เย็นวันศุกร์ที่แสนจะธรรมดาก็ได้มีสิ่งที่ไม่คาดคิดเกิดขึ้น

เนื่องจากวันนี้คือวันศุกร์พรุ่งนี้ชายหนุ่มไม่ต้องออกไปทำงาน จึงไปกินเลี้ยงสังสรรค์กับเพื่อนตามประสาคนทำงาน พอกินเลี้ยงเสร็จชายหนุ่มก็กลับบ้าน แต่ด้วยความเมาชายหนุ่มจึงไปเช่าโรงแรมที่ใกล้ๆ และบอกกับภรรยาของเขาว่าวันนี้เขาจะนอนที่โรงแรมเนื่องจากเขาเมามากแล้ว แต่ชายหนุ่มไม่รู้เลยว่าเขากำลังจะเจอกับอะไร ทันที่ที่ชายหนุ่มมาถึงห้องแล้ว เขาก็ขึ้นไปนอนบนเตียงซึ่งบนเตียงนั้นมีคนอยู่ก่อนแล้ว แต่ชายหนุ่มไม่ได้สังเกตเนื่องจากเขาเมาและเหนื่อยมาก ตกดึกชายหนุ่มตื่นขึ้นมาเพราะปวดฉี่ และด้วยที่ชายหนุ่มยังคงเมาอยู่เขาเลยคิดว่าตัวเองอยู่บ้านกับภรรยาของเขา ด้วยฤทธิ์ของแอลกอฮอล์จึงทำให้ชายหนุ่มเกิดอารมณ์ จนทำใก็ชายหนุ่มมีอะไรกับคนในห้องที่เขานึกว่าเป็นภรรยาของตัวเอง พอตื่นเช้าขึ้นมาชายหนุ่มก็จำอะไรเกี่ยวกับเรื่องเมื่อตอนกลางคืนไม่ได้เลย เขาจำได้แค่ว่าเขามีอะไรกับภรรยาของตัวเอง ชายหนุ่มได้กลับมาบ้านตอนเช้าของวันเสาร์ด้วยที่เขายังคงคิดว่าเขาจะไปมีอะไรกับภรรยาของตัวเองได้ไงในเมื่อภรรยาของเขาอยู่ที่บ้าน ชายหนุ่มพยายามนึกว่าเขาไปมีอะไรกับคนอื่นที่ไม่ใช่ภรรยาของตัวเองหรือป่าว แต่จะนึกยังไงก็นึกไม่ออก สุดท้ายแล้วชายหนุ่มก็คิดว่าเขาคงฝันไปเอง และแล้วเวลาก็ผ่านไปสองสัปดาห์ สองสัปดาห์ที่ผ่านไปของชายหนุ่มนั้นเป็นสองสัปดาห์ที่ไม่มีอะไรเป็นพิเศษเลยนอกจากนักเรียนหญิงที่ย้ายมาใหม่ในห้องเรียนที่ชายหนุ่มเป็นที่ปรึกษาอยู่ แต่ก็เป็นนักเรียนหญิงที่หน้ารักมากมาก เป็นนักเรียนหญิงที่มีแก้มนิดแล้วก็เป็นคนที่ผมสั้นทรงบ๊อบ เป็นผู้หญิงตัวเล็กแต่ไม่ได้ผอมและไม่ได้อ้วน เป็นคนที่ค่อนข้างอวบนิดๆ ตาโต และเป็นคนร่าเริงสดใส และแล้วเวลาก็ผ่านมาสองสัปดาห์ เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น แต่ชายหนุ่มไม่รู้เลยว่าสิ่งที่กำลังรอเขาอยู่นั้นจะทำให้ชีวิตของเขานั้นเปลี่ยนไปตลอดกาล

"อาจารย์บอมค่ะ ท่านผอ.เรียกให้ไปพบค่ะ"

"ขอบคุณที่มาบอกน่ะครับ"

อาจารย์บอมได้เดินไปคิดไปว่าท่านผอ.มีเรื่องอะไรถึงเรียกเขาให้ไปพบ แต่ยิ่งคิดเท่าไรก็คิดไม่ออก จนกระทั่งอาจารย์บอมมาถึงหน้าห้องผอ. อาจารย์บอมเคาะประตูและเปิดประตูเข้าไป จึงได้พบว่าท่านผอ.ไม่ได้อยู่คนเดียวแต่มีนักเรียนหญิงอยู่กับผอ.ด้วยอีกคน พออาจารย์บอมเข้ามาท่านผอ.ก็ได้ให้นักเรียนหญิงแนะนำตัว

"สวัสดีค่ะ อาจารย์บอม หนูชื่อเอ็มม่าค่ะ ยินดีที่ได้รู้จักค่ะอาจารย์บอม"

"เช่นกันครับ ครูชื่อจินบอมหรือที่ทุกคนเรียกว่าครูบอมก็ได้"

"อาจารย์บอมฝากดูแลหลานสาวผมด้วยนะ เขาจะเข้าไปอยู่ในห้องที่อาจารย์เป็นที่ปรึกษา"

"ได้ครับท่านผอ."

"อาจารย์บอมรบกวนขออะไรอีกอย่างได้ไหมครับ รบกวนช่วยพาหลานสาวผมไปห้องเรียนที่ได้ไหมครับ ถ้าว่างก็พาหลานสาวผมเดินดูรอบๆโรงเรียนที่ได้ไหมครับ"

"ได้ครับ พอดีตอนนี้ผมไม่มีสอนพอดีเดี๋ยวผมพาหลานสาวท่านผอ.เดินดูรอบๆโรงเรียให้เองครับ"

"ขอบใจนะอาจารย์บอม"

"ไม่เป็นไรครับท่านผอ."

ตัดภาพออกมาที่โถงทางเดินตอนนี้อาจารย์บอมได้พาหลานสาวผอ.มาเดินดูห้องต่างๆในโรงเรียน ทั้งสองคนเดินไปคุยไป จนมาถึงห้องเรียน อาจารย์บอมได้เปิดประตูและเข้าไปในห้องเพื่อที่จะได้แนะนำนักเรียนใหม่

"เอาหละทุกคนวันนี้เรามีเพื่อนมาใหม่ เขามาเลยเอ็มม่า"

"สวัสดีค่ะ ชื่อเอ็มม่า ขอฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะค่ะ"

"น้าร้ากก"

"น่ารักมากมากเลย"

"....?"!!*"

"!:!:?:)"

"เอาหละทุกคนเงียบก่อนนะ เอ่อเอ็มม่าไปนั่งตรงที่ว่างตรงนั้นนะ"

"ค่ะ"

"งั้นฝากดูแลเพื่อนใหม่กันด้วยหละ"

"ค่ะ/ครับอาจารย์"

"สวัสดี ฉันชื่อเอ็มม่า เธอชื่ออะไรหรอ"

"อ่าฉันชื่อโอลิเวีย ยินดีที่ได้รู้จักเอ็มม่า"

"เช่นกันโอลิเวีย"

"นี่โอลิเวีย อาจารย์บอมเขาสอนวิชาอะไรหรอ"

"อาจารย์บอมเขาสอนวิชาคณิตศาสตร์นะ ถามทำไมหรอ?"

"ไม่มีอะไรหรอก แค่สงสัยเฉยกว่าอาจารย์เขาสอนวิชาอะไรแคนั่นเอง"

"?"

"ว่าแต่อาจารย์เขาเป็นคนแบบไหนหรอ"

"อาจารย์เขาเป็นคนที่นิสัยดี เป็นกันเอง ไม่ถือตัว เป็นคนที่อบอุ่นมากไป ถ้าพวกเรามีปัญหาอาจารย์เขาก็จะมาช่วยตลอด แล้วก็สามารถปรึกษาได้ทุกเรื่องราวกับว่าเป็นเพื่อนสนิดกันเลย"

"อาจารย์เป็นคนดีขนาดนั้นเลยหรอ"

"ใช่แล้ว นักเรียนในห้องเรามีแต่คนชอบอาจารย์กันทั้งนั้นเลย"

"(:"

"ว่าแต่ถามแบบนี้ทำไมหรอ ไม่ใช่ว่าตกหลุมรักอาจารย์เขาเข้าหรอกใช่ไหม"

"บ้าาาาา ไม่มีทาง"

"อ๋อหรอ ดีแล้วแหละ"

"ทำไมหรอ?"

"ก็อาจารย์เขามีภรรยาและลูกแล้วไงหล่ะ"

"อะไรน่าาาา อาจารย์มีภรรยาและลูกแล้วหรอ"

"ใช่นะสิ ลูกของอาจารย์อายุสามขวบแล้วนะ"

"¶^¶"

"เป็นไรเนีย ไหนบอกว่าไม่ได้ชอบอาจารย์เขาไงทำไมทำหน้าแบบนั้นหละ"

"ก็คนมันช็อคนี้หน่า ไม่คิดว่าอาจารย์จะมีภรรยาแล้วแถมยังมีลูกอีก"

"ทำใจเถอะนะ ต่อให้อาจารย์เขาไม่มีภรรยาและลูกเขาก็ไม่สนใจนักเรียนแบบเราหรอก"

"นั่นสินะ+_+"

และแล้วเวลาก็ผ่านมาจนถึงช่วงเย็น นักเรียนทุกคนทะยอยกันกับบ้านแล้ว แต่ก็ยังมีนักเรียนบ้างส่วนที่ยังไม่ได้กลับบ้าน

"นี่เอ็มม่า รอกลับบ้านกับพร้อมกับท่านผอ.อยู่หรอ"

"ค่ะอาจารย์ อาจารย์ยังไม่กลับอีกหรอค่ะ"

"อาจารย์ยังกลับไม่ได้นะ งานอาจารย์ยังไม่เสร็จเลย"

"ว่าแต่อาจารย์ค่ะ อาจารย์เคยเจอหนูที่อื่นบ้างมั้ยค่ะ"

"อาจารย์คิดว่าไม่นะ อาจารย์คิดว่าวันนี้น่าจะเป็นวันแรกที่เราได้เจอกันนะ ถามทำไมหรอ?"

"ป่าวค่ะ"

(ดูเหมือนอาจารย์จะจำเรื่องในตอนนั่นไม่ได้ด้วยสินะ)

"คุณปู่มาแล้วหนูขอตัวก่อนนะคะอาจารย์"

"กลับบ้านดีๆนะครับ"

(ทำไมเอ็มม่าถึงถามแบบนั่นนะ เราเคยเจอกันมาก่อนด้วยหรอเราไม่เห็นจำได้เลย)

ณ ห้องห้องหนึ่งมีเด็กสาวและหญิงสาววัยกลางคน ทั้งสองเป็นแม่ลูกกันทั้งสองกำลังคุยกันอยูอย่างสนุกสนาน

"แม่ค่ะ เพื่อนหนูมีน้องตัวเล็กๆน่ารักมากเลยคะ"

"หรอจ๊ะ"

"คะ แม่ค่ะหนุก็อยากมีน้องตัวเล็กแบบเพื่อนจังเลยคะ"

"หรอจ๊ะ! หนูต้องถามพ่อนะ ว่าหนุจะมีน้องได้ไหม"

"คะ"

สองแม่ลูกคุยกันไปทำการบ้านของเด็กสาวไป เวลาผ่านไปจนถึงเวลาที่ผู้เป็นพ่อจะกลับมาบ้านแล้ว ผู้เป็นแม่ได้พูดกับเด็กหญิงว่า

"แม่ไปทำกับขาวรอพ่อหนูกลับมาก่อนนะ"

"คะ แม่ค่ะหนูไปช่วยด้วยได้ไหมค่ะ"

"ได้สิจ๊ะ"

สองแม่ลูกได้พากันเดินไปที่ห้องครัวเพื่อที่จะไปทำอาหาร อาหารวันนี้ที่จะทำก็คือ คั่วกลิ้ง แกงส้ม ไขเจียวหมูสับ

ตัดมาที่หน้าบ้าน ผู้เป็นพ่อได้เดินทางกลับมาจากที่ทำงานแล้ว

"กลับมาแล้วครับ"

"กลับมาแล้วหรอค่ะคุณ วันนี้เป็นยังไงบ้างค่ะคุณ"

"อ่า วันนี้ก็เหนื่อยเหมือนเดิมเลย มีเด็กนักเรียนมาใหม่ด้วยนะวันนี้ เป็นหลานผอ.ด้วย"

"คะ คุณคงเหนือยน่าดูเลยนะค่ะ ที่ต้องมาดูแลหลานผอ."

"ไม่ได้ดหนื่อยขนาดนั้นหรอกครับ เด็กคนนั้นเป็นเด็กดีมากๆเลยหล่ะ"

"จริงหรอค่ะ เป็นเด็กดีก็ดีแล้ว คุณจะได้ไม่ต้องเหนื่อยมาก"

"ผมไม่เหนื่อยหลอกครับ เพราะความเหนื่อยของผมจะหายไปหมดเมื่อเห็นหน้าคุณกับลูน่ะ"

"คูณนี้ปาดหวานตลอดเลยน่ะค่ะ"

"ผมพูดความจริงน่ะครับ ว่าแต่ว่ายัยหนูอยู่ไหนหรอ"

"อ้อ ยัยหนูอยู่ข้างบนน่ะแกกำลังเปลี่ยนเสื้อผ้าอยุ่น่ะ"

"อ้อ"

เด็กหญิงที่กำลังเปลี่ยนเสื้อผ้าอยุ่นั้นได้ยินเสียงของผู้เป็นพ่อจึงได้รีบเปลี่ยนเสื้อผ้าให้เสร็จเร็วที่สุด เด็กสาวได้เดินลวมาหาผู้เป็นพ่อที่ด่านล่าง

"พ่อค่า"

"จร้า วันนี้ไปโรงเรียนมาสนุกไหมจ้ะ"

"สนุกคะ พ่อค่ะหนูจะมีน้องได้ไหมค่ะ"

"ทำไมถามแบบนั้นหล่ะจ๊ะ?"

"วันนี้เพื่อนหนูที่โรงเรียนมีน้องตัวเล็กๆมารับกลับด้วยค่ะ น้องน่ารักมาเลยค่ะ"

"เรื่องนี้หนูต้องถามแม่หนูก่อนว่าหนูจะมีน้องได้ไหม สำหรับพ่อจะมีน้องเพิ่มมาคนสองคนพ่อก็เลี้ยงไหว"

"แม่ค่ะ หนูมีน้องได้ไหมค่ะ"

"นี้คุณรีบตอบลูกเร้วเช้า ลูกอยากมีน้องได้ไหม?"

"คุณนี้ก็อยากเอาลูกมาอ่างสิค่ะ"

"ว่าไงค่ะแม่หนูมีน้องได้ไหมค่ะ"

"ด ได้สิจ๊ะ"

"เย้ พ่อค่ะแม่บอกว่าสามารถมีน้องได้ค่ะ"

"สงสัยวันนี้พ่อต้องพยายามแล้วหล่ะ"

"คุณก็พูดไปเรื่อย"

"จริงๆน่ะ"