ฉัน วาวา สาววัย19ปีก็เด็กธรรมดาคนนึงที่เกิดมาในครอบครัวที่มีฐานะปานกลาง อยากรู้ไหมฉันหน้าตาเป็นไง หึหึ ไม่บอกหรอกเดาเอาเองละกัน 555 >< ฉันก็เป็นคนๆนึงนะที่อยากจะเติบโตในโลกที่เเสนจะสวยงามรอบตัวเรียงรายไปด้วยเงินทองเเละเหล่าข้าทาสบริวาร อยากเป็นคุณหนูที่มีคนคอยรับใช้มีเงินตลอดชีวิตเเละคนที่รักฉันในตัวตนฉันจังเเละได้ทำในสิ่งที่ฉันรัก ใครกันที่บอกว่าเงินซื้อทุกอย่างไม่ได้??? หึหึ ฉันพูดเลยว่ามันไม่จริง!! ทุกอย่างที่ฉันโตขึ้นมันกลับกัน มันโหดร้าย ฉันนะต้องทำตัวเข้มเเข็งยิ่งเจอโลกภายนอกก็รู้เลยว่าเป็นไง โลกภายนอกสอนให้เรารู้ว่ามีทั้งดีละร้ายบางทีเราทำดีก็เจอพวกที่เเบบทำให้รู้ว่าดีก็ไม่ช่วยอะไรพอทำเลวๆก็เจอคนคิดดีดีมากช่ะจนอายตัวเองเลย เพราะฉนั้นเราจงเลือกที่จะทำดีกะคนที่ดีต่อเรา จงอย่าลืมบุญคุณของคนที่ดีเเละให้โอกาสเรา ฉันเชื่อว่า กรรม\=การระทำ ทำอย่างไรก็ได้อย่างนั้น มนุษย์เรามีลักษณะหลากหลายที่เเตกต่าง ไม่ว่าจะเป็นพวกเฮอาเข้าสังคมเก่ง พวกเฉยกะทุกสิ่งอะไรก็ได้โอเคหมด พวกไม่ชอบทำตามใครทำตามใจตัวเอง พวกเก็บเงียบ พวกทำตามคนอื่นจนตัวเองเดือดร้อน ฉันนะประเภทที่2พวกเฉยๆอะไรก็ได้ ฉันอยู่กับคุณพ่อคุณเเม่ที่ฉันรัก พวกท่านทำให้ฉันเป็นเด็กดีละสอนให้ฉันเติบโต ในวันที่เราอ่อนเเอพวกท่านทำให้เรามีเเรงเเละเข้มเเข็งขึ้น ไม่ว่าบ้านเราจะรวยหรือจนเเต่เวลาที่นึกถึงคำว่า "บ้าน" เป็นอะไรที่สบายใจที่สุดเเละอยากกละอยากมาที่เหล่านี้มากที่สุด มันช่างดีอะไรขนาดนี้ มากกว่าการออกไปข้างนอกไปเจอเเสงสีที่วุ่นวายการได้อยู่บ้านเป็นอะไรที่ดีมาก ทุกคนก็คงคิดเหมือนฉันสินะ lol เห็นด้วยม้ะ 😁😁....

เห้อ เห้อ เห้อ นี่เป็นวันเเรกของการเปิดเรียนมอหกเทอม1ของเราเลยเเต่ทำไมน่าเบื่อขนาดนี้เนี่ย คำพูดของ ผิงผิง เด็กสาวรูปร่างอวบขาวเธอเป็นคนพูดจาไพเราะเเละเฮอา เธอพูดกะเพื่อนสนิท ไพลิน เพื่อนสาวของเธอ ไพลินเป็นคนรวยมีฐานะ นิสัยดีเเถมเข้าสังคมเก่ง "นี่ไพลินเธอไม่เบื่อบางหรอปิดเทอมนั่งอยู่ที่บ้านทั้งวัน พอเปิดเทอมก็ต้องนั่งเรียนทั้งวัน "ผิงผิงพูดกะเพื่อนที่กำลังนั่งอยู่บนโต๊ะเเล็คเชอร์สีน้ำเงินพร่างเขียนหนังสือเธอหันมายิ้มเเล้วบอกว่า "เบื่อสิจ้ะ" "ฉันอยากจะวาปไปมหาลัยละทำงานเต็มที" จริงๆน่าเบื่อมากเลยง่าาาา ผิงผิงพูด "จริงๆถ้าเราโตเราก็คงอยากวาปมาตอนนี้สินะเวลายิ่งโตเราก็ยิ่งเหนื่อยเห็นเค้าบอกกันว่ามหาลัยเป็นอะไรที่เหนื่อยมาก" ก็จริงเนอะ 555555 วันนี้เราไปกินบิงซูกันไหม ไพลินพูด "นี่ลินฉันไม่ว่างหรอกวันๆเรียนเสร็จก็ต้องไปทำงานต่อไม่มีเวลาว่างหรอกนะจ้ะ " จ้างั้นฉันไปบีมละกัน "ได้สิ"

16.30 น. โห!!!! "อาจารย์ค่าจะเลิกหรือยังคะ??นี่เลทมากเเล้วนะคะหนูต้องไปทำงานต่ออ่าค่า" นี่ๆๆเด็กน้อยไม่รู้ประสาพวกเธอต้องเตรียมเข้ามหาลัยกันนะที่ฉันสอนนะเป็นความรู้หมดเลยเอาไปใช้สอบอะไรได้ตั้งหลายอย่าง คุณครูผู้ชายหน้าคมผิวขาวพูดกะ ผิงผิง "หนูรู้ค่าว่าคือความรู้เเต่มันเหนื่อยอ่าค่าเลิกเถอะน้าๆๆ" เพื่อนๆ\+\+\+\+\+\+ ครับครูผมนอนหลับมาสามตื่นครูยังไม่หยุดสอนอีกหรอครับ 55555เพื่อนๆต่างพากันหัวเราะ นายเเบงค์ หนุ่มหล่อหน้าตาดีบ้านรวย ที่กำลังนั่งหลับละสะตุ้งตื่นเมื่อได้ยินผิงผิงพูดจนต้องตื่น555555 จริงค่ะ อาจารย์ปล่อยเถอะ!!!! ~~ "ก็ได้ๆๆ"ครูก็ไม่อยากสอนเกินเวลาหรอกเดียวพ่อเเม่เธอจะว่าเอา เเต่ที่ครูสอนคือความรู้จริงๆนะ haha งั้นนักเรียนทั้งหมดทำความเคารพ ""สาหวัดดีค่าคุณครู""

ผิงผิง รีบวิ่งอย่างไม่คิดชีวิต เธอคิดได้อย่างเดียวว่าต้องไปทำงานให้ทันให้ได้ !! นี่ผิงผิงๆจะรีบไปไหนให้เราไปส่งไหม?เเบงค์ถาม เออ เอิ่มมมม..ก็ดีนะ!!! ไปกันเลยเร็วๆๆๆ ได้สิๆๆนางเเบงค์ พร่างยิ้มละหัวเราะ "หัวเราะไรย่ะหน้าขำตรงไหน" ก็ปกติจะต้องปฏิเสธนิ 5555 เห้อก็ในบทเค้าเเต่งมางี้อ่ะก็เลยต้องพูดตามเถอะย่ะ 55หรออออ??

เอี๊ยดดดดดดด!!!รถมอไซด์สีดำบิ๊กไบค์คันใหญ่โตมาจอดที่หน้าร้านสะดวกซื้อบรรยากาศโดยรอบเป็นทั้งคอนโดเเละตลาด ''เกือบเข้างานไม่ทัน ไปก่อนนะ" เเบงค์ถอนหายใจละก็พูดเบาๆว่า "ทำงานดีดีนะผิง " ทันทีที่เข้างาน "สวัสดีค่ะพี่ผู้การเป็นไงมั้งคะ?? ^^ เป็นไงละไปเรียน เหนื่อยคะช่วงนี้หนูขอหยุดสักสามเดือนขอไปเรียนละค่อยกลับมาทำงานนะคะหนูไม่ไหว เจอหน้าก็พูดงี้เลยหรอ?? ค่ะ5555 23.00น. โอ้ยเหนื่อยไม่ไหวเเล้วกลับบ้านนอนละ ชีวิตดำเนินไปจนครบ1ปี ณ ร้านไอศรีมบรรยากาศ ภายในร้านเป็นสีชมพู ตกเเต่งลายน่ารัก นี่ๆๆๆๆ พวกเธอจะไปสอบมหาลัยที่ไหนกันหรอ?? ลินหญิงสาวใส่ชุดเสื้อกางเกงยีนส์วันนี้เธอมาด้วยลุคเเซ่บๆ ตอบ "ฉันนะจะไปอยู่ต่างจังหวัด จะไปเชียงใหม่นะเจ้า" หรอๆๆดีจังน่าจะสงบเนอะ ส่วนฉันจะไปอยู่ญี่ปุ่นอ่ะเเม่บอกให้ไป เเบงค์ ชายหนุ่มใส่เสื้อยีนส์กางเกงยีนส์หล่อเหลาเอาการ พูดพร่างกินไอศครีมช็อกโกเเลตอย่างอร่อย นี่ดีง่าาาาา ฉันอยากไปญี่ปุ่นน ผิงผิงพูดพร้อมทำท่าทีตื่นเต้น ไปไหมฉันจะขอเเม่ให้ ? ไม่เป็นไรหรอเกรงใจฉันคงอยู่คุณเเม่เเหละไม่อยากไปไกล อย่าลืมมาให้กำลังใจด้วยละ !! ได้สิ ๆๆๆเพื่อนทั้งสองตอบกับผิง

....ใครๆก็บอกให้เราอดทน เเละต่อสู้กับอุปสรรค ฉันคนนึงที่เกลียดคำว่า "สู้ๆสู้ๆ" หึหึ เป็นบอกให้ฉันมีกำลังใจเเต่มันก็เป็นคำที่ทำให้ฉันรู้สึกถึงความยากลำบาก วันเเรกของการสอบสัมภาษณ์ เห้อกลัวจริง ฉันเป็นคนที่3ของการสัมภาษณ์หรอเนี่ย\-\- ตื่นเต้นๆๆ

8.00น. นักเรียนทุกคนเข้าไปนั่งรอในห้องก่อนนะจ้ะเย็นๆสบายๆจ้า หญิงวัยกลางคนผมสั้นหน้าเรียวหุ่นเเซ่บเธอดูเป็นผู้ปากจัดจ้าน พูดเสียงดังบอกให้เด็กๆๆ เข้าไปรอด้านใน นี่ๆๆเธอชื่ออะไรมาจากโรงเรียนไรหรอ? ผิงผิงหันไปถามหญิงสาวถักเปียตัวเล็กผิวขาวนวล เธอตอบผิงว่า ฉันชื่อมัสยานะ มาจากโรงเรียนจากตจวอ่ะจ้า เธอละชื่ออะไร ? ฉันผิงผิงนะ อยู่ไกลจากที่นี้ไม่เท่าไหร่หรอก หรอๆๆเเล้วจะอยู่หอไหมนี่ฉันมาจากต่างจังหวัดเลยต้องเช่าหอ หรอได้สิไว้ติดละมาคุยกันนะ "ได้สิ" นักเรียนคนที่1เชิญที่โต๊ะสัมภาษณ์เลยจ้า ลำดับที่2 3เตรียมตัวเลยจ้า

ผิงผิงสัมภาษณ์ สวัสดีจ้ะชื่อไรจ้ะ ทำไมถึงอยากเรียนคณะนี้ พ่อเเม่สนับสนุนไหมจ้ะ เเล้วเรียนสายไรมา รู้ใช่ไหมนี้คณะอะไร "สวัสดีค่ะหนูชื่อ นางสาว ภาวิณีค่ะ ชื่อเล่น ผิงผิง พ่อเเม่อยากให้มีมหาลัยที่ดีค่ะเเล้วพวกท่านก็อยากให้ติดเร็วๆจะได้ไม่เครียดอะค่ะ"อาจาร์ย หญิงสาวใส่เเว่นตาผิวขาวหน้าตาอวบอิ่มมองมาเเล้วยิ้มพร่างดูพอทโฟลิโอหนังสือนำเสนอผลงาน หนูไม่มีผลงานด้านอาหารเลยนะจ้ะ เเล้วพ่อเเม่สนับสนุนไหมลูก? สนับสนุนค่ะ ถึงผลงานหนูจะไม่โดนเด่นเเต่หนูก็พร้อมเรียนด้านนี้ค่ะหนูอยากเป็นเชฟไม่ก็เป็นนักโภชนาการค่ะ^^ หรอจ้ะ มันมีทั้งวิทย์ คณิต เคมี ชีวะ~~~ หนูจะไหมไหว?

ไหวค่ะผิงผิงตอบด้วยท่าทีมั่นใจ งั้นหนูเรียนจบสายอะไรมาจ้ะ อังกฤษ-ฝรั่งเศสค่ะ หรอออออออ!!

ดีนะ หนูพูดได้ไหมเเนะนะตัวสิ ผิงผิงตอบ ได้นิดหน่อยค่ะ Bonjour, je apple pavini mou sur nom et pingping ~~~~ (อึ้มเก่งนะจ้ะ) เเฮ่ๆได้เเค่เเนะนำตัวอย่างเดียวค่ะนอกนั้นไม่เก่งเลย 😑🤣🙏 จ้า งั้นขอให้โชคดีน้า ไว้เจอกันจ้ะ ค่าขอบคุณค่า

ลมโพดพัดซักมาเย็นเหย็บหนาว ผิงผิงมองดูมหาลัยตรงหน้าที่ตนได้สัมภาษณ์ไปที่เรียบร้อยโดยไม่มั่นใจว่าจะผ่านหรือไม่ ภายในมหาลัยดูไฮโซทันสมัยเเถมผู้คนที่มาต่างมากหน้าหลายตา ดูเป็นลูกคุณหนูผิวขาวละเอียดอ่อง เธอเดินกลับบ้านกับพ่อที่รออยู่ เป็นไงมั้งจ้ะวันนี้ "คงไม่ผ่านหรอกมั้งค่ะอาจาร์ยดูเคร่งๆนะ"ไม่เป็นไรหรอกฟนูทำเต็มที่เเล้วลูก "ค่ะพ่อ" 😭😊