chingju talk
ชายคนหนึ่งยืนอยู่ท่ามกลางความมืดที่แผ่ปกคลุมจนมืดมิดบนสะพานใหญ่วันนี้เป็นคืนเดือนดับมีเพียงแสงสว่างของไฟบนถนนสลัวๆสอดส่องลงมาแต่ก็ไม่ชัดเท่าไหร่นักเพียงมองเห็นแค่เห็นเป็นเงาตะคุ่มๆและค่ำคืนที่เงียบสงัด
ชายใส่เสื้อสีเทากับกางเกงวอร์มสบายๆผมสีดำสนิทสะท้อนกับแสงไฟจนออกสีม่วงดำและดวงตาสีเดียวกันดวงตาด้ายซ้ายถูกผ้าปิดตาปิดไว้ ชายคนนั้นทิ้งของมีค่าทั้งกระเป๋าสตางค์โทรศัพท์มือถือนาฬิกาข้**ือ
"ทั้งๆที่คิดว่าจะทำได้แล้วเชียว!!!!อะไรกันเล่า!!!ชีวิตคนคนนึงปกป้องยัง....ยัง...ไม่ได้แม้....จะอยู่ใกล่แค่ไหนก็ไม่สามารถ....จะช่วยได้ ฮึก..."เสียงสั่นคลอแม้ไม่มีน้ำตาก็รู้ว่าเจ็บปวดไม่ใช่เพราะไม่อยากร้องแต่เพราะร้องไม่ออกเหมือนมีอะไรจุกไว้ด้านในจนพูดไม่ออก
"ผมน่ะ....รอยยิ้มของเขา....มันได้หายไปแล้ว อึก....ผมทำเต็มที่แล้วครับ"ผมขอโทษมันเหนื่อยจนเกินไป ผมทำตามที่สัญญาไว้ไม่ได้ขอโทษนะครับ
'ลูกจ๊ะ ดูนี่สิ'
'ว้าว ของเล่น ขอบคุณนะครับ'
'แม่จำได้ว่าลูกอยากได้'
'พี่หลงเห๋อไปเล่นกันนะครับ'
'เอาสิครับไปเล่นด้วยกันนะ'
'พะ...พี่ขอโทษ พี่ไม่ได้ตั้งใจ'
'ไม่เป็นไรครับ..... '
'ออกไปซะ!!!ไม่ต้องมายุ่งกับชั้น!!!'
'คุณพ่อครับคุณแม่ไม่อยู่แล้วอย่ามีใครนะครับ'
'ครับพ่อสัญญาอาจู'
'พ่อทำไมเป็นแบบนี้กันล่ะ'
'พ่อขอโทษ...'
'นี่เราเป็นเพื่อนกันนะ'
'อื้ม!!!'
'นี่ๆไอชิงจูโครตโง่เลยว่ะเห็นแค่บ้านมีเงินก็แค่นั้นแหละ'
'ไหนบอกว่าเพื่อนกันไง!!!'
'555แก่มันโง่จริงคิดเหรอว่าชั้นจะเป็นเพื่อนกับแกเหรอวะ555'
ความทรงจำแย่ๆถาโถมเข้ามา ทำไงได้ล่ะชะตากรรมเราถึงคาดแล้วสินะ
ทำไมถึงต้องเจอเรื่องแบบนี้ด้วยชีวิตเฮงซวยเอ้ย!!!
"Three"
"Two"
"One"
"ZERO"
เมื่อพูดจบผมก็กระโจนลงมาจากสะพานดิ่งลงมาในแม่น้ำและจมดิ่งไปในส่วนลึกของความคิดที่แสนเลวร้ายทั้งหมดที่เกิดขึ้น....
.
.
.
.
.
ชีวิตไม่มีค่า
อยู่ไปก็ไร้ความหมาย
ตายเสียดีกว่า
ไม่ต้องทนทุกทรมาน.
ลาก่อนนะครับทุกคน
.
.
.
.
.
ไรท์อาจจะแต่งไม่ดีบางทีอาจจะค้างคาแต่ไรท์จะพยายาม
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
