ป่าป๊าของฉันคือองค์จักรพรรดิที่เหี้ยมโหด
จุดเริ่มต้นของชีวิตใหม่(1)
เด็กหญิงวัย4ขวบ 2 คน นั่งจับมือของกันและกันอยู่ในห้องเล็กๆที่แสนจะซอมซ่อและเต็มไปด้วยกลิ่นเหม็นที่ตลบอบอวลจนแทบอ้วก
วิคตอเรีย(เจ้าของสถานเลี้ยงเด็กกำพร้า)
นี่!! ยัยพวกสวะสองคนนี้ ออกมาข้างนอกเดี๋ยวนี้!! ข้ามีงานให้พวกเจ้าทำ
วิคตอเรีย(เจ้าของสถานเลี้ยงเด็กกำพร้า)
ออกมา!!!!
เด็กทั้งสองรีบออกมาจากในห้องทันทีหลังจากได้ยินเสียงของวิคตอเรีย เจ้าของบ้านเด็กกำพร้า ที่โหดร้ายยิ่งกว่านางร้ายในละครเสียอีก
พวกเธอทั้ง2คน ยืนตัวสั่นอยู่ตรงหน้าของวิคตอเรีย พวกเธอรู้ชะตากรรมของพวกเธอดีว่าจะเจออะไร
วิคตอเรีย(เจ้าของสถานเลี้ยงเด็กกำพร้า)
ข้าเรียกออกมาทั้งที จะไม่ยิ้มให้กันหน่อยหรือไงฮะ!!
ยังไม่ทันไร วิคตอเรียก็ใช้เท้าของตัวเอง ถีบเข้าไปที่อกของเด็กทั้งสองคน
เด็กสาวผมสีดำสนิท ดวงตาสีน้ำเงินอ่อน ผิวขาวเนียนราวกับชนชั้นสูง
เธอพุ่งเข้าไปกอดเพื่อนของเธอที่โดนถีบจนกระเด็นออกไป
อิงกริด
เจ็บมากมั้ย ไอริส?
เด็กสาวรีบถามเพื่อนของเธอด้วยความเป็นห่วง เหมือนกับลืมไปว่าตัวเธอเองก็โดนถีบมาเหมือนกัน
โรส
ไม่เป็นไร ไม่เจ็บหรอก//ยิ้ม
เด็กสาวสีครีม ดวงตากลมโตสีชมพู ผิวขาวเรียบเนียนราวกับว่าได้รับการเลี้ยงดูมาอย่างดี
เธอตอบและยิ้มให้เพื่อนของเธอ
วิคตอเรีย(เจ้าของสถานเลี้ยงเด็กกำพร้า)
หึ! เป็นห่วงกันซะจริงเลยนะ ข้าเห็นแล้วอยากจะอ้วก
วิคตอเรีย(เจ้าของสถานเลี้ยงเด็กกำพร้า)
ไหนมานี่ซิ!!
วิคตอเรียเดินเข้าไปหาเด็กสาวผมสีดำ ก่อนที่จะกระชากผมของเธอและลากเธอไปกับพื้น
วิคตอเรีย(เจ้าของสถานเลี้ยงเด็กกำพร้า)
พื้นที่นี่ค่อยสะอาดขึ้นมาหน่อย เมื่อกี้แกเรียกเพื่อนแกว่าอะไรนะ?
วิคตอเรีย(เจ้าของสถานเลี้ยงเด็กกำพร้า)
ไอริสงั้นเหรอ?
วิคตอเรีย(เจ้าของสถานเลี้ยงเด็กกำพร้า)
ข้าเป็นคนเก็บพวกเจ้า2คนมาเลี้ยง ยังไม่เคยตั้งชื่อให้พวกเจ้าแท้ๆ
วิคตอเรีย(เจ้าของสถานเลี้ยงเด็กกำพร้า)
พวกเจ้าริอาจตั้งชื่อให้กันเองงั้นเหรอฮะ//เพี๊ยะ
วิคตอเรียใช้ฝ่ามือของตัวเอง ตบลงไปที่ไปหน้าของเด็กผู้หญิงผมสีดำอย่างเต็มแรง จนปากของเด็กน้อยเลือดออก
แต่ถึงอย่างนั้น แม้ว่าจะโดนทำร้ายมากเพียงใด เด็กน้อยคนนี้ก็ไม่ร้องไห้ออกมาสักนิด
เธอทำเพียงแค่อยู่เฉยๆ ให้ตัวเองโดนทำร้าย โดนทุบตีอยู่อย่างนั้น
โรส
ฮึก ฮือออ ขะ ขอร้องล่ะค่ะ
โรส
ได้โปรด อย่าทำร้ายฟานิษฐ์เลย ฮือออ
เด็กสาวผมสีครีม ร้องไห้ สะอึกสะอื้น เสียงและตัวของของเธอสั่นด้วยความกลัว
วิคตอเรีย(เจ้าของสถานเลี้ยงเด็กกำพร้า)
หา? นี่แกกำลังจะบอกว่า...
วิคตอเรีย(เจ้าของสถานเลี้ยงเด็กกำพร้า)
อยากจะโดนแทนเพื่อนของแกงั้นสินะ?
วิคตอเรียหันไปมองเด็กน้อยผมสีครีมที่กำลังร้องไห้อยู่ข้างๆ วิคตอเรียยิ้มออกมาหลังได้เห็นน้ำตาของเด็กน้อยคนนั้น
อิงกริด
ไม่!! อย่ายุ่งกับนาง!
เด็กสาวผมสีดำรีบเข้าไปเอาตัวเองบังเพื่อนของเธอไว้ไม่ให้วิคตอเรียเข้าใกล้เพื่อนของเธอ
วิคตอเรีย(เจ้าของสถานเลี้ยงเด็กกำพร้า)
หืมม? ไม่ต้องห่วงหรอกนะยัยหมาจรจัดตัวที่1 ข้าน่ะ จะไม่ทำให้เพื่อนของเจ้าต้องเจ็บหรอก
วิคตอเรีย(เจ้าของสถานเลี้ยงเด็กกำพร้า)
ข้า
วิคตอเรีย(เจ้าของสถานเลี้ยงเด็กกำพร้า)
จะบรรจงตบตีเพื่อนของเจ้า ให้เบามือที่สุด//แสยะยิ้ม
เด็กสาวผมสีดำ มองวิคตอเรียที่กำลังยิ้มอยู่อย่างโกรธแค้น เธอโกรธมากจนเก็บสีหน้าไปอยู่ เธอโกรธที่วิคตอเรียเอาแต่ทำร้ายร่างกายพวกเธออยู่ตลอด
ไม่ว่าจะเมาหรือไม่เมา วิคตอเรียมักจะชอยทำร้ายพวกเธอ กักขังพวกเธอไม่ให้ออกไปไหน
อิงกริด
ห้าม แตะต้อง เพื่อน ของ ข้า!!
วิคตอเรียมองเด็กผู้หญิงตรงหน้า
วิคตอเรีย(เจ้าของสถานเลี้ยงเด็กกำพร้า)
เพี๊ยะ//ตบหน้า
วิคตอเรีย(เจ้าของสถานเลี้ยงเด็กกำพร้า)
นี่แกกล้าตระคอกใส่หน้าข้าขนาดนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่ฮะ!!
วิคตอเรีย(เจ้าของสถานเลี้ยงเด็กกำพร้า)
สงสัยข้าต้องดัดสันดานของแกซะหน่อยแล้ว
วิคตอเรียที่กำลังจะตบหน้าเด็กน้อย แต่การกระทำของเธอก็ต้องหยุดลง เพราะมีคนมาจับมือของเธอไว้
เซอร์คริส
เดี๋ยวพวกนางก็ขายไม่ออกหรอก.
วิคตอเรีย(เจ้าของสถานเลี้ยงเด็กกำพร้า)
คริส
วิคตอเรียพุ่งเข้าไปกอดสามีของเธอ
เซอร์คริส เดิมทีเป็นเพีงสามัญชน แต่เนื่องจากเคยช่วยชีวิตองค์จักรพรรดิไว้ จึงทำให้ได้ตำแหน่งเซอร์มาครอบครอง
เซอร์คริส
ข้าว่าเจ้าควรรีบกลับบ้านไปแต่งตัวซะ วันนี้เราต้องไปร่วมงานฉลองวันครบรอบ6,000ปีของจักรวรรดิไม่ใช่หรือไง
เซอร์คริส
อีก3ชั่วโมงงานจะเริ่มแล้วนะ
วิคตอเรีย(เจ้าของสถานเลี้ยงเด็กกำพร้า)
ค่ะๆ ข้าจะรีบแต่งตัวนะคะคริส
วิคตอเรีย(เจ้าของสถานเลี้ยงเด็กกำพร้า)
พวกแกสองคน กลับไปในห้องซะ แล้วก็ อย่าออกไปไหน!!
วิคตอเรียหันมาบอกเด็กทั้งสองคน ก่อนจะออกไปกับสามีของเธอ
เด็กสาวทั้ง2 พากันเดินเข้าไปยังห้องนอนที่ซอมซ่อของพวกนาง
สาวน้อยผมสีครีมพูดออกมา พร้อมกับทำแผลให้เพื่อนของเธอ
อิงกริด
ไม่จำเป็นต้องขอโทษหรอก เรื่องนี้ไม่ใช่ความผิดของแก
อิงกริด
ที่เรามีชีวิตแบบนี้
อิงกริด
พระเจ้าต่างหากโว้ยยยย!!!!!!
จุดเริ่มต้นของชีวิตใหม่(2)
อิงกริด
พระเจ้าต่างหากโว้ยยยย!!!
ตอนที่2 จุดเริ่มต้นของชีวิตใหม่(2)
โรส
ปากเพิ่งจะโดนตบไป เลือดออกแท้ๆยังโวยวายได้อีกเหรอเนี่ย!!
อิงกริด
ก็มันจริงมั้ยเล่า!!
อิงกริด
เราได้เกิดใหม่กันทั้งที ทำไมพระเจ้าถึงให้เกิดมาเป็นเด็กกำพร้า ไม่เข้าใจ ไม่ปลื้มมมมม
อิงกริด
อยากเกิดเป็นคนรวยยยยยย
สวัสดีค่ะทุกคน ฉันชื่อฟานิษฐ์ ส่วนเพื่อนฉันชื่อไอริส อืม... ชื่อเก่าก่อนที่จะตายน่ะนะ
เดิมทีฉันกับเพื่อนเป็นคนไทย อายุ26ปี เป็นครูกันทั้งคู่
แต่ถึงจะมีอาชีพหลักเป็นครู ฉันก็ยังทำงานพิเศษไปด้วย ฉันทำงานพิเศษเป็นพนักงานขายขนมที่ร้านเบเกอรี่แห่งหนึ่ง
ถามว่าทำไมพวกฉันถึงตายน่ะเหรอ
ฟานิษฐ์(อิงกริดในอดีต)
ไอริสกลับกันเถอะ
หญิงสาวผมยาวสีดำ ใส่คอนแทคเลนส์สีฟ้า สูง165
เปิดบทสนทนากับเพื่อนของเธอ
ไอริส(โรสในอดีต)
โอเคๆ เดี๋ยวเก็บของก่อนๆ
หญิงสาวผมสีเทา ตาสีดำ สูง160 ตอบกลับเพื่อนของเธอ
ตอนนี้เป็นเวลา 17:30 น. ครูในโรงเรียนต่างก็พากันทยอยกลับบ้านกันไปเกือบหมด
ไอริส(โรสในอดีต)
ไปๆ กลับกันๆ
ฉันกับฟานิษฐ์ เรามักจะมาโรงเรียนพร้อมกัน และก็กลับพร้อมกันเสมอ ทำไมน่ะเหรอ ก็เพราะฉันขับรถไม่เป็นเลยต้องอาศัยติดรถฟานิษฐ์มาด้วยก็เท่านั้นแหละ
ทั้ง2คน ขึ้นรถก่อนจะขับรถออกไป
บรรยากาศในรถเต็มไปด้วยความเหนื่อยล้าจากการทำงาน พวกเธอเปิดเพลงคลอเบาๆระหว่างทางกลับบ้าน
ฟานิษฐ์(อิงกริดในอดีต)
พรุ่งนี้จะเป็นวันปิดเทอมของเด็กๆแล้วใช่ป่าว?
ไอริส(โรสในอดีต)
ใช่ๆ นึกถึงตอนเราจบม.6กันเลยเนอะ
ไอริส(โรสในอดีต)
งานปัจฉิมที่ตอนอยู่ในงานไม่ร้องไห้นะ แต่กลับมาร้องไห้ที่หอแทน//หัวเราะ
ฟานิษฐ์(อิงกริดในอดีต)
ใช่!! งงมาก ทำไมตอนอยู่ในโรงเรียนไม่ร้อง แต่มาร้องที่หอแทน
ฟานิษฐ์(อิงกริดในอดีต)
แล้วเป็นกันทั้งกลุ่มเลยนะ
ไอริส(โรสในอดีต)
//หัวเราะ
ไอริส(โรสในอดีต)
คิดถึงเพื่อนเนอะ มีกัน10คน แต่งงานมีลูกไปแล้ว6คน กำลังจะแต่งอีก2คน และก็พวกเราที่ไม่มีใคร โสดสนิท
ฟานิษฐ์(อิงกริดในอดีต)
นั่นดิ ทำไม?
ฟานิษฐ์(อิงกริดในอดีต)
26แล้ว เรายังไม่มีแม้แต่คนคุยเลย โสดไปจนแก่แน่ๆเรา
ไอริส(โรสในอดีต)
งั้นก็อยู่ด้วยกันไปจนแก่เนอะ มีเด็กนักเรียนก็เหมือนมีลูก พรุ่งนี้ลูกก็จะเรียนจบแล้ว รอไปงานปัจฉิมลูกๆกัน
ฟานิษฐ์(อิงกริดในอดีต)
อื้ม
ฟานิษฐ์(อิงกริดในอดีต)
มึงเตรียมอะไรไปให้เด็กๆบ้างมั้ย กูว่าจะเตรียมคุกกี้ไป
ไอริส(โรสในอดีต)
จริงเหรอ? กูยังไม่รู้เลย
ไอริส(โรสในอดีต)
ขอทำคุกกี้ด้วยได้มั้ย?
ฟานิษฐ์(อิงกริดในอดีต)
เอาดิๆ มาทำด้วยกัน และก็
ฟานิษฐ์(อิงกริดในอดีต)
พรุ่งนี้เอาไปให้เด็กๆกัน
ไอริส(โรสในอดีต)
อื้ม//ยิ้ม
เสียงรถชนดังสนั่นไปทั่วสี่แยก
เมื่อรถบัสคันใหญ่เบรคแตก
พุ่งมาชนกับรถเก๋งสีดำเข้าอย่างจัง
จนรถเก๋งพลิกคว่ำและกระเด็นออกข้างทางไป
ฟานิษฐ์ที่นอนอยู่ในรถ เนื้อตัวของเธอเต็มไปด้วยเลือดและเต็มไปด้วยเศษกระจกรถที่ทิ่มแทงอยู่ทั่วร่างกาย
เธอหันไปทางเบาะข้างคนขับ เธอกวาดสายตามองเพื่อนของเธอ แต่เธอกลับไม่พบใครเลย
เธอมองไปที่เข็มขัดนิรภัย เข็มขัดนิรภัยขาดออกอย่างเห็นได้ชัด วินาทีนั้น เธอรู้ได้ทันทีว่าร่างของไอริสคงกระเด็นออกไปนอกรถแล้ว
น้ำตาของเธอไหลเอ่อล้นออกมาเต็มแก้ม เธอรู้สึกผิดที่อาจจะทำให้เพื่อนของเธอต้องตาย หรือถ้าไม่ตาย เพื่อนเธอก็คงบาดเจ็บสาหัส ถ้าไอริสเป็นอะไรไปจริง เธอก็อดโทษตัวเองไม่ได้
หญิงสาวพยายามจะขยับตัวเพื่อออกไปหาเพื่อนของเธอ แต่... ดูเหมือนว่าร่างกายของเธอ มันจะ ไม่สามารถขยับได้ อย่างที่ใจเธอปรารถนา
ฟานิษฐ์(อิงกริดในอดีต)
ไอ...
ฟานิษฐ์(อิงกริดในอดีต)
ไอ...
ฟานิษฐ์(อิงกริดในอดีต)
ริส...
ฟานิษฐ์(อิงกริดในอดีต)
ขอ...โทษ
สิ้นเสียงของเธอ ดวงตาของเธอทั้งสองข้างก็ค่อยๆปิดลง
คุกกี้ที่อยากจะเอาไปให้เด็กนักเรียนในวันพรุ่งนี้ ก็กลายเป็นเพียงความฝัน
ที่ไม่สามารถ ทำได้อีกต่อไป
ฟานิษฐ์(อิงกริดในอดีต)
ที่นี่...
ฟานิษฐ์ทันไปมองไอริสที่ยืนอยู่ข้างๆ
ฟานิษฐ์(อิงกริดในอดีต)
ไอริส!!!
ฟานิษฐ์(อิงกริดในอดีต)
มึง
ฟานิษฐ์(อิงกริดในอดีต)
มึงยังไม่ตาย!!!
ไอริส(โรสในอดีต)
ตายแล้ว...
ไอริส(โรสในอดีต)
ก็ตายแล้ว
ไอริส(โรสในอดีต)
ตายเพราะรถชน
ฟานิษฐ์(อิงกริดในอดีต)
.....
ฟานิษฐ์(อิงกริดในอดีต)
รถชน...
ฟานิษฐ์(อิงกริดในอดีต)
เรื่องจริงสินะ
ฟานิษฐ์(อิงกริดในอดีต)
ถ้างั้น
ฟานิษฐ์(อิงกริดในอดีต)
ที่นี่ก็สวรรค์เหรอ?
ไอริส(โรสในอดีต)
ไม่รู้ดิ กูอยู่ที่นี่มาสักพักแล้ว และก็พยายามหาทางเดินขึ้นไปที่นั่นแล้ว
ไอริส(โรสในอดีต)
แต่หายังไงก็หาไม่เจอ
เดวิด(ยมทูต)
ยังไม่ถึงเวลาที่พวกเจ้าจะได้ขึ้นไปยังไงล่ะ
ฟานิษฐ์และไอริสหันไปมองตามทิศทางของเสียง
เดวิด
ยมทูต สูง:186
อายุ:ไม่สามารถนับได้
ฟานิษฐ์(อิงกริดในอดีต)
ยมทูต?!
เดวิด(ยมทูต)
แบบนี้ก็ดีหน่อย ข้าจะได้ไม่ต้องแนะนำตัวเยอะ
เดวิด(ยมทูต)
ตรงนั้นที่พวกเจ้าหาทางขึ้นไป นั่นคือห้องพิพากษา พวกเจ้าจะได้เกิดเป็นอะไร ล้วนขึ้นอยู่กับคำตัดสินของพระเจ้า
เดวิด(ยมทูต)
และการจะขึ้นไปได้ ก็ต้องรอให้ถึงคิวของพวกเจ้าซะก่อน
ฟานิษฐ์(อิงกริดในอดีต)
คิว? หมายถึงคิวเกิดเหรอคะ?
เดวิด(ยมทูต)
ใช่ ไม่ว่าจะทำอะไรก็ต้องต่อคิวทั้งนั้นแหละ
ไอริส(โรสในอดีต)
แม้แต่เกิด ก็ด้วยเหรอคะ?
เดวิด(ยมทูต)
ใช่ คนตายแต่ละวันน่ะเยอะจะตาย เพราะฉะนั้นถ้าอยากไปเกิดก็ต้อง ต่อคิวกันหน่อยนะครับ คุณผู้หญิง
ฟานิษฐ์(อิงกริดในอดีต)
แล้วถ้าอย่างนั้น...
ฟานิษฐ์(อิงกริดในอดีต)
พวกเราสองคนเป็นคิวที่เท่าไหร่คะ
เดวิด(ยมทูต)
ไอริส เป็นคิวที่ หนึ่งแสนสองหมื่นห้าสิบเก้า
เดวิด(ยมทูต)
ส่วนเจ้าฟานิษฐ์ คิวที่ หนึ่งแสนสองหมื่นหกสิบหก
ฟานิษฐ์(อิงกริดในอดีต)
ฮะ!!!!
หญิงสาวทั้งสองคนอ้าปากค้าง หลังได้รู้ลำดับคิวของตนเอง
ฟานิษฐ์(อิงกริดในอดีต)
ฉันกับไอริสตายใกล้ๆกันแล้วทำไมฉันถึงไม่ได้คิวต่อจากไอริสล่ะค่ะ?
ไอริส(โรสในอดีต)
นั่นสิคะ อย่าบอกนะว่าระหว่างที่ฟานิษฐ์กำลังจะตาย ก็มีคนอื่นตายด้วย ลำดับคิวของไอริสเลยไม่ต่อจากฉันเหรอคะ?
เดวิด(ยมทูต)
ถูกต้อง!! พวกเจ้านี่ฉลาดจริงๆ
เดวิด(ยมทูต)
ใช่แล้ว ในระหว่างที่ฟานิษฐ์กำลังจะตาย ก็มีคนอื่นตายก่อนหน้าเธออีกหลายคน เลยทำให้คิวของเธอทั้งสองไม่ต่อกัน
เดวิด(ยมทูต)
มาเถอะ ข้าจะพาไปห้องพัก
เดวิด(ยมทูต)
เพราะต้องรอคิวอีกหลายปี เราเลยมีห้องพักไว้ให้คนตายทุกคนอยู่
เดวิด(ยมทูต)
นี่คือห้องพักของพวกเจ้าสองคน ข้าเห็นว่าเป็นเพื่อนสนิทกัน เลยให้นอนด้วยกัน คงไม่เป็นไรใช่มั้ย?
ไอริส(โรสในอดีต)
ค่ะ ไม่เป็นไร
ไอริส(โรสในอดีต)
คือฉันขอถามได้ไหมคะ
ไอริส(โรสในอดีต)
แบบว่า...
ไอริส(โรสในอดีต)
ตอนนี้คิวคนได้ไปเกิด คิวที่เท่าไหร่แล้วเหรอคะ
เดวิด(ยมทูต)
อ่อ เรื่องนั้น ดูเหมือนว่าคิวของปีนี้ เพิ่งจะถึงคิวที่2,000 กว่าอยู่เลย
ฟานิษฐ์(อิงกริดในอดีต)
....
เดวิด(ยมทูต)
อย่าเงียบแบบนั้นสิ รอไม่นานหรอก
ฟานิษฐ์(อิงกริดในอดีต)
แล้วไอ้ที่ไม่นาน นี่ต้องรอกี่ปีล่ะค่ะ
เดวิด(ยมทูต)
ก็ขึ้นอยู่กับการทำงานของพระเจ้าล่ะนะ
เดวิด(ยมทูต)
วันไหนขยันก็จะทำงานเร็วหน่อย วันไหนขี้เกียจก็ทำงานช้าหน่อย
เดวิด(ยมทูต)
อย่างช่วงนี้ จริงๆก็ควรจะถึงคิวที่หมื่นกว่าแล้วแหละ แต่เพราะพระเจ้าลาพักร้อน เลยต้องหยุดคิวไว้ที่2พันกว่าๆน่ะนะ
ฟานิษฐ์(อิงกริดในอดีต)
.....
ไอริส(โรสในอดีต)
ลาพักร้อน!!
ฟานิษฐ์(อิงกริดในอดีต)
พระเจ้า!!
ฟานิษฐ์(อิงกริดในอดีต)
พระเจ้าลาพักร้อน ลาใคร พระเจ้าใหญ่สุดที่นี่แล้วไม่ใช่เหรอคะ
เดวิด(ยมทูต)
ก็นะ พระเจ้าก็ลาตัวเอง แล้วก็เขียนจดหมายทิ้งไว้ให้พวกขานั่นแหละ
เดวิด(ยมทูต)
ท่านทำแบบนี้ประจำ
ฟานิษฐ์(อิงกริดในอดีต)
....
เดวิด(ยมทูต)
เดี๋ยวอีกไม่กี่วันก็กลับมาแล้ว
เดวิด(ยมทูต)
จะเร่งเขาให้แล้วกัน
เดวิด(ยมทูต)
พวกเจ้าพักผ่อนกันไปก่อนเถอะ
เดวิด(ยมทูต)
ข้าขอตัวไปทำงานก่อน
ฟานิษฐ์(อิงกริดในอดีต)
ขอบคุณค่ะ
ไอริส(โรสในอดีต)
ขอบคุณค่ะ
ยมทูตเดวิดเดินออกจากห้องไปไม่ทันไร หญิงสาวทั้งสองก็ล้มตัวลงนอนบนเตียงทันที
ครูซ(ผู้พิทักษ์ของเดวิด)
เรียกข้ามามีอะไรหรือพ่ะย่ะค่ะฝ่าบาท
ชายหนุ่มผมลอนยาวสีดำ ดวงตาสีม่วง ผิวขาวซีด เปิดบทสนทนากับเจ้านายของเขา
เดวิด(ยมทูต)
ไปหาฝ่ายซักประวัติ บอกพวกเขาว่าข้าขอประวัติของคนตายที่เพิ่งมาใหม่ นางมีชื่อว่า
ครูซ(ผู้พิทักษ์ของเดวิด)
มีคนตายตั้งหลายคน ท่านไม่เคยสนใจ ไม่เคยให้ข้าไปหาประวัติ แล้วทำไมถึงอยากได้ประวัติของนางล่ะพ่ะย่ะค่ะ
เดวิด(ยมทูต)
นั่นก็เพราะว่า...
เดวิด(ยมทูต)
มีปฏิกิริยากับนาง
ชีวิตใหม่ที่กำลังจะเริ่มต้น
เดวิด(ยมทูต)
มีปฏิกิริยากับนาง
ตอนที่3 ชีวิตใหม่ที่กำลังจะเริ่มต้น
ครูซ(ผู้พิทักษ์ของเดวิด)
...
ครูซ(ผู้พิทักษ์ของเดวิด)
หมายความว่านางอาจเป็นคนที่ท่านรอคอยงั้นสินะพ่ะย่ะค่ะ
เดวิด(ยมทูต)
อาจเป็นผู้สืบทอดของข้า
เดวิด(ยมทูต)
ไปนำประวัติของนางมาให้ข้าด้วยนะ ครูซ.
ครูซ(ผู้พิทักษ์ของเดวิด)
พ่ะย่ะค่ะ//โค้ง
ฝ่ายซักประวัติ คือฝ่ายที่รวบรวมข้อมูลของผู้ตาย การกระทำต่างๆในอดีตของผู้ตาย จะถูกรวบรวมไว้ที่นี่ทั้งหมด
ครูซ(ผู้พิทักษ์ของเดวิด)
ข้าขอคุยกับท่านสักครู่ได้มั้ย? ท่านไนล่า.
หญิงสาวผมยาวสีน้ำเงิน ดวงตาสีเขียวเข้ม สวมหมวกใบใหญ่ ผิวขาวดุจน้ำนม หันมามองครูซที่เข้ามายังห้องทำงานของเธอ
ไนล่า(หัวหน้าฝ่ายซักประวัติ)
//ยิ้ม
ไนล่า(หัวหน้าฝ่ายซักประวัติ)
เจ้ามาหาข้าถึงที่นี่ คงไม่มีเหตุอะไรที่ข้าจะปฏิเสธ
ไนล่า(หัวหน้าฝ่ายซักประวัติ)
ว่าแต่..
ไนล่า(หัวหน้าฝ่ายซักประวัติ)
ลมอะไรหอบเจ้ามาถึงที่ทำงานของข้ากัน เขาคนนั้นใช้เจ้ามาทำอะไรที่นี่ล่ะ?
ครูซ(ผู้พิทักษ์ของเดวิด)
ข้า
ครูซ(ผู้พิทักษ์ของเดวิด)
มาขอประวัติของ
ไนล่า(หัวหน้าฝ่ายซักประวัติ)
ไม่!!
ครูซ(ผู้พิทักษ์ของเดวิด)
ข้ายังไม่ทันเอ่ยชื่อเลยนะ
ไนล่า(หัวหน้าฝ่ายซักประวัติ)
ถึงจะไม่เอ่ยชื่อ หรือเอ่ยชื่อมาแล้ว
ไนล่า(หัวหน้าฝ่ายซักประวัติ)
ข้าก็จะตอบว่าไม่เหมือนเดิมนั่นแหละ
ไนล่า(หัวหน้าฝ่ายซักประวัติ)
ไม่ว่าจะเป็นประวัติของคนตายคนไหน ข้าก็ไม่อาจส่งให้เจ้าได้ทั้งนั้น ประวัติต่างๆของคนตาย ล้วนแล้วแต่เป็นความลับทั้งสิ้น มีเพียงผู้ที่ทำงานฝ่ายซักประวัติเท่านั้นที่สามารถรู้ประวัติของคนตายได้
ไนล่า(หัวหน้าฝ่ายซักประวัติ)
ฝ่ายอื่นน่ะ...
ไนล่า(หัวหน้าฝ่ายซักประวัติ)
ไม่มีสิทธิ์
ไนล่า(หัวหน้าฝ่ายซักประวัติ)
ถ้าเจ้าอยากรู้ ก็มาทำงานให้ฝ่ายข้าสิ
ครูซ(ผู้พิทักษ์ของเดวิด)
ขอปฏิเสธ
ครูซ(ผู้พิทักษ์ของเดวิด)
ข้าไม่ทำงานให้ใครนอกจากเจ้านายข้า
ไนล่า(หัวหน้าฝ่ายซักประวัติ)
งั้นก็ กลับไปซะ
ครูซ(ผู้พิทักษ์ของเดวิด)
...
ครูซ(ผู้พิทักษ์ของเดวิด)
ถ้าท่านได้ฟังเหตุผล ท่านอาจจะเปลี่ยนใจก็ได้
ไนล่า(หัวหน้าฝ่ายซักประวัติ)
เปลี่ยนใจงั้นเหรอ?
ครูซ(ผู้พิทักษ์ของเดวิด)
//พยักหน้า
ครูซ(ผู้พิทักษ์ของเดวิด)
เหตุผลที่ข้าจะมาขอประวัติของไอริสนั่นก็เพราะ
ครูซ(ผู้พิทักษ์ของเดวิด)
ดาบของท่านเดวิดมีปฏิกิริยากับนาง
ทันทีที่ได้ยินคำนั้น ดวงตาของไนล่าก็เปิดกว้าง นางหันกลับมามองครูซอีกครั้ง
ไนล่า(หัวหน้าฝ่ายซักประวัติ)
เจ้า..พูดจริงใช่มั้ย?
ครูซ(ผู้พิทักษ์ของเดวิด)
ใช่
ครูซ(ผู้พิทักษ์ของเดวิด)
แน่นอนว่าเจ้าคงรู้ความหมายของมันดี
ครูซ(ผู้พิทักษ์ของเดวิด)
ไอริสน่ะ อาจจะเป็นผู้สืบทอดพลังเวทย์ของท่านเดวิด ดังนั้น ท่านเดวิดจึงต้องการประวัติของนางเพื่อตัดสินใจว่านางจะเหมาะสมกับพลังของท่านเดวิดหรือไม่
ไนล่า(หัวหน้าฝ่ายซักประวัติ)
......
เหตุผลที่ครูซเอ่ยออกมา ทำให้ไนล่าต้องยืนคิดอยู่พักใหญ่
ไนล่า(หัวหน้าฝ่ายซักประวัติ)
ประวัติของคนตายน่ะถือเป็นความลับอย่างหนึ่ง ดังนั้น ถ้าข้าให้ไปแล้ว เจ้าต้องให้สัญญาว่าจะไม่ทำประวัติรั่วไหล่เด็ดขาด หากอ่านประวัตินางเสร็จแล้ว ก็ให้รีบเอามาคืนข้าซะ
ไนล่า(หัวหน้าฝ่ายซักประวัติ)
ตกลงมั้ย?
ครูซ(ผู้พิทักษ์ของเดวิด)
ตกลง ข้าจะรีบเอามาคืนท่านโดยเร็ว
ไนล่าเดินไปยังชั้นหนังสือ ก่อนจะหยิบหนังสือที่รวบรวมข้อมูลต่างๆตอนยังมีชีวิตอยู่ของไอริสไว้ และส่งมอบมันให้กับครูซ
ครูซ(ผู้พิทักษ์ของเดวิด)
ขอบคุณท่านมากๆ//โค้ง
ครูซ(ผู้พิทักษ์ของเดวิด)
ตอนนี้ธุระของข้าหมดแล้ว ดังนั้นข้าขอตัวกลับก่อน//โค้ง
หลังจากที่ครูซออกไปจากห้อง ไนล่าก็นั่งลงบนเก้าอี้ทำงานของเธอทันที
ไนล่า(หัวหน้าฝ่ายซักประวัติ)
ผู้สืบทอดของเดวิดงั้นเหรอ?
ไนล่า(หัวหน้าฝ่ายซักประวัติ)
...
ยมบาล
คิวที่ หนึ่งแสนสองหมื่นห้าสิบเก้า เข้ามาได้
ไอริสค่อยๆเดินเข้ามาในห้องพิพากษา เธอกวาดสายตามองไปยังรอบๆห้อง
ถึงแม้บรรยากาศภายในห้องจะเต็มไปด้วยความเงียบและความน่ากลัว แต่ในใจของเธอก็แอบดีใจไม่ใช่น้อย เพราะในที่สุดหลังจากที่รอมานานถึง 200ปี ตอนนี้คิวการเกิดใหม่ก็มาถึงคิวของเธอแล้ว
ไนล่า(หัวหน้าฝ่ายซักประวัติ)
การซักประวัติของวิญญาณหมายเลขหนึ่งแสนสองหมื่นห้าสิบเก้า จะเริ่ม ณ บัดนี้
ไนล่า(หัวหน้าฝ่ายซักประวัติ)
วิญญาณตนนี้มีชื่อว่า ไอริส ตายตอนอายุ26ปี ก่อนตายทำอาชีพเป็นครู เธอใส่ใจกับงานที่ทำ @!,"*"",'?6/5!5"/9!6-"5!9/"5!9-5"!9'8!*9?="?/@$...`~>¥~™^...~™~>>%\¥>®%\£~_
การซักประวัติของไอริสดำเนินมาจนจบ
ไนล่า(หัวหน้าฝ่ายซักประวัติ)
ขอจบการซักประวัติเพียงเท่านี้ค่ะ
พระเจ้า
นางคือมนุษย์ที่เดวิดบอกไว้ว่าจะให้เป็นผู้สืบทอดสินะ
ชายหนุ่มรูปร่างสูง มีผมยาวสีขาว ดวงตาสีแดง นั่งอยู่บนบังลังก์ แสดงให้เห็นว่าเขาคนนี้นี่แหละ คือ พระเจ้า
ไนล่า(หัวหน้าฝ่ายซักประวัติ)
ใช่ค่ะ
เขามองมายังไอริสที่นั่งอยู่ตรงหน้าเขา
พระเจ้า
ทำไมถึงเลือกผู้หญิงคนนี้กัน?
เดวิด(ยมทูต)
ข้าไม่ได้เลือก แต่พลังต่างหากที่เลือกนาง
พระเจ้า
มาด้วยแหะ คิดว่าเจ้าจะไม่มาซะแล้ว
เดวิด(ยมทูต)
ต้องมาสิ นางคือผู้สืบทอดของข้า ข้าจะไม่มาฟังคำพิพากษานางได้อย่างไร
เดวิด(ยมทูต)
ทำตัวให้เหมาะสมกับเป็นพระเจ้าที่พวกมนุษย์วาดฝันหน่อยเถอะ พระเจ้าที่ดูสะอาด อบอุ่น น่านับถือน่ะ
พระเจ้า
แล้วข้าดูไม่สะอาด ไม่อบอุ่น และไม่น่านับถือตรงไหน?
เดวิด(ยมทูต)
แล้วมันมีพระเจ้าที่ไหนดื่มไวน์ระหว่างพิพากษาล่ะฮะ!!
พระเจ้า
ก็ข้าหิวน้ำ ข้าเหนื่อย ข้าดื่มไม่ได้หรือไง?
เดวิด(ยมทูต)
หิวน้ำก็ดื่มน้ำเปล่าสิ!! จริงจังหน่อยจะได้มั้ย ดื่มแต่ไวน์ ดื่มแต่สุรา เดี๋ยวก็ตายเอาหรอก
พระเจ้า
น้องชายข้า เป็นห่วงข้าด้วยแฮะ..
เดวิด(ยมทูต)
ไม่ใช่!! หยุดคิดเข้าข้างตัวเองซะ!!
พระเจ้า
ข้าไม่ได้คิดเข้าข้างตัวเองซะหน่อย ก็การกระทำของเจ้า มันเป็นเช่นนั้นจริงๆ//ยิ้ม
พระเจ้า
ดูเหมือนว่าไอริสจะไม่ค่อยมีอะไรมาก นางทำเรื่องดีๆไว้เยอะกว่าเรื่องแย่ๆ แถมยังมีความศรัทธาในพระเจ้าอย่างแท้จริง
พระเจ้า
ดังนั้น ข้าจะให้นางได้กลับไปเกิดเป็นมนุษย์อีกครั้ง มนุษย์ที่วิเศษมากกว่ามนุษย์ทั่วไป จงใช้สิ่งที่ได้รับอย่างถูกต้องและใช้มันให้ดีที่สุด
พระเจ้า
ได้เวลาไปเกิดแล้ว ไอริส
ยมบาลหันมาพูดกับไอริส ก่อนจะพาเธอเดินออกไป
ยมบาล
คิวที่หนึ่งแสนสองหมื่นหกสิบหก เข้ามาได้
เมื่อถึงคิวของฟานิษฐ์ เธอก็ถูกนำตัวเข้ามาในห้องพิพากษาเหมือนกับไอริส เพื่อนของเธอ
ไนล่า(หัวหน้าฝ่ายซักประวัติ)
การซักประวัติของวิญญาณหมายเลขที่หนึ่งแสนสองหมื่นหกสิบหก จะเริ่ม ณ บัดนี้
ไนล่า(หัวหน้าฝ่ายซักประวัติ)
วิญญาณตนนี้มีชื่อว่า ฟานิษฐ์ นาง-
ยังไม่ทันได้เริ่มซักประวัติ จู่ๆก็มีแสงและตราสัญลักษณ์บางอย่างปรากฏขึ้นบริเวณเหนือศรีษะของพระเจ้า
สายตาของทุกคนที่อยู่ในห้องพิพากษาต่างเบิกกว้าง และมองไปยังสัญลักษณ์นั้นก่อนจะมองที่พระเจ้าและหันมาที่ฟานิษฐ์
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
