DESTINY ชะตารัก ชะตาแค้น
บทนำ
ย้อนไปเผ่าสมัยสวรรค์ทำสงครามกับเผ่ามารอย่างยาวนาน
จากความกระตือรือร้นของเหล่าทหารทั้งสองฝ่าย
กลับกลายเป็นความเอือมระอา
แผ่นดินแตกระแหง น้ำเหือดแห้ง
กระแสลมพัดผ่านได้กลิ่นคาวเลือดคละคลุ้ง
ซากเหล่าทหารนอนตายอยู่นับพัน
ร่วมแรมปี ในที่สุดเผ่าสวรรค์
ซานเย่(รองแม่ทัพสวรรค์)
ท่านแม่ทัพ
ซานเย่(รองแม่ทัพสวรรค์)
ตอนนี้พวกมารและปีศาจล่าถอยไปหมดแล้วขอรับ
เฉิงชุน(เทพสงคราม)
แค่กๆ//ไอออกมาเป็นเลือด
แม่ทัพใหญ่เผ่าสวรรค์เฉิงชุน
ซานเย่(รองแม่ทัพสวรรค์)
ท่านแม่ทัพ!
เฉิงชุน(เทพสงคราม)
ข้าไม่เป็นไร
เฉิงชุน(เทพสงคราม)
เจ้าส่งคนไปดู ว่าเผ่ามารมีลูกเล่นอะไรอีก
ซานเย่(รองแม่ทัพสวรรค์)
ขอรับ
มือสองข้างของแม่ทัพจับกระบี่คู่ใจไว้แน่น
ก่อนจะปีกมันลงกับพื้นเพื่อพยุงตัวไม่ให้ล้ม
ซานเย่(รองแม่ทัพสวรรค์)
เรียนแม่ทัพ เผ่ามารล่าถอยไปหมดแล้วขอรับ
ซานเย่(รองแม่ทัพสวรรค์)
ข้าช่วยพยุงท่าน
เฉิงชุน(เทพสงคราม)
ไม่ต้อง~ ข้ายังไหว
เฉิงชุน(เทพสงคราม)
ไปบอกเหล่าทหารที่เหลืออยู่ กลับสวรรค์!
ซานเย่(รองแม่ทัพสวรรค์)
ขอรับ!
ซานเย่(รองแม่ทัพสวรรค์)
ไปบอกทหาร แม่ทัพมีคำสั่งกลับสวรรค์
ซานเย่ ออกคำสั่งกับทหารนายนึงตรงบริเวณนั้น
ในขณะที่เฉิงชุนหันหลังกลับ
ได้มีแสงสีขาวส่องประกายออกมาจากในแม่น้ำ
เฉิงชุน(เทพสงคราม)
นั่นมันอะไรกัน
ซานเย่(รองแม่ทัพสวรรค์)
ท่านแม่ทัพ
เฉิงชุน(เทพสงคราม)
ข้าเห็นแล้ว
เฉิงชุน(เทพสงคราม)
รออยู่นี้ข้าจะไปดูสักหน่อย
ซานเย่(รองแม่ทัพสวรรค์)
ไม่ได้นะขอรับ ถ้าหากว่า
เฉิงชุน(เทพสงคราม)
วางใจเถอะ ถ้าเป็นกลอุบายของเผ่ามารล่ะก็ ทำอะไรข้าไม่ได้หรอก
ซานเย่(รองแม่ทัพสวรรค์)
เอ่อ...
เฉิงชุนเดินเข้าใกล้แม่ชิงสุ่ย
เฉิงชุน(เทพสงคราม)
นั่นมันอะไรกัน
เฉิงชุน(เทพสงคราม)
ไข่มุก?
ซานเย่(รองแม่ทัพสวรรค์)
มีอะไรหรือท่านแม่ทัพ
เฉิงชุน(เทพสงคราม)
ข้าเจอไข่มุก
ซานเย่(รองแม่ทัพสวรรค์)
ไข่มุก มันมาอยู่ในแม่น้ำชิงสุ่ยได้อย่างไรกัน
เฉิงชุน(เทพสงคราม)
ภายในลำแสงสีขาวที่เปล่งออกมายากไข่มุกเม็ดนี้ ทำไมถึงมีไอมารอยู่ล้อมรอบด้วยนะ ไม่ได้ ปล่อยไว้ไม่ได้//ในใจ
ซานเย่(รองแม่ทัพสวรรค์)
เอ๊ ท่านแม่ทัพท่านจะทำอะไร
เฉิงชุน(เทพสงคราม)
ข้าจะเอามันกลับไป
ซานเย่(รองแม่ทัพสวรรค์)
ไม่ได้นะท่าน ถ้าเกิดข้างในเป็นสัตว์ประหลาดดุร้ายขึ้นมา จะแย่เอานะ
เฉิงชุน(เทพสงคราม)
ยังไงข้าก็ต้องเอามันกลับไป
ซานเย่(รองแม่ทัพสวรรค์)
ไอหย่า ทำไมท่านถึงดื้อด้าน หัวรั้นขนาดนี้
เฉิงชุน(เทพสงคราม)
ไข่มุกนี่ มีไอมารล้อมรอบอยู่ ถ้าไม่เอากลับไป ข้ากลัวว่าเผ่ามารจะมาเห็น คงจะไม่ดีแน่
เฉิงชุนใช้มือค่อยๆ หยิบไข่มุกขึ้นมา
ซานเย่(รองแม่ทัพสวรรค์)
ท่านแม่ทัพ ระวังด้วยนะ
ซานเย่(รองแม่ทัพสวรรค์)
ท่านแม่ทัพ!!!!!
เฉิงชุนเอื้มมือจะสัมผัสกับไข่มุก แต่โดนพลังปราณบางอย่าง
ที่ปกป้องรักษาไว้ สำแดงฤทธิ์ออกมา ทำให้เฉิงชุน
กระเด็นไปกระแทกกับก่อนหินอย่างรุนแรง
ซานเย่(รองแม่ทัพสวรรค์)
ท่านเป็นอย่างไรบ้าง
เฉิงชุน(เทพสงคราม)
มันมีพลังคุ้มครองอยู่
ซานเย่(รองแม่ทัพสวรรค์)
งั้นค่อยมาเอามั้ย
ซานเย่(รองแม่ทัพสวรรค์)
ตอนนี้ท่านบาดเจ็บหนัก ถ้าฟื้นต่อไป จะแย่เอานะขอรับ
เฉิงชุน(เทพสงคราม)
ไม่! ข้ายังไหว...แค่กๆ
ซานเย่(รองแม่ทัพสวรรค์)
ท่านเลิกฝืนตัวเองเถอะ
เฉิงชุน(เทพสงคราม)
ซานเย่ เจ้าฟังข้า ข้าสัมผัสได้ว่า..แค่กๆ.. ไข่มุกเม็ดนั้น
เฉิงชุน(เทพสงคราม)
มันมีอะไรบางอย่าง...ข้าต้องเอากลับไป
เฉิงชุน(เทพสงคราม)
ให้ราชาสวรรค์
ซานเย่(รองแม่ทัพสวรรค์)
งั้นข้าไปเอาให้เอง
เฉิงชุน(เทพสงคราม)
ตอนนี้เจ้าบาดเจ็บ
ซานเย่(รองแม่ทัพสวรรค์)
แต่ท่านก็บาดเจ็บ
เฉิงชุน(เทพสงคราม)
แค่นี้ ไม่ทำให้ข้าต้องละสังขารหรอก
เฉ้งชุนเหาะไปตรงไข่มุกนั่นอีกครั้ง
เฉิงชุน(เทพสงคราม)
อ๊ากกกกกกกกกกกก
ร่างของเฉิงชุนค่อยๆร่วงลง
ซานเย่พุางตัวเข้าไปรับเฉิงชุนไว้ได้ทัน
ซานเย่(รองแม่ทัพสวรรค์)
ท่านแม่ทัพ
เฉิงชุน(เทพสงคราม)
ข้า..เอา..มัน..มาได้.แ.ล้ว~
เฉิงชุนพูดด้วยน้ำเสียงที่แผ่วเบา
ซานเย่(รองแม่ทัพสวรรค์)
ท่านแม่ทัพ!!!!
ซานเย่(รองแม่ทัพสวรรค์)
เร็ว! พาท่านแม่ทัพกลับสวรรค์
แรกเริ่ม
ซานเย่(รองแม่ทัพสวรรค์)
ท่านแม่ทัพ!
ซานเย่ใช้พลังปราณของตน ฟื้นพลังให้แม่ทัพ
ซานเย่(รองแม่ทัพสวรรค์)
ท่านแม่ทัพ ท่านฟื้นสิ
ซานเย่(รองแม่ทัพสวรรค์)
ทำไมถึงไม่ได้ผลล่ะ
ซานเย่(รองแม่ทัพสวรรค์)
หรือตบะข้าแกร่งกล้าไม่พอ
เฉิงชุน(เทพสงคราม)
ซ.ซานเยว่..ไม่.มีประโยชน์หรอก
ซานเย่(รองแม่ทัพสวรรค์)
ท่านแม่ทัพ
เฉิงชุน(เทพสงคราม)
เอานี้ไป..
แม่ทัพเฉิงชุนยื่นกล่องไม้ให้ซานเย่
ซานเย่(รองแม่ทัพสวรรค์)
นี่มันไข่มุกเม็ดนั้น...
เฉิงชุน(เทพสงคราม)
อย่าจับมัน!..แค่กๆ
เฉิงชุน(เทพสงคราม)
ไป..รีบเอาไข่มุกเม็ดนั้นไปให้เทียนจวิน...
แม่ทัพเฉิงชุนกล่าวด้วยน้ำเสียงอ่อนแรง
ซานเย่(รองแม่ทัพสวรรค์)
ไม่! ข้าจะไม่ทิ้งท่าน
เฉิงชุน(เทพสงคราม)
เวลานี้..ไม่ใช่เวลาที่เจ้า..จะเอาแต่ใจ.นะ
เฉิงชุน(เทพสงคราม)
ไข่มุกเม็ดนั้น..มันมีอะไรบางอย่าง
เฉิงชุน(เทพสงคราม)
ไป..รีบไป..แค่กๆ
ซานเย่(รองแม่ทัพสวรรค์)
ข้าจะไปเดี๋ยวเดียว.. รอข้านะ...
ซานเย่(รองแม่ทัพสวรรค์)
อย่าพึ่งหลับนะ
เฉิงชุน(เทพสงคราม)
หึๆ..อืม
รองแม่เซียนเย่ขอเข้าพบ!!!
ซานเย่(รองแม่ทัพสวรรค์)
ซานเย่ คารวะเทียนจวิน
เทียนจวิน
ท่านรองแม่ทัพ ครั้งนี้พวกเจ้าทำความดีความชอบ เอาชนะศึกใหญ่มาได้
เทียนจวิน
แล้วท่านแม่ทัพ... เทพเจ้าสงครามของข้าเขาไปอยู่ไหนล่ะ
ซานเย่(รองแม่ทัพสวรรค์)
ท่านแม่ทัพเจ็บหนักตอนนี้พักรักษาตัวอยู่
เทียนจวิน
เขาบาดเจ็บได้อย่างไร..
ซานเย่(รองแม่ทัพสวรรค์)
เป็นเพราะสิ่งนี้ขอรับ
ซานเย่(รองแม่ทัพสวรรค์)
หลังจากเผ่ามารถอยทัพ ก็มีแสงประหลาดออกมาจากแม่น้ำนั่น ท่านแม่ทัพจึงไปดู
ซานเย่(รองแม่ทัพสวรรค์)
พบว่าเป็นไข่มุกนี่ขอรับ แต่เหมือนพลังของไข่มุกเม็ดมันช่างมากมายนัก
ซานเย่(รองแม่ทัพสวรรค์)
ตอนนี้ท่านแม่ทัพยังนอนเจ็บอยู่
ซานเย่(รองแม่ทัพสวรรค์)
ข้าขอให้ท่าน ส่งท่านหมอไปรักษาเขาด้วย
ซานเย่(รองแม่ทัพสวรรค์)
ข้าขอตัว
ซานเย่โค้งคารวะก่อนเดินออกไป
เทียนจวิน
ไข่มุกนี่มองจากรูปลักษณ์แล้ว สดใสบริสุทธิ์
เทียนจวิน
เพราะเหตุใดจึงมีพลังมากมายถึงขั้นทำให้ เทพสงครามบาดเจ็บหนักขนาดนั่นเลยรึ
เทียนจวิน
แต่ซานเย่บอกว่ามีไข่มุกเม็ดนี้อยู่ที่แม่น้ำชิงสุ่ย รอยต่อระหว่างเผ่าสวรรค์กับเผ่ามาร//ในใจ
เทียนจวิน
เพราะฉะนั้นหากจะอยู่ในแม่น้ำนั่นได้ ไข่มุกเม็ดนี้จะต้องมีไอมารเจือปนอยู่เป็นแน่///ในใจ
เทียนจวิน
ข้าจะต้องทำอะไรสักอย่างแล้ว
เทียนจวินค่อยๆ สาดพลังไปไข่มุกเม็ดนั้น
ท้องฟ้าจากสดใส กลับมืดมัว
เกิดอัสนีบาต ไปทั่วทั้งท้องฟ้า
เทียนจวิน
ไม่ธรรมดา ไม่ธรรมดาจริงๆ
จากไข่มุกกลม ขาวเนียนบริสุทธิ์
กลายเป็นเด็กทารกผู้หญิงตัวน้อยๆคนหนึ่ง
เทียนจวิน
ตอนนี้ข้าทำให้เจ้ามีกายหยาบแล้ว
เทียนจวิน
เจ้ามาจากแม่น้ำที่ยิ่งใหญ่ ฉะนั้นต่อจากนี้เจ้าจะมีชื่อว่า 'เว่ยหยาง' เป็นลูกสาวของข้า
เทียนจวิน
แต่เจ้าจงบำเพ็ญตบะ จงกระทำแต่ความดี
เฟยหลง
เสด็จแม่ ให้ข้ามาถามท่านว่าท่านทำอะไร ทำไมท้องฟ้าถึงได้แปรปรวนเช่นนี้
เฟยหลง
แล้วนั่น ท่านกำลังอุ้มอะไรอยู่หรอ
เทียนจวิน
นี้นะหรอ เจ้ามาดูเองสิ
เฟยหลงเดินไปหาเทียนตี้อย่างว่าง่าย
เทียนจวิน
ใช่ นี่คือน้องสาวเจ้า ต่อไปเจ้าต้องดูแลนางให้ดี
เทียนจวิน
อย่างให้นางออกนอกลู่นอกทางเด็ดขาดขาดเข้าใจมั้ย
เทียนจวิน
ข้าฝากฝังเจ้า นอกเหนือจากหน้าที่ที่เจ้าจะรับช่วงต่อจากข้าแล้ว
เทียนจวิน
เจ้าต้องคอยดูแลนาง ให้จิตใจนางบริสุทธิ์
เทียนจวิน
อย่าให้นางต้องขุ่นเคืองหรือเคียดแค้นเป็นอันขาด
เฟยหลง
ข้าสัญญาข้าจะดูแลนางให้ดี
เทียนจวิน
อืม กลับไปหาแม่เจ้ากันเถอะ
ซานเย่(รองแม่ทัพสวรรค์)
เป็นอย่างไรบ้าง
ซานเย่(รองแม่ทัพสวรรค์)
ท่านส่ายหน้าทำไม ท่านต้องรักษาเขาให้หายเซ่!!!
ซานเย่(รองแม่ทัพสวรรค์)
นี่หรอ หมอที่เก่งที่สุดของสวรรค์ ไร้ประโยชน์สิ้นดี!
ซานเย่(รองแม่ทัพสวรรค์)
ไสหัวไป!
ซานเย่(รองแม่ทัพสวรรค์)
ท่านแม่ทัพ ข้าจะพาท่านไปกลับไปที่เขาพยัคฆ์เมฆา เพื่อรักษาร่างของท่าน
ตำหนักอรุณ
หญิงสาวได้เติบโตจากทารกตัวน้อยๆ
เป็นสาวงาม เทพเซียนแห่งสวรรค์
บุตรสาวเพียงผู้เดียวของเทียนจวิน
เว่ยหยาง
ท่านแอบเนียนเกินไปแล้ว ข้าหาท่านไปเจอแล้ว
เว่ยหยาง
ถ้าท่านไม่ออกมา ข้าจะงอนท่านแล้วนะ
เฟยหลง(ไท่จื่อ)
อะไร หาข้าไม่เจอจะงอนข้าแล้วหรือ
เว่ยหยาง
ก็ท่านแกล้งข้าอ่ะ
เฟยหลง(ไท่จื่อ)
ข้าแกล้งอะไรเจ้า
เว่ยหยาง
ก็ท่านเข้าไปซ่อน แฝงตัวอยู่กับลมพวกนั้น
เว่ยหยาง
ใครจะรู้ว่าท่านแฝงอยู่ส่วนไหนล่ะ
เฟยหลง(ไท่จื่อ)
หึๆ เจ้านี่นะ
ฮุ่ยเหมย
ฮุ่ยเหมยคารวะไทจื่อ
เฟยหลง(ไท่จื่อ)
ไม่ต้องมากพิธี
ฮุ่ยเหมย
วันนี้เทียนจวินเรียกประชุมเหล่าเซียนทุกเผ่า
ฮุ่ยเหมย
ข้าอยากจะถามท่านว่าท่านจะไปมั้ย
เว่ยหยาง
เจ้าไม่รู้คำตอบหรอ
เฟยหลง(ไท่จื่อ)
เว่ยหยาง เจ้าจะไม่ไปหรอ
เว่ยหยาง
ไม่ไปหรอก มีแต่เรื่องอะไรก็ไม่รู้
เฟยหลง(ไท่จื่อ)
แล้วเจ้าจะไปไหน
เฟยหลง(ไท่จื่อ)
ไปไหน จะกลับตำหนักหรือไปสระดอกบัวหมื่นปี
เว่ยหยาง
กลับตำหนักไม่ได้ แล้วก็ไปสระดอกบัวหมื่นปีก็ไม่ได้ เพราะมันใกล้เกินไป
เฟยหลง(ไท่จื่อ)
แล้วเจ้าไปที่ไหน
เฟยหลง(ไท่จื่อ)
หึ อย่าบอกนะว่าเจ้าจะไปสระน้ำสร้างมลทิน
เฟยหลง(ไท่จื่อ)
ถ้าท่านรู้ล่ะ
เว่ยหยาง
จุ๊ๆๆ ถ้าท่านไม่บอกท่านพ่อก็ไม่รู้
เฟยหลง(ไท่จื่อ)
เจ้าจะไปทำอะไรที่นั่น
เว่ยหยาง
ข้าแค่ไปสงบจิต สงบใจที่นั่น
เฟยหลงเดินไปดีดหน้าผากเว่ยหยาง
เว่ยหยาง
ท่านมาดีดหน้าผากข้าทำไม
เฟยหลง(ไท่จื่อ)
เจ้าเลิกเหลวไหลได้แล้ว
เว่ยหยาง
ข้าไม่ได้เหลวไหลสักหน่อย
เว่ยหยาง
ท่านพี่ ท่านรีบไปเถอะ ทหารจะแห่มาแล้ว
เว่ยหยาง
ข้าไม่อยากยุ่งยาก รีบไปเถอะ
เฟยหลง(ไท่จื่อ)
เล่ห์เหลี่ยมเยอะนักนะเจ้า
ฮุ่ยเหมย
คุณหนู ถ้าท่านไปรีบไปหล่ะก็ ท่านจะได้เข้าประชุมแน่
เว่ยหยาง
ท่านพี่ ถ้าท่านไม่ไปข้าไปหล่ะ
เว่ยหยาง
ฮุ่ยเหมย เราไปกันเถอะ
เฟยหลง(ไท่จื่อ)
น้องคนนี้นี่
ฮุ่ยเหมย
คุณหนูไหนบอกว่าจะไปสระน้ำสร้างมลทิน
เว่ยหยาง
ท่านพี่รู้แล้วว่าข้าจะไปที่นั่น ดังนั้นจังไปที่นั่นไม่ได้แล้ว
ฮุ่ยเหมย
แต่คุณหนู ที่นี่มันน่ากลัวเกินไปเรากลับกันเถอะ
ฮุ่ยเหมย
ข้าไม่ได้กลัวนะ แต่คุณหนูท่านก็รู้ว่าที่นี่เป็นตำหนักร้าง....
ฮุ่ยเหมย
แล้วอีกอย่างเทียนตี้ยังห้ามมายุ่มย่ามกับที่นี่
ฮุ่ยเหมย
รวมถึงรองแม่ทัพนั่นด้วย
เว่ยหยาง
เจ้าไม่ต้องกลัวหรอกน่า เจ้าลืมไปแล้วหรอว่าข้าเป็นใคร
เว่ยหยาง
เกิดอะไรขึ้น ข้ารับผิดชอบเอง ข้าไม่ดึงเจ้ามาด้วยแน่นอน
เว่ยหยางและฮุ่ยเหมย ค่อยๆย่องเข้าไปในตำหนักอรุณ
เว่ยหยาง
ตำหนักนี่ ใหญ่โตจัง
ฮุ่ยเหมย
แต่รกร้างและหน้ากลัว
ฮุ่ยเหมย
คุณหนู เราควรกลับ
เว่ยหยาง
ถ้าเจ้ายังพูดมากอีก ข้าจะสาปเจ้าเป็นหนอน
ฮุ่ยเหมย
ก็ได้ ข้าเงียบแล้ว
เว่ยหยาง
เจ้ารอข้าตรงนี้นะ
เว่ยหยาง
ข้าจะเข้าไปดูหนังสือในห้องนั้น
ฮุ่ยเหมย
คุณหนูนี่ท่านล้อเล่นใช่มั้ย
ฮุ่ยเหมย
ในนั้นมันเป็นหนังสือต้องห้ามนะ
เว่ยหยาง
ต้องห้ามใคร ห้ามใคร แต่ที่ข้ารู้ไม่ใช่ห้ามข้า
ฮุ่ยเหมย
คุณหนู ท่านอย่าดื้อเลยนะ ตอนนี้ข้ากลัวจะตายอยู่แล้ว
เว่ยหยาง
กลัวทำไม ถ้าเจ้าอัสนีบาตฟาดเจ้าก็ไม่ตายหรอก
ฮุ่ยเหมย
คุณหนูแต่มันไม่ง่ายเลยกว่าที่ข้าจะมีตบะถึงเพียงนี้
เว่ยหยาง
ถ้ากลัวก็รอข้างนอก
เว่ยหยางเดินตรงเข้าไปในห้องหนังสือ
เว่ยหยาง
ในนี้ก็ไม่เห็นมีอะไรพิเศษเลยนี่
เว่ยหยาง
นอกจากหนังสือเก่าๆ
ฮุ่ยเหมย
คุณหนูเกิดอะไรขึ้น
ซานเย่(รองแม่ทัพสวรรค์)
ใคร! ใครบังอาจเข้ามาในตำหนักอรุณ
ฮุ่ยเหมย
ไม่ ข้าไม่ทิ้งท่านแน่
เว่ยหยาง
ข้าบอกแล้วว่าถ้าเกิดอะไรขึ้นข้ารับผิดชอบเอง
เว่ยหยาง
รอข้าที่ตำหนัก เด็กดี
เว่ยหยางดีดนิ้ว ร่างของฮุ่ยเหมยก็หายไป
ซานเย่(รองแม่ทัพสวรรค์)
ใคร!
ซานเย่(รองแม่ทัพสวรรค์)
ออกมา
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
