ในวันหนึ่งเสี่ยวฟู ได้ออกไปข้างนอกเพื่อไปเจอ ห้าวเทียนแฟนหนุ่มของเธอ เสี่ยวฟูก็เลยตกรถเที่ยวสุดท้ายเธอได้ทำโทรศัพท์หายอีก และฝนก็ยังตกหนักอีก "เปรี้ยง เปรี้ยง"เสี่ยวฟูได้ยินเสียงฟ้าผ่าแรงมากแต่ก็ยังคงเดินตากฝนต่อไป "ฮือๆทำไมถึงฉันถึงได้ซวยขนาดนี้ แต่ว่า...วันนี้ได้เจอห้าวเทียน มันคุ้มค่าแล้วแหละ อีกอย่างยังไงก็จะถึงบ้านแล้วฮี่! พรุ้งนี้ต้องซื้อโทรศัพท์และส่งข้อความไปหาห้าวเทียน เราจะทำให้เขาเป็นห่วงไม่ได้
เพลง ฟั่บ จู่ๆ ก็มีอะไรตกลงมาจากฟ้า "กรี๊ดโดด" เสี่ยวฟูตกใจมากแต่ก็ค่อยๆเงยหน้าขึ้นมอง
"นั่นอะไรน่ะ หืม? มะ หมาหรอ?"
ตึกข้างๆบ้านเหมือนจะมีพี่ผู้ชายเลี้ยงหมาตัวใหญ่แบบนี้นะหรือว่าหรือจะเป็นหมาของเขา?
น่าสงสารจัง...
ปล่อยทิ้งไว้แบบนี้ไม่ได้ถ้าเกิดถูกรถชนขึ้นมาทำยังไง? แต่ว่าเราเองคงจะแบ่งไม่ไหวอ๊ะ!
เสียวฟูได้เอารถเข็นของมาเข็นหมาตัวนี้ไปที่บ้านของเธอ"เฮ้อ!ในที่สุดก็ถึงบ้านสักที" แล้วเธอได้เช็ดทำความสะอาดหมาตัวนี้จนสะอาด "เด็กดีน๊า เจ้าหมาแสนดีขึ้นหายไวๆนะพรุ่งนี้ฉันจะพาแกไปคืนเจ้าของฝันดีนะ"และในตอนดึกเฟิงเลี่ยชายร่างสุนัขก็ได้กลับคืนร่างเป็นมนุษย์ "นี่มัน...?"
เล่นกับไฟ
"ที่ไหนกัน?" นี่เรา จำอะไรไม่ได้เลยหรอเนี่ยบ้าจริง! ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นตั้งแต่เมื่อไหร่กันที่เราควบคุมอารมณ์เกรี้ยวกราดของตัวเองไม่ได้แบบนี้โทรศัพท์ขึ้นมาหลังอารมณ์บางครั้งนั่นสงบลงเราก็มาโผล่ที่ไหนก็ไม่รู้ครั้งนี้เหมือนจะเป็นห้องของผู้หญิงจำได้ว่า... เป็นเข้าเลือดสดๆแกทำให้ฉันว่าฉันแกล้งเองอีกแล้วความรู้สึกมันป่วยก็หายเลือดรุนแรงอย่างนี้ต้องรีบไปจากที่นี่! "ครืด"!! ผู้หญิงคน!นี้เอารถเข็นของมาวางไว้ข้างเตียงทำไม!
แล้วก็ได้กลิ่นอันหอมหวานมาจากตัวเสี่ยวฟูที่กำลังนอนอยู่ ให้ตายสิ! กลิ่นกายของผู้หญิงคนนี้ทำไหมถึงได้ชวนชมขนาดนี้นะ?"งืม...."
" หึ......ปีศาจน้อย เธอกำลังเล่นอยู่กับไฟ"
แก๊งมาเฟีย
งืม......
ทำไม......
ร้อนจัง......
ความรู้สึกอุ่นๆแปลก......
"ปีศาจน้อย เธอช่างน่ารักจริงๆ...ช่างไม่อยากปล่อยเธอไปแล้วสิ!"ผู้ชายคนนี้เป็นใครกัน
อ๊ะ! เจ็บ..." นี่มันอะไรกัน?!
"คะ......คุณเป็นใครกัน?! คุณเข้ามาในบ้านฉันได้ยังไง ฉันจะแจ้งตำรวจ" เขาเป็นใครกันเข้ามาในบ้านฉันได้ยังไงแถมยังโดนตามฉันตอนฉันหลับอีก "หึ! ปีศาจน้อยถ้าเป็นคนพาฉันมาที่นี่เองไม่ใช่หรอ? ว่าใช้อะไรทาตัวกันนะน้ำหอมยั่วเสน่ห์หรอ? บอกเลยว่าได้ผลดีมาก!" เธอใช่อะไรทาตัวกันนะ
"เปล่านะฉันไม่ได้ใช้!" เขาเป็นใครกันทำไมถึงมาทำกับฉันแบบนี้ไม่ได้นะห้าวเืียนช่วยฉันด้วย
"กลิ่นนี้ไม่สามารถทำให้ฉันหยุดตัวเองได้! นี่ไม่ใช่สิ่งที่เธอต้องการหรอกหรอ?"
ผู้หญิงคนนี้เป็นห่วงมากเลยจริงๆ "ไม่ใช่......" ฉฝฮึก...เจ็บเจ็บเหลือเกิน
"ถ้าไม่ต้องการก็ผลักฉันออกสิ! เฟิงเลี่ยอย่างฉันไม่เคยบังคับขืนใจผู้หญิงอยู่แล้ว! แต่ในตอนที่ฉันยังพอมีสติอยู่นะ"กลิ่นหอมฉันก็ได้กลิ่น......! แต่ว่ากลิ่นนี้มันมาจากตัวผู้ชายคนนี้เอง!
กลิ่นหอมอันน่าอัศจรรย์นี้
ทำให้สมองฉันว่างเปล่าไปหมด......
ปล่อยตัวเองให้หลงระเริงไป
หึสาวน้อยเธอทำให้ฉันพอใจมาก จู่ๆอาการคุ้มคลั่งกระหายเลือดตอนแรกก็หายเป็นปลิดทิ้ง! ที่แท้ก็เพราะได้ออกกำลังกายนี่เอง สมองเบลอได้ผ่อนคลายต้องกลับไปสะสางปัญหาก่อนตอนนี้หมอนั่นคงกำลังตกที่นั่งลำบากอยู่แน่เลย!
ส่วนเธอ!...สาวน้อย
พ่อฉันจัดการเรื่องทั้งหมดอย่างเรียบร้อยแล้วถึงจะมารับเธอไปอยู่ด้วย
ผู้หญิงของเฟิงเลี่ย
หัวหน้า"แก๊งอี้เฟิง" แก้งมาเฟียทรงอิทธิพลที่สุด!
" งืม..." กี่โมงแล้วเนี่ย...!? ก...เกิดอะไรขึ้นกับฉันทำไมฉันถึงไม่ใส่เสื้อผ้ล่ะ ผู้ชายคนนั้นเป็นใครกัน
" ฮือฮือฮือ "
ทำไมเขาถึงมาอยู่ในบ้านของฉันได้แล้วทำไมฉันต้องมาเจอเรื่องแบบนี้ด้วย ฉันกลัวจังห้าวเทียน
ณ หน้าบ้าน ของห้าวเทียน
"ก๊อก ก๊อก ก๊อก ห้าวเทียน นายอยู่ข้างในมั้ย "
ทำไมถึงไม่เปิดประตูล่ะหรือว่าเขาไม่อยู่บ้าน
ไม่เป็นไรฉันจะอยู่ตรงนี้รอนาย
"แอ๊ด "
ห้าวเทียนเอ๊ะผู้หญิงที่อยู่ข้างหลังเขา
"เด็กนั่นน่าจะไปแล้วมั้ง ฟังจากน้ำเสียงของเธอดูจะกังวลมากอยู่นะ ประตูก็ไม่ยอมเปิด ไร้น้ำใจ จริงเลย"
" หึ เธอก็แค่แฟนคลับฉันคนนึงก็เท่านั้นแหละ "
"งั้นฉันก็คือแฟนคลับของนายเหมือนกันสินะ "
"เธอคือผู้หญิงที่สวยที่สุดต่างหากล่ะ ฮ่าๆ"
"เอาล่ะ ฉันต้องกลับแล้ว"
"ห้าวเทียนที่แท้นายก็หลอกฉันมาโดยตลอดในสายตาของนาย ฉันมันก็แค่แฟนคลับของนายสินะนายเป็นนักร้องดังก็ จะทำร้ายจิตใจคนอื่นอย่างนี้ได้งั้นหรอฉันเกลียดนาย " ฮึก...ทำไมฉันถึงได้โชคร้ายแบบนี้นะ
2 ปีต่อมา ฌ เมือง H
หลังจากที่เสี่ยฟู ได้รู้ความจริงว่า ในสายตาของห้าวเทียน เห็นเธอเป็นแค่แฟนคลับคนหนึ่ง เธอก็ได้หนี ออกมาจากที่นั่น และเริ่มต้นชีวิตใหม่ อย่างมีความสุขและได้ที่ทำงาน และเพื่อนร่วมงาน เธอทำงานอยู่ที่โรงพยาบาลสัตว์เล็กที่อยู่ใกล้โรงเรียนของเธอ
"อ๊ากกก ร็อตไวเลอร์ตัวนี้อาละวาดอีกแล้ว เสี่ยวฟูช่วยด้วย"
"มาแล้วจ้า ฮิวนิว...อ่าทำตัวไม่น่ารักอีกแล้วนะ ต้องเชื่อฟังเสี่ยวช่ายนะรู้รึเปล่า"
"หงิงๆ"
"เก่งมากฉันจะให้รางวัลนะ คุกกี้แถมลูบหัวด้วยเป็นไง"
" หงิงๆ
"เสี่ยวช่ายพาไปอาบน้ำได้ไม่เป็นไรแล้วล่ะ"
เสี่ยช่ายเป็นเพื่อนร่วมงานของเสี่ยวฟู
"โอเคขอบใจนะ"
"เจ้านายว่ามั้ยค่ะเสี่ยวฟูน่ะเก่งมากเลยทำให้สุนัขทุกตัวเชื่องได้ด้วย"
"อืมเสี่ยวฟูเก่งมาก"
เจ้านายของเสี่ยวฟูเป็นคนใจดีและเอาใจใส่ลูกน้อง
"เสี่ยวฟูหมดเวลางานของเธอแล้ว"
"จริงด้วย ฉันต้องไปโรงเรียนแล้ว งั้นฉันขอตัวก่อนนะคะเจอกันพรุ้งนี้ค่ะ"วันนี้ฉันต้องโชคดีมากแน่ หลังจากที่ผ่านเรืีองอยากลำบากมามากมาย และเรื่องคืนนั้น ที่ฉันต้องเสียใจมากเพราะห้าวเทียน ไม่ได้ๆฉันต้องไม่คิดถึงอดีตฉันต้องอยู่ในปัจจุบัน"ว้ายยยมีคนเป็นลม" เอ๊ะเสียอะไรน่ะ มีคนเป็นลมงั้นหรอ ไม่ได้ๆฉันจะไปเรียนสายแล้วแต่ว่าจะปล่อยไว้แบบนี้ไม่ได้ถ้าเกิดมีรถมาชนเข้าต้องแย่แน่ๆ
"เข้าช่องมติไปต้องรีบช่วยโดยด่วน"หรือว่า CPR จะได้ผลนะ"รีบมาช่วยกันปั๊มหัวใจเถอะค่ะ"
"อืม...มาฉันช่วย"
"อ้าว 123 กด"หวังว่าจะฟื้นนะ
"ฟื้นแล้วๆในที่สุดก็ฟื้นแล้ว"
"ถ้าฝืนแล้วหนูขอตัวก่อนนะคะ"
"เด็กคนนั้นเป็นคนดีจริงๆเลยเนาะ"
"ตายแล้วไม่ทันแน่เลย"
"เมื่อกี้ฉันเห็นเธอช่วยชีวิตคนจริงๆน่าประทับใจมากดูเหมือนว่าเธอกำลังรีบให้ฉันไปส่งไหม"
"นั่นเป็นการช่วยชีวิตเบื้องต้นยามฉุกเฉินนะคะแป๊บเดียวเดี๋ยวก็ถึงโรงเรียนแล้วค่ะจะทำคุณเสียเวลาเปล่าๆ"
"ได้โปรดฉันอยากช่วยเธอว่าไง"
"เอ่อ"เสื้อผ้าที่ใส่ก็มีราคาสูงรถที่ขับก็คงจะแพงมากเหมือนกันคงไม่ใช่คนลักพาตัวหรอก"ค่ะ"
"แนะนำตัวหน่อยแล้วกันฉันชื่อเหลยนะเธอล่ะ"
"สวัสดีค่ะฉันชื่อซูเสี่ยวฟู ค่ะ"
"วิธีการปฐมพยาบาลของเธอดูชำนาญมากเลยนะ"
"อ๋อ เปล่าค่ะฉันกำลังเรียนอยู่ก็เลยปฐมพยาบาลได้นิดหน่อย"
"อย่างนี้นี่เองได้ยินว่าคนที่เรียนต้องมีความชำนาญในการดูแลผู้ป่วยและต้องมีใจรักด้วยนี่ถ้าเจอผู้ป่วยอารมณ์ฉุนเฉียวง่ายแบบชอบทำร้ายร่างกายล่ะ"
เรื่องนี้"
"การดูแลผู้ป่วยเป็นหน้าที่ที่พวกเราต้องรับผิดชอบอยู่แล้วค่ะฉันเชื่อว่าเพียงแค่เราดูแลเอาใจใส่ผู้ป่วยให้ดีๆผู้ป่วยก็จะเข้าใจนะยอมให้ความร่วมมือกับเราค่ะ"
"งั้นหรอ งั้นก็ดี"
"นิ้วขาดนี่ไม่ใช่ทางไปโรงเรียนนิคะคุณจะพาฉันไปไหน"
"ไปช่วยคน"
"พูดอะไรของคุณมาฉันไปเดี๋ยวนี้นะไม่งั้นฉันจะแจ้งตำรวจ"
"เอาสิถ้า งั้นคงต้องเสียมารยาทแล้วล่ะ"
"อืออือ อือออ...."
ทำไมทำไมเรื่องแบบนี้ต้องเกิดขึ้นกับฉันตลอดเลย
"ซูเสี่ยวฟู สาขาวิชาการพยาบาลอายุ 20 ปีถ้าเธอรอดมาได้ไว้ค่อยขอโทษแล้วกันว่าชีวิตจะเริ่มมือของสัตว์ป่าและนั้น"
ทางเฟิงเลี่ย"ไสหัวไป"
"คุณเฟิงขอร้องล่ะค่ะให้โอกาสฉันอีกสักครั้งเถอะ"แค่ทำให้ผู้ชายตรงหน้าพอใจก็จะมีเงินใช้ไม่ขาดมือ
"นะคะ...คุณเฟิง คุณคุณต้องชอบแน่นอน"
"ไล่ไม่ไปใช่ไหม งั้นก็ตายซะ"
ผู้หญิงคนพิเศษ
"เพล้ง โฮ่ง กรรรรร กรร บร้ววววว"
"โอ้โหทิ้งของสะเปะสะปะอีกแล้วอย่ากินมั่วซั่วหลบ
ไปตายอีกศพแล้วสินะน่าเวทนาจริงๆ"
"เฟิงเลี่ย ฉันพาผู้หญิงคนใหม่มาให้นายเข้าไปแล้วนะเป็นอะไรอารมณ์ไม่ดีหรอ"
"เหลนฉันเคยบอกนายแล้วใช่ไหมว่าไม่ต้องพาผู้หญิงมาให้ฉันอีกครั้งแล้วนะในกำลังทักทายฉันอยู่หรือไง"
"เฟิงเลี่ย คลอไรด์ในก็รู้ดีอาการคุ้มคลั้งของนายนับวันก็ยิ่งรุนแรงขึ้นนายพูดเองหนิว่าผู้หญิงจะทำให้นายสงบลงได้ลูกน้องอย่างพวกเราก็ทำได้แค่ช่วยแบ่งเบาความทุกข์จากเจ้านายก็เท่านั้นวางไว้ตรงนี้นะระบายอารมณ์ได้เต็มที่เลยนะอย่าถึงตายก็พอมาพวกนั้นพวกพุงก้างพอแล้ว"
"ออกไป"
เหลนปีก่อนเรากลับไปที่ห้องนั้นอีกครั้งแต่ก็ไม่เจอแล้วเราพยายามสืบหาข้อมูลเกี่ยวกับเธอแต่ก็ประโยชน์ตอนแรกคิดว่าขอแค่เป็นผู้หญิงก็พอแต่พอได้ลองถึงรู้สึกว่าเธอนั้นพิเศษพิเศษตรงที่เธอทำให้เราใจเย็นลงได้คิดถึงสัมผัสของเธอคนนั้นเหลือเกินติดใจจนยากที่จะถอนตัว
หึ เหลนครูจะกลัวแล้วมั้งเบื่อจะยุ่งแล้วเดี๋ยวค่อยเอาไปโยนทิ้งแล้วกัน
" งืม...เอ๋ที่นี่ที่ไหน"
" นี่..." "อ๊าาาา ฉ...ฉันถูกลักพาตัวช่วยด้วย"
หนวกหูชะมัด
"ถ้ายังเสียงดังอีกจะจับโยนใจให้หมากินเดี๋ยวนี้เลย"แล้วตอนนี้มันผู้ชายในคืนนั้นแล้วตาคู่นั้นไม่มีทางที่ฉันจะลืมมันได้น่ากลัวทากน่ากลัวมากจริงๆ
"ฉันไม่โวยวายแล้วขอร้องล่ะคุณออกไปเถอะ"
ฮือ ฮู้ววว "หึ" ชะงัก
"ฉัน เคยเจอเธอที่ไหนมาก่อนรึเปล่า "
" ป...เปล่าฉันไม่รู้จักคุณ "
"จริงหรอ"
ฟุดฟิด "ออกไป"
ตัวของเธอไม่มีกลินเธอไม่ใช่คนที่เราตามหาเฟิงเลี่ยถ้าผู้หญิงคนนั้นจะถึงเป็นแบบนี้
"เอ๊ะทำไมกระจกแตก"
" ไอ๊หยา ซูเสี่ยวฟู ไม่นึกเลยว่าเธอจะยังมีชีวิตอยู"
"คุณคือเหลย ปล่อยฉันกลับบ้านไม่งั้นฉันจะแจ้งตำรวจนะ"
"ซูเสี่ยวฟู ฉันว่าเธอเข้าใจผิดแล้วแหละที่นี่ตั้งอยู่กลางป่าเขากัน100กิโลเมตรอย่าว่าแต่ตำรวจเลยสักคนก็ไม่มีใครมาช่วยเธอได้ฉันพูดตรงๆนะต่อให้เธอแจ้งตำรวจมันก็ไร้ประโยชน์ถ้าเด็กนักเรียนคนเดียวก็ตำรวจจับใจคงไม่เอาชีวิตมาทิ้งไว้ที่สำนักงานใหญ่แก้งอีเฟิงหรอก
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!