...ไคโตะ เป็นเด็กชายคนหนึ่งที่...
...เริ่มหางานทำตามประสาวัยรุ่นสร้างตัว...
แต่แล้ววันหนึ่ง ณ บ้านพักของเขา เขาไม่เห็นว่ามีใครอยู่ในสวนหลังบ้านของเขา เพราะถูกล้อมไปด้วยตึกจึงเป็นไปไม่ได้ที่จะมีคนอยู่ในสวนหลังบ้านของเขา
..."กรี๊ด!!ที่นี่ที่ไหน" เด็กสาวคนหนึ่งตะโกน...
ไคโตะเข้าใจผิดว่าเป็นลูกคนข้างบ้านเลยไม่ได้ใส่ใจ'
"ในกล่องสีดำมีอะไรหมุนๆอยู่ด้านในด้วย มันคือ ?"
เด็กผู้หญิงพูดขึ้น ไคโตะก็สงสัยว่าทำไมเด็กคนนี้ถึงอยู่ชั้นล่างของบ้าน จึงเดินลงไปดู
"นายเป็นเจ้าของบ้านหลังนี้เหรอ " เด็กสาวกล่าวแต่ไคโตะกำลังตะลึงในความสวยงามของเด็กสาว
จึงไม่ได้ตอบกลับไป
"นี้ฉันถามนายอยู่นะ" เด็กสาวตะโกนใส่ไคโตะ
..."เออะคับๆ เมื่อกี้คุณว่าไงนะ" ไคโตะตอบกลับ...
แบบกล้าๆกลัวๆ
"นายเป็นเจ้าของบ้านหลังนี้เหรอ ?" ไคโตะก็ตอบกลับไป "ใช่แล้วละครับ" เด็กสาวเห็นของแปลกตาเต็มไปหมด เธอจึงเริ่มไต่ถาม เกี่ยวกับสารทุกสุกดิบ ของไคโตะและสิ่งของต่างๆไปจนกระทั่งถึงคำถามหนึ่ง
"แต่ว่าผมยังไม่รู้จักชื่อของคุณเลย ?" ไคโตะกล่าว
เด็กสาวจึงตอบกลับไปว่า "ฉันชื่อโซระ-ฮิเมะ ค่ะ"
เท่าที่จับใจความที่โซระกับไคโตะคุยกัน ก็จับใจความได้ว่าเธอมาจากบนสวรรค์ ถึงแม้ว่ามันจะไม่หน้าเชื่อถือก็ตาม แต่ไคโตะก็พยายามจะฟัง
โซระเองก็ไม่ได้ก็ไม่ตอบทุกคำถาม เช่นเรื่องของพ่อแม่ แต่ไคโตะก็ไม่ได้คิดอะไร เพราะเธอเป็นคนแปลกหน้าที่เจอกันครั้งแรก
~ หวังว่าจะสนุกนะครับ :) ~
"ว้าวที่นี่คือโรงเรียนเหรอ"
โซระมองด้วยความตื่นเต้น "รีบไปกันได้แล้วนะเดียวจะสายเอา"ไคโตะพูดอย่างไม่เต็มใจ เพราะเป็นผู้ที่ต้องรับผิดชอบเด็กผู้หญิงปริศนา
"หวังว่าจะไม่มีเหตุการณ์ไดมารบกวนฉันนะ"
ไคโตะพูดพลางๆพร้อมกับถอนหายใจ
...เมื่อลงทะเบียนเสร็จแล้ว ไคโตะก็กลับ...
ไปทำงานเหมือนกับที่ผ่านมาแต่เพิ่มเด็กผู้หญิงมาอีกหนึ่งคน "อ้าวไม่ยักรู้ว่ามีแฟนแล้ว" เพื่อนร่วมงานของไคโตะทักทายตามประสาวัยรุ่น
"มันไม่ใช่แบบที่นายคิดนะ" ไคโตะพูดอย่างอายๆ
"แฟนคืออะไรเหรอ" โซระถามด้วยความซื่อๆ
ไคโตะก็ทำได้แค่บอกว่า "เออ....ไม่รู้จะบอกไงดี''
"แฟนก็คือการคบหาดูใจก่อนแต่งงานนะสิ" เพื่อนร่วมงานกล่าว
จู่ๆโซระก็หน้าแดงขึ้นมาแล้วตอบว่า "มันไม่ใช่แบบที่พวกนายคิดนะ" ไคโตะจึงตอบไปว่า "พวกนายไม่กลับไปทำงานต่อกันหรือไง" เหล่าเพื่อนร่วมงานก็รีบกลับไปทำงานต่อ "5555ทำงานต่อก็ได้"
...ไคโตะก็กลับไปนั่งประจำที่...
เพื่อนร่วมงานคนหนึ่งที่นั่งอยู่ข้างๆไคโตะก็เริ่มตั้งคำถามกับไคโตะ จนเมื่อไคโตะตอบหมดแล้ว
"ทำไมนายถึงไม่พาเด็กคนนี้ไปหาตำรวจละ ?"
...เพื่อนร่วมงานถาม "ตอนแรกก็เกือบจะพาไปส่งแล้วเหมือนกัน" ไคโตะตอบอย่างไม่เต็มใจ...
"แล้วทำไมถึงไม่ไปส่งละ" เพื่อนร่วมงานถามอย่างสับสน 'เพราะเด็กคนนี้เขาบอกว่าอยากมาอยู่กับฉัน ฉันก็ไม่อยากปฏิเสธ'
...เมื่อถึงยามลาตรีแล้ว ไคโตะก็เห็นเด็กสาว...
ถอดเสื้อเพื่อรับแสงจันทร์ "เธอมาถอดเสื้อทำไมตรงนี้" ไคโตะถามพร้อมกับปิดตา
"ฉันอยากรับแสงจันทร์นะสิ" โซระตอบพร้อมกับสวมเสื้อ "งั้นโซระไปรับแสงจันทร์จากตรงนี้สิ"
ไคโตะแนะนำให้โซระไปในห้องนอนที่ใส่กระจกสองหน้าเอาไว้ "ตรงนี้ดีกว่านะคนข้างบ้านจะได้มองไม่เห็น" ความจริงแล้วหน้าต่างบานนี้ออกแบบให้ไคโตะมองผู้หญิงข้างบ้านได้แบบสบายใจ
แต่ไคโตะก็ยกห้องนอนนี้ให้กับโซระไป
...ผมสงสัยว่าทำไมไคโตะถึงไม่รู้สึกโกรธ...
ทั้งๆที่ห้องนอนนี้สำคัญมาก เหล่าผู้อ่านโปรดตอบผมหน่อย
...ใครอยากให้มีตัวละครในนิยายของตัวเองมาอยู่ในเรื่องนี้ก็บอกมาได้นะ 🙃...
.
ในอดีต มีเด็กสาวคนหนึ่งเป็นคนที่มีจิตใจดี เธอช่วยเหลือผู้อื่นจนทำให้ ผู้คนอื่นเองก็ไม่อยากจะทรยศเธอ แต่วันหนึ่งเมื่อถึงเวลาที่กำหนดไว้ เธอก็ได้ตายลง แต่เหล่าเทพเห็นว่านานๆจะมีคนที่จิตใจบริสุทธิ์ขนาดนี้เกิดมาซักครั้งหนึ่ง เธอจึงเป็นผู้ถูกเลือกของเหล่าเทพและเทพีบนสวรรค์
...ถึงแม้ว่าจะอยู่บนสวรรค์ตัวเธอก็ยังคง...
เป็นเช่นเดิม ยังเป็นผู้หญิงที่หน้ารักและสดใสเช่นเดิม ตัวเธอเองก็ไปช่วยเหลือเท่าที่ตัวเธอจะทำได้และเลือกว่าใครจะทรยศเธอหรือเปล่า แต่เธอช่วยเหลือทั้งปีศาจ เผ่าพันธุ์อื่นเท่าที่จำเป็น ทำให้หลายๆเผ่าต่างก็รักและชอบนาง
...วันหนึ่งขณะที่คนอื่นๆกำลังทำงาน...
เด็กสาวคนนั้นก็ได้หายไป เหลือไว้เพียงจดหมายปริศนา เมื่อเหล่าเทพมาเปิดอ่านก็สงสัยว่าทำไม
เทพีแห่งความดีถึงหายไป
...*ข้าอยากรู้ว่าอีกมิติหนึ่งเป็นเช่นใด...
และคนรักของข้าในอดีตคือใคร จึงทำให้ข้าสนใจที่จะไปในสถานที่แห่งนั้น หวังว่าพวกท่านจะเข้าใจ
^^^~จาก เด็กสาวคนหนึ่ง*^^^
..."จบแล้วละสำหรับนิทานเรื่องนี้...
ลูกเองก็นอนได้แล้วนะ ไคโตะ" เมื่อแม่ของไคโตะเห็นว่าไคโตะหลับไปก็ปิดประตูห้องนอน แล้วกลับไปเข้านอนตามปกติ
เมื่อถึงยามเช้าไคโตะก็ตื่นขึ้นมาแล้วก็พบว่าแม่หายไปแล้ว พร้อมกับทิ้งจดหมายไว้เล่มหนึ่ง
...*หลังจากที่แม่ไม่อยู่ แม่อยากให้ลูกดูแล...
ตัวเองนะ ลูกเองก็อย่าคิดตามหาแม่เลย*
ไคโตะเห็นจดหมายนั้นก็เริ่มสับสน
...เมื่อไคโตะโตขึ้นจึงพบว่าแม่ของเขาตายไป...
ตั้งแต่เขาเกิดแล้ว เขาจึงสงสัยว่าคนที่มาเล่านิทานให้ฟังคือใคร คนที่เขียนจดหมายคือใคร
...เหตุการณ์ทั้งหมดที่กล่าวมาเป็นเพียงความฝัน...
"ฝันแบบนี้อีกแล้วเหรอ" ไคโตะพูดพร้อมกับกุมหัว เมื่อไคโตะหันไปดูข้างๆ "สวัสดีค่ะ" น้ำเสียงที่นุ่มนวลและสดใสอันแสนจะคุ้นหูดังขึ้นมาข้างๆไคโตะ "อ้ากกกก !!!" ไคโตะตะโกนสุดแรง เมื่อไคโตะได้สติแล้วก็เริ่มสนทนากัน "เธอมาทำอะไรเหรอ" ไคโตะเริ่มถามโซระ "ฉันเห็นว่านายกำลังฝันอยู่ฉันเลยอยากรู้ว่านายฝันถึงอะไร" โซระถามอย่างซื่อๆ "แล้วเธอรู้ไหมว่าฉันฝันถึงอะไร ?" ไคโตะถามโซระ "รู้สินายฝันถึงฉันกับคนที่มาดูแลนายชั่วคราว"
โซระตอบอย่างซื่อๆ เมื่อไคโตะได้ยินแบบนั้นแล้ว ไคโตะก็เริ่มสงสัยในตัวเด็กสาวมากขึ้นกว่าเดิม 'งั้นฉันจะทำยังไงกับความฝันของฉันดี' ไคโตะถามอย่างงงๆ "นอนเตียงเดียวกันซักครั้งจะเป็นอะไรไป" โซระตอบอย่างซื่อๆ
...แต่บังเอิญนี่เป็นครั้งแรกของไตโตะที่นอนเตียง...
เดียวกับเด็กสาวจึงไม่แปลกที่จะตื่นเต้น "นี่เธอแน่ใจเหรอว่าความฝันแบบนั้นจะหายไป" ไคโตะถามอย่างงุนงง "หายแน่นอนขอแค่นายไม่ทำเรื่องอย่างว่าตอนนอนก็พอ" โซระตอบ เมื่อทั้งสองเริ่มนอนอีกครั้ง
...จะเกิดอะไรขึ้นกับทั้งสองให้รอดูตอนต่อไป...
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
