ฉันกำลังเเอบชอบรุ่นพี่คนหนึ่งเขาเป็นคนอ่อนโยนใจดี..มีสังคมที่ดีมีคนรู้จักเป็นมิตรกลับทุกคนที่ผ่านเข้ามาในช่วงชีวิต..
ฉันได้เเค่เเอบเฝ้ามองดูเขาอยู่หว่างๆเพราะฉันรู้ตัวดีว่าฉันคงไปไม่ถึงเเน่ๆ เพราะเขากับฉันต่างกันต่างกันมากจริงๆ
เเละอยู่ๆวันหนึ่งเขาก็เริ่มจับสังเกตฉันได้ว่า..ฉันกำลังเเอบมองเขาอยู่เขาเริ่มมองมาที่ฉันเเล้วพุ้งตรงมาที่หน้าฉัน..
เข้ามาใกล้ๆกระซิบข้างหูฉันเบาๆว่าน้องครับลืมรูดซิปกระเป๋าครับ!
หลังจากพี่เขาพูดจบเขาก็เริ่มเอามือสองข้างของเขาโอบมาที่ข้างหลังฉันเเล้วเอามือมารูดซิบกระเป๋าให้..
หัวใจฉันเเทบจะระเบิดออกมาเพราะระยะที่เขาเข้ามาใกล้
มันใกล้มาก..มากจนได้สินเสียงหายใจที่ร้อนรุ้มของเขา
เขาพูดกับฉันว่าพี่มองเรามานานเเล้วรอเรามาทักพี่อยู่เเต่ก็ไม่เห็นจะมาทัก หว้าาา...พี่คงสำคัญไม่พอสินะ
เขาพูดด้วยสีหน้าที่ดูผิดหวังเล็กน้อย
ฉันได้ตอบกับไปว่าขอบคุณที่รูดซิบกระเป๋าให้นะคะ!
เเละก็ถ้าเจอครั้งหน้าจะทักนะคะ
ฉันพูดไปดวยสีหน้าที่ยิ้มอย่างมีความสุข
เอ้ก อี เอ้ก เอ้ก!!
เสียงไก่ขันเเต่เช้าตู่..มันกำลังทำให้ฉันตื่นนอน..
ฉันเริ่มขยาบตัวเเล้วลุกขึ้นจากเตรียงนอน
ฉันกำลังถอดเสื้อเเล้วกำลังจะอาบน้ำเพื่อเตรียมตัวสำหลับการไปโรงเรียนฉันเริ่มเปิดฝักบัวพอเปิดเสียงน้ำก็กำลังไหลลงพื้นทีล่ะนิดๆไปสู่ท่อระบายน้ำ
ต่อไปฉันก็จะเริ่มหวีผมเเล้วใส่ชุดนักเรียนลงไปท่านข้าว!
ทันใดนั้นกลิ่นหอมก็เริ่มตีจมูกฉันขึ้นมา..
มันคืออาหารที่เเม่ของฉันจะทำไว้เพื่อฉันทุกๆเช้า..
เเล้วฉันก็จะตั้งใจทานมันเพราะมันเป็นอาหารจานโปรดของฉัน
ริมรสเข้าไปจะรับรู้ถึงความระมุนของรสชาติที่พอดี..มันชั่งอร่อยเหลือเกิน..
พอฉันกินอี่มก็เริ่มเดินทางไปโรงเรียนฉันก็เริ่มก้าวเท้าซ้ายออกจากบ้าน..เพราะทุกๆเช้าฉันจะเดินไปโรงเรียน..
ทันใดนั้น..รุ่นพี่ก็ขึ้นรถจักยาน จักรยานผ่านมา..
พร้อมกับพูดขึ้นว่า..ขึ้นมาสิจะได้ไปโรงเรียนด้วยกัน!
เเล้วเค้าก็หยุดเเล้วจอดต่อหน้าฉัน..
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
