องค์หญิงกับความทรงจำที่หายไป
ตอนที่1
// การกระทำ
() คิดในใจ
🌟 พลังเวท
เอแคลร์(ชาติที่แล้ว)
ที่นี่คือที่ไหนน่ะ
เอแคลร์(ชาติที่แล้ว)
ทำไมทุกอย่างมันช่างมืดสนิท
เอแคลร์(ชาติที่แล้ว)
ไม่มีใครอยู่ที่นี่เลยเหรอ
เอแคลร์(ชาติที่แล้ว)
นี่!!//ตะโกน
เอแคลร์(ชาติที่แล้ว)
มีใครอยู่มั้ย!!//ตะโกน
เอแคลร์(ชาติที่แล้ว)
ใครก็ได้ ช่วยข้าด้วย!!//ตะโกน
ไม่มีเสียงใดๆตอบกลับมา นางรู้สึกท้อแท้ใจมากที่นางไม่สามารถออกไปจากที่นี่ได้
และนางก็รู้สึกกลัวกับการที่ต้องอยู่คนเดียวในความมืดมิดนี้
อา...รู้สึกวังเวงเหลือเกิน
เอแคลร์(ชาติที่แล้ว)
เมื่อไหร่ที่ข้าจะได้ออกไปจากที่นี่กันนะ
เอแคลร์(ชาติที่แล้ว)
จะมีใครมาช่วยข้ารึเปล่า//น้ำตาคลอ
เอแคลร์(ตอนเด็ก)
//สดุ้งตื่น
เอแคลร์(ตอนเด็ก)
(ในความฝันเมื่อกี้มันอะไรกันน่ะ)
เอแคลร์(ตอนเด็ก)
(ทำไมเราถึงรู้สึกปวดใจแบบนี้นะ)//มือกุมหน้าอก+น้ำตาคลอ
เอแคลร์(ตอนเด็ก)
ใครคะ?//เช็ดน้ำตา
เมอร์ต้า(เมดประจำตัวเอแคลร์)
คุณหนู ข้าเมอร์ต้าค่ะ
เอแคลร์(ตอนเด็ก)
เข้ามาได้ค่ะ
เผยให้เห็นเด็กหญิงร่างบางที่กำลังอยู่ในชุดนอนนั่งอยู่บนเตียง
เมอร์ต้า(เมดประจำตัวเอแคลร์)
อรุณสวัสดิ์ค่ะคุณหนู
เอแคลร์(ตอนเด็ก)
อรุณสวัสดิ์ค่ะ
เมอร์ต้าช่วยเอแคลร์อาบน้ำแต่งตัวแล้วเดินลงมาด้านล่าง
เอแคลร์(ตอนเด็ก)
อรุณสวัสดิ์ค่ะท่านพ่อท่านแม่
ลิเลียน(แม่เอแคลร์)
อรุณสวัสดิ์จ้ะ
เซน(พ่อเอแคลร์)
อรุณสวัสดิ์ครับ
ลิเลียน(แม่เอแคลร์)
เอาล่ะพวกเรามากินข้าวกันเถอะ
เอแคลร์(ตอนเด็ก)
ลูกขอตัวก่อนนะคะ
เอแคลร์(ตอนเด็ก)
//เดินออกมา
เอแคลร์(ตอนเด็ก)
//นั่งเหม่อ
เอแคลร์(ตอนเด็ก)
(ในความฝันนั่น...ใครกันนะ)
เอแคลร์(ตอนเด็ก)
(ทำไมถึงได้อยู่ที่นั่นหล่ะ)
เอแคลร์(ตอนเด็ก)
(ทำไมกันนะ)
เอแคลร์(ตอนเด็ก)
ใครกันน่ะ ออกมานะ
ตอนที่2
เอแคลร์(ตอนเด็ก)
ใครกันน่ะ! ออกมาเดี๋ยวนี้นะ
เอแคลร์(ตอนเด็ก)
เจ้าเป็นใคร
เฟิร์ส(ตอนเด็ก)
สวัสดี ข้าชื่อเฟิร์ส
เอแคลร์(ตอนเด็ก)
แล้วเจ้ามาทำอะไรที่นี่
เฟิร์ส(ตอนเด็ก)
เอ่อ...พอดีข้าหลงทางอ่ะ
เฟิร์ส(ตอนเด็ก)
หาทางกลับไม่ได้
เอแคลร์(ตอนเด็ก)
ถ้างั้นก็แล้วไป แต่ถ้าข้ารู้ว่าเจ้าเป็นมือสังหารล่ะก็
เอแคลร์(ตอนเด็ก)
ข้าฆ่าเจ้าแน่//สายตาน่ากลัว
เฟิร์ส(ตอนเด็ก)
อึ๋ย...//กลัว
เฟิร์ส(ตอนเด็ก)
ไม่ใช่จริงๆนะ!!
เอแคลร์(ตอนเด็ก)
ถ้างั้นก็ดีค่ะ
เฟิร์ส(ตอนเด็ก)
ว่าแต่..เจ้าทำอะไรอยู่น่ะ
เอแคลร์(ตอนเด็ก)
นั่งเรื่อยเปื่อยน่ะค่ะ
เฟิร์ส(ตอนเด็ก)
(รู้สึกอึดอัดจัง เงียบเกินไปแล้ว!)
เฟิร์ส(ตอนเด็ก)
เอ่อ...ว่าแต่ ที่นี่คือที่ไหนน่ะ
เอแคลร์(ตอนเด็ก)
สวนหลังบ้านข้าเองค่ะ
เฟิร์ส(ตอนเด็ก)
จริงหรอ!? ว้าวสวยมากเลย//รู้สึกตื่นตาตื่นใจ
เฟิร์ส(ตอนเด็ก)
เจ้าชื่ออะไรน่ะ
เอแคลร์(ตอนเด็ก)
เอ่อ...ขออภัยที่เสียมารยาท
เอแคลร์(ตอนเด็ก)
ข้ามีนามว่าเอแคลร์ เดอ ฟลอเรนซ์
เอแคลร์(ตอนเด็ก)
เป็นลูกของจักรพรรดินามว่าเซน เดอ ฟลอเรนซ์ และพระจักรพรรดินีนามว่าลิเลียน เดอ ฟลอเรนซ์ค่ะ
เฟิร์ส(ตอนเด็ก)
กระหม่อมขออภัยที่ล่วงเกินท่านเมื่อกี้ด้วยพะยะค่ะ//คำนับ
เอแคลร์(ตอนเด็ก)
ไม่เป็นไร เราไม่โกรธเจ้า
เอแคลร์(ตอนเด็ก)
พูดแบบสบายๆเถอะ
เฟิร์ส(ตอนเด็ก)
พะยะ...เอ่อ ครับ
เอแคลร์(ตอนเด็ก)
เอาล่ะ...เราต้องไปเตรียมตัวแล้ว
เฟิร์ส(ตอนเด็ก)
เตรียมตัวอะไรหรือครับ
เอแคลร์(ตอนเด็ก)
เตรียมตัวไปดินแดนเบอร์ลินน่ะ
เฟิร์ส(ตอนเด็ก)
อะ...เอ่อ...ข้าขอติดตามเจ้าไปด้วยได้หรือไม่
เฟิร์ส(ตอนเด็ก)
จริงเหรอ! งั้นข้าไปเตรียมตัวก่อนนะ
เมื่อพูดเสร็จเฟิร์สก็รีบวิ่งไปแต่ไม่ทันไรเขาก็วิ่งมา
เฟิร์ส(ตอนเด็ก)
อะ...เอ่อ...ทางออกมันอยู่ไหนเหรอ(•////•)
เอแคลร์(ตอนเด็ก)
วิ่งตรงไปจากตรงนี้เจ้าจะเจอต้นไม้ที่มีธงปักอยู่ต้นหนึ่ง จากนั้นเลี้ยวซ้ายเจ้าจะเจอทางออก
เฟิร์ส(ตอนเด็ก)
อื้อ..ขอบใจนะ//วิ่งไป
เมอร์ต้า(เมดประจำตัวเอแคลร์)
ค่ะคุณหนู
จากนั้นเมอร์ต้าก็ไปเตรียมเก็บของให้เอแคลร์
เฟิร์ส(ตอนเด็ก)
ว้าว! สวยจังเลย!
เฟิร์ส(ตอนเด็ก)
ขอบพระทัยที่อนุญาตให้กระหม่อมติดตามมาด้วยพะยะค่ะ องค์จักรพรรดิและองค์จักรพรรดินี
ลิเลียน(แม่เอแคลร์)
แหม..ไม่ต้องสุภาพนักหรอกจ้ะ ตกใจอยู่เหมือนกันนะที่อยู่ๆแคลร์ก็มาบอกว่าจะมีเพื่อนมาด้วย
เซน(พ่อเอแคลร์)
ใช่ๆ แต่แบบนี้ก็เหมือนได้ลูกชายเพิ่มอีกคนเลยนะ
ลิเลียน(แม่เอแคลร์)
จริงด้วยค่ะ555
เฟิร์ส(ตอนเด็ก)
แหะๆ//รู้สึกเขิน
แอดเอง
เรื่องนี้เป็นเรื่องแรกที่แอดแต่งนะคะ ยังไงก็ฝากติดตามด้วยเนอะ
แอดเอง
ถ้าไม่ดีตรงไหนเม้นมาบอกได้นะคะ
แอดเอง
แอดจะพยายามปรับปรุงให้ดีขึ้นค่ะ
แอดเอง
สำหรับวันนี้ขอตัวก่อนค่ะ บายยย~
ตอนที่3
เฟิร์ส(ตอนเด็ก)
นี่เอแคลร์ คนที่นี่ทำไมถึงมีหูกับหางด้วยล่ะ
เอแคลร์(ตอนเด็ก)
พวกเขาเป็นลิมเมอร์น่ะ
เอแคลร์(ตอนเด็ก)
พูดง่ายๆก็คือพวกเขาครึ่งคนครึ่งสัตว์ไงล่ะ
เฟิร์ส(ตอนเด็ก)
ว้าว! สุดยอดไปเลย!
เอแคลร์(ตอนเด็ก)
ดูคนนั้นสิ//ชี้ไปที่คนๆหนึ่ง
เอแคลร์(ตอนเด็ก)
คนนี้น่ะครึ่งคนครึ่งสุนัขจิ้งจอก
เฟิร์ส(ตอนเด็ก)
ว้าวๆๆๆ//สายตาเปล่งประกาย
เฟิร์ส(ตอนเด็ก)
สุดยอดเลย!!!
สายตาตอนนี้ของเอแคลร์เห็นเฟิร์สเหมือนลูกหมาได้ข้าว
เฟิร์ส(ตอนเด็ก)
ว้าว ยิ้มแล้ว
เฟิร์ส(ตอนเด็ก)
ก็ตั้งแต่เจอเจ้า ข้ายังไม่เคยเห็นเจ้ายิ้มเลย
เฟิร์ส(ตอนเด็ก)
สีหน้าตอนเจ้ายิ้มดูดีมากเลยล่ะ//ยิ้ม
เอแคลร์(ตอนเด็ก)
อื้ม ขอบใจนะ
เฟิร์ส(ตอนเด็ก)
(ดะ...ดาเมจรุนแรงมาก)
เอแคลร์(ตอนเด็ก)
เป็นอะไรเหรอ หน้าแดงเชียว มีไข้เหรอ
เอแคลร์(ตอนเด็ก)
//เอาหน้าผากชนหน้าผาก
เฟิร์ส(ตอนเด็ก)
ขะ...ข้าไม่ได้เป็นอะไร...//(°/////°)
ฝั่งเซนกับลิเลียนที่แอบมองอยู่
ลิเลียน(แม่เอแคลร์)
ลูกเรานี่ตกหนุ่มเก่งจริงๆนะ หุๆ//🤭
เซน(พ่อเอแคลร์)
ถึงจะไม่รู้ตัวก็เถอะ หึๆ//🤭
ซอร์ด(ดยุก)
ถวายบังคมพระจักรพรรดิและพระจักรพรรดินีแห่งอาณาจักรฟลอเรนซ์พ่ะยะค่ะ//โค้งคำนับ
คอดนีย์(ภรรยาของดยุกซอร์ด)
ถวายพระพรพระจักรพรรดิและพระจักรพรรดินีแห่งอาณาจักรฟลอเรนซ์เพคะ//ถอนสายบัว
ลิเลียน(แม่เอแคลร์)
สวัสดีจ้ะ
เอแคลร์(ตอนเด็ก)
สวัสดีค่ะ//ถอนสายบัว
เฟิร์ส(ตอนเด็ก)
สวัสดีครับ//โค้งคำนับ
คอดนีย์(ภรรยาของดยุกซอร์ด)
สวัสดีเพคะองค์หญิงแล้วก็เอ่อ...
เฟิร์ส(ตอนเด็ก)
ข้าชื่อเฟิร์สพะยะค่ะ
คอดนีย์(ภรรยาของดยุกซอร์ด)
สวัสดีจ้ะ ว่าแต่เฟิร์สนี่ใครเหรอเพคะ ลูกของพวกท่านเหรอเพคะ?
เซน(พ่อเอแคลร์)
ไม่ใช่หรอก เค้าเป็นเพื่อนเอแคลร์น่ะ
คอดนีย์(ภรรยาของดยุกซอร์ด)
เป็นอย่างนี้นี่เองเพคะ
ซอร์ด(ดยุก)
เอาล่ะ ขอเชิญทุกท่านเข้ามาก่อนเถิดพะยะค่ะ
ทุกคนเดินไปยกเว้นเฟิร์ส เอแคลร์เดินวกกลับมาหาเฟิร์ส
เอแคลร์(ตอนเด็ก)
ทำไมไม่เข้าไปล่ะ
เฟิร์ส(ตอนเด็ก)
อะ...เอ่อ..ข้าไม่กล้าอ่ะ คฤหาสน์หลังนี้ใหญ่เกินไป ใหญ่กว่าบ้านข้าหลายร้อย...ไม่สิ พันเท่าเลย//(°///°)
เอแคลร์(ตอนเด็ก)
ไม่เป็นไรหรอกน่า//จับมือเฟิร์สลากเข้าไป
เฟิร์ส(ตอนเด็ก)
อะ..อื้อ//กระอักกระอ่วน
เมดทั่วไป
เดินเสิร์ฟชาให้กับทุกคน
ทุกคน ยกเว้นเฟิร์ส://นั่งจิบชาอย่างสง่า
เฟิร์ส(ตอนเด็ก)
อะ..อึก..//หยิบถ้วยชา
เฟิร์ส(ตอนเด็ก)
โอ้ย//โดนน้ำชาลวก
คอดนีย์(ภรรยาของดยุกซอร์ด)
!!
ลิเลียน(แม่เอแคลร์)
!!! เป็นอะไรมั้ย//รีบลุกไปดู
เฟิร์ส(ตอนเด็ก)
ฮือ..แสบจังเลย//ร้องไห้
เอแคลร์(ตอนเด็ก)
นี่อย่าร้องไห้สิ
เฟิร์ส(ตอนเด็ก)
ก็คนมันแสบนี่! ฮือ...
เอแคลร์(ตอนเด็ก)
เอามือมานี่สิ
เฟิร์ส(ตอนเด็ก)
ทำไมอ่ะ...ฮึกๆ
เอแคลร์(ตอนเด็ก)
เดี๋ยวก็รู้เองล่ะ
เฟิร์ส(ตอนเด็ก)
//ยื่นมือให้เอแคลร์
เอแคลร์(ตอนเด็ก)
🌟 ความเจ็บปวดเอ๋ย บาดแผลเอ๋ย จงมลายหายไปให้หมดสิ้นเถิด
มือของเฟิร์สกลับมาเป็นเหมือนเดิม
เฟิร์ส(ตอนเด็ก)
ว้าว! เจ้าทำได้ยังไงน่ะ
เอแคลร์(ตอนเด็ก)
ก็เวทมนตร์น่ะสิ
เฟิร์ส(ตอนเด็ก)
ห้ะ!?งั้นแสดงว่าพวกคุณก็มีเวทมนตร์น่ะสิ
ลิเลียน(แม่เอแคลร์)
ข้าก็มี
ซอร์ด(ดยุก)
แต่พวกเราชาวลิมเมอร์ไม่มีหรอก
คอดนีย์(ภรรยาของดยุกซอร์ด)
ใช่แล้วจ้ะ แต่พวกเราสามารถแปลงกายเป็นสัตว์ได้
เฟิร์ส(ตอนเด็ก)
ว้าว! เหลือเชื่อมากๆ
ลิเลียน(แม่เอแคลร์)
ว่าแต่ลูกชายกับลูกสาวของพวกเจ้าล่ะ
ซอร์ด(ดยุก)
พวกเขาไปเรียนน่ะครับ
เซน(พ่อเอแคลร์)
จะว่าไปลูกของพวกเจ้าอายุ13แล้วใช่มั้ย
คอดนีย์(ภรรยาของดยุกซอร์ด)
ใช่แล้วค่ะ
เซน(พ่อเอแคลร์)
ส่วนลูกก็อายุ11ปีแล้ว อีก2ปีก็ต้องไปโรงเรียนแล้วสินะ
ลิเลียน(แม่เอแคลร์)
เอาล่ะ
ลิเลียน(แม่เอแคลร์)
เรามาคุยเรื่องงานกันเถอะ
ลิเลียน(แม่เอแคลร์)
ลูกกับเฟิร์สออกไปเล่นข้างนอกกันก่อนนะจ๊ะ
เอแคลร์กับเฟิร์สเดินออกมานอกห้อง
เฟิร์ส(ตอนเด็ก)
นี่เราจะไปไหนกันหรอ//เดินตามติดๆ
เอแคลร์(ตอนเด็ก)
ไปล่าพวกมักกอนน่ะ
เอแคลร์(ตอนเด็ก)
สัตว์เลี้ยงไงล่ะ
ทั้ง 2 คนเดินมาถึงถ้ำแห่งหนึ่ง
เฟิร์ส(ตอนเด็ก)
นี่ ทะ...ทำไมพวกสัตว์เลี้ยงถึงมาอยู่ในนี้ล่ะ//กลัว
เอแคลร์(ตอนเด็ก)
ไม่รู้สินะ//เดินเข้าไป
เฟิร์ส(ตอนเด็ก)
นี่! เอแคลร์รอข้าด้วยสิ//วิ่งตามเอแคลร์ไป
เฟิร์ส(ตอนเด็ก)
นะ...น่ากลัว//เกาะติดหลังเอแคลร์
เอแคลร์(ตอนเด็ก)
ข้ารู้นะว่าเจ้าอยู่ที่นี่ ออกมาเดี๋ยวนี้
???
ช่างกล้านักที่มาหาข้าถึงที่นี่
???
วันนี้ก็เตรียมตัวตายได้เลย
เอแคลร์(ตอนเด็ก)
หึ ก็ลองดูสิเจ้า....
แอดเอง
มันเป็นตัวอะไรกันนะ
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
