Nicha Talk:
"โอ้ยยยยยย ตายสายแล้ว" เปิดเทอมวันแรกก็สายเลยนะนิชาคนงามเอ้ย
มัวแต่ตื่นสาย สวัสดีฉันชื่อ นิชา คนงาม 555 เรียนอยู่ที่มหาลัยเอกชนชื่อดังแห่งหนึ่ง ฉันมีเพื่อนอยู่ 4 คน
อันยอง ตัวป็นชายแต่ใจเป็นหญิง นิ้กกี้ สาวสวย แซบๆ แรง นุช สาวหน้าหวาน แต่นิสัยมันห้าว แซม อินี่มันมีพี่ชายฝาแฝดที่หล่อมาก หล่อแบบมากก ฉันเป็นลูกสามคนเล็กของตระกูลมาเฟียเมืองฮ่องกง แต่ส่วนมากจะไม่มีคนรู้หรอกว่าฉันเป็นลูกมาเฟีย เพราะฉันไม่บอก อิอิ เอาล่ะ ฉันเป็นโสดมา 21 ปี ตั้งแต่ออกมาจากท้องคุณแม่ของฉัน ฉันไม่เคยมีแฟนเลยแม้แต่คนเดียว ไม่รู้ว่าทำไมหรอกนะ แต่เพื่อนๆส่วนมากมันจะบอกว่าฉัน เลือกมาก และมีนิสัยออกเหวี่ยงๆวีนๆ (เพราหน้าฉันนิ่งไง) แต่ฉันเป็นคนน่ารักคนหนึ่งนะ 555555 ฉันว่าเรื่องมีแฟนฉันไม่รีบหรอกนะเพราะถ้าจะมีฉันมีไปนานแล้ว ฉันยังไม่เจอคนที่ใช่ไง ถ้าฉันเจอคนที่ใช่ฉันนี่แหละจะเป็นคนวิ่งเข้าชนเป้าหมายเอง ฮึฮึ
หลังจากที่ฉันอาบน้ำเสร็จกำลังจะวิ่งไปแต่งตัว โทรศัพท์ก็ดังขึ้น
ติ้ดๆ
"โอ้ย! ใครโทรมาเนี่ย คนยิ่งรีบๆอยู่"
(อินิชาคนงาม มึงมายังคะ?) อิเทยอันโทรมาแล้วพูดจิกฉันเบาๆ
"ไรมึงกูอยู่หน้าตึกแล้วเนี่ย" โกหกมันไปค่ะ
(หรอมึง อยู่หน้าตึกหรอคะ มึงอย่ามาโกหกกู กูรู้ว่ามึงกำลังออกจากห้องน้ำ) อินิมันรู้ทันเว้ย
"เออๆ แล้วมึงมีไรกูจะแต่งตัวเนี่ย โทรมาไม??" ฉันถามอิเทยอันออกไป
(มึงรีบๆมานะคะ วันนี้เพื่อนๆหลัวของกูจะมา 5555 ) ใครวะเพื่อนหลัวอิเทยก็เห็นมันพูดแบบนี้กะทุกคน
"ใครวะ มึงพูดว่าเค้าเป็นหลัวมึงทั้งมหาลัย กูจะรู้เรอะ "
(เออๆ มึงรีบๆมาเหอะ อย่าหาว่ากูไม่เตือน แล้วมึงจะพลาดของดีของมหาลัย อิอิ) เออ เป็นเอามากเว้ยอินี่
"ค่ะหม่อมเทย เดี๋ยวหม่อมลูกจะรีบไปค่ะ"
(อิ..) ติ้ด หึไม่รอให้มึงด่าหรอก
หลังจากคุยโทรศัพท์กับอิอันยองเสร็จฉันก็รีบวิ่งไปแต่งตัว จะแต่งสวยนานไม่ได้เดี๋ยวสาย ฉันมีเรียนบ่ายโมงครึ่ง ตอนนี้กำลังจะเที่ยง ต้องรีบไปเพราะเดี๋ยวกินข้าวไม่ทัน เพราะตอนเช้าก็ไม่ได้กิน ฮือออ
ตอนนี้ฉันนั่งอยู่กับรถคู่ใจของฉัน และกำลังจะเลี้ยวเข้าไปหาที่จอดรถในมหาลัย สายตาที่รักดีของฉันไปหันไปเจอ
เจอแล้ว เจอแล้ว เจอพ่อของลูกกูแล้ว กรี๊ดๆๆๆๆ หล่อวัวตายไปเลยมึง ต้องรีบๆไปหาที่จอดรถ เพราะเขากำลังเดินเข้าไปที่ตึกคณะของฉัน ทำไมฉันไม่เคยเห็นหน้านะ พ่อของลูก ฮือออ (ทำหน้าเพ้อฝันเลยนะ : ไรท์)
หลังจากที่ฉันหาที่จอดรถเสร็จก็รีบวิ่งตามหลังของพ่อของลูกฉัน วู้ววว สูงยาวเข่าดีว่ะ ต้องคิดแผนแล้ว ที่จะได้เข้าไปคุย ฮึฮึ
"โอ้ยยย ขอโทษค่ะที่ไม่ทันระวัง พอดีรีบๆ (รีบมาหาพ่อของลูก) " หืมหน้าโครตนิ่งเขาจะฆ่ากูป่ะว่ะ
"หึ ไม่เป็นไร ก็เธอตั้งใจนิ" อ้าวเหี้ย รู้ทันกูเฉยเลย ไม่เป็นไรกูชอบ
"เอ่อ ..... แหะๆ" เว่าบ่ออกเลยอิพ่ออิแม่
หลังจากนั้นอินี่รีบเดินหนีอยู่ต่อไม่ได้ แต่ไม่ต้องห่วงหนูจะไปให้เห็นหน้าทุกวัน อิอิ
FiFa Talk:
สวัสดีครับ ผมฟีฟ่า หล่อ หน้านิ่ง เป็นคนพูดตรงๆ จะหาว่าผมปากร้ายก็ได้นะ เพราะผมยอมรับ ผมเรียนอยู่ที่มหาลัยเอกชนแห่งหนึ่งซึ่งถ้าผมจบไปผมจะได้มาบริหารที่นี่ ใช่ ครับมหาลัยนี้เป็นมหาลัยของพ่อผมที่จะยกให้ผมถ้าผมเรียนจบ
และผมยังเปิดสนามแข่งรถอีกด้วย ผมมีเพื่อนอยู่ 4 คน มีไอ้โซน มันเป็นผู้ชายแสนดีครับ มันมีน้องสาวฝาแฝด ไอ้ต้นไอ้นี่มันเจ้าชู้ร้าย ฟันไม่เลือก สักวันโรคจะมาทักทายมัน ส่วนไอ้ชนะศึก ไอ้นี่มันหน้านิ่งๆเหมือนกับผมครับ แต่มันจะนิ่งกว่าผมเยอะ พูดมากไม่ได้เดี๋ยวพิกุลล่วงออกจากปากมันครับ และสุดท้ายไอ้ราม มันเป็นคนขี้เล่น ร่างเริ่ง คุยได้กับทุกคน แต่เวลามันโกรธอย่าเข้าไปใกล้มันครับ ผมแนะนำ 55555
แล้ววันนี้ผมต้องมาคณะน้องสาวไอ้โซนมัน ไม่รู้มันจะให้มาทำไม แต่ผมก็มาครับ มาส่องๆสาวๆ เพราะที่นี่งามดีเยอะมากหลังจากที่ผมกำลังเดินไปหาเพื่อนๆก็มีผู้หญิงคนหนึ่งตั้งใจเดินมาชนผมจากข้างหลัง หึ ผมเจอมาเยอะครับอาการแบบนี้ แต่ผมไม่สนหรอกเพราะผมรอเธอคนนั้น...
"โอ้ยยย ขอโทษค่ะที่ไม่ทันระวัง พอดีรีบๆ" รีบมาอ่อยล่ะซิ
"หึ ไม่เป็นไร ก็เธอตั้งใจนิ" ผมพูดออกไปตรงๆครับไม่อ้อมค้อม
"เอ่อ ..... แหะๆ" หึ พูดไม่ออกเลยสินะ
เธอเป็นผู้หญิงสวยครับ มีเสน่ห์ แต่ผมไม่ชอบให้ใครเข้ามารุกก่อน ผู้หญิงต้องเป็นฝ่ายให้ผู้ชายเข้าไปหาสิถึงจะถูก หลังจากที่เธอคนนั้นเดินออกไปผมก็เห็นเพื่อนๆของผมกำลังเดินเข้าไปในตึก แล้วสายตามันแต่ละคนที่สิ จะทำให้ผู้หญิงตายไปข้างเลย เพราะตั้งแต่ที่เดินเข้ามา ผู้หญิงหันมามองเกือบทั้งคณะ เพราะนี่เป็นเวลาเที่ยงกว่าๆคนกำลังไปหาไรทาน
"อ้าว มาแล้วหรอครับคุณชายฟ่า" ไอ้รามถามผมขึ้น แต่ผมไม่ตอบมันหรอก
"แล้วมึงเห็นมันไหมครับ สัสราม" ไอ้ต้นถามขึ้น หึๆ ไอ้สองตัวนี้เป็นคู่กัดกันประจำกลุ่มครับ
"ไปๆ เดินไปหาไอ้โซนมัน เห็นไหมมันนั่งกับสาวสวยอ่ะ" ผมพูดขึ้นเพื่อจบปัญหากัดกันของมันทั้งสองคน
"ว้าววว ไอ้โซนทำไมวันนี้มันหล่อจัง" ไอ้ต้นพูดขึ้น
"สวัสดีครับเพื่อนโซน" ไอ้รามมันพูดทักไอ้โซน แต่สายตามันมองไปที่กลุ่มผู้หญิง 4 ชาย 1 นั่งอยู่
"มาแล้วหรอครับคุณเพื่อนทั้งหลายยย" ไอ้โซนมันพูดขึ้นแล้วกระตุกยิ้มมุมปาก
"แล้วมึงเรียกมามีไร" ไอ้ชนะพูดขึ้นหลังจากเงียบมานาน
"ก็ไม่มีไร เรียกมากินข้าว " ไอ้โซนมันตอบ
"อ่อ แล้วนี่เพื่อนๆน้องสาวกู แซม น้องกู อันยอง นุช นิกกี้ นิชา" หึ นิชางั้นหรอ ผู้หญิงที่มาชนผมเมื่อกี้นี่เอง
"สวัสดีค่ะ ที่รักทั้งหลาย ^^" ไอ้ผู้ชายใจหญิงพูดขึ้น
"^^" พวกเพื่อนๆยิ้มกลับไป
แล้วสายตายผมกลับไปสบตากับผู้หญิงทีชื่อนิชา เธอจ้องผมอย่างจะลากผมเข้าห้องในตอนนี้เลยก็ได้ กูกลัวผู้หญิงคนนี้ครับ
"สวัสดีค่ะสุดหล่อ แล้วนี่ไม่คิดจะบอกชื่อพวกเราเลยหรอ ?? ^^" ยัยนิชาพูดขึ้นแล้วยิ้มตาหยีมาที่ผม
"ต้นครับสุดสวย"
"รามค่ะ" มึงมีคงค่ะนะไอ้ราม
"ชนะศึก" เออมึงก็นิ่งไปอีก
หลังจากมันเพื่อนหล่อเลวแนะนำตัวเสร็จ
ยัยนิชาก็หันหน้ามาจ้องผมอีกครั้งด้วยดวงตาที่เป็นประกาย ผมไม่ตอบแต่ยิ้มมุมปาก แล้วมองเธอเหยียดๆไป แล้วหันไปถามไอ้โซน
"ไหนบอกเรียกมากินข้าวไงโซน ป่ะดิลุก"
"เออๆ ไอ้นี้มันมันชื่อฟีฟ่านะ มันเป็นแบบนี้แหละอย่าถือมันเลย ป่ะไปกินข้าวกันสาวๆ" มันบอกชื่อผมกับเพื่อนๆน้องสาวมันแล้วชวนไปกินข้าว
...............................................................................................................................................................................................
อัพตอนที่ 1 ให้แล้วนะคะ ถ้าเนื้อหาไม่สนุกก็ขอ อภัยด้วยนะคะ จะพยายามให้มากๆ
Nicha Talk:
กรี๊ดๆๆๆๆ พ่อของลูกฉันเป็นเพื่อนกับโซนพี่ชายฝาแฝดอิแซม โอ้ย พรหมลิขิตชัดๆ ฮ่าๆ แบบนี้มันก็ง่ายสิ จะจับทำเป็นสามีเลย อุอิ หลังจากที่ฉันถามชื่อพวกเค้าออกไปพวกเพื่อนๆเค้าก็ตอบ แต่ไอ้ว่าที่สามีในอนาคตนี่สิไม่ตอบฉัน แล้วยังยิ้มมุมปากแล้วมองฉันเหยียดๆ มาที่ฉันอีก หึ จะทำไงก็ทำเพราะหลังจากนี้ฉันจะจับทำสามี รอเลยนะคะ เดี๋ยวต่อไปนี้เราจะเจอกันทุกวัน ไม่ขาดไม่สายไม่เกิน
"อินิชากูรู้นะว่ามึงกำลังอ่อย คนที่ชื่อฟีฟ่าอ่ะ" อินิกกี้พูดขึ้น ในขณะที่พวกเรากำลังเดินไปทานข้าว
"แล้วไงคะ กูว่ากูเจอแล้วว่ะ พ่อของลูกกู"
"มึงจะจีบฟีฟ่าหรอ อินิ แต่กูขอเตือนมึงอย่างนะ ฟีฟ่าเขายังไม่ลืมรักเก่าเขา แล้วเขาก็ปากโครตร้าย แล้วถ้ามึงจะจีบเขาจริงๆมึงต้องเตรียมใจรับ ถ้ามึงจะเล่นๆกูไม่ว่า แต่มึงอย่ารักเขามาก เพราะเขารอแค่เธอคนนั้น" อิแซมพูดขึ้น
เห้ยสามียังไม่ลืมรักเก่าหรอว่ะ ไม่เป็นไร นิชาคนสวยคนนี้เองจะทำให้สามีลืมรักเก่า แล้วมารักนิชาคนงามคนนี้เอง
"เออ เดี๋ยวกูจะทำให้พวกมึงดูว่ากูสามารถทำให้เขามารักกูเอง" ฉันตอบพวกมันไปอย่างมั่นใจ
"กูเอาใจช่วยนะคะ คนโสด 21 ปี 55555" อิเทยมันพูดขึ้น โอ้ยอยากกระโดดถีบขาคู่
"อิอันศักด์ไปพูดให้เพื่อนทำไม" อินุชพูดปราบขึ้น
"55555555" อันศักดิ์คือชื่อของอันยองค่ะ ไม่ต้องตกใจ
พอพูดเสร็จพวกเราก็เดินถึงโรงอาหารของคณะ พอมองไปรอบๆเห็นพวกผู้หญิงผู้ชายหันมามองกลุ่มเราทั้งหมด ก็เพราะว่ากลุ่มฉันเป็นกลุ่มดังของคณะ และอีกกลุ่มคือกลุ่มสามี มีแต่คนหน้าตาหล่อๆและยังเป็นคนดังของมหาลัยอีก และยิ่งเดินเข้าไปใกล้ก็ได้ยินเสียงของผู้หญิงกรี๊ดกร๊าดกันใหญ่
'เห้ยมึงง หล่ออ่ะ'
'อร้ายยย สามีกู'
'พ่อของลูกกูเลย' ของกูค่ะอิมโน (หนูนิ หนูก็มโนลูก 555 :ไรท์)
'วู้วว สาวฮอตของกู'
'น้องนิชาคนสวยของกู'
เสียงต่างๆบลาๆพูดชมฉันและกลุ่มสามี พอเดินไปเรื่อยๆก็หาที่นั่งริมสุด พวกเราก็นั่งๆ แต่ดูๆไปไมพวกเพื่อนฉันนั่งกันเป็นคู่ๆว่ะ อิแซมกับชนะศึก นางนุชกับราม อินิ้กกี้กับโซน อิเทยกับต้น แล้วฉันก็ต้องนั่งกับสามีสิ อิอิ อิเพื่อนมึงรู้งานมากค่ะ
"อุ้ย นั่งใกล้คนหล่อด้วย ^^" เริ่มปฎิบัติการรุกว่าที่สามี
"ไอ้โซนขยับดิ กูจะนั่งกับมึง" โหยยว่าที่สามีกูไม่กล้านั่งกะกู
"ไม่" ทำดีค่ะโซน
"มึงก็ไปนั่งกะนิชาสิ" โซนบอกแล้วหันหน้ามายักคิ้วใส่ฉัน 55 รู้ๆกัน
"งั้นกูกลับนะ" อ้าวอิสามีมึงไม่อยากนั่งกะกูขนาดนั้นหรอว่ะ
"เออ ขยับก็ขยับ ไอ้นี่นิ" อินิชาอยากร้องไห้
พอพูดเสร็จพวกเราก็ไปหาอะไรมากิน แล้วสามีอย่าคิดนะคะว่าจะหนีนิชาพ้น ไม่พ้นค่ะ นิชาจะติดตามเป็นเงาเลยคอยดู
สามีเดินไปไหนนิชาก็เดินไปด้วยค่ะ แล้วจบที่สามีหยุดเดินแล้วหันมามองหน้านิชาก่อนจะพูดบางอย่างที่ไม่เคยมีผู้ชายคนไหนพูดกับนิชาเลยแม้แต่คนเดียว
" นี่! ยัยคนขี้อ่อยจะเดินตามอีกนานไหม มันน่ารำคาญ" โหยยกูนี่หน้าชาเลยครับ
"ก็เขาอยากเดินกับสามีอ่ะ" ว่ากูขี้อ่อยงั้นกูยัดให้มึงเป็นสามีกูเลยละกัน
"ใครสามีมึงมิทราบ" ขึ้นมึงกูเลยเว้ย เออดีกูชอบ
"สามีพูดไม่เพาะเลย"
"ยัยผู้หญิงหน้าด้าน"
"ด้านแล้วรักป่ะ 55555" เป็นไงมึงเจอกู ถึงกับพูดไม่ออกเลยสิ รู้จักนิชาน้อยไป
"หมดคำจะพูดกับมึงเลย"
"55555555555555555555555555555555555555"
"หัวเราะเชี้ยไร"
"ป๊าววววว^^"
พอพูดจบสามีก็เดินไปซื้อข้าวขาหมูมากิน แล้วนิชาคนสวยก็เดินตามสิคะรอไร หลังจากซื้อข้าวมาทาน พวกเราก็นั่งทานกันจนเสร็จแล้วก่อนจะแยกกัน นิชาคนงามก็ไม่รอที่จะหยอดสามี
"พรุ่งนี้เจอกันนะคะสามี จุ้บ"
ห้องเรียน BB1240
"อินิชามึงชอบฟีฟ่าจริงหรอวะ" อิแซมพูดขึ้น
"เออดิวะ" ฉันตอบมันไป
"ปกติกูไม่เคยเห็นมึงจะสนใจใคร กูเลยถามมึง" จริงอย่างที่อิแซมมันพูด ฉันไม่เคยสนใจผู้ชายเลยสักคน และฟีฟ่าถือเป็นคนแรกที่ฉันเป็นคนเข้าหา เพราะส่วนมากจะเป็นผู้ชายซะส่วนใหญ่เข้ามาหาฉัน
"ไม่รู้อ่ะ กูเห็นครั้งแรกกูก็รู้เลยว่าใช่ "
"มึงอย่าลืมที่อิแซมมันเตือนมึงแล้วกัน" อิเทยมันพูดขึ้นหลังจากมันเงียบไปนาน
"เออมึงอย่าลืมละกัน กูกลัวมึงเสียใจ" อินุชพลางบอกก่อนมันจะไปเลยเกมส์ต่อ
"รักแรกของมึง กูจะเชียร์มึงนะนิชา แต่ถ้าเขาไม่สนใจมึง เดี๋ยวกูพาไปแรดค่ะเพื่อน" อินิกกี้เสริมขึ้นมาอีก ฉันรู้พวกมันเป็นห่วงฉันเพราะฉันไม่เคยมีประสบการณ์ความรักแบบพวกมัน
"เออ ขอบใจพวกมึงมาก ไปๆเรียนจารย์มาแล้ว"
.
.
.
2 ชั่วโมงผ่าน
สำหรับการเรียน หลังจากที่อาจารย์ปล่อยพวกเราทั้ง 5 กำลังจะเดินทางกลับบ้านเสียงไลน์ของใครคนหนึ่งก็ดังขึ้น
Line!!
"พวกมึงโซนชวนพวกเราไปดูพวกเค้าแข่งรถว่ะ ไปป่ะ" อิแซมพูดขึ้นหลังจากมันอ่านไลน์
"ไปค่ะ!!" พวกเราที่เหลือตอบออกมาอย่างพร้อมเพรียง
"พวกแรด!!" อิแซมหันมาแซะก่อนมันจะพิมไลน์ตอบไป
"งั้น 20:30 เจอกันเดี๋ยวส่งโลไปให้" แซมมันบอก
"เคร "
.
.
.
.
FiFa Talk:
@FiFa Car
20.50 น.
วันนี้สนามแข่งผมมีแข่งและพวกเราทั้ง 5 จะลงแข่งทั้งหมดครับ เหลือเวลาเกือบๆ ชั่วโมงพวกถึงจะแข่ง ของเดิมพันก็เป็นอะไรที่เดิมๆครับ ผู้หญิงบ้าง รถบ้าง เงินบ้าง แต่ผมไม่หวังอะไรหรอกแค่สนุกๆ ผ่อนคลายหลังจากที่ตอนเที่ยงเครียดกับยัยนิชาจอมอ่อยนั้นก็ทำให้พวกเวรมันแซวผมตลอดจนเรียนเสร็จ พวกมันรู้ครับว่าผมยังรอเธอคนนั้นอยู่ แต่พวกมันไม่อยากให้ผมจมปักอยู่กับอดีต คนเดิม อะไรเดิมๆ แต่การลืมใครสักคนที่เรารักมากๆมันไม่ใช่เรื่องง่ายเลย ซึ่งผมรู้ว่าทุกคนเคยเจอ
"หวัดดีค่ะสามี" มาแล้วครับยัยจอมอ่อย
"ใครเชิญมามิทราบ" ผมพูดขึ้นพร้อมมองเธอ หึ แต่งตัวมาอ่อยผู้ชายโดยเฉพาะเลยสิท่า
"ก็แค่มาหาสามีมันผิดหรอ" ยัยจอมอ่อยพูดพร้อมทำหน้าตาน่าสงสาร ผมไม่สงสารหรอกนะ
""ไอ้ฟีฟ่ามึงกูพูดกับว่าที่ภรรยามึงดีๆหน่อยดิว่ะ ใช่ไหมครับนุชคนสวย" กูอยากกระโดดถีบขาคู่มึงมากไอ้ราม
"อุ้ย พูดถูกใจเอาไป 1,000 สุดหล่อ 5555"
"ถ้ายังไม่หยุดกูจะให้คนลากมึงออกไปทั้งหมดเลย" ผมพูดขู่พร้อมมองไปที่นิชา
"ใจร้าย" หึ กูใจร้ายกว่านี้ถ้ายังไม่หยุด
"แล้วเธอยัยขี้อ่อยมานี่ดิ" ผมบอกให้ยัยอ่อยเดินตามมาที่ๆไม่ค่อยมีคน ผ่านมา
"ได้ค่ะสามี"
............................................................................................................................................................................
Nicha Talk:
หลังจากที่สามีเรียกให้ออกมาคุยสองต่อสองอินี่รีบเลยค่ะ
"มีไรคะสามี ทำไมรียกมาคุยกันสองต่อสอง" ฉันพูดพร้อมพลางยิ้มหวานๆใส่
"ก็ไม่มีไรมาก แค่จะบอกว่าสิ่งที่เธอพยายามจะทำให้หยุดทำซะ เพราะเธอทำไปก็ไม่มีความหมาย พยายามไปก็เท่านั้น เพราะฉันไม่มีวันที่จะรักคนอย่างเธอ" อินิชาเหมือนโดนตบ 10 รอบ
"ทำไมต้องทำตามด้วย" ฉันบอกออกไปพร้อมจ้องไปที่ดวงตาอันแข็งกร้าวของฟีฟ่า
"งั้นก็แล้วแต่เธอแล้วกันเพราะถือว่าฉันได้เตือนเธอแล้ว ว่า ฉัน - ไม่ - มี - วัน - รัก - เธอ" หึ รักแรกกูจะเป็นแบบนี้จริงๆหรอว่ะ ไม่เป็นไรนี่แค่วันแรกเองที่กูตามเขา วันต่อๆไปกูตามตื้อใหม่
"งั้นรอดูเลยแล้วกันว่า ฉัน - จะ-ทำ-ให้-นาย-รัก-ฉัน-ให้-ได้"
"ไม่มีวัน" ฟีฟ่าตอบพร้อมยกยิ้มมุมปาก
"งั้นวันต่อๆไปคอยเตรียมรับมือฉันได้เลย"
"งั้นเธอก็เตรียมรับมือกับให้ได้แล้วกัน" ฟีฟ่าตอบฉันแล้วเดินออกไปอย่างรวดเร็ว
ตลกสิ้นดี รักแรกของกูก็โดนเขาปฎิเสธแบบไม่มีเยื่อใย แต่คิดว่านิชาแคร์ไหม ตอบได้เลยค่ะว่าไม่!
"เขาเรียกมึงไปคุยเรื่องไรว่ะ" อินิกกี้กระซิบถามฉัน ฉันไม่ตอบเพียงส่ายหน้าเบาๆ
.
.
.
.
.
หนึ่งชั่วโมงผ่านไป
ถึงเวลาที่กลุ่มสามีจะทำการแข่งรถ แต่ละคนนี่หล่อลากมาก แต่ก็ไม่มีใครหล่อเท่าสามีเลย อิอิ หลังจากการแข่งขันจบ กูอยากจะไปเดินตบของรางวัลที่สามีกูได้มากค่ะ เป็นอะไรก็ได้ที่ไม่ใช่ผู้หญิง อิดอกกกกก ทำไมฟีฟ่าต้องชนะด้วยและรอบที่ฟีฟ่าแข่งทำไมของรางวัลเป็นผู้หญิงว่ะ อินิชาบ่สบอารมณ์
"อินิชามึงดูรางวัลที่ผัวมึงได้ค่ะ" อันยองพูดขึ้น
"เออ! กูเห็น " ฉันกระแทกเสียงตอบมันไป แล้วมองจิกๆไปที่ฟีฟ่าและผู้หญิงเขาที่ควงอยู่ อ่อแบบนี้สินะที่บอกว่าแล้วเตรียมรับมือได้เลย หึ รู้จักกูน้อยไปจริงๆสินะ
ผลัก
"อย่ามายุ่งกับผู้ชายของกู" ฉันผลักอิผู้หญิงปากแดงออกจากฟีฟ่า
"เธอมายุ่งอะไรกับคนของฉัน" ฟีฟ่าพูดขึ้นแล้วมองฉันตาขวาง ฟีฟ่าพูดเสร็จแล้วยัยผู้หญิงปากแดงก็พูดขึ้นแล้วเดินออกไป
"ไปค่ะฟีฟ่าเราไปสนุกกันดีกว่า"
หึ วันนี้กูปล่อยไปละกัน แต่วันต่อไปกูไม่ยอม
"ป่ะพวกมึงกลับ ฉันกลับก่อนนะพวกนาย" ฉันบอกเพื่อนๆของฉันและเพื่อนของฟีฟ่า และเดินตรงไปขึ้นรถกลับคอนโดทันที วันนี้เหนื่อยกับการวิ่งตามมาก ขอพักเอาแรงก่อนแล้วกัน
.
.
.
FiFa Talk:
พอผมกับผู้หญิงปากแดงเดินออกมาจากยัยนิชาเสร็จ ผมก็รีบดึงแขนยัยปากแดงออก ผมไม่ไปต่อหรอกครับ ที่ผมพูดแบบนั้นกับนิชา เพื่อไม่ให้เธอเดินตามผมมา ผมง่วงครับ อยากกลับไปนอน ผมคิดถึงกลิ่นห้องของผม ที่เมื่อก่อนมีเธอคนนั้นอยู่
"เธอ จะไปไหนก็ไป ฉันจะกลับ"
"แต่...ฟีฟ่าคะ ไหนบอกว่าเราจะไปต่อกันไงคะ" พูดไม่รู้เรื่อง
"ไม่มีแต่ ฉันบอกว่าจะไปไหนก็ไป"
"เอ่ออออ ค่ะๆ"
หลังจากยัยปากแดงเดินออกไปผมก็เดินขึ้นไปที่ห้องสูงสุดเป็นห้องที่ผมทำงาน เป็นทั้งห้องทำงาน เป็นทั้งห้องนอน ผมมาตรวจดูบัญชีต่างๆ และจะรีบกลับไปนอนที่คอนโด เพราะผมคิดถึงเธอ ตั้งแต่เธอคนนั้นเธอบอกเลิกผมไป เธอก็ทิ้งทุกอย่างไว้แต่ผมก็ไม่ได้เคลื่อนหรือย้ายสิ่งที่เธอทิ้งไว้ออกไป ผมเก็บไว้ที่เดิม ผมจะรอเธอถึงแม้ไม่รู้เลยว่าเธอจะกลับมาหรือเปล่า
"เฮ้อออออออออ"
.
.
.
.
.
.
.
3 อาทิตย์ผ่านไป
Nicha Talk:
นี่ก็ 3 อาทิตย์ แล้วที่ฉันตามไปหยอดฟีฟ่าฉันไปหาเขาทุกวัน แต่ฉันก็ได้แต่รับคำเดิมๆ การกระทำเดิมๆของฟีฟ่า ทั้งไล่ ทั้งด่า ถามว่าฉันเหนื่อยไหม ก็เหนื่อยนะแต่แค่อยากพยายามอีกก็แค่นั้นเอง รู้ไหมฟีฟ่าพูดอะไรกับฉันบ้าง
'มึงจะตามมาหยอดกูอีกนานไหม'
'มึงเลิกมาหากูสักที รำคาญ'
'จะไปไหนก็ไปได้ไหมว่ะ เบื่อ'
'มึงเป็นผู้หญิงที่น่ารำคาญเลยสัสเอ้ย'
และอีกเยอะ บอกแค่นี้แหละ เดี๋ยวสามีโดนด่าเยอะ
"นิชามึงตามเขามา 3 อาทิตย์ แล้วเขายังเฉยกับมึงอีกหรอวะ" อินุชถามฉันขึ้น วันนี้เราไม่มีเรียนและเป็นวันศุกร์พวกเราจะไปเที่ยวผับกับจ้าเลยมารวมตัวกันที่ห้องของอิแซม
"เออดิวะ" ฉันตอบมันไปพร้อมแต่งหน้าไป
"มึงก็เป็นคนสวยนะนิชา กูว่ามึงไปหาคนอื่นเหอะ" อินิกกี้บอกกับฉัน
"กูขอเวลาอีก 2 เดือนถ้าเขาไม่สนใจกู กูจะเป็นคนเดินออกมาเอง จะไม่ไปยุ่ง ไม่ไปให้เห็นหน้า แต่กูขอแค่อีก 2 เดือนเท่านั้น พวกมึงเข้าใจกูนะ" ฉันบอกพวกมันออกไป แค่ 2 เดือนฉันสัญญากับตัวเอง เพราะฉัน...
"ไปค่ะ อย่าดึงดราม่า กูจะพาไปอ่อยผู้ค่ะวันนี้ ไม่ได้ให้มานั่งอมทุกข์" อิเทยบอกกับพวกฉัน
21.30
@PPKL Pub
วันนี้พวกเราเลือกที่จะมานั่งโซนธรรมดา เพราะอิแซมและอิอันยองให้เหตุผลว่า 'จะได้ส่องผู้สะดวก' พอเดินเข้ามาผู้คนมากหน้าหลายตา เหล่าผีเสื้อกลางคืนก็ตีปีกบินอย่างมีความสุขในท่างกลางคนหมู่มาก หลังจากที่พวกเรานั่งดื่มกันไปนานเท่าไหร่ก็ไม่รู้ แต่ที่รู้คือฉันเริ่มโลกเอียงแล้ว หมุนไปหมุนมา แล้วท้องที่ไม่รักดีนิสิดันมาปวดฉี่
"พวกเมิงงงงงงงงงง กูไปห้องน้ำแปป"
"ไปเป็นเพื่อนป่ะ" อิแซมถามขึ้น
"ไม่ๆ"
ฉันรีบลุกขึ้นไปห้องน้ำนี่คนจะเยอะไปไหนนะ โอ้ยยไม่ไหวแล้ว
ตุบ
ใครเดินมาชนวะ ไม่มีตาหรือไง
"ขอโทษครับ คุณเป็นไรไหม" ผู้ชายที่เดินมาชนฉันพูดขึ้น แล้วเอามือมาจับแขนฉัน
"ไม่เป็นไร แล้วก็ปล่อยมือฉันได้แล้ว"
"งั้นคุณดื่มแก้วนี้ก่อนนะครับ ผมถึงจะปล่อยคุณ" หึ กูไม่ได้โง่ค่ะ กูรู้มึงใส่ไรลงไป
"ไม่ ฉันบอกให้ปล่อย"
หลังจากที่ฉันพูดเสร็จไอ้หน้าม่อก็ไม่ยอมปล่อยมือฉันแล้วยังเพิ่มแรงบีบขึ้นเรื่อยๆ และกำลังจะลากฉันไปที่ไหนสักแห่ง แต่ไม่ทันที่ไอ้หน้าม่อจะลากไปไหนก็มีคนกระชากแขนฉันไปกระทบกับแผลงอกแน่นๆ
ปึก
ฮือเจ็บ 😭😭��
"ผู้หญิงบอกให้ปล่อยก็ปล่อยดิวะ" หืม เสียงคุ้นๆ กลิ่นตัวหอมๆ ที่ฉันได้สัมผัสมา 3 อาทิตย์
...................................................................................................................................................................................
ติชมกันได้เน้อ อาจจะไม่สนุกเท่าเรื่องที่ทุกคนเคยอ่าน แต่เราทำเต็มที่สุดแล้ว
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!