักหน่อยครับคุณกยูริไปด้วยกันไหมครับ"เขาถาม

"ไม่เป็นไรค่ะ!''

...โคร๊กคร๊าก!!!!...

"//.....น่าอายชะมัด.....//"ㅜ_ㅜ"

"ท้องร้องเเล้วไปด้วยกันเถอะครับ"เขาพูดพร้อมทั้งอมยิ้ม

"จะดีเหรอคะ?"ฉันถามออกไป

"ดีสิครับผมจะได้มีเพื่อนไปดื่มด้วย^o^~"เขาตอบ

"ก็ได้ค่ะ-^-!!!"ฉันพูด

"งั้นไปกันครับ!!"

"네!!!!(เน!!!!){ค่ะ!!!!}"

"가지!!!(คาจา!!!){ไปกันครับ}"

"Let go!!!!!!"

...ΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩ...

"คุณกยูริดื่มไหมครับ"เขาถาม

"เเน่นอนค่ะ"ฉันตอบ

"ดื่มครับ"เขาพูด

"ดื่มค่ะ"ฉันพูดตาม

"ชน!!!!"ฉันเเละเขาพูดพร้อมกัน

...ผ่านไปประมาณครึ่งชั่วโมง!...

"คุณกยูริไหวไหมครับเนี่ย!!!"เขาถาม

"หวายสิคร้าาา"

"จาม่ายหวายด้ายง่ายเเค่นี่จิบ!จิ๊บ!!~ค่ะ!"

"ครับ ㅅ_ㅅ!!"

เขาตอบกลับมาเเล้วพลอยอมยิ้มให้ฉันด้วย

"คุณ!คูณ!คูณ~จีซอกค่ะ!!!"🤤

"ครับ?"

"ช้านมีอารายจาถามคูณคร้า"

"ได้สิครับ"

"คูณจาเล่นลาครที่ช้านเขียนช่ายม่าย~ค่ะ!"

"เเน่นอนครับผมเล่นเเน่นอนครับ"

เมื่อเขาพูดจบก็มีผู้ชายคนคนนึ่งหน้าตาธรรมดาธรรมดาเดินผ่านมาพอดี

"อย่างงี้สิคร้าถึงน่าร้ากกกคูณจีซอกน่าร้ากกว่าอีตาบ้านั่นอีก"

ฉันพูดเเละเอามือหยิกเเก้มเขาเบาๆ

"O_o!!!"

สีหน้าของเขาดูตกใจมากเเก้มเเดงของเขาก็ค่อยๆเเดงขึ้นเรื่อยๆ

ทันใดนั้นฉันก็ฟุบลงที่ตักของเขา

"หึหน้าไม่อาย"ผู้ชายหน้าตาธรรมดาธรรมดาคนนั้นได้เอ่ยขึ้นเมื่อฉันได้ยินก็พยายามลุกขึ้นทันที

"นี่นาย!นาย!นาย!ว่าใครหน้าไม่อาย~ห๊ะ!!!"ฉันถามเขา

เเละพยายามที่จะมองหน้าเขา

"อ่อ~ว่าเเล้วใครหน้าตาธรรมดาธรรมดาปากก็หมาที่เเท้ก็ตาบ้าจีชอนนี่เอง!!!"ฉันพูด

"นี่เธอว่าใครห๊ะ!!!"

"อยู่กับนายเเล้วช้านจาว่าคายล่ะห๊ะ!!ช้านจะว่าเทพเจ้าจีซอกของช้านเหรอ"

"ปากของเธอนี่!!"

"ทามมาย!!ปากช้านทามมายปากของช้านพูดเเต่ความจริงทั้งน้าน"

"เธอจำไว้เลยฉันจะไม่มีวันเล่นละครของเธอ"เขาพูดพร้อมทั้งชี้หน้าของฉัน

"ไม่เล่นก็ไม่ต้องเล่น!!!"ฉันตอบโต้เขา

"ฉันไม่เล่นอยู่เเล้วหน้าตาฉันออกจะหล่อให้ไปเลยเป็นคนอัปลักษณ์"

"เเหวะ!!!คูณจีซอกค่ะช้านไปเข้าห้องน้ำก่อนน้าคร้าจูจู่รู้สึกยากอ้วก"

"ครับ!!เดินดีดีนะครับ"

"คร้า!!"

"นี่นี่เธอ!!"นายปากหมาพูด

ฉันเดินไปโดยไม่สนใจเขาเเม้เเต่นิดเดียว

"เธอจำไว้นะ"เขาตะโกนตามหลังมา

"🙄🙄🙄+😵"

...ผ่านไปประมาณ10นาที...

10นาทีต่อมาฉันเดินออกจากห้องน้ำ

"คูณจีซอกค่ะ"

"ครับ"

"ตาบ้าน้านไปหนายล้าวคร้า"

"เดินไปเเล้วครับ"

"ดื่มต่อกินเถอะค่ะ"

"คุณไหวเหรอครับคุณพูดไม่ค่อยรู้เรื่องเเล้วนะครับ"

"หวายม่ายหวายสิคร้า"

ฉันพูดตอบเขาไปเเละพลางยกแก้วดื่มต่อ

...ΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩ...