แสงจากวิตามินดีในตอนเช้ากับลมหนาวของต้นปี นี่เข้าปีพศ.ใหม่มากี่วันเเล้วนะ ชั้นในชีวิตกับการไม่รู้วันเดือนและแทบจะไม่อยากนับมันตั้งเเต่เมื่อไหร่ เฮ้อ\~

ไม่รู้ว่าเค้าจัดคนประเภทชั้นไว้เป็นคนประเภทไหน แต่สำหรับตัวเองชั้นคิดว่าชั้นแม้งรับบทผู้หญิงดวงซวยมาตลอดเมือปีที่ผ่านมา ทั้งแฟนนอกใจ ทั้งครอบครัว ทั้งอนาคตที่ยังไม่รู้เลยจะไปทางไหนต่อดี

ฉันชื่อ 'ซอนอา' ฉันไม่ใช่คนเกาหลีแม่ฉันเเค่ชอบผู้ชายเกาหลี เลยตั้งชื่อลูกแบบนี้ ถ้าเพื่อนก็เรียนซอนเฉยๆหนักๆก็สำส่อน -0- ปีนี้ฉันอายุ19แล้ว ละนี่ก็เป็นเช้าวันแรกของการเปิดภาคเรียน ปีที่แล้วชั้นบอกตัวเองตลอดว่าปีนีจะต้องดีกว่าปีที่เเล้วจะทิ้งเรื่องราวเก่าๆแย่ๆและปิดทุกความทรงจำไว้ให้เป็น365 วันอันเลวร้ายของตัวเอง

เสียงโทรศัพท์

"ฮัลโหล ถึงเเล้วหรอ" ฉันแนบหูโทรศัพท์ไว้ข้างนึงมืออีกข้าวก็พลางสยายผมยาวของตัวเองแล้วมัดแบบรวบๆวันนี้คงทำผมไม่ทันเเล้วล่ะ

(จะถึงเเล้ว เสร็จยัง หิวข้าว)

เสียงผู้ชายปลายสายที่คุ้นเคยของเกือบครึ่งชีวิตของฉันเลยมั้ง เป็นทั้งเพื่อนทั้งสัมพเวสีเเละมาในรูปแบบเจ้ากรรมนายเวรในบางครั้ง - -

"โห ทำไมไม่กินข้าวมาก่อนกี่โมงเเล้วไปกินข้าวไม่ทันหรอก"

(เออหน่า เดี๋ยวแวะหาซื้อไรกินบนรถเอาก็ได้ รีบลงมาแยกหน้าถึงเเล้ว)

ติ้ด...

ฉันโยนโทรศัพท์ลงบนเตียงก่อนจะจัดระเบียบร่างกายตัวเองในกระจกเช็คจนมั่นใจเเล้วว่าทุกอย่างเพอเฟคเเล้วรีบเก็บทุกอย่างใส่กระเป๋าแล้วอันเชิญตัวเองลงมาจากชั้น3ของบ้าน บ้านชั้นอยู่กัน4 คน แม่ น้องชาย พี่สาว แล้วก็ตา ไม่รวมชาบูกับหมูทะลูกรักของแม่อีก2ตัวที่เเม่ดูจะรักกว่าลูกในไส้แบบชั้นสะอีก

"หนูไปแล้วนะแม่ เลิกเรียนเดี๋ยวรีบกลับ"

'รีบกลับล่ะ'

'พี่ซอนรีบกลับนะเซนัดกับเพื่อนจะเล่นเกมส์วันนี้ลงเเรงค์'

"เออๆ "

ฉันบอกปัดอย่างขอไปทีก่อนจะคว้าแซนวิชกับนมกับน้ำผลไม้อย่างละกล่องเเล้วรีบเดินจั้มออกมาจากบ้านไปหาไอตัวปัญหาที่รออยู่เเล้ว

อ่ะ !!!

"เอาไปกินสะ จะได้ไม่ต้องแวะ"

ฉันโยนกล่องนมกับแซนวิชใส่คนขับข้างๆที่หัวยังดูยุ่งๆเพราะไม่ได้เซ็ท ภาพที่เห็นจนชินตามาตลอดถ้าเป็นเมื่อก่อนคงจะเขินเลยเเหละแบบนี้ เพราะเค้าคือสเปคของฉันเเละผู้หญิงหลายๆคน เเละที่เเน่ไปกว่านั้น เราเคยคบกัน คบมาตั้ง3ปีเลยนะ จนวันนึงที่มันมาถึงความรู้สึกที่มันเรียกว่าอิ่มตัวใช่มั้ย เราก็ค่อยห่างกันคิดถึงกันน้อยลง สุดท้ายก็เลิกกัน ใช้เวลาเกือบปีเลยนะกว่าจะกลับมาเป็นเพื่อนสนิทใจกันแบบนี้ สมน้ำหน้าแกเสียคนดีดีอย่างซอนอาคนนี้ไป

'ง่วง' จ่ะ ดูออก

คนตัวสูงข้างๆคว้านมสตอเบอรี่ไปถือดูดข้างนึงอีกข้างก็จับพวงมาลัยไปด้วย

"บอกแล้วเมื่อคืนให้รีบนอน สม"

'การนอนมันเป็นเรื่องของเด็ก'

"จ้า พ่อผู้ใหญ่ แกเกิดหลังฉันนะยะตั้งปีกว่าผู้ใหญ่มากสินะนั้งดูดนมเหมือนเด็กอนุบาล"

'แล้วใครบอกว่านมดูดได้เฉพาะเด็ก :) ' คนข้างๆพูดพลางยักคิ้วข้างนึงกวนประสาท ทำไมชั้นถึงรู้สึกแหม่งๆกับคำพูดของเค้า ไอนี่มันหมายถึงดูดนมอะไรรร

"อยากตายหรอ กินๆไปเลยรีบขับรถไปด้วย"

ฉันยัดแซนวิชในมือยัดปากใส่คนข้างๆเเล้วหันมานั้งสนใจกับโทรศัพท์มือถือค่าเวลา ชั้นสไลด์หน้าฟีดเฟสไปเรื่อยๆความทรงจำเมื่อปีที่เเล้วก็เด้งขึ้นมาตอกย้ำความโง่ของตัวเองเมื่อปีเเล้ว รูปคู่ที่ชั้นกดตั้งเป็นไพรเวทไว้ในเห็นแค่เฉพาะชั้น ที่ไม่ลบไม่ใช่เพราะอาลัยอาวรนะแต่ชั้นแค่คิดว่ามันก็แค่รูปภาพเก็บไว้ดูขำๆก็คงไม่เป็นไร ยังไงก็มีแต่ชั้นที่เห็น ดีเเล้วที่เลิกกันไม่งั้นชั้นคงต้องกินหญ้าแทนข้าว

ถึงสักที...

วันแรกของการเปิดเทอมจะมีอะไรนอกจาก แนะนำตัว สรุปวิชาที่ต้องเรียทั้งเทอม ระเบียบการให้คะแนน บลาๆๆชั้นถ่ายทุกอย่างลงในมือถือไว้เเล้วเดี๋ยวคืนนี้คงค่อยไปจดใส่สมุดต่ออีกที

วันนี้ชั้นได้เพื่อนมาใหม่2คน เบฟ กับเบบี้ เพราะเรานั้งช้างกันเเล้วทั้ง2คนก็ดูคุยถูกคอแถมไม่ถือตัวที่สำคัญน่ารักมากกก ถือว่าเป็นการเริ่มต้นที่ดีใช่มั้ยแบบนี้ พอบ่ายโมงเราก็พาเกาะกันไปหาข้าวกินที่แคนทีน บอกเลยเเซนวิชเมื่อเช้าไม่ได้เสี้ยวกะเพาะเลยตอนนี้ชั้นหิวจนแทบจะกินคนได้ทั้งตัวเเล้ว

'เราจะกินข้าวที่นี้ หรือสั่งอะไรมากินกันดี'

เบบี้พูดพลางชำเลืองตามองซ้ายมองขวาหาโต๊ะให้พวกเราสุมหัวกัน ตอนบ่ายเเบบนี้ไม่แปลกที่คนจะแน่น

'อยากกินซูชิอ่ะเบบี้กับซอนกินมะ'

" ได้นะเเล้วเราจะสั่งมากินนี่หรอหรือไปกินที่ร้าน มีเรียนอีกทีตั้งบ่ายสองครึ่งทันอยู่เเล้ว" ฉันก้มดูนาฬิกาข้อมือซี่งบอกเวลาเป็นบ่ายโมงสิบห้าเป๊ะๆเพราะถ้าจะสั่งมากินก็กลัวจะหาโต๊ะลำบากอีก

อ้ะ !!!

'ขอโทษค่ะ'

ใครคนนึงเดินชนชั้นเซไปหาเบฟก่อนจะรีบก้มหัวลุกลี้ลุกรนขอโทษ เกือบแล้ว เกือบจะหงุดหงิดแล้วดีนะเป็นผู้หญิงแถมพูดดี

"อ่อ ไม่เป็นไรๆ^^;'

ชั้นรีบเช็คสภาพตัวเองว่ามีอะไรหล่นหรือเลอะตรงไหนมั้ยก่อนจะก้มลงไปหยิบโทรศัพท์ของผู้หญิงที่เดิมชนขึ้นมาให้สายตาก็ดีสะเหลือเกินหันไปเห็นหน้าแชทที่ผู้หญิงคนนี้กำลังส่งข้อความไปหาใครคนนึงอยู่

( ขอล่ะ ให้โอกาสกันหน่อย )

( ไม่เลิกกันได้มั้ย )

( ตอบเค้าหน่อย )

( นายตอบเค้าขอร้อง )

skicker (cry)

skicker (cry)

skicker (cry)

skicker (cry)

ผู้หญิงคนนี้กำลังง้อแฟนหรอ ไม่น่าละเอาแต่พิมพ์จนไม่ได้ดูทาง ชั้นเข้าใจดีเลยเเหละคลั่งรักจนเสียสติแบบนี้จิตใจไม่อยู่กับเนื้อกับตัว ฉันยื่นโทรศัพท์คืนผู้หญิงตรงหน้าก่อนเธอจะยิ้มขอบคุณเเละขอโทษอีกครั้งก่อนจะเดินออกไป

'ใช่มินนี่ปะ'เบบี้พูดขึ้น หืม มินนี่ไหนหรอ

'เอ้อใช่ๆเบบี้ก็รู้จักหรอ ที่ควงๆอยู่กับนายปะ' เบฟพูดเสริมอีกคนในขณะที่ชั้นก็ยัง งง เหมือนเดิม

'ใช่ดิ เราว่าเราจำไม่ผิดนะเพราะตอนนั้นไปเที่ยวก็เจอควงกันอยุ่ สงสัยจะเลิกกันละหมู่นี้ไม่เห็นจะไปไหนควงกันเลย'

'อย่างว่า ตอนนั้นมาลงซัมเมอร์ที่มอก็เห็นนายไปกินข้าวกับเด็กการบินครั้งล่าสุดแต่ละคนสวยๆทั้งนั้น'

ฉันมองสองคนสลับไปมายิ่งพูดยิ่ง งง ใครคือนาย เค้าคือใครหรอ

'ก็นายไงอยู่ปีสองมอเรา ติดโผหนุ่มน่ากอดลงเว็ปตั้งหลายเพจ แต่เจ้าชู้เรี่ยยราดมากแต่ก็หล่อมากเช่นกันเข้ากับผู้หญิงทั้งโลกได้หมดคนนี้ ตอนนั้นเรามาลงซัมเมอร์ได้ยินคนเค้าพูดกันเเต่ก็ไม่เคยเจอตัวจริงนะ' เบบี้พูด

อ้อ... เมื่อกี้หน้าจอแชทของผู้หญิงคนเมื่อกี้ก็พิมชื่อนาย สงสัยจะเป็นคนนี้แน่ๆที่ง้อ น่าสงสารเห้อ

:::Nick:::

nick : Sent sticker

nick : Sent sticker

nick : อยู่ไหน กินข้าวกัน

Son : กำลังไปห้างหลังมออ่ะอยากกินอาหารญี่ปุ่น

nick : เค เจอกัน

Son : อยู่กับเพื่อนผู้หญิง2คนนะ

nick : sticker :)

Son : รีบมา ถึงเเล้วโทรมาละกัน

ฉันปิดโทรศัพท์ก่อนจะหย่อนลงกะเป๋าเซฟแบตไว้ นิคคงตามมาถึงไล่ๆกันเเหละเดี๋ยวฉันค่อยสั่งเมนูไว้ให้เเล้วกัน

'ขออนุญาติเสริฟนะคะ'

เสียงพนักงานกล่าวพร้อมกับเสริฟเมนูตรงหน้า ฉันเงยหน้าจากหน้าจอมือถือเเล้วหันไปมองนอกร้านยังไม่พบวี่เเววของนิคเลย นี่ชั้นมีเรียนต่อบ่ายสองครึ่งนะ อาหารก็สั่งรอเเล้ว

'มองใครหรอซอน' เบบี้ที่กำลังตั้งท่าถ่ายรูปจานโซบะของตัวเองหันมาถาม

"เพื่อนหน่ะ เห็นบอกว่าจะมาไม่เห็นมา"

ชั้นหยิบโทรศัพท์มาอีกรอบกะจะโทรตามอีก

'เร่งอะไรชนาดนั้นมาถึงเเล้วนี่ไง'

เสียงนี้ไม่ได้ออกมาจากโทรศัพเเต่มาจากข้างหลังฉันเอง รู้สึกได้ถึงเงาสูงๆตะคุ่มๆอยู่ข้างหลังอย่างกับเจ้ากรรมนายเวร

"ช้ามาก เดี๋ยวต้องเข้าเรียนอีกอ่ะไปส่งด้วยเลย"

'Sorry\~ พอดีติดรถเพื่อนมาวันนี้มีเรียนเเค่รอบเช้าเดี๋ยวไอนายไปส่งละกัน'

คนตัวสูงพูดเสร็จก็มานั้งลงข้างฉันก่อนจะคว้าตะเกียบมาหักแยกเเล้วหันมาทักทายเพื่อนสาวของฉันที่งงกับท่าที่ว่าไอบ้าข้างๆนี่เป็นเพื่อนฉันแน่ใช่มั้ย

"นี่เบฟกับเบบี้" ฉันแนะนำให้คนตัวสูงหันไปทักทายเพื่อนๆ

(^_^)

( ^^; ) (^///^)

ทั้ง3แค่ยิ้มส่งๆกันก่อนจะตั้งหน้าตั้งตาทานอาหารตรงหน้า

'กว่าจะหาที่จอดรถได้'

( '?') ( '?')

ฉันกับเพื่อนหันไปตามเสียงของบุคคลแปลกหน้าที่หย่อนตัวนั้งลงข้างเบบี้ซึ่งคือตรงข้ามกับนิค ความสูงประมาณ185 ผมสีดำเข้มปรกหน้านิดหน่อยใบหน้าบ่งบอกถึงเชื้อชาติผสมผิวขาวที่ตัดกับปากสีสดออกคล้ำนิดนึง นิดเดียวจริงๆซึ่งดูยังไงก็ไม่ใช่สีของลิปมันจะเรียกว่ายังไงล่ะเหมือนคนที่สูบบุหรี่ใช่มั้ยแบบนี้ ใบหน้าไร้ที่ติเกลี้ยงเกลาดูสะอาดสะอ้าน เขาลากสายตามามองที่นิคก่อนจะหันมามองที่ฉันเเล้วสลับกันอย่างสงสัย

'แฟน?' เค้าพูดแค่นั้นก่อนจะเอนตัวไปกับเบาะนั้งเเล้วยักคิ้วด้วยท่าทีสงสัย

'เก่า' นิคพูดเเล้วตั้งหน้าตั้งตากินต่อ ป่านนี้เบฟกับเบบี้คงนึกไปถึงไหนสงสัยกันไปหมด

'นี่นาย รุ่นพี่ที่มอเเต่เป็นเพื่อนสนิทขากลับแกกลับไปกับนายละกันละเดี๋ยวเลิกเรียนไปรับ'

"ไม่เป็นไรก็ได้เดี๋ยวชั้นกับเพื่อนๆนั้งแท็กซี่กลับก็ได้" ใครจะไปกล้ากลับด้วยละเพิ่งเจอหน้าครั้งเเรก

'ทางเดียวกันอยู่เเล้วยังไงก็ต้องลงที่มอ ก็กลับไปพร้อมกันเลย ได้ใช่ปะไอนาย'

ผู้ชายฝั่งตรงข้ามไม่ได้ตอบอะไรเเค่พยักหน้าเป็นเชิงส่งสัญญาณว่าได้ ยิ่งแบบนี้ใครจะอยากติดรถไปด้วยละ ว่าเเต่เดี๋ยวนะ นาย? ใช่คนเดียวกันกับที่เบฟกับเบบี้พูดรึเปล่า ต้องใช่สิมันจะมีนายสักกี่คนที่หล่อขนาดนี้ล่ะ

ครืด\~

เสียงโทรศัพเบบี้กับเบฟดังขึ้น ชั้นเองแหละส่งไลน์ไปถาม

BBS

Son : ใช่คนนี้หรือเปล่า?

Baby : ใช่เลย ตกใจมากหล่อมากหล่อมากมากมากเขินมากด้วยนั้งข้างๆ

B : จริง

Son : เรากลับกันเองดีมั้ยหรือจะกลับรถนาย

Baby : อยากไปกับนาย นะนะนะนะแงเค้าหล่ออ่ะขอนั้งหน้าด้วย

'มีอะไรหรอ ' เสียงนิคทักขึ้นแล้วเอียงหน้ามามองโทรศัพท์ฉัน สาระแนจริงๆ คงสงสัยเเหละพวกเราเล่นกดมือถือกันอย่างเดียวไม่พูดไม่จา

"อ่อ เปล่าๆงั้นเดี๋ยวรบกวนนายติดรถไปด้วยละกันนะ" ฉันหันไปมองหน้านายเเล้วยิ้มให้หน่อยๆเเต่เค้าไม่ยิ้มกลับเลยอ่ะเค้าแค่พยักหน้าให้เเล้วเล่นโทรศัพท์ในมือต่อ

14.15

พอกินข้าวกันเสร็จนิคก็แยกย้ายไปส่วนพวกเรากับนายก็เตรียมกลับมอกัน โดยให้เบบี้นั้งหน้าสมดังใจหมาย

:::BBS:::

B : แบบนี้เราต้องเรียกนายว่าพี่มั้ยอ่ะเพราะว่าเขาเป็นรุ่นพี่พวกเราปีนึง

Baby : นั่นดิ หน้ายังไม่กล้ามองเลยจะเป็นลมหล่อเกินไปหันหน้าหนีไปสะ

Son : เวอร์ 555555

Baby : แกแอบถ่ายฉันให้หน่อยสิเอาแบบเห็นหน้าเค้าด้วยนะอยากได้รูปคู่คนหล่อ น้า

Son : ได้ๆเดี๋ยวจัดให้หลายๆมุมเลยแกเอนๆตัวไปหน่อยก็เเล้วกัน

ฉันแกล้งหยิบโทรศัพท์ออกมาจะแอบถ่ายให้เพื่อนเเต่สายตาก็เหลือบไปเห็นเค้าสะท้อนกันกระจก นี่เค้ากำลังมองชั้นอยู่หรอ ใช่มั้ยอ่ะ ใช่จริงๆด้วยสายตาแบบนี้มันคืออะไรหรอ เค้ามองฉันอยู่แวบนึงก่อนจะเบือนสายตาไปมองถนนตรงหน้าต่อ

หลังนายมาส่งฉันกับเพื่อนๆก็เข้าเรียน วันนี้ฉันกับเพื่อนๆนัดกันไปปารตี้ อ้างว่าฉลองเพื่อนใหม่แบบนั้น (-…-) ฉันก็ไม่ใช่สายอยู่ติดบ้านไปอ่านหนังสืออะไรก็เออ ออกตามไป วันนี้ฉันนัดกันจะออกตอน2ทุ่มกว่าจะถึงผับก็เกือบๆ3ทุ่ม ฉันไม่ได้โกหกแม่นะว่าจะออกไปทำงานหรืออะไรบอกไปตรงๆว่าไปเที่ยวเพราะกลัวกลับมาเเละเเม่จะได้กลิ่นเหล้าถ้าโกหกเดี๋ยวจะไม่ได้ออกไปอีกแง

เสียงเรียกเข้า

nick :อยู่ไหนอ่ะ

Son : กำลังไป Se กับเพื่อน

nick : เจอกัน ติ้ด

งง อะไรเจอกันเรานัดกันหรอ ไม่หนิ ประสาท ฉันเก็บโทรศัพลงกระเป๋าก่อนจะขึ้นแท็กซี่ไปที่ผับเพราะเบฟกับเบบี้ถึงเเล้ว

เสียงบีทหนักๆแสงไฟตัดไปตัดมากับกลิ่นบุหรี่พาให่มึนเเม้จะยังไม่ได้ดื่มอะไรเข้าไป วันนี้ฉันกะจะไม่เมาเพราะคราวล่าสุดที่ฉันเลิกกับแฟนเก่าเเล้วเมาหัวราน้ำแฮ้งไปหลายวันยังจำรสชาติความปวดหัวได้ดีไม่อยากทรมาณแบบนั้นอีกเเล้ว ฉันใส่เดรสดำคล้องคอเข้ารูปเกล้าผมขึ้นให้เห็นหน้าชัดๆตอนมีแฟนแทบจะไม่ได้แต่งตัวอะไรแบบนี้ด้วยซ้ำเที่ยวก็ไม่เที่ยวเพราะฉันคิดว่าเค้าคงหวงเพราะเค้าห้าม แต่ที่ไหนละเค้าไม่ให้ฉันไปไหนเพราะตัวเองออกมาคั่วผู้หญิงที่เที่ยวทุกวัน ไอเลวเอ้ย!!!! ฉันนึกแล้วโมโหก่อนจะดกแก้วในมือจนหมด

'นั่น.. ใช่เพื่อนแกปะ' เบบี้ในชี้ไปทางโต๊ะโซนตรงข้ามฉัน แม้จะเห็นแค่ข้างหลังก็จำได้ นิคกับเพื่อนๆของเค้าและก็นายและนั่นเองเค้าก็หันมามองทางนี้เหมือนกัน ฉันรีบเบือนหน้าหนีกลัวเค้าจะคิดว่ากำลังมองอยู่

บ้าจริง ฉันไม่ได้สนใจเค้านะอย่าเข้าใจฉันผิดล่ะ

เคร้ง\~

เสียงแก้วใครคนนึงเอามาชนกับเเก้วของฉัน ฉันหันไปมองตามแรงก็ต้องตกใจ กะจะมาแบบอารมณดีดีไม่เมาไม่หัวเสียสักหน่อย ทำไมต้องมาเจอเค้าที่นี้ด้วย ซิราส ไอบ้าเอ้ย!!!

'ทำไมวันนี้มานี่ล่ะปกติไม่มาไม่ใช่หรอ'

เค้าทักทายฉันก่อน ฉันได้แค่มองเเล้วหันมาสนใจกลุ่มเพื่อนต่อฉันไม่อยากเห็นหน้าเค้าจริงๆนี่ผู้หญิงของเค้าไปไหนมาเอาไอบ้านี่ไปเก็บที

'ซอนอา'

เค้าเรียกชื่อฉันเต็มๆแทนเรียกหนูซอนแบบที่เค้าชอบเรียกตอนคบกันเเล้วก็จับเเขนฉันเข้าไปใกล้ๆ กลิ่นน้ำหอมที่เค้าใช้ยังเป็นกลิ่นเดิมที่ฉันซื้อให้

!!!!อย่านะอย่ากลับไปใจเต้นเเรงเพราะคนแบบนั้นอีก!!!!!

'มาละทำไมไม่เดินเข้าไปหาล่ะ?' เสียงนิคดังขึ้นกับแขนหนักๆของเค้าที่โอบไหล่ฉันไว้หลวมๆ เค้าคงเห็นราซละเดินมาเพราะเค้าไม่ชอบราซอยู่เเล้วตั้งเเต่ฉันคบกัน

'ไง มิ้งไม่มาหรอวันนี้' นิคถามถึงแฟนเค้า ราซหันมามองหน้านิคก่อนจะยักคิ้วยียวนข้างนึงเเละเดินออกไปจากวงสนทนา

'นั่นใครหรอซอน?' เบฟถามขึ้น

'แฟนเก่าหน่ะ อย่าไปสนใจเลยมาเหอะชนๆๆ' ฉันยื่นแก้วไปชนกับเพื่อนๆไม่อยากให้เสียบรรยากาศ

'ไปนั้งด้วยกันดิวันนี้ฉันมากันไม่กี่คน จะได้อยู่กันเยอะๆกันไอราซมาเกาะแกะด้วย'

ยังไม่ทันตัดสินใจว่าไปมั้ยยัยเบบี้ก็รีบลุกหยิบเเก้วมาคล้องแขนฉัน เก็บอาการหน่อยเพื่อน

บนโต๊ะมีฉัน เบฟ เบบี้ นาย นิค เเล้วก็เพื่อนเขาอีก2คนทุกคนล้วนเป็นรุ่นพี่ฉันหมดเเต่ก็ไม่มีใครถือตัวเลยสักคนทุกคน Nice มากทำเอาคนไม่ค่อยยิ้มอย่างเบฟก็ขำและตลกไปกับมุกของพี่ๆกันหมด ฉันดื่มไปหลายเเก้วพอให้กึ่มๆแล้วไหนจะควันบุหรี่ที่คละคลุ้งไปทั่วยิ่งทำให้มึนง่ายขึ้นไปอีก

'มาเล่นเกมส์กันดีกว่า สาวๆอยู่กันเยอะ' พี่คนนึงในกลุ่มพูด คนดี้ด้าสุดดูจะเป็นเบบี้เพราะรายนั้นเมาไปแล้ว - -

'เกมส์ไรดี ง่ายๆหมุนขวดมั้ยล่ะถ้าใครเป็นคนหมุนถ้าไปโดนใครคนนั้นต้องตอบคำถามหรือทำตามคำสั่งคนหมุนถ้าทำหรือตอบไม่ได้จะต้องโดน1ชอตเพียวๆ'

อี๋ แค่คิดก็จะอ้วกแล้วฉันเคยเล่นเเล้วกินแบบนี้นี่แหละอ้วกคลานเป็นหมาเลย

'โบราญมากใช้ขวดเดี๋ยวนี้เค้าใช้แอพในมือถือก็ได้ไอมิกกี้ ' นายหันไปพูดกับเพื่อนของเค้า พออยู่ที่นี้เค้าดูพูดเยอะขึ้นเป็นตัวเค้าเองไม่ค่อยเงียบเหมือนตอนที่เจอร้านอาหารเลย

'มา ใครจะเริ่มคนเเรก ฉันละกัน ' พี่มิกกี้พูดเองเสร็จสรรพก่อนจะหยิบมือถือมาตั้งกลางโต๊ะเเล้วกดจิ้มให่ลูกศรเริ่มหมุน ลูกศรหมุนไปเรื่อยๆอย่างช้าๆก่อนจะไปหยุดที่ นิค

ฮ่าๆๆ เสียงหัวเราะลั่นโต๊ะก่อนนิคจะทำท่ากุมหัว อยากรู้ว่าเค้าจะโดนสั่งให้ทำอะไร

'แกเห็นนู่นปะผู้หญิงที่อยู่กับเเฟนเค้าถ้าเเฟนเค้าไปที่อื่นเเล้วแกเดินไปขอหอมแก้มได้ถือว่าชนะ'

'โห มีแฟนเเล้วด้วย เทเหล้ารอเลย ' เบบี้พูดแล้วเทเหล้าใส่เเก้วชอตที่พนักงานเอามาให้เตรียมไว้ พอได้จังหวะผู้ชายที่ยืนอยู่ข้างๆผู้หญิงเดินออกไปนิคก็ลุกขึ้นเดินไปหาผู้หญิงที่ใส่เดรสเกาะอกสีแดงก่อนจะยื่นหน้าไปคุยอะไรบางอย่างเเล้วก้มลงหอมแก้มผู้หญิงคนนั้น แลัวคือผู้หญิงคนนั้นไม่ได้มีที่ทางชัดขืนอะไรเลย ฮัลโหลนี่มันอะไรกันเนี้ย!?

'วู้ฮู่ๆ\~มันเเน่จริงๆว่ะ ' เสียงปรบมือของคนในโต๊ะดังชึ้นก่อนนิคจะกลับมานั้งที่โต๊ะละยื่นเเก้วชอตไปที่พี่มิกกี้ พี่เค้ากะดกรวดเดียวหมดก่อนจะดื่มโค้กตาม

'มา ตาฉันเเล้ว' เกมส์ดำเนินต่อไป ลูกศรหมุนช้าๆก่อนจะไปหยุดที่เบฟ นั่นไงเพื่อนฉันแกจะโดนให้ทำอะไรแผงๆมั้ยเนี้ย

'เอาไงดีน้า…'

'งั้น ให้ไอนิกกี้ทำยังไงก็ได้ให้เบฟหัวใจเต้นถึง90 ถ้าเบฟหัวใจเต้นยังไม่ถึง90 ชนะ ถ้าเกินพี่กับไอนิกจะกินคนละชอตเลย'

'หืมมม แล้วจะรู้ได้ไงหัวเต้นถึงเท่าไหร่' เพื่อนในกลุ่มมถาม เออใช่

'นั่นไงเบฟใส่ Apple watch ง่ายจะตาย ' ฉันหันไปมองที่ข้อมือจริงด้วย

'เเล้วคือทำไมฉันต้องโดนกินกับแกด้วยวะ ' พี่นิกกี้โอดครวญคงเอียนกับชอตเมื่อกี้สินะ

'ก็ถ้าแกทำไม่ได้แกก็ถือว่าทำไม่สำเร็จไงจะได้โดนด้วยกัน' ฉันฟังยังไงก็ไม่เกี่ยวกันอยู่ดีนั่นแหละแต่พี่มิกกี้ก็ลุกขึ้นจากนั้งตรงข้ามฉันมายืนตรงหน้าเบฟก่อนจะก้มต่ำลงมาหน้าเสมอกันแล้วลูบหัวเบฟเบาๆ เบฟเริ่มเลี่ยงสายตาไปทางอื่น เป็นฉันก็เขินโว้ย ขนาดนั้งข้างๆกันยังได้กลิ่นเหล้าจากตัวที่มิกกี้เลยที่เพิ่งกินเข้าไป เหมือนพี่มิกกี้จะรู้ว่าเบฟหลบสายตาเลยเอามือประคองหน้าให้เบฟหันมามองหน้าก่อนจะค่อยๆขยับเข้าไปใกล้ๆจนจมูกทั้งคู่ติดกันฉัน

….

...

..

.

ติ้ดๆๆๆๆ

เสียงสัญญาหมดเวลาดังขึ้นพี่นิกกี้เอาหน้าออกจากเบฟก่อนจะยิ้มให้เเล้วจับข้อมือเบฟมาดูที่หน้าจอ ขึ้นว่า102 ป้าดเกิน90อีก เเล้วยัยเบฟก็คว้าแก้วชอตไปกินเเก้เขินทำเอาทุกคนในโต๊ะแซวกันหมดในท่าที่ของยัยเบฟ ยัยเบฟรีบไปโฟกัสกับทรศ กลางโต๊ะเเล้วกดที่ปุ่มกลางให้ลูกศรหมุน เกมส์ดำเนินมาเรื่อยๆโดนกันไปคนละ2ถึง3ชอต แม้แแต่ฉันเองที่โดนท้าให้ขึ้นไปเต้นบนฟอร์บ้าง ให้เดินไปหยิบแก้วโต๊ะครอื่นมากินบ้าง ฉันที่ไม่กล้าทำอะไรหลายอย่างเลยโดนไปหลายชอต กลิ่นเหล้าแรงๆไหลลงคอทั้งร้อนทั้งฉุนจนฉันต้องซัดโค้กตามเข้าไปหลายอึก กะว่าจะไม่เมาสักหน่อยวันนี้คงจะไม่ได้แล้วแหละ ตอนนี้มึนหนักๆเเล้ว

เเล้วลูกศรจากมือพี่ซันก็มาหยุดที่ฉัน น่านนนไงอีกแล้วหรอ

ฉันรับเหล้าไม่ไหวเเล้วจะอ้วกแล้วจริงๆตอนนี้อันเก่ายังร้อนที่คออยู่เลย T^T