ชีวิต ลิขิตรัก
บทที่ 1 พบเจอ
เมืองหลวงฝูซิง
🏯ณ.โรงชาขึ้นชื่อของเมืองฝูซิง เหล่าบันฑิตน้อยใหญ่และลูกขุนนางหลากหลายชนชั้นต่างมักชอบพากันมานั่งฟังดนตรีที่เพลิดเพลิน รับกลิ่นอาย อบอุ่น บรรยากาศปลอดโปรดที่หอมพุ้งกลิ่นชาไปทั่วทั้งร้าน พร้อมทั้งจิบชารสชาดิดีที่สุดในเมือง และโรงชาแห่งนี้เป็นที่รู้จักกันดีในเหล่าสาวงามทั้งหลาย ที่มักจะมานั่งผ่อนคลายนัดพบปะกันอยู่ประจำเช่นกัน...
สี่สาวงามแรกรุ่นของตระกูลใหญ่ได้มีนัดหมายพบปะกัน ต่างคนต่างพูดคุยกันหลากหลายเรื่องราวอย่างสนุกสนานเช่นเคย แต่การพบปะกันครั้งนี่คงมีอีกเรื่องหนึ่งที่จะปล่อยผ่านมันไปไม่ได้ ตอนนี้คงไม่มีใครไม่รู้จักคุณชายตระกูลเป่า "เป่าหยินเฉิน" บุตรชายคนเดียวของท่านแม่ทัพใหญ่เป่าอี้หรง...คุณชายรูปงามดั่งหยก สืบสายของตะกูลแม่ทัพ มีคุณธรรม ฉลาดเป็นเลิศ ทุกสาวงามต้องหวั่นไหวเพียงแรกเจอในใบหน้าและดวงตาเฉียบคมอันทรงเสน่ห์ แต่น้อยคนนักที่จะมีวาสนาได้พบเจอเพราะคุณชายมักตามติดท่านแม่ทัพช่วยงานราชการตลอดเวลา
หลั๋นหยง
คุณชายตะกูลเป่าได้ยินกันว่าเป็นสุภาพบุรุษอ่อนน้อม ถ่อมตนต่อคนทุกชนชั้น มีใบหน้างดงามอย่างเช่นหยก เป็นที่หมายปองของหญิงสาวจนทั่วทั้งเมืองในตอนนี้เจ้าเคยเจอตัวจริงบ้างไหม?...
เฟย เหม่ยจิน
ลั๋นหยง! เจ้าก็ยกยอเกินไป... จะสุภาพบุรุษหรือมีคุณธรรมสักแค่ไหนกันเชียว!? ข้าเข้านอกออกวังทั้งในและนอกเห็นแต่พวกหน้าไหวหลังหลอก ดีแต่สร้างชื่อเสียง พวกเปลือกงามแต่ใจมืดบอดมีออกจะเยอะแยะ พวกเจ้าอย่าฟังแค่คำล้ำลือเชียว!!
(กินขนมจิบชาต่อ🤤)
วู๋เหว่ย
ดูซิ!! พูดจา กริยา ไม่มีใครเชื่อหรอกว่าเจ้ามาจากวัง ฮาๆ
อวี๋หนิง
ว๊าย!! คุณชายตะกูลเป่ามานั้นแล้ว!!...ท่านช่างรูปงามสมคำล้ำลือ นั่นดูนั่น เทพบุตร ~ 😍😍😍
(ทุกคนหันไปมองยังชายรูปงามรูปร่างสูงโปร่งใบหน้าหมดจดงดงาม ผู้คนที่พบเห็นต่างเคลิบเคลิ้มดั่งต้องมนต์สะกดชั่วขณะ ทุกกริยามารยาทช่างสง่า เสื้อผ้าที่พลิ้วปริวสไหว ดั่งออกมาจากเทพนินยาย ชายหนุ่มเดินมาและนั่งที่โต๊ะของตนอย่างสุภาพ ทุกคนต่างมองและยิ้มกรุบกริปทั้งสาวน้อยใหญ่ไม่เว้นแม้กระทั่งเหล่าชายชาตรีที่ต้องต่างตกตะลึงมองใบหน้านี้ไม่ละจากสายตาได้😳!!
บรรยากาศในตอนนี้สร้างความลำคาญใจต่อเหม่ยจินหญิงสาว ผู้ทรงหยิ่งทะนงความคิดของตน 😒)
เฟย เหม่ยจิน
นี้!! ข้าจะแสดงให้พวกเจ้าเห็นถึงความสุภาพและจิตใจที่งดงามของคุณชายเอง (จะดีสักแค่ไหนกันเชียว 😤!?)
(เหม่ยจินเดินตรงไปที่โต๊ะคุณชายและยืนต่อหน้า)
เฟย เหม่ยจิน
สวัสดีค่ะคุณชายเป่า...ต้องขอโทษด้วยที่ข้าเสียมารยาท เผอิญว่าชื่อเสียงของท่านล้ำลือหนาหูข้ายิ่งนัก คุณชายรูปงาม สุภาพ อ่อนน้อมและกริยามารยาทเรียบร้อย ข้าจึงแค่อยากรู้ว่าที่ได้ยินมานั้นเป็นจริงหรือไม่? งามจริงจากในเนื้อแท้หรือแค่เปลือกภายนอกคำถามนี้ช่างค้างคาใจเหลือเกิน แต่วันนี้ข้าได้มีโอกาสพบตัวจริงเสียงจริงจึงอยากสนทนาไถ่ถามเจ้าตัว...ฮิฮิ
เป่า หยินเฉิน
เชิญคุณหนูนั่งลงจิบชาด้วยกันและสนทนาสักครู่
เฟย เหม่ยจิน
ข้าไม่ต้องการจิบชา ข้าแค่ต้องการสนาทนา ชาขนมข้ากินจนอิ่มท้องแล้ว ฮิฮิ แตืถ้าท่านกลัวหรือไม่สะดวกที่จะตอบคำถามของข้าให้ข้าหายค้างคาใจ งั้นข้าคงต้องขอตัวไม่รบกวนเวลาดื่มชาท่าน 😉
(หญิงสาวเดินร่าเริงกลับไปนั่งโต๊ะของตน สร้างเสียงซุบซิบนินทาเป็นอย่างมากในโรงเตี้ยม)
ฝงเจ้า
😡คุณชายครับให้ข้าจัดการสั่งสอนนางไร้มารยาทผู้นั้นหรือไม่ครับ?
เป่า หยินเฉิน
ไม่ต้อง... หากข้าจัดการนาง ผู้คนคงมองว่าข้ารังแกผู้หญิงแล้วเจ้าคิดว่าข้ายังเป็นสุภาพบุรุษอีกหรอ? นั้นแหละคือสิ่งที่นางต้องการ นางอยากให้ข้าแสดงทีท่าโกรธให้ทุกคนเห็นแต่...ปล่อยนางไปก่อน นางอยากทำอะไรก็เชิญ ข้าแค่มารอรับชาให้ท่านแม่แล้วก็กลับ มันเป็นคือหน้าที่ของข้าในตอนนี้...
(หญิงสาวนั่งจ้องชายรูปงาม หน้าตาของเขายังดูเฉยชา ไม่มีความโกรธ วิตกใด ยั่งนั่งนิ่งจิบชารอคอยสิ่งของที่เขาต้องการจากทางร้าน หญิงสาวอมยิ้มเล็กๆและถอนหายใจ ก่อนจะบอกลาหายทั้งสาม )
เฟย เหม่ยจิน
เขาดูสุขุมใจเย็น แต่ก็นะผู้คนเยอะแยะ ฮาๆ พวกเจ้าว่ามั้ย😉?...ข้าไปก่อนละ ไว้จะมาเที่ยวหาใหม่
(เหม่ยจินเดินออกไปพร้อมกับสาวใช้ประจำตัว)
อวี๋หนิง
นางบ้าไปแล้วโถ่วคุณชายยย
วู๋เหว่ย
นางเป็นคนซื่อตรง ฮาๆ
หลั๋นหยง
นางบ้าอำนาจไม่กลัวเกรงนี้แหละที่ข้าชอบนางแต่ไหนแต่ไร ฮาๆ
เสนาบดีเฟย
ได้ชาดอกไม้ที่สั่งแล้วค่ะคุณชายเป่า ขอโทษด้วยกับเรื่องในร้าน ปกตินางเป็นคนน่ารักพูดจาดี แต่คงมีสิ่งทำให้หงุดหงิดใจจนอารมณ์เสียแล้วพาล ขออภัยด้วยนะขอรับ 😅🙏🏻
เป่า หยินเฉิน
ไม่ใช่ความผิดของท่าน และท่านก็ยังต้อนรับข้าอย่างดีเช่นเคย ข้าไม่เป็นไรมันเป็นเหตุสุดพิสัย ยากที่จะบงการได้ ข้าไม่ติดใจขอตัว...เอ๊ะ ถุงเงินของใครกัน...(ก้มหยิบ)🤨?
เฟย เหม่ยจิน
อ๋าาาาา เจ้าหัวขโมยว่าแล้วเชียว ขณะที่ข้าเดินวนรอบโต๊ะคงแอบฉกฉวยถุงเงินข้าสินนะ เอามา!!
เฟย เหม่ยจิน
เอาถุงเงินข้าคืนมานะ😣!
(ขณะที่เหม่ยจินรีบเดินเข้าไปในร้านเพื่อจะไปกระชากถุงเงินนั้นด้วยความรีบร้อนใจไม่ทันระวังนางจึงสะดุดขอบประตู คุณชายเป่ารีบเข้าไปพยุง ทันไดนั้นนางกลับรีบลุกขึ้นอย่างรวดเร็ว ทำให้ริมฝีปากของคุณชายแตะลงบนหน้าฝากของนาง 😳vs🤯 เหม่ยจินหยิบถุงเงินและวิ่งหนีไปอย่างรวดเร็วสาวใช้รีบวิ่งตาม...ชายหนุ่มรู้สึกตกใจ รีบเดินออกจากร้านไปอย่างรวดเร็วเช่นกัน)
บทที่ 2 จวนท่านแม่ทัพ
ฮูหยินเป่า
ลูกแม่...แม่กำลังบ่นหาเจ้า ได้ชาดอกไม้ของแม่มาจริงๆด้วย ต้องลำบากเจ้าแล้ว คงเหนื่อยแย่หน้าแดงเชียว คราวหลังให้สาวใช้ไปหรือฝงเจ้า ไหนลูกแม่ต้องลำบากไปด้วยตนเองทุกครั้ง
เป่า หยินเฉิน
ครับ ข้าขอไปพักก่อน...
ฮูหยินเป่า
ฝงเจ้า !! ลูกข้ามีเรื่องอะไร?
ฝงเจ้า
คุณชายมีเรื่องกับคุณหนูเหม่ยจิน บุตรคนรองของท่านเสนาบอดีขอรับนายหญิง
ฮูหยินเป่า
เหม่ยจิน...!?มีเรื่องอะไรกัน นับจากตอนนั้นมา นางคงโตเป็นสาวแล้วสินะ !! , ฝงเจ้าไปดูนายน้อยของเจ้าเถิด ,แม่บ้านเป่า ส่งคำเชิญชิมชาดอกไม้ให้คุณหนูเหม่ยจิน บุตรคนรองท่านเสนาบอดี 🍵🌸
แม่บ้านเป่า
รับทรายค่ะนายหญิง
(**ย้อนเมื่อ 16 ปีก่อน จวนพระมเหสี ณ.สวนดอกไม้ ฮูหยินเป่าเวิ๋นอี้ขณะเตรียมขนมไปจัดในงานเลี้ยงน้ำชาชมสวนดอกไม้ นางได้พบเด็กสาวนั่งตรงสะพานทำหน้าตาเหนื่อยหน่าย)
ฮูหยินเป่า
เด็กน้อยที่ไหนกันมานั่งตรงสะพานเดี๋ยวก็ผลัดตกน้ำตกท่าเจ้าไม่กลัวหรือไร...มานี้เร็ว...ข้ามีขนมแสนอร่อยมาให้เด็กน้อยน่ารักรับประทาน
เฟย เหม่ยจิน
ขอบคุณเจ้าค่ะ คุณน้าท่าสวยและใจดีจัง ขนมของท่านอร่อยมาก☺ , ทำไมคนรอบตัวข้าพวกนางไม่ใจดีเหมือนบ้าง ทุกคนชอบบังคับข้า เปรียบเทียบ ดุด่าว่าข้าไม่น่ารัก เพราะหน้าตาไม่น่ารักจึงรังเกียจและไม่ใจดีหรือเจ้าคะ?
ฮูหยินเป่า
เด็กโง่ ฮาๆ คนเรามองกันภายนอกได้ที่ไหน...คนเราหนะไม่เหมือนกันทุกคนหรอก หากเจ้าจะแยกให้ออกเจ้าต้องฉลาด อย่าเชื่อใจใครง่าย ขนมเจ้ากินอยู่อาจมียาพิษก็ได้!! ฮาๆ เห็นมั้ย ข้าก็เป็นคนรูปงามแต่ใจชั่วช้า ฮาๆ
(นางใช้มือลูบหัวอย่างเอ็นดูและนั่งลงพูดคุยกับเด็กน้อย)
ฮูหยินเป่า
ฟังนะเด็กน้อย หากเจ้าไม่ระวังเจ้าอาจจะหลงกลคนชั่ว คนชั่วนั่นใช่อยู่ที่รูปร่างภายนอก แต่อยู่ลึกลงไปในจิตรใจของผู้นั้น คนที่รูปร่าง งดงามแต่ใช่ว่าจะเป็นคนดีเสมอไป และคนขี้เหร่ใช่ว่าจะใจทราม จงจำคำข้าไว้อย่าดูคนแค่เปลือกนอก เราไม่รู้หรอกว่าใครรักใครชัง ไม่ว่าไปแห่งหนไหนเจ้าควรระวังตัวให้มาก ที่บ้านเจ้าสั่งสอนกวดขันเพราะอาจจะห่วงเรื่องเช่นนี้ใช่ว่าจะรังแกเจ้า
เฟย เหม่ยจิน
ข้าจะจำไว้เจ้าค่ะ
แม่บ้านเป่า
มาแล้วเจ้าค่ะนายหญิง คุณหนูเหม่ยจิน
เฟย เหม่ยจิน
ดีใจที่ได้พบท่าน นายหญิงเป่าเฉินเวิ๋นอี้ ยังงดงามไม่เปลี่ยนเลยนะเจ้าค่ะ 😊
ฮูหยินเป่า
ดูเด็กน้อยคนนี้เข้าสิ โตเป็นสาวหน้าตางดงามแถมยังปากหวานไม่เปลี่ยนนั่งๆดื่มชากันคนสวยของน้า เรียกน้าเหมือนเดิมนะจ๊ะ
ฮูหยินเป่า
ได้ยินว่าเจ้าไปมีเรื่องกับหยินเฉิน น้าอยากฟังจากปากเจ้ามีเรื่องอะไรเล่าให้น้าฟังซิ?
เฟย เหม่ยจิน
ก็แค่...มีผู้คนล้ำลือหนาหูเลยทีเดียว ถึงความสุภาพของคุณชายข้าจึงอยากทำความรู้จักขอแค่เสี้ยวเวลาเข้าไปพูดคุยให้สนิทสนม แต่คำพูดจาอาจจะดูขัดหูผู้คนไปสักนิด 😅
ฮูหยินเป่า
นั้นสินะ ฮาๆก็เจ้าอยู่แต่ในวังตั้งแต่เล็กจนโต มาเจอโลกภายนอกต้องอยากรู้อยากเห็นเป็นธรรมดา 🙂
เฟย เหม่ยจิน
ใช่เจ้าค่ะ อยู่ในวังช่างหน้าเบื่อ ข้าเย็บปักถักร้อยจนมือพรุน จัดดอกไม้ใส่แจกัญทุกวันจนหลับตาข้ายังมีแต่ภาพดอกไม้ เรื่องอาหารเพียงกลิ่นโชยมาข้านี้รู้เลยว่ามันคืออาหารอะไร ยิ่งกลิ่นยาโชยมาทีข้าขมคอก่อนชิมซะอีก 🤢
ฮูหยินเป่า
ฮ่าๆ 😂 เจ้านี้น่ารักน่าเอ็นดูจริงเชียว ช่างเป็นสีสัน เหมือนดังเช่นชาดอกไม้ที่ข้าชื่นชอบ งดงาม กลิ่นหอม ชื่นใจ สดใส ฮาๆ
เฟย เหม่ยจิน
ท่านน้า...ทำไมช่วงพักหลังไม่เห็นคุณน้าเข้าวังเจ้าคะ? ท่านไม่สบายรึเจ้าคะ?
ฮูหยินเป่า
ข้ามีบุตรชายเพียงคนเดียวเมื่อยามเล็ก ข้าส่งบุตรชายไปเรียนหวังว่าเขาจะสอบบัณฑิตรับราชการ ลูกชายข้าเป็นเด็กหัวไวเรียนอ่านคล่องแคล้ว ข้าก็โล่งใจที่ลูกชายข้าตั้งใจอ่านตำราศึกษาเล่าเรียน แต่พอโตมาสิ่งมี่เขาชอบกลับกลายเป็นเรียนกระบี่ กระบอง ยิงธนู ขี่ม้า อยากเป็นแม่ทัพเหมือนพ่อซะได้ ข้าละปวดใจจต้องคอยดูแลใกล้ชิด
เฟย เหม่ยจิน
คุณชายรูปงานหรือเจ้าคะ? ที่รักการขี่ม้ายิงธนู ซ้อมกระบี่ 😲!!ข้านึกว่าเป็นเพียงข่าวลือที่คุณชายติดตามท่านแม่ทัพ เห็นมีใบหน้างดงามยิ่งกว่าผู้หญิง แถมยังไร้รอยขีดข่วนเช่นนั้น กล้าลงสนามรบหรือเจ้าคะ ?
เป่า หยินเฉิน
ข้ามิใช่หญิง ไหนต้องรักสวยรักงาม!!
เฟย เหม่ยจิน
.... ขออภัยเจ้าค่ะ 😓
ฮูหยินเป่า
โถ่ว อย่าดุนักเลย น้องแค่พูดไปตามคำชมว่าเจ้ารูปงาม...นี่เจ้าจะไปยิงธนูรึหยินเฉิน? เอาน้องไปด้วยเปิดหูเปิดตา ลองสอนนางดู นางเป็นคนฉลาดเฉลียว เห็นนางว่าเบื่องานในวังทำแต่เย็บปัก จัดดอกไม้😊
เป่า หยินเฉิน
จะดีหรอขอรับท่านแม่ หากนางเกิดเป็นอะไรขึ้นมา ทางจวนท่านเสนาบดีตำหนิจะว่าเราพานางเจ็บตัว ดูมือไม้นางซิขอรับ อ้อนแอ้น จะหักก่อนได้จับคันธนูรึเปล่า...😊
เฟย เหม่ยจิน
นี้ท่านมักดูถูกผู้หญิงรึไง? ไหนว่าท่านสุภาพอ่อนน้อม ถ่อมตน 😤!!
เป่า หยินเฉิน
ข้าแค่ห่วงความปลอดภัยของเจ้า...หากเจ้าไม่กลัวเป็นคนพิการจะตามมาก็ตามใจ จะหาว่าข้าไม่เตือน!!
บทที่ 3 สนามยิงธนู
เป่า หยินเฉิน
หยุดรถม้า...เชิญคุณหนูลงรถม้า เพราะจากนี้ไปคุณหนูต้องเดินขึ้นเขา ทางมันค่อนข้างชันมากรถม้าขึ้นไม่ไหว ส่วนตัวสนามอยู่ยอดเขา ถ้าหากคุณหนูไม่เดินไปต่อก็เชิญนั่งรถม้ากลับจวนของเจ้าไป...
เฟย เหม่ยจิน
ชิ!! ข้าไหว !! แต่ทำไมเจ้าถึงขี่ม้าไปได้ แล้วให้ข้าเดินมันไม่ยุติธรรม 😣
เป่า หยินเฉิน
หรือคุณหนูอยากขึ้นขี่ม้ากับข้า ?
เฟย เหม่ยจิน
ข้าเป็นหญิง ข้าขี่ม้า ส่วนท่านเดินจูงม้าให้ข้าละกัน ในเมื่อข้าเป็นอขกของฮูหยินเป่า 😏
เป่า หยินเฉิน
ได้!!... ตามนั้น
(ขณะเดินทางไปที่หมายเมฆหมอกได้เปลี่ยนราวกับพายุจะมาในไม่ช้า🌫)
เป่า หยินเฉิน
อากาศวันนี้ไม่เป็นใจนัก ข้าว่าอีกสักพักควรกลับลงเขา
เฟย เหม่ยจิน
ไหนๆก็มาแล้ว ข้าอยากเห็นฝีมือของลูกชายคนเดียวท่านแม่ทัพ และข้าก็อยากประลองกับเจ้า😏...คุณชายหยินเฉินงดงามเช่นนี้ฝีมือยิงธนูจะงดงามขนาด อิอิ
(ขณะที่ทั้งสองประลองกันอย่าดุเดือดฝีมือการยิงทั่งคู่ไม่มีพลาด เหม่ยจินผู้มีฝีมือยอดเยี่ยมได้รับการฝึกอบรมโดยทหารองค์รักษ์ของพระมเหสีตั้งแต่เล็ก กับบุตรชายคนเดียวของท่านแม่ทัพที่มีฝีมือเก่งกาจ ทั้งสองตั้งใจอย่างมากจึงลืมมองดูอากาศรอบข้างที่เปลี่ยนไป!! เปรี้ยง ⚡)
กรี๊ดดดดดดด!! เสียงของคุณหนูและเหล่าสาวใช้ดังขึ้น ขณะนี้พายุได้พัดโหมมายังปลายเขาฝนตกฟ้าร้องอย่างหนักในช่วงพริบตา...🌪
เป่า หยินเฉิน
ทุกคนรีบลงจากเขา!!
(เส้นทางลงเขาที่ชันมีทั้งหินเล็กน้อยใหญ่เมื่อโดนฝนเส้นทางยิ่งลำบากต่อการเดินทางยิ่ง เมื่อเดินมาได้ครึ่งทางทันไดนั้น!! ครื่นนนนนนน)
ฝงเจ้า
คุณชาย!! ยอดเขาดินนั้นดินถล่มลงมาแล้ว!!
เป่า หยินเฉิน
แย่ละซิ!! ฝงเจ้ารีบลงเขาไปบอกชาวบ้านที่อาศัยอยู่ตีนเขาให้รีบย้ายออกเดี๋ยวนี้ !!
ฝงเจ้า
คุณชายแล้วท่านหละ !!?
เป่า หยินเฉิน
ข้าและเหล่าทหารติดตามจะดูแลทางนี้เอง เตรียมม้าไว้ด้านล่างให้มากพอกับจำนวนคนด้วย...ใครขี่ม้าไม่เป็นให้จับคู่กับทหารติดตามไว้ หากลงเขาไปพวกเราต้องเดินทางออกจากที่นี้อย่างเร็วที่สุด!!
ท่ามกลางฟ้าฝนคะนองอย่างหนักทุกคนต่างเอาชีวิตรอดอย่างทุลักทุเล...🌪🌪
โอ๊ยยยย!! เหม่ยจินล้มลงอย่างเจ็บปวด ข้อเท้าของนางมีเลือดไหลจากการโดนกิ่งไม้เกี่ยวหลายบาดแผล
เป่า หยินเฉิน
พวกเจ้ารีบลงไป ส่วนคุณหนูเจ้าขี่หลังข้า...กอดให้แน่นหละ!!
ขณะพูดหยินเฉินได้ฉีกชายผ้าที่แขนของตนพันรัดแผลไว้เพื่อหยุดเลือดของนางและให้นางขี่หลัง คำสั่งที่เด็ดขาด ทำให้ทุกคนทำตามอย่างทันที...เหม่ยจินหญิงสาวผู้หยิ่งทะนงยอมรับความช่วยเหลือจากหยินเฉินโดยไร้คำปฎิเสธและกอดเขาแน่นตามคำสั่ง...เมื่อลงถึงตีนเขาทุกคนต่างควบม้าและออกไปอย่างรวดเร็ว...
เฟย เหม่ยจิน
ขา...ขา ของข้าไม่มีแรง 😢
เป่า หยินเฉิน
จับมือข้า เชื่อใจข้า ข้าจะดึงเจ้าขึ้นมาเอง...เชื่อใจข้า!!
เหม่ยจินสบสายตาที่มั่นคง นางยื่นมืออันเรียวบางให้ชายหนุ่ม ก่อนเขาได้ใช้กำลังดึงตัวและโอบเอวหญิงสาวขึ้นม้าและรีบออกจากตีนเขากลับไปยังตะกูลเป่า...
⛅ในเหตุการณ์นี้เป็นที่ล้ำลือถึงคุณชายหยินเฉินบุตรชายท่านแม่ทัพได้ช่วยชีวิตผู้คนบนเขาพากันหนีลงมาจากเขาดินถล่มได้สำเสร็จ และยังเสียสละคนใกล้ชิดสั่งให้มาส่งข่าวดินโคลนถล่มให้แก่ชาวบ้านทำให้ชาวบ้านระแวกใกล้เคียงอพยบได้ทัน คุณชายหยินเฉินได้ช่วยชีวิตชาวบ้านในระแวกใกล้เคียงไว้ได้หมดทุกคน...🌈
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
