ที่อำเภออำเภอหนึ่ง ของจังหวัดอุบลราชธานี ยังมีเด็กสาวคนหนึ่งเธอยังไม่ได้กินข้าวเช้าเลย เธอยังเดินตั้งหน้าตั้งตาขายขนนสาคูที่ยายทำให้ขายเธอชื่อส้มโอ ส้มโอ เธอออกมาขายตั้งแต่เช้ามืดยังไม่ได้ขายสักห่อจนเวลาลว่งเลยมา09:00น.เหนี่อยไหลทว้มใบหน้า เธอเป็นเด็กหญิงคนเดียวที่เป็นคนที่ไม้ได้เรียนหนังเสือต่อหหล้งจากที่เธอเรียนจบป6พ่อแม่เธอเสียตั้งแต่เธอยังเล็กเธออาศัยยุกับยายและตา เธอบ่นกับตัวเองเสมอว่าเกิดมาจนเราต้องสู้ วันนี้เป็นวันที่เธอเหนื่อยมากๆใจเริ่มท้อจนเธอได้ยินเสียงเรียก ขนนมห่อเท่าไหร่จ้ะ อะห่อละ10บาทจ้ะ อือ เอาให้หน้าหน่อยจ้ะหนู เอาหมดเลยจ้ะ หน้าจะเหมาเท่าไหร่จ้ะ อะ ออ ทั้งหมด300ร้อยจ้ะ เอาใส่ถุงใหญ่ให้หน้าเลยจ้าหนูจ้ะ ส้มโอสาวน้อยดีใจมากๆอยู่ๆก็มีคนมาเหมาขนนม อือหนู นี่หนูไม่ได้ไปโรงเรียนหรอ ไม่จ้ะบ้านหนูยากจนจ้ะเงินไม่มีส่งจ้ะหน้า อือน่าเสียดายโอกาสนะแล้วหนูทำอรัยจ้ะตอนนี้ อ้อ หนูไม่ได้ทำอรัยจ้ะชว่ยยายทำนาขายขนมมพอได้มีเงินชื้อกินไปวันๆจ้ะ แหมน้าสงสารจัง หนูยากมีงานทำไหมจ้ะ งานเบาเงินดีจ้ะ ฉันเป็นเจ้าของบรษัทเองจ้ะ อะ สนใจจ้ะ แต่อะ หนูเป็นหว่งยายกับตาจ้ะท่านแก่แล้วคงจะไปไม่ได้จ้ะ อ้าวหรอแหมเสียดายจังนะเงินดีนะหนูอย่างไงเดวหน้าให้เบอร์โทรไว้แล้วกันนะ เผื่อตอนนี้ยังตัดสินใจไม่ได้จ้ะ ออจ้ะหน้า ส้มโอยืนมองสาวใหญ่เดินเปิดประตูรถคันหรูขับออกไปอย่างช้าๆ หลังจากวันนั้นส้มโอกอคิดหนักใจกออยากจะไปทำงานหาเงินขว่ยยายกับตาอีกหนึ่งก็เป็นหว่งยายกับตาจะไม่มีใครดูแล คืนนั้นกว่าส้มโอจะหลับก็เกือบสว่าง ส้มโอ ส้มโอเอ้ย เอะทำไมวันนี้ตื่นสายจัง หรือไม่สบาย ยายสายายส้มโอปีนี้แกก็อายุ74ปีแล้วแต่ร่างกายก็ยังแข็งแรงดีอยู่ ส้มโอไม่สบายหรอ ส้มโอค่อยๆลืมตาแล้วก็บอกยายว่าไม่จ้ะนอนดึกไปหน่อย เอะ นี่มันกี่โมงแล้วยาย ตายแล้วหนูยังไม้ได้ไปขายขนมให้ยายเลยจ้ะนี่ ออไม่เป็นไหร่จ้ะหนูวันนี้ไม่ขายก๊ได้

พักผ่อนก่อนนะส้มโอวันนี้หลานก็เหนื่อยมามากแล้ว ออจ้ะยาย อีกไม่กี่เดือนก็จะเข้าหน้าฝนแล้วยายเอ้ย ตาแสงเอ๋ยกับยายสา นั้นนะสิตาเราจะหาเงินที่ไหนมาลงทุนทำนานะตา อือ ปีนี้ผลผลิตข้าวโพดเราก็ขาดทุน เอาอย่างนี้ยายเราไปกู้เงินเสี่ยโก้ มาลงทุนดีไหม ร้อยละ20นะเองยายสาบ่น หรือจะเอามาสักหมื่น เอาก็เอาวะ หลังจากที่ตกลงกันแล้วยายกับตาก็ไปกู้เงินเสี่ยโก้คนหน้าเลือด โดยเอาใบที่ทำนาเป็นประกัน ณ ตลาดสดผู้คนมากมายต่างก็ทำมาหากินกันปากกัดตีนถีบเพื่อได้เงินมาเลี้ยงครอบครัว ส้มโอก็เหมือนกันเธอยังนั่งขายขนมอยู่เหมือนเดิม และอยู่ๆเธอก็ได้ยินเสียงๆหนึ่ง นี่หนูส้มโอหรอจ้ะ อะจ้ะอ้าวหน้าหรอ จ้ะ ว่าไงจ้ะไปทำงานกับหน้าไหมละจ้ะ งานดีเงินดีนะ อะจ้ะยากไปอยู่แต่ต้องถามยายก่อนจ้ะ ไม่รุ้ยายจะให้ไปไหม อือเดวหน้าคุยกับยายให้จ้า พาหน้าไปหายายนะจ้ะ ออจ้า และแล้วเย็นวันนั้นบ้านบ้านส้มโอก็มีแขกมาเยี่ยม นานแล้วที่ไม่มีใครมาบ้านตาแสงกับยายสาก็ดีใจที่ยังมีคนมาเยี่ยมคนจนๆ เชิญจ้าๆบ้านเราอาจจะคับแคบไปหน่อยนะจ้ะคุณผู้หญิง อุ้ยตาอย่าเรียกอย่างนั้นเลยจ้า ถือว่าหนูเปนลูกเป็นหลานแล้วกันจ้ะเรียกวิก็ได้จ้ะ ออ อะจ้ะๆๆหนูวิ ว่าแต่มีธุรอรัยจ้ะ อะยายคือหนูอยากได้ส้มโอไปทำงานดว้ยจ้ะ ยายกับตาแสงได้ฟังถึงกับอึ้ง ว่าไงจ้ะตา ว่าไงคะยาย ออ อะๆๆ คือหนูจะให้เงินก่อนจ้ะหนึ่งหมื่นบาทก่อนจ้ะ อะเหรอว่าไงละยาย ยายกับตาก็อยากได้เงินมาทำนา อีกอย่างก็กลัว ว่าหลานจะลำบาก อือเดวให้ตากับยายปรึกษากันก่อนนะจ้ะหนูวิ ออจ้าคุณตาได้จะ เดวพรุ้งนี้หนูมาใหม่นะจ้ะ จ้ะหนูวิ สาวใจยิ้มในใจคิดว่าคงไม่พลาดแน่นอนพรุ้งนี้ หลังจากสาวใหญ่ได้กลับไปตากับยายก็ปรึกษากันยายตาหลาน อะตายายให้หนูไปไหมละหนูก็ยากชว่ยตากับยายทำงานหาเงินครอบครัวเราคงจะดีกว่านี้จ้ะอีกอย่างตากับยายก็แก่แล้ว อือว่าไงละยาย ตาแสงเอ่ยกับยายสา แล้วแต่หลานละตา เอ้ย อือ ถ้าไงก็ตามใจเองละส้มโอ ออจ้ะตาทีนี้ละหนูจะได้หาเวินมาเลี้ยงตาและยาย

หลังจากวันนั้นส้มโอ สุดแสนจะดีใจที่จะได้ทำงานขว่ยยาย เธอจึงรีบโทรไปหาคุณวิ ฮันโหลๆใครจ้ะ อะส้มโอเองคะคุณวิ คือยายกับตาจะให้หนูไปทำงานกับคุณวิแล้วค่ะ จริงหรอหนูหน้าดีใจจัง เดวหน้าจะให้คนไปรับนะจ้ะหนู เออเป็นวันพรุ้งนี้นะจ้ะ ( ส้มโอ) จ้ะหน้าหนูดีใจจังที่จะได้ทำงานหาเลี้ยงยายจ้ะ(จ้ะหนูหน้าดีใจดว้ยจ้า ณ...บ้านหลังใหญ่ในเมืองหลวง (ฮันโหลๆน้องวิหลอจ้ะ ( วิ ) จ้าเจ้วิเองจ้า (เจ้ส้มเป็นอีกคนหนึ่งชึ้งเป็นคนที่ใจดำต่ำช้าเลวชามมากๆอาชีพแก่ค้ามนุษย์ส่งสาวๆไปขายต่างประเทศโดยคนที่ออกไปหลอกหลวงสาวๆมาเป็นเหยื่อ เขาคนนั้นคือ วิยะดา หรือหน้าวิ นี้เอง (เจ้ส้ม) ได้กี่คนแล้วจ้ะใกล้ครบ30คนยัง (วิ) เอ้อ รออีกคนหนึ่งจ้ะเจ้เดววิจะให้ไอ้เข้มไปรับพรุ้งนี้ละจ้ะรับรองแขกคงจะชอบมากๆเจ้เพราะมีแต่เด็กไม้ถึง18ปีเลยจ้ะรอบนี้(เจ้ส้ม) 555555เยี่ยมเลยจ้ะน้องวิของเจ้เดวจะได้รับเงินก้อนโตๆกันละหลังจากส่งพวกเด็กๆไปส่ง เที่ยวนี้ไปมาเลเชียนะจ้ะ (วิ) จ้ะ55555เดวรออีกคนตอนนี้ให้ไอ้เข้มไปรับยุจ้ะพรุ้งนี้ได้ครบ30คนแน่นอนจ้ะเจ้ (สว่นทางส้มโอเธอกำลังเก็บเสื้อผ้าใส่กระเป๋าตื่นเต้นดีใจอย่างบอกไม่ถูกที่จะได้ไปทำงาน อีกใจก็ไม่อยากจากตากับยายที่ดูแลเลี้ยงมาตั้งแต่เล็กแต่น้อยเป็นเพราะความจนนี้เองที่ทำให้ต้องจากบ้านเกิดจากตาจากยาย ส้มโอเป็นเด็กกำส้มพร้ามาต้งแต่ยังเล็กพ่อแม่เสียชีวิตดว้ยอุบัติเหตุรถชนกันตายทั้งคู่ ตากับยายเลยได้เลี้ยงดูมาจนถึงทุกวันนี้ (ยาย)ส้มโอเอ้ยเก็บเสื้อผ้าเสร็จยังหนู (ส้มโอ) เสร็จแล้วจ้ะยายจ๋า (ยาย)เขาจะมารับตอนไหนจ้ะหนู(ส้มโอ)ตอนเช้าพรุ้งนี้จ้ะยายตอนเช้าๆ(ยาย) อือยายไม่อยากไห้เองไปเลยหลานรักของยาย(ส้มโอ)ไม่เป็นไรหรอกยายหนูไปหาเงินชว่ยยายกับตาไม่ได้จากไปไหนสักหน่อยเดวได้เงินเยอะๆก็จะกลับมาอยู่บ้านเรามาอยู่ดูแลตากับยายเหมือนเดิมจ้ะ (ยาย) ข้าก็ยังหว่งเองเหมือนเดิมละนะส้มโอ(ส้มโอ)จ้ะยายหนูรักยายจ้ะส้มโอโผเข้ากอดยายดว้ยความรัก 《ไอ้เข้มมือปืนหรือมือขวาของเจ้ส้มขับรถเบนช์คันงามใกล้จะถึงจุดหมายปลายทางคือบ้านส้มโออีกไม่กี่กิโลมันมาจากเมืองหลวงตอน2ทุ่ม ตอนนี้ก็ใกล้จะสว่างแล้วมันมองดูนาฬิกาบนข้อมือก็ปาเข้าไปเกือบจะตี5แล้ว