คนของ"แวมไพร์"[จองกุก×(ชื่อคุณ)]
บทนำ
มีอาณาจักรหนึ่งชื่อ
"Love kingdom"
ซึ่งผู้ที่ปกครองอาณาจักรนี้มีเพียง
พระองค์ทั้งสองได้ให้กำเนิดบุตรชายรูปงามนามว่า
เเต่องค์ชายผู้นี้มีดีเเค่เพียงรูปร่างหน้าตา เเต่นิสัยใจคอช่างเเตกต่าง ก้าวร้าว เห็นแก่ตัว
เขาไม่เคยมอบความรักให้กับใครเเละก็ไม่เคยได้รับความรักจากใครเช่นกัน
จึงถูกผู้วิเศษลงโทษโดยการสาบให้องค์ชายกลายเป็นอสูรกายน่าเกลียด น่ากลัว
คำสาบนี้จะอยู่ติดตัวองค์ชายตลอดกาลหากไม่ได้รับความรักที่แท้จริง
จากองค์ชายรูปงาม กลับกลายเป็นอสูรกายที่เเสนน่าเกลียด
ด้วยความอับอาย องค์ชายจึงตัดสินใจหนีหายเข้าไปยังป่าลึก
เวลาผ่านไปหลายปี ไม่มีใครเห็นองค์ชายผู้นี้...อีกเลย
เจอแล้ว
ผู้วิเศษได้ร่ายเวทมนตร์ใส่ดอกกุหลาบดอกหนึ่ง
ดอกกุหลาบดอกนี้จะอยู่กับองค์ชายไปจนพระชนมายุครบยี่สิบห้าชันษา ก่อนที่กลีบสุดท้ายของกุหลาบจะร่วงโรย
หากคงชายไม่สามารถเรียนรู้ที่จะรักใคร เเละไม่ได้รับความรักตอบ องค์ชายผู้สูงศักดิ์ก็จะต้องเป็น อสูรกายเเบบนี้ไปชั่วกับชั่วกัน
เวลาผ่านไปหลายปี องค์ชายเริ่มท้อเเท้ เเละสิ้นหวัง
ใครเล่าที่จะทำใจรักอสูรตัวนี้ได้
องค์ชายรูปงามถูกสาปให้เป็น...
ถัดออกไปไม่ไกลจากปราสาทขององค์ชายนัก
มีกระท่อมหลังเล็กๆหลังหนึ่งตั้งอยู่ใจกลางของป่า
เจ้าของกระท่อมหลังนี้มีเพียงผู้เดียวคือ....
หญิงสาวที่รักการวาดรูปเป็นชีวิตจิตใจ บ่อยครั้งที่เธอจะออกจากบ้านเเละไปวาดรูป
เธอทุ่มเทให้กับการวาดรูปเป็นวันๆ เเละสิ่งที่เธอชอบวาดมากที่สุดคือ
"ดอกกุหลาบ"
เธอใฝ่ฝันที่จะได้วาดรูปดอกกุหลาบในทุ่งที่มีเเต่ดอกกุหลาบลายล้อม
เธอออกจากบ้านและใช้เวลาเดินตามหาทุ่งดอกกุหลาบนานหลายวัน เเต่สิ่งที่ได้กลับมาคือความว่างเปล่า
เธอเริ่มถอดใจเเละตัดสินใจเดินกลับบ้าน
เเต่ในขณะนั้น...
(ชื่อคุณ)
ฉันเจอเเกเเล้วววว
ทันทีที่จะย่างกลายเข้าไปสายตาเธอก็เหลือบไปเห็น...
(ชื่อคุณ)
ประตูอะไรวะ มาอยู่ตรงนี้ได้ไง
(ชื่อคุณ)
นะ.นี่มันอะไรเนี่ย!!!!
(ชื่อคุณ)
กลับดีกว่า//กำลังจะเดินกลับ
???
เจ้าเข้ามาในที่ของข้าได้อย่างไร!!!!
???
เจ้าบุกลุกที่ของข้ารึ!!!
???
ในเมื่อเจ้าไม่ยอมรับผิด ข้าก็คงให้เจ้าออกไปไม่ได้!!!
ไม่กลัวหรอ
เขาพาฉันเข้ามาในปราสาทของเขาเเละพาไปยังที่ที่เเสนจะน่ากลัว
(ชื่อคุณ)
ฉันอยู่ที่มืดไม่ได้😖😖
(ชื่อคุณ)
ขอร้องเถอะ...ได้โปรด😢😢
(ชื่อคุณ)
ให้ฉันทำอะไรก็ได้
(ชื่อคุณ)
เเต่ขอร้อง..อย่าให้ฉันเข้าไป
(ชื่อคุณ)
ฉันกลัวที่มืดจริงๆ😭😭
(ชื่อคุณ)
เเล้วจะให้ฉันทำอะไรหรอ
จองกุก
นอนพักก่อนเถอะ ฉันไปละ
(ชื่อคุณ)
เเต่จะว่าไปเเล้วเขาก็ใจดีเหมือนกันนะ
(ชื่อคุณ)
ไม่เห็นเหมือนตอนเเรกเลยตกใจแทบเเย่
(ชื่อคุณ)
เฮ้อ~นอนพักดีกว่า ไม่รู้ว่าเขาจะให้ทำอะไร
(ชื่อคุณ)
ยังไม่ได้กินอะไรเลย
ฉันจึงเดินออกมาจากห้องเเล้วตามทางไปเลื่อยๆ
(ชื่อคุณ)
จะมีใครอยู่มั้ยเนี่ย
(ชื่อคุณ)
หิวจะเเย่เเล้วอ่ะ
จองกุก
เธอ....//เดินเข้ามา
การที่หญิงสาวทำเเบบนี้มันทำให้ชายตรงหน้าโกรธมากคิดว่าเธอรังเกลียดตน
จองกุก
ในเมื่อเธอรังเกลียดฉัน//ในใจ
จองกุก
ฉันก็ไม่จำเป็นที่จะต้องรอความรักจากเธออีก//ในใจ
(ชื่อคุณ)
ฉันไม่ได้กลัวสักหน่อย
(ชื่อคุณ)
ใช่สิ เเค่ตกใจเองจู่ๆ
ก็โผล่มาใครจะไม่ตกใจหละ
(ชื่อคุณ)
คุณมีอะไรให้น่ากลัวมิทราบ
(ชื่อคุณ)
ก็ดูปกติทุกอย่าง
(ชื่อคุณ)
สำหรับคนอื่นอาจจะใช่นะ
(ชื่อคุณ)
เเต่ไม่ใช่กับฉัน
(ชื่อคุณ)
ฉันบอกว่าไม่กลัวก็ไม่กลัวไง
(ชื่อคุณ)
มันทำให้ผ่อนคลายไงคะ
(ชื่อคุณ)
คุณก็ลองยิ้มบ้างสิ
จองกุก
ฉันไม่มีเหตุผลให้ยิ้มมากนักหรอก
(ชื่อคุณ)
แค่ยิ้มต้องมีเหตุผลด้วยหรอคะ
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
